Πατρίκ Ντεβίλ- «Χολέρα και πανούκλα» (Τόπος)

«Η ζωή ενός αναχωρητή… ενός ανθρώπου απείθαρχου σε κάθε κοινωνικό εξαναγκασμό, η ζωή ενός ερημίτη…, μιας ιδιόρρυθμης μεγαλοφυίας, ενός ωραίου εκκεντρικού»

Οι μυθιστορηματικές βιογραφίες είναι ένα είδος προς εξαφάνιση. Οι λόγοι απλοί, κύρια γιατί δεν υπάρχουν πολλές ενδιαφέρουσες προσωπικότητες που να κρατήσουν το ενδιαφέρον του αναγνώστη και ο δευτερευόντως η αδυναμία των συγγραφέων-βιογράφων να μεταφέρουν στο σήμερα, με τρόπο προσιτό στον μοντέρνο αναγνώστη, ιστορικά πρόσωπα και καταστάσεις περασμένων αιώνων.

Η ζωή του Ελβετού Αλέξαντρ Γερσέν, θα μπορούσε χωρίς καν τα ιατρικά της επιτεύγματα να γίνