Travis Tritt- "Set in stone'

 

Southern rock meets country at the face of Travis Tritt. Dave Cobb is the man who helped Tritt return in a way similar to artists like Chris Stapleton, getting the Southerner out of him along the soft spot for soul music, gospels and melody.The popularity of country meets the edge of Southern rock and from the opener "Stand our ground' the arenas ask to singalong the roaming Southern guitars and the honky tonk piano.The same title song is another example of outlaw country about the legacy of the older generations against the odds and the mainstream, in a mid tempo, stripped down emotional song, with Tritt's voice giving the chills to the listener."'Smoke in a bar' is a slap at the face of political correctness and the neo fascism regime they try to enforce.' Ghost town nation' is a great country song in the way SKYNYRD would wrote and perform it."They don't make them like that no more" is a honky tonk barnstormer. 

 

 

More laid back the 'Southern man" and "Better off dead' show the 'sensitive' side of Tritt and his love for the old good traditions of the South, honesty, openness and solidarity, exactly what movements like Me2 and BLM are against, as thir based on hate and discrimination, instead of justice and education. "Open line" and "Ain't who i was' brings out the more straightforward country self of Tritt and are good companions for nights soaked in whiskey. The album is closing with "Way down in Georgia" and the harmonica brings the sweet smell of South at the surface. Travis Tritt combined tradition and contemporary Southern rock in an excellent album, easy listening as is easy drinking a fine Southern bourbon. For those who know about good music only.

 

 

8

 

Ricky Warwick- "When life was hard and fast"

Ricky Warwick likes his personal works more in the vein of a punk THIN LIZZY , then a sidekick of ALMIGHTY. At "When life was hard' he starts with a groovy opener, the same title song and goes to a different kind of poison at "You don't love me" a modern day breakdown song that echoes GODFATHERS and MOTORHEAD (Another perfect day era0 at the same song. But along with his partner in crime from BLACK STAR RIDERS Robbie Crane (bass) and Xavier Muriel (ex BUCKCHERRY) (drums), he has a few more surprises under his sleeve.  "Id rather be hit' is his idea of an FM song and trust me it is a great one. RW sour voice let love, frustration and passion released all in once at the same song and although he keep the things simple, the music and the voice are aiming straight to the heart with some good old punk rock n roll guitar solo bringing your defenses down. 

 

Ricky has a great punk background and bands like SOCIAL DISTORTION and STIFF LITTLE FINGERS are hiding among the melodies of the songs crying out to be heard at some smok bar. or a small club stage. "Gunslinger" is a straight to your face , rock n roll attack, a blazing bass line and some heavy rhythm guitars , like a wrecking ball going for some old buildings in the heart of downtown New York, with no mercy, just sheer power. 'Never corner a rat' goes in the same vein, in your face rock n roll. 'Time don't seem to matter" is what we love in Warwick, his sensitive side under the tattoos and the bad boy attitude, a heart of gold as Neil Young used to sing. It is also a duet with his daughter Pepper. The album has some well known musicians as guests  including Andy Taylor (Duran Duran & Power Station) Luke Morley (Thunder), Joe Elliott (Def Leppard), Dizzy Reed (Guns n Roses). But has most and above all, a true rock n roll hero at his best form, on his own with no bands limitations. The THIN LIZZY esque "Fighting heart" is a reminder why Ricky got the job at the last version of THIN LIZZY and why Ireland is home of the singers who sing from the heart. "I dont feel at home' has the innocence of RAMONES , 'Clown of misery" is Ricky and his acoustic guitar at the closest you can see him at an acoustic,stripped down show, as the internet ones he gives the last few months. The closer "You re my rock n roll" has the ALMIGHTY attitude, dirty street ,punk rock n roll. 

 

 

 

The album has a second bonus cd, of covers, who you could really enjoy,especially if you re in to Ricky's voice and approach.Britney Spears, Eddie Cochran , BOTTLE ROCKETS, Elvis and IRON MAIDEN (Dianno era) are among the artists he covers and their mostly stripped down covers works perfectly for his voice and attitude.

8

Song of the week Miley Cyrus feat. WATT, Elton John, Yo-Yo Ma, Robert Trujillo, Chad Smith – “Nothing Else Matters”

 Song of the week

Miley Cyrus feat. WATT, Elton John, Yo-Yo Ma, Robert Trujillo, Chad Smith – “Nothing Else Matters”

Pre-Order / Pre-Save / Pre-Add The Metallica Blacklist here: https://smarturl.it/MetallicaBlacklist 

Video by Hidden Road 

All profits from this song go to Metallica’s All Within My Hands Foundation and Miley Cyrus’s Happy Hippie Foundation

 

Ξαφνικός Θάνατος- Φίλιπ Κερρ (Κέδρος)

 

 Η πρώτη εμφάνιση του προπονητή ντετέκτιβ Σκοτ Μάνσον στην λογοτεχνία, γίνεται με επιτυχία στον «Ξαφνικό θάνατο». Η σκιαγράφηση του πρώην ποδοσφαιριστή, νυν προπονητή, με τις πανεπιστημιακές σπουδές, την εξασφαλισμένη οικονομικά  από την οικογενειακή αθλητική επιχείρηση ζωή και το παρελθόν της άδικης φυλάκισης για βιασμό, γίνεται με μαεστρία. Ο Κερρ, γνώστης του ποδοσφαιρικού γίγνεσθαι, θίγει με εξυπνάδα και λεπτότητα, αρκετά «καυτά» θέματα στον κόσμο του σύγχρονου επαγγελματικού ποδοσφαίρου.

 

 

Η Λόντον Σίτι, μια ομάδα που ιδιοκτήτης είναι ένας Ρώσος κροίσος, με αμφίβολη ηθική και πολύ χρήμα. Είναι μια ζωντανή περιγραφή των ομάδων της Πρέμιερ Λιγκ, με όλο το «χρυσό» παρασκήνιο πίσω της. Η ζωή στις προπονήσεις και η προετοιμασία πριν τους αγώνες, περιγράφεται με έντονα χρώματα, πειστικότητα και ιδιαίτερα ευαίσθητη και ρεαλιστική απόδοση στην περιγραφή των ακριβοπληρωμένων ποδοσφαιριστών. Μικρά παιδιά, με μεγάλους μισθούς και κακούς ως επί το πλείστον τρόπους, που ο εγωισμός τους είναι αντιστρόφως ανάλογος με το μορφωτικό επίπεδο τους. Ο Πορτογάλος προπονητής Ζοάο Ζάρκο, με στοιχεία Μουρίνιο, θα βρεθεί δολοφονημένος και ο Μάνσον που θα αναλάβει προσωρινά τη θέση του, θα έχει να ανακαλύψει αν οι απειλές εις βάρος του είχαν αποστολέα, οπαδούς των αντιπάλων, ανταγωνιστές Ρώσους του ιδιοκτήτη της ομάδας ή Άραβες του Κατάρ κατά του οποίου είχε εκφρασθεί ο νεκρός προπονητής για θέματα ισότητας φύλων εν όψει του επερχόμενου Παγκοσμίου Κυπέλλου εκεί.

Η ιστορία θα έχει μια ακόμη ηρωίδα, μια αστυνομικό ντετέκτιβ, που θα συμπαθήσει τον Μάνσον, ο οποίος σε κάθε ευκαιρία δεν θα χάσει την δυνατότητα να συγκρουστεί με την μητροπολιτική αστυνομία του Λονδίνου.

Η επιθυμία του να βρεθεί ο δολοφόνος του φίλου και μέντορα του Ζάρκο, θα τον οδηγήσει σε έρευνα του φόνου, αναλύσεις στοιχείων, θεωριών αλλά και αναθεώρηση της σχέσης του με τους παίκτες και τον ιδιοκτήτη. Μαζί με την έρευνα θα έχει να τρέξει έναν ημιτελικό λιγκ καπ με την Γουεστ Χαμ και τα συναισθήματα θα μεταβάλλονται από στιγμή σε στιγμή, στοιχείο με το στοιχείο. Ο Κερρ, γνώστης του ποδοσφαιρικού συστήματος και των αγώνων, μεταδίδει πιστά την ένταση και το πάθος, την απογοήτευση όταν είσαι πίσω στο σκορ, την αδρεναλίνη που ανεβαίνει με την επιτυχία του τέρματος, την μετάβαση από την κόλαση στον παράδεισο με την αλλαγή του αποτελέσματος υπέρ σου, σε μια πολύ ωραία περιγραφή του αγώνα με την Γουέστ Χαμ, από την ομιλία στα αποδυτήρια, εως τη στιγμή του τελευταίου σφυρίγματος.

Η έρευνα  και η ανακάλυψη του δολοφόνου, δεν θα έρθει μέσα από περίπλοκες αναλύσεις και ευρήματα που χρήζουν ικανοτήτων αναλυτών μυστικών υπηρεσιών. Η μαγεία του Κερρ, είναι οτι συμπληρώνει τις τελείες για να σχηματίσει το πορτραίτο του δολοφόνου, μέσα από μικρά στοιχεία, αληθοφανή, που εν μέρει βλέπει και ο αναγνώστης και δεν προχωρά σε ανατροπές εξόφθαλμες και τραβηγμένες. Ο Μάνσον δεν είναι ένας υπερ ήρωας αναλυτής, αλλά ένας ερασιτέχνης ντετέκτιβ, που διαθέτει οξύνοια, παρατηρητικότητα, υπομονή και βέβαια λίγη τύχη. Κατά τον ίδιο τρόπο, ο δολοφόνος αποδεικνύεται, ίσως πιο πεζός από ο,τι υποθέσαμε στην αρχή, αλλά δίνει ένα μεγαλύτερο τόνο ρεαλισμού, όταν αποκαλύπτεται η ταυτότητα του και οι συνθήκες του θανάτου του Ζάρκο.

Η πρώτη προσπάθεια του Κερρ, να εισαγάγει έναν νέο ήρωα στον χώρο της αστυνομικής λογοτεχνίας κρίνεται πετυχημένη. Ιδιαίτερα γιατί σκιαγραφεί τον περιβάλλοντα χώρο με ακρίβεια, γλαφυρότητα και κρατά το ενδιαφέρον του άνδρα αναγνώστη, εστιασμένο οχι μόνο στην ανακάλυψη του δολοφόνου, αλλά  την γενικότερη πλοκή. Λιτό, γρήγορο, καλογραμμένο και αληθοφανές, θα σας χαρίσει μερικές ώρες ευχάριστης ανάγνωσης, ακόμη πιο απολαυστικής αν είστε φίλος του ποδοσφαίρου.

 

Billy Gibbons- 'Hardware"

 

For the third time, as a solo artist Billy Gibbons. ZZ TOP axe man, lay down some serious blues, hard rockin stuff, in the vein of the early ZZ TOP work. The opener "My lucky card" has a touch of 'Tush" at the riff department. His third solo work is somewhere between the more funny oriented first and the blues driven second. He infuses some "Eliminator" elements in songs like "S-G-L-M-B-B-R"  and 'More, more,more" or the fun, tex mex element at the cover of 'Hey baby,Que paso" (Texas Tornado), "Shakin bones" with Larkin Poe and 'West Coast Junkie". Then you have 'I was a highway" is the stand out track of the album. A song for fans of pure Texas blues rock, with some hard rock elements and the Rio Grande tradition, Gibbons with the help of Matt Sorum (drums), Austin Hanks (guitars) delivers the goods. 

 

 

 

An album full of variety, from the rockin "Shes on fire", the more bluesy 'Vagabond man"with the discreet organ fill and the desert/stoner "Desert high", Gibbons make everything seems in the right order and sonically creates a mosaic where every piece brings its own color and shape. Being far out of the box he introduces us to a rock album equally traditional as modern , where his guitar licks and vocal lines create an atmospheric and teasing result. Until the next ZZ TOP album this is more than an adequate substitute.

8

 

Ayron Jones-"Child of state"

In his second recording work, Ayron Jones provides modern Hard work that has equal elements form RATM, AUDIOSLAVE as Lenny Kravitz and Jimi Hendrix ,all fused in the Hard rock pot. Modern hard rock with some blues elements is a decent description of this exceptional album. Ayron Jones plays music that fuses styles and goes beyond boundaries.From The Hard rock opener "Boys from the puget sound" to the more grunge "Take me away' and the Brit pop assault of  "Supercharged" the basic elements of gret riffing and catchy tunes are all here. Jones and his bandmates write modern radio hits. Danko Jones and GARBAGE are artists that come to mind at the same time. The heaviness of "Free" is balanced by the melody and the modern structure of the song.Gary Clark jr is meeting Lenny Kravitz jamming over some 90s rock hits and the result is "Child of state". 

 

 

 

The fresh air of Jones songwriting comes liberating in our days of plastic pop and rock music where stereotypes rule. Even The ballad "My love remains" has a sentimental depth and an intimacy that makes the listener push the repeat. A stripped down ballad that ignites in the refrain . 'Spinning circles' on the other side shows the pop sensibilities of the band and some serious song craft that is one of the strong points of Ayron Jones."Baptized in muddy waters' brings the blues in front ,asking for the listener to enjoy the 21st century blues. The closing track "take your time" is another example why this album is a shine of light in the stagnant modern US hard rock. Brave, radio friendly and yet rocking although the soul elements give the song its own unique twist.

 

 Overall an album to listen and listen to and get new elements every time. A great piece of music in these difficult times from a promising artist.

 

 

8

Song of the week Sami Yaffa - The Last Time

 Song of the week

Sami Yaffa - The Last Time

Sami Yaffa - The Last Time 

Sami Yaffa - vocals, bass, guitar 

Janne Haavisto - drums 

Christian Martucci - guitar

 Linde - guitar (on video) 

Burton - keyboard (on video) 

 Produced by Sami Yaffa Recorded at Inkfish studios,

 Palam studios & Yaffalab studios Engineers by Erno Laitinen, Jose ”Puter” Puigserver, Sami Yaffa & Janne Haavisto 

Mixed by Erno Laitinen at Inkfish studios, Helsinki, Finland 

Mastered by Pauli Saastamoinen at Finnvox studios A&R Gabi Hakanen / Vallila Music House

 

Philip Kerr – Το χέρι του Θεού (Κέδρος)

Τσάμπιονς λιγκ, Ρώσοι μεγιστάνες, Ρωσίδες συνοδοί, Άγγλοι προπονητές- ντετέκτιβ, ένας ποδοσφαιριστής νεκρός και μια Ελλάδα βουτηγμένη στην κρίση, τα ακραία πολιτικά φαινόμενα και τη διαφθορά, το τερέν για τη νέα αστυνομική ιστορία ενός μετρ του είδους.

Σπάνια μυθιστόρημα, αστυνομικό, με έχει διχάσει τόσο πολύ αναφορικά με την παρουσίασή του. Στη δεύτερη εμφάνισή του ο προπονητής ντετέκτιβ Σκότ Μάνσον, πρώην ποδοσφαιριστής, αναλαμβάνει να εξιχνιάσει έναν θάνατο που αποδεικνύεται ότι είναι αυτοκτονία. Ως εδώ η υπόθεση φαίνεται ενδιαφέρουσα για κάθε φίλο του Κέρρ αλλά και της αστυνομικής λογοτεχνίας.

 

Ο χώρος που θα διεξαχθούν οι έρευνες, η Αθήνα και ο Πειραιάς, την εποχή της κρίσης. Στην υπόθεση εμπλέκονται ο Ολυμπιακός ως αντίπαλος της ομάδας του Μάνσον, της Λόντον Σίτυ, ο Παναθηναϊκός που διευκολύνει την ΛΣ και η ελληνική αστυνομία, ελληνική κυβέρνηση και ελληνικό δημόσιο (Λαϊκό νοσοκομείο, νεκροτομείο, και άλλα).

Ρώσοι μεγιστάνες, ιδιοκτήτες ποδοσφαιρικών ομάδων, αφρικανοί μάνατζερ παικτών ιδιοκτήτες ακαδημιών, νεόπλουτοι ποδοσφαιριστές, πόρνες πολυτελείας, κατά προτίμηση Ρωσίδες, τα βασικά συστατικά μιας περιπέτειας που εκτυλίσσεται στα γήπεδα Καραϊσκάκη και Λεωφόρου. Μέχρις εδώ ο Κέρρ δίνει ένα ακόμη σφιχτοδεμένο αστυνομικό μυθιστόρημα, με ισορροπημένη τη δράση, την πλοκή, το μυστήριο και την περιγραφή των κεντρικών χαρακτήρων. Η προσέγγισή του στον χώρο των ποδοσφαιριστών, παραγόντων, προπονητών, οπαδικών και συλλογικών αντιπαλοτήτων, η περιγραφή των αγώνων και της ατμόσφαιρας, είναι πραγματικά επιτυχημένη. Η προσέγγιση του στη δυναμική των αποδυτηρίων, στην ψυχοσύνθεση των ημίθεων της μπάλας, που μετράνε κατά βάση τα πάντα με το κόστος του κινητού και του αυτοκινήτου, είναι ρεαλιστική και πειστική και τραβά την προσοχή και το ενδιαφέρον του αναγνώστη.

Η μετατροπή του προπονητή της ΛΣ σε ντετέκτιβ, ορμώμενος από την ανάγκη να απεμπλακεί η ομάδα από την ομηρία της στην Αθήνα, λόγω του θανάτου του βασικού  επιθετικού της του Ρώσου Μπεκίμ Ντεβελί, με τουρκικές ρίζες, είναι  πειστική και απολαυστική. Η περιγραφή του μυστηρίου, των αντιδράσεων και τελικά της λύσης του αλλά και της αποδόμησης των σχέσεων των κεντρικών ηρώων, του προπονητή, του προέδρου της ομάδας και των ποδοσφαιριστών και αντιπάλων, είναι εξίσου ρεαλιστική και σε κάποια σημεία απρόσμενη ή προβλέψιμη ανάλογα με το πόσο περιμένει κανείς ηθική σε ένα κόσμο κροίσων με συμφέροντα νόμιμα και παράνομα, εντός και εκτός γηπέδων.

Το πρόβλημα του βιβλίου είναι ο ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΟΣ ανθελληνισμός του Κέρρ. Από την αρχή περιγράφει πράγματα που ακόμη και αν υπάρχουν σε μικρό βαθμό,  δείχνει να τα εξετάζει κάτω από μεγεθυντικό φακό. Χούλιγκανς του Ολυμπιακού που εκτοξεύουν συνεχώς ρατσιστικά και Νεοναζιστικά συνθήματα. Η Ελλάδα στον αστερισμό της διαφθοράς, όλοι απεργούν και για ένα 20ευρο κάνουν τα πάντα, ιατροδικαστές, αστυνομικοί, μπάρμεν. Η Ελλάδα περιγράφεται σαν μια χώρα στα πρόθυρα της κατάρρευσης (εν μέρει αληθές), με το μόνο πράγμα που λειτουργεί να είναι η πορνεία και ενίοτε το ποδόσφαιρο. Η οικονομική κρίση είναι γεγονός που βιώνουμε χρόνια τώρα, όπως και η οικονομική ανισότητα, αλλά το να αποκαλείς του προσωπικό του Αστέρα Βουλιαγμένης τεμπέληδες, που ζουν για τα φιλοδωρήματα, προσβάλλει κάτι που έχουμε έστω και σε κρίση σε περίσσευμα. Αυτό είναι, ο επαγγελματισμός στα περισσότερα επαγγέλματα ακόμη και αν η αμοιβή δεν είναι η σωστή και απέχει πολύ από τις αντίστοιχες ευρωπαϊκές. Οι αναφορές στις κόντρες Ολυμπιακού-Παναθηναϊκού και η υποστήριξη των οπαδών του Παναθηναϊκού στην ΛΣ είναι σε κάποια σημεία γραφική, όπως και η περιγραφή της ελληνικής αστυνομίας σαν καφενείο με ελάχιστους επαγγελματίες και αδιάφθορους.

Αν θέλει να διαβάσει κάποιος μια καλογραμμένη αστυνομική ιστορία με θέμα το ποδόσφαιρο, το «Χέρι του Θεού» είναι μια  επιλογή που θα τον δικαιώσει. Μεστό, πρωτότυπο και δίχως ακρότητες στην υπόθεση, δίνει το έναυσμα για μια απολαυστική ανάγνωση μιας νέας κατηγορίας, αυτής του αθλητικού  αστυνομικού μυθιστορήματος.

Αν όμως τυγχάνει να είναι κανείς Έλληνας, θα διαβάσει μια ιστορία σε μια χώρα σε κρίση, που τα στραβά μεγεθύνονται σε βαθμό υπερθετικό και τα όποια καλά υποβαθμίζονται, κάνοντας κάποιες στιγμές την ανάγνωση ενοχλητική. Αν ξεπεράσει κανείς την πραγματικά προκατειλημμένη άποψη έστω και χάρη της ιστορίας του βιβλίου, του Κέρρ, θα απολαύσει τη δεύτερη περιπέτεια ενός ήρωα που φαίνεται ότι θα μας απασχολήσει και για τρίτο βιβλίο.

 Electric Haze-"Get in line"

Swedish did it again. ELectric Haze demonstrate their passion for modern electric hard rock. Led Zeppelin and Jimi Hendrix came together with Lenny Kravitz and HELLACOPTERS. The opener "Succuba" is a brainstormer, fast, rocking and furious while   "Cavern of pain" could be at LED ZEPPELIN IV. ELECTRIC HAZE are children of their time, mixing their Hard rock roots with some folk /alternative sensibility creating a fascinating hybrid of modern hard rock. That blinks an eye to the US but has its base on the riff age of the 70s, with some Australia spice at the guitars. Their biggest advantage is that they are multidimensional. On the contrary to the biggest part of Sdedish garage/punk revivalist scene, they have a more firm 70s hard rock approach and diversity.ACDC, LED ZEPPELIN, MAIDEN, METALLICA can be found in their sound as influences. 'Lest we forget '' is a metal song that screams NWOBHM while aiming for the 21st century rockers. 

A well dressed quartet that likes their heavy rock, groovy,melodic and heavy. "Get in line" is their first full-length attempt and I honestly believe if they have the endurance in these difficult times, they can deliver more and more . For friends of retro heavy rock with groove and attitude, check these guys out.

7,5

Sabotage- Sabotage

Hailing from France, Toulouse these French rockers are un product extraordinaire, a product that will keep your turntable busy for months.I say turntable because the band is in the genrer of the retro rock bands with elements from 70s rock, funk,soul, Rolling stones, AC/DC , Southern rock, BEATLES and their own brand . Great melodic retro rock songs with one of the best vocal deliveries of the genre, based on the great Hard rock voices of the late 70s  (Gillan, PLant, Rodgers) with a sense of absence,timeless and catchy. At some points I smell some 90s alternative melancholy infiltrated by the vintage aesthetic , a touch that diversifies the final result and takes SABOTAGE outside the classic rock pool. Songwriting of the highest calibre, will keep the listener occupied for the whole album as the tempo changes and the style alterations are the name of the game. Swing, groove and danceable rock tunes, the horns, keyboards add extra depth to the songs like "Wheel of fortune" or to put it in a more  polite way, they have the groove and the RnB/funk influences well blended to their roots , ballsy hard rock.

 From the french cousin of BLACK CROWES at "Catch that train" , the 80s influenced "King of the mountain" ( i even spot some DEEP PURPLE,HEAVY PETTIN influences), to the more 60s "Take me back", the alt 90s sibling at 'Give it a try', to the Southern laid back rock of "Sidekick" the music is the name of the game and SABOTAGE know how to play it good. An unexpected  but much welcome surprise from France, for those of us who don't want to scream along with GOJIRA, SABOTAGE is the real deal.

7,5

 

Song of the week -THE NIGHT FLIGHT ORCHESTRA - Burn For Me (OFFICIAL MUSIC VIDEO)

 Song of the week

 

 

THE NIGHT FLIGHT ORCHESTRA - Burn For Me (OFFICIAL MUSIC VIDEO)

New single "Burn For Me" is out now: https://thenightflightorchestra.bfan.... 

 Subscribe to Nuclear Blast YouTube: http://nblast.de/NBytb S

ubscribe to TNFO: http://nblast.de/YTtnfoSUB

THE NIGHT FLIGHT ORCHESTRA deliver a true 80s feel good anthem for the summer - driving people to dance in the streets, all worries aside, to a brighter future. This is retro rock/pop fusion par excellence!

 

Σαντιάγο Ρονκαλιόλο – Αναμνήσεις μιας κυρίας (Καστανιώτης)

Κεντρική Αμερική, Λατινική Αμερική, λογοτεχνία και κουλτούρα, έννοιες ανεκτίμητες και στενά συνδεδεμένες. Μυθιστόρημα μυθοπλασίας με ήρωες μια εποχή και μια τάξη που χάθηκαν, αλλά στην πορεία της ζωής τους, διέγραψαν πορεία εκθαμβωτική, γεμάτη ανατροπές και συγκρούσεις με την ανερχόμενη τάξη των νεόπλουτων και των στρατιωτικών στις χώρες της Λατινικής Αμερικής.

 

Μια γηραιά πλέον κυρία στη δύση της ζωής της. Γόνος καλής οικογένειας του Αγίου Δομίνικου, η Ντιάνα Μινέτι, αποφασίζει τη συγγραφή των απομνημονευμάτων της. Όσο αδιάφορο και αν ακούγεται, μια κυρία μεγαλωμένη στα σαλόνια της καλής κοινωνίας, με χοροδιδασκάλους, καλούς τρόπους, να αφηγείται τη ζωή της, είναι πηγή ζωής και οικονομικής μετάγγισης για τον νεαρό Περουβιανό, εν δυνάμει, συγγραφέα. Ο νεαρός έχει έρθει στη Μαδρίτη, πατρίδα των απανταχού Λατινο-Αμερικανών με όνειρα. Εγκαταλείποντας μια ζωή δημόσιου υπάλληλου και την ανάλογη ασφάλεια και μετριότητά της, στο Περού αποφασίζει σε αντίστροφη πορεία από τους εξερευνητές που έφεραν τους  Ισπανούς στο Νέο Κόσμο, να αναζητήσει την καταξίωση, μέσα από ένα Μετεκπαιδευτικό πρόγραμμα πανεπιστημίου στη Μαδρίτη. Ο δρόμος δύσκολος, με στερήσεις, όταν το επίδομα και οι οικονομίες του, εξανεμίζονται. Η γνωριμία με τη Βραζιλιάνα  μαρξίστρια σπουδάστρια Πάουλα είναι ερωτική αλλά και καταστρεπτική. Η ίδια, άθελα της, του καταστρέφει πιθανά συμβόλαια με παραγωγούς ταινιών, για επίδοξα σενάρια, με τη ρητορική της υπέρ των καταπιεσμένων όλου του κόσμου. Ο αγώνας για την καταξίωση, μετατρέπεται σε αγώνα για την επιβίωση, για την υπηκοότητα, έστω και προσωρινά, αλλά εκεί που όλα διαφαίνονται σκοτεινά σαν νύχτα σε Σουηδικό δάσος στο βαθυχείμωνο, η πρόσκληση της γηραιάς κυρίας, της Μινέτι, για συνάντηση θα ανατρέψει τα γεγονότα. Η αφορμή, η γηραιά κυρία είναι φίλη μιας Περουβιανής αριστοκράτισσας, θείας του νεαρού συγγραφέα και της  έχει μιλήσει για τις δυνατότητες του ως βιογράφου σε κάποιο δείπνο στη Λίμα, .

Η πρώτη επαφή στο Παρίσι, για τον νεαρό, με όλα τα έξοδα πληρωμένα από τη Μινέτι, θα είναι ταυτόχρονα δοκιμασία προς έγκριση και ζύγισμα των δύο χαρακτήρων. Η δουλειά θα του ανατεθεί. Εκείνος θα περάσει ένα σαββατοκύριακο στο Παρίσι, ξανασμίγοντας, με την παλιά του φιλενάδα από το Μεξικό και η ζωή του θα πάρει νέα τροπή.

Έχει πλέον αποκτήσει την κότα με τα χρυσά αυγά ή έτσι νομίζει. Η γνωριμία με μια κυρία του παλιού κόσμου, με μια οικογένεια, που στο ξεδίπλωμα της ιστορίας αποδεικνύεται, να έχει επαφές με τον Τρουχίλιο, το Ιταλικό φασιστικό κόμμα, τις Αμερικάνικες μυστικές υπηρεσίες , μέχρι να καταλήξει στην Κούβα του Μπατίστα και αργότερα του Κάστρο και την Αμερικάνικη μαφία, θα αποδειχτεί διαφωτιστική για αυτόν. Ταυτόχρονα και ενώ παρακολουθούμε μια εκπληκτική αφήγηση-αναπαράσταση της ιστορίας των στρατιωτικών πραξικοπημάτων που ταλάνισαν τα μεγάλα νησιά της Λατινικής Αμερικής, παρακολουθούμε και την ενηλικίωση και αλλαγή μίας γυναίκας από κοριτσάκι, δίχως γνώμη, κόρη των γονιών της σε μια γυναίκα, που ζει και παίζει με τους όρους, της υψηλής κοινωνίας, των δεκαετιών του 40 κ του 50, με ηθικές αναστολές, μόνο όσα ο κόσμος, μπορεί να δει και να κατονομάσει.

Το βιβλίο και ο Ρονκαλιόλο, παρακολουθούν τη Μινέτι, και την οικογένειά της, να μεταφέρονται από τον Δομίνικο, στην Κούβα και μετά στο Μαϊάμι, μέσα σε μια συρραφή, ερώτων, δολοπλοκιών παρανομιών, διαφθοράς, δολοπλοκιών, σαν μια μίξη Χέμινγουεϊ με Λε Καρέ. Παράλληλα με την κεντρική ιστορία, που εμπλέκει πρόσωπα, όπως οι Τρουχίλιο, Κάστρο, Μουσολίνι, Μπατίστα και δείχνει πως το εμπόριο, επιβιώνει σχεδόν σε κάθε κυβέρνηση, αφού το χρήμα αποτελεί κινητήριο μοχλό και λιπαντικό σε κάθε σύστημα, παρακολουθούμε και τη διάλυση της προσωπικής ζωής της Μινέτι, με ένα λάθος γάμο και μια ιστορία, που την οδηγεί στην προσωπική ενδοσκόπηση και αλλαγή πλεύσης. Η οικογένεια θα καταφύγει, με την επικράτηση του Κάστρο στις ΗΠΑ, αλλά τα παλιά μεγαλεία, θα παραμείνουν, αφού δεν θα αργήσει η επιστροφή στον Άγιο Δομίνικο. Βέβαια, ο νεαρός βιογράφος, θα εντυπωσιαστεί από τον πατέρα της κας Μινέτι, που άντεξε την φυλάκιση, επί Τρουχίλο, Μπατίστα και Κάστρο, δείχνοντας μια πρωτόγνωρη προσαρμοστικότητα και αντοχή, για άνθρωπο της κοινωνικής του θέσης, καθώς και ευελιξία.

Μέχρι τώρα έχετε υποθέσει ότι θα διαβάσετε ένα ακόμη ιστορικό, πολιτικό μυθιστόρημα, όμως η μαγεία του Ρονκαλιόλο, βρίσκεται στις παράλληλες ιστορίες. Η προσπάθεια του νεαρού βιογράφου, να γράψει ταυτόχρονα ένα βιβλίο για τον Αμαζόνιο, χωρίς καν να ταξιδέψει εκεί, τον οδηγεί, μετά την έκδοση του, στην προσπάθεια να σφετεριστεί την ιστορία της Μινέτι, με σκοπό, να γράψει μια μικρά πραγματεία, για την άρχουσα τάξη και τις σχέσεις της με τα δικτατορικά καθεστώτα της περιοχής με αφορμή την βιογραφία της γηραιάς κυρίας. Μέσα από αυτή την έρευνα, θα μελετήσει τις σχέσεις των πραξικοπηματιών, με τα φασιστικά καθεστώτα της Ευρώπης, τις Η.Π.Α και τη Μαφία και θα αποφασίσει να ποδηγετήσει τη Μινέτι, αναφορικά με την έκβαση του βιβλίου. Η διαμάχη της με τα παιδιά της για την κληρονομιά του άντρα της, θα τον βοηθήσει στο διπλό του παιχνίδι, μέχρι ένα σημείο.

Ο ίδιος κυνηγά το όνειρο, για ένα επιτυχημένο βιβλίο, μέσα από μια ξένη ιστορία, που από κοσμοπολίτικη περιγραφή, μιας ζωής, χωρίς προβλήματα, εκείνος προσπαθεί να δει πίσω από τις λέξεις και να δώσει ένα πολίτικο, ιστορικό πορτρέτο, μιας ταραγμένης εποχής και μιας άρχουσας τάξης, που παλεύει με τα νύχια και δόντια, μπροστά στις ανατροπές των καιρών. Ο αστάθμητος παράγοντας, που θα ισοπεδώσει τον νεαρό συγγραφέα, δεν είναι άλλος από την ίδια την ματαιοδοξία του. Υπερεκτιμώντας τις ικανότητες του αλλά και την αντοχή και ανοχή της εντολοδόχου του, θα εμπλακεί σε κάτι μεγαλύτερο από τις δυνατότητές του. Η παρουσία του Μάριος Βάργκα Λιόσα στο βιβλίο, ως τεχνικού συμβούλου του βιογράφου, δίνει μια νότα διαφορετικότητας, αλλά αποτελεί και φόρο τιμής του Ρονκαλιόλο στα ινδάλματά του. Η παρουσία του ίδιου του Ρονκαλιόλο, στο μυθιστόρημά του, ως συγγραφέα, με τον ίδιο εκδότη, με τον νεαρό βιογράφο, που εκτιμά ιδιαίτερα τα στριπτηζάδικα και τις καλλιτέχνιδες του χώρου, δίνει ένα έντονο αίσθημα αυτοσαρκασμού και μια ευφορική νότα, που σπάει τη σοβαροφάνεια, του βιβλίου και των ιστορικών του αναζητήσεων. Το τέλος του βιβλίου, θα βρει τον νεαρό Περουβιανό, πιο σοφό, αναφορικά με την ιστορία της ηπείρου του, πιο φτωχό, μόνο και πάνω από όλα πιο ώριμο. Η Μινέτι, με τον τρόπο της, θα του δώσει ένα μάθημα ζωής, μεταφέροντας του, όχι μόνο τις εμπειρίες μια αριστοκράτισσας, που επιβίωσε, αλλάζοντας σε έναν κόσμο που το χρήμα, έγινε η νέα αριστοκρατία, αλλά και την ανάγκη, να είμαστε τίμιοι με τον εαυτό μας και τις δυνατότητες μας. Ο ίδιος, θα κλείσει το βιβλίο, με την παραδοχή των δικών του προσωπικών αποτυχιών, των δικών του ηθικών αποτυχιών, ο κριτής της τρυφηλής ζωής της Μινέτι, θα αποτύχει να εκβιάσει, να αλλοιώσει και να εξαπατήσει και τελικά, θα αποδεχτεί την μοίρα του, εξίσου φτωχός (οικονομικά) με την αρχή της γνωριμίας του, αλλά πολύ πιο πλούσιος σε εμπειρίες.

Ο Ρονκαλιόλο, γράφει με δύναμη, χαρακτήρα, μοντάροντας παράλληλες ιστορίες, με πραγματικά και μη πρόσωπα. Γεμάτος δυναμισμό, γήινη γλώσσα, φαντασία και επιθυμία, μεταφέρει στο πετσί μας τα βιώματα των ηρώων, είτε είναι η εντολοδόχος Μινέτι, που ο κόσμος της χάνεται, είτε είναι ο νεαρός Περουβιανός, που ακροβατεί μεταξύ της απέλασης και του συγγραφικού οργασμού. Βιβλίο, πολυδιάστατο, καλογραμμένο, έξυπνο, θα σας κρατήσει μέχρι το τέλος, μέσα από δυναμικές εναλλαγές, γλαφυρή γλώσσα, χαρακτήρες ζωντανούς, οικείους και διλήμματα ανθρώπινα που θα σας μιλήσουν. Απολαυστικό.

Διαβάζεται με τη συνοδεία του Santana IV

 Lucero- "When you found me"

I've been listening to this album for the last few months and still can't find the way to start the review. Ive read they think of LUCERO as modern americana, country or whatever. The opener 'have you lost your way' starts with a PINK FLOYD ish repeating mesmerizing riff and an escalating voice and the album goes from there, everywhere. Modern 90s rock, desert rock, americana, outlaw country, ballads, songwriting , roots music, blues, are all here in a unique blend. Sometimes albums work as they should .You need to listen to them to make your own mind and again. It is personal.Lucero has elements of AOR in the way Steve Jones got on his first solo album "Mercy". listen at "Outrun the moon" a pop oriented , beat driven song that longs for airplay. With a different remix it could be a maistream hit.

 Lucero are blessed with some astonishing songwriting ability ,listen to th aforementioned song , "Coffin nails' ', "All my life" the raunchy "Good as gone" and the excellent DIRE STRAITS ish "Back in Ohio". The addictive melodies and the songs, something missing from artists in our days,along with the from the depth of the heart feelings, make a modern country/americana/roots music album that leaves you longing for more.

8

 

LA maybe- 'Dirty damn tricks"

AC/DC will live forever through bands like LA MAYBE.A six piece  band from Carolina, who lay low their guitars and fuse the intensity of ACDC with the harmonies of DEF LEPPARD at the backing vocals. From the riff-oriented "Mr. Danger" the organ at the background tries to diversify the song from what it really is, a dirty, sleazy ballroom boogie. What I like in bands like LA maybe is that they take the ACDC infused Sunset strip scene and give it a good kick in the ass as it was done by bands like CIRCUS OF POWER, LITTLE CAESAR, CRY OF LOVE with a Southern twist, listen to  "Peace of mind" or the soulful ballad of 'When i m gone". They keep the intensity of the music but they infiltrate it through the darker sides of the big city and the Southern gothic leaving the debauchery of the big streets for the old rockers who read "Dirt' and cry. 

 

 

 

This is rock n roll for the 21st century, hungry to rise on the top but skinny and agile, with the eye of the hunter and not the addict stone cold look. "Sucker punch" says it all ,"I've got no time to lose" so dance with LA maybe and the devil or go and listen to your old CRUE records, imagine time stopped back in 1988. Bad luck folks, if you think so. The clock is ticking and along with LITTLE CAESAR and COP, bands like LA maybe are here to conquer the clubs and if coronavirus ends at some point arenas. They got the hooks, the songs, the attitude and they live to rock. In my opinion they deserve to get recognition.

 

7,5

Song of the week -Volbeat - Wait A Minute My Girl

 Song of the week

 

 

Volbeat - Wait A Minute My Girl

VOLBEAT – WAIT A MINUTE MY GIRL (OFFICIAL LYRIC VIDEO) Check out the new VOLBEAT lyric video “Wait a minute my girl”. The Song is available for streaming here: https://umg.lnk.to/WAMMG_DF 

Produced by Jacob Hansen with Michael Poulsen 

Mixed by Jacob Hansen 

Lyrics and music: Michael Poulsen 

Video Animated by Shan Dan Horan 

Follow VOLBEAT: https://www.volbeat.dk/  

https://www.instagram.com/volbeat/  

https://www.facebook.com/volbeat  

https://twitter.com/volbeat  

https://www.tiktok.com/@volbeat/

 

"Νορμανδία  D Day"-  Τζάιλς Μίλτον (Εκδόσεις Μίνωας)
 
 

Θα μπορούσα να γράψω πολλά για το συγκεκριμένο βιβλίο. Μεγαλωμένος όπως οι περισσότεροι στην ευμάρεια και την ειρήνη του Ευρωπαϊκού ελεύθερου, Δυτικού κόσμου, μετά το 70, με μόνη επαφή με τον πόλεμο ,την Τουρκική εισβολή στην Κύπρο, όταν είδα την επιστράτευση μικρό παιδί και τα Ίμια, όταν και υπηρετούσα ως κληρωτός, έμαθα να θαυμάζω τα όπλα σαν αντικείμενα, και να διαβάζω την ιστορία, σαν χόμπι. Ταινίες σαν τη «Διάσωση του στρατιώτη Ραιαν» ήταν περισσότερο «διασκέδαση» στην μεγάλη οθόνη, παρά συναγερμός για το αιματοκύλισμα που ήταν για πολλούς νέους ανθρώπους ο ΒΠΠ. Η επιθυμία μου, να γνωρίσω την αλήθεια, μέσα από τις διηγήσεις από πρώτο χέρι των συμμετεχόντων στα μεγάλα ιστορικά γεγονότα, που σφράγισαν τον 20αιώνα, με οδήγησε να διαβάσω το βιβλίο του Τζάιλς Μίλτον. Εδώ θα έπρεπε να σταματήσω.

 

Σπάνια συγγραφέας, συγκεντρώνει πρωτογενείς μαρτυρίες, από όλες τις πλευρές, απλών στρατιωτών και αμάχων και τις ενσωματώνει σε ένα αφήγημα, δίχως τοποθέτηση πολιτική, παρά μόνο ανθρώπινη. Σπάνια ο ηρωισμός του να επιζήσεις αναδεικνύεται στο μέγιστο προτέρημα και αγαθό, σε ένα κόσμο που οι άμαχοι, είναι παράπλευρες απώλειες για τους συμμάχους. Σπάνια ,νιώθεις την απόγνωση του νεαρού από τις Η.Π.Α που υποψιάζεται συμμετέχοντας στο πρώτο κύμα της απόβασης στην ακτή Ομάχα, ο,τι δεν θα ζήσει και το συνειδητοποιεί σε ένα αποβατικό γεμάτο θαλασσινό νερό και εμετό, λίγο πριν ξεψυχήσει, δευτερόλεπτα μόνο από την στιγμή που θα ανοίξει η ράμπα του αποβατικού. Αίμα, πόνος, σπλάχνα χυμένα, κρανία ανοιγμένα, γραφικοί αξιωματικοί και φιγούρες από ταινίες, αλλά πάνω από όλα απόγνωση, για τον επερχόμενο θάνατο. Η συγκλονιστική στιγμή που ο διοικητής του Γερμανικού πολυβολείου, λυπάται τους προς αποβίβαση Αμερικάνους αναγνωρίζοντας την ανωτερότητα της θέσης του αλλά και ότι απέναντι του έχει ανθρώπους. Οι Αμερικανοί κυρίως που επιζούν και  δεν λυπούνται  κανέναν, γιατί δεν υπάρχει χώρος και διάθεση για αιχμαλώτους. Οι Γερμανοί που αποδεικνύονται, Ρώσοι, Αλσατοί, Πολωνοί, ο,τι έχει συμμαζέψει το συνονθύλευμα του Γερμανικού στρατού από φίλους και εχθρούς, για να επανδρώσει τα πολυβολεία. Η στάση σε πολυβολεία κατά των Γερμανών αξιωματικών. Ο Βρετανός Λόρδος Λόβετ, ο καταδρομέας, που με τον μουσικό του σύντροφο  με τη γκάιντα, εμψυχώνει τους αποβιβαζόμενους Βρετανούς κομάντο, ενώ οι Γερμανοί θεωρούν τον μουσικό ,πνευματικά καθυστερημένο και τον αφήνουν ανενόχλητο.

Ο Στρατηγός Μπράντλει, διοικητής της απόβασης ,που δεν έχει πληροφορίες για ώρες γιατί η τεχνολογία τους προδίδει και οι ασύρματοι δεν λειτουργούν. Αίμα, καμένες σάρκες, διαμελισμένα πτώματα, σκληρότητα ως τρόπος και λόγος επιβίωσης, Αμερικανοί αλεξιπτωτιστές που πολεμούν ενάντια στα πάντα, ανακαλύπτοντας, ότι τα γούεστερν είναι ηρωικά μόνο στην μεγάλη οθόνη. Υπερφίαλοι Γερμανοί αξιωματικοί, γυναικάδες, που βρίσκουν την μοίρα τους, έρμαια της τρυφηλής ζωής του Δυτικού μετώπου. Διοικητές τεθωρακισμένων που μαθαίνουν την αξία του αντιπάλου στο πεδίο. Ρόμελ, Χίτλερ Βερολίνο, η αγκύλωση του Γερμανικού  αμυντικού δόγματος στις μονομανίες του Χίτλερ αλλά και η απόγνωση του επιτελείου του Ρόμελ, που πρώτοι αντιλήφθησαν τη δυναμική της απόβασης.

Η πόλη της Καν ,ένα ανθρώπινο θυσιαστήριο αμάχων ,στο βωμό της τελικής νίκης των συμμάχων. Η απόγνωση των Γερμανών διοικητών ,όταν βλέποντας την πόλη ισοπεδωμένη, αντιλαμβάνονται την αποφασιστικότητα των συμμάχων. Ένας πόλεμος πιλότων, διοικητών αρμάτων μάχης, ευγενών και απλών στρατιωτών, που δεν θα ξαναδούν τους δικούς τους, μέσα σε λίγα δευτερόλεπτα, από την έναρξη της απόβασης. Το βιβλίο είναι ένα εκτενές ιστορικό των ημερών πριν την απόβαση, των προετοιμασιών, των αναβολών λογω καιρού αλλά και της πραγματικότητας. Μια ομάδα ανδρών σε τρέιλερ από τη μια πλευρά και πολυτελείς πύργους από την άλλη, θα θυσιάσει τον ανθό της Ευρωπαϊκής νεολαίας, το πρωινό της 6 Ιουνίου του 1944, για να έχουμε την ενωμένη Ευρώπη μόλις μια δεκαετία αργότερα, υπό την σημαία του ΝΑΤΟ.

Η μαρτυρία του βρετανού βατραχανθρώπου για την Ομάχα, με το αίμα και το πετρέλαιο, να έχουν σχηματίσει ένα φιλμ στη θάλασσα, αρκεί για οποιονδήποτε, να προτιμήσει να δικαιώσει αντιρρησίες συνείδησης παρά να ζήσει τέτοιες στιγμές κόλασης. Είμαι πεπεισμένος ότι ο όρος μετατραυματικό στρες, θα μπορούσε να δοθεί ακόμη και σε αναγνώστες του βιβλίου. Ο Μίλτον μαέστρος στο να συνδυάζει μαρτυρίες και τα ιστορικά γεγονότα, γράφει ένα βιβλίο, που σε ωθεί στο επόμενο κεφάλαιο, όπως οι συνθήκες εξώθησαν τους αλεξιπτωτιστές να πολεμάνε 13 ώρες μέχρι να εγκατασταθεί το πρώτο προγεφύρωμα. Σου μεταφέρει το άγχος του να πετύχει η επιχείρηση, σε κάθε τομέα. Σε συγκινεί με την ιστορία των Καναδών αδελφών αξιωματικών, που θα θεωρήσουν ο ένας τον άλλο νεκρό μέχρι να συναντηθούν σε ένα Αγγλικό νοσοκομείο ,μέρες μετά. Σε βάζει στη θέση των Γερμανών νεοσύλλεκτων που θαυμάζουν τις αγελάδες, αλλά θα κληθούν να αδειάσουν τα πολυβόλα τους στους συμμάχους, πρώτη φορά σε ανθρώπινο στόχο. Σου μεταφέρει την αγωνία των αμάχων που εγκλωβιστήκαν στην εμπόλεμη ζώνη, τον φόβο αλλά και των ηρωισμό κάποιων.

 

Το βιβλίο κάνει τη διάσωση του στρατιώτη Ράιαν να φαίνεται σαν ταινία κινουμένων σχεδίων τους Μπόλεκ και Λόλεκ. Αλλά μόνο όταν φτάσεις στη βιβλιογραφία θα καταλάβεις τη δουλειά του συγγραφέα. Ενός ανθρώπου που ο πεθερός του είχε πολεμήσει ως διαβιβαστής στην Βερμαχτ. Απόλυτα κυριος του έργου του, κρατά αποστάσεις. Μιλά για τους Γερμανούς αρματιστές με τα εγκλήματα πολέμου που είχαν στην πλάτη τους από το Ανατολικό μέτωπο που θα πολεμήσουν γιατί βλέπουν την Νέμεση να έρχεται .Για την ανικανότητα, τον φόβο και την αποτυχία της Αμερικανικής διοίκησης στην Ομάχα, που χρειάστηκε τον προσωπικό παράγοντα ,δύο αξιωματικών για να τολμήσουν να απεγκλωβιστούν. Την διαφορά εκπαίδευσης των ειδικών δυνάμεων που είχαν ελπίδες επιβίωσης, σε σχέση με αυτές των απλών στρατιωτών, που ουσιαστικά ήταν τροφή για τα πολυβόλα και πυροβόλα. Τις αστοχίες του ναυτικού και της αεροπορίας σε θέματα προετοιμασίας και καταστροφής στόχων. Πάνω από όλα όμως μιλάει για τον μεγάλο συμμετέχοντα στην μεγάλη απόβαση, τον άνθρωπο και αφιερώνει πολύ σωστά το βιβλίο σε όσους υπηρέτησαν.

 

Βιβλίο ποταμός, εικόνας, συναισθήματος, αποδομεί την ηρωική εικόνα του πολέμου, τον απογυμνώνει ως το μεδούλι και θέτει ερωτήματα, που μόνο όσοι υπηρέτησαν εκεί, έχουν το δικαίωμα να απαντήσουν. Απαραίτητο ανάγνωσμα για κάθε φίλο της ιστορίας και ειδικότερα  του ΒΠΠ.

 

The Dust coda- "Mojo skyline"

 

 

Classic rock in modern wrapping.?The best of the FOO FIGHTERS melodic sensibility, the vulgar charm of BLUR , the guitars of THE CULT and a twisted love for 70s Hard rock,especially LED ZEPPELIN in a band that could teaze an angel to drop his wings and grab a beer. In your face Hard rock with pop sensitivities in an album full of power and sweat. From the opener "Demon" to "Jimmy two times" and "Limbo man" DUST CODA play all the cards and win every time. Songs like "Limbo man" have MONSTER MAGNET essence in a more fashionable way. DUST CODA are the evolution of the typical stoner/ retro heavy rock band to a band that plays modern heavy rock with some interesting 70s twists. 

 

 

 

DUST CODA are in no way revivalists. You can listen the Australian influences at songs like "Jimmy two times' but you can listen also to the 90s rock bands like REEF, TERRORVISION been all over the album bringing the alternative swing to the traditional hard rock sound. "Bourbon pouring" has the BLACK CROWES essence but not the Southern charm of the Robinson brothers, just a deposition of soul and stripped down melody to carry you away. The closing "Its a jam" is what Mr Plant should listen to leave his country obsessions away and come back on track. Classic rock for the 21st century they say.I strongly disagree. Modern heavy rock that is based on the sound of the 80s/90s to bring heavy rock to the 21st century bored youth, with edge riffs and gravel soaked vocals.

 

 

7,5

 Dirty Honey- Dirty honey

US  classic rock revivalists are a strong trend that goes back to the days of BLACK CROWES up to our days with bands like RIVAL SONS,  GRETA VAN FLEET,   and DIRTY HONEY.  A quartet that oozes SMALL FACES, HUMBLE PIE, QUIREBOYS and 70s swinging Hard rock but coming from LA. Tight hard rock with the soulful vocals of Marc Labelle and some decent blues rock guitar that screams Angus Young and Billy Gibbons from John Notto. 

If you are looking for the next big thing, move on. These guys are a true rock n roll band that in their debut album in 30 minutes they blend rock, soul and blues and already have their first outstanding song in 'California Dreamin' although i prefer the slower and more down to their knees 'Another last time". When tradition meets talent you have an album to drink with and sing along. Great work gentlemen.

7,5

 The blind pilots-" All kinds of crazy"

Aussie blues rock band from Sidney with stoner overtones and some 70s hard rock influences. "Take me home" could be on a LED ZEPPELIN album while "Midnight" starts with some crazy harmonica and delivers the goods. Chicago blues, Texas blues, 70s hard rock all together fused with the power trio tradition at an amalgam of  sound that keeps the mojo workin. No frills just thrills in your face guitar driven blues rock with razor sharp riffs. A quartet that delivers a blues based sound with a desert flavor. Kinda a 60s blues band landed in Seattle in the mid 90s and got a Sub Pop deal. 

You can hear the same influences that made George Thorogood a blues man favorite but the Ausies got a more modern approach, sonically and the vocals are in a way reminiscent of the great lost heroes of the blues/alternative rock unsung heroes ,SISTER DOUBLE HAPPINESS. So if THE BLIND PILOTS are your cup of trea,trust me they'll take you to a real unforgettable flight filled with heavy distorted twelve bar guitars and harmonicas screaming like hungry hyenas.

 From the Australian desert to the Texas wastelands and all in between the honky tonk bars, these guys know their work and the music pours like bourbon whiskey at a bachelor party from yuppies with platinum American express credit cards. Crash with THE BLIND PILOTS and fly away.

7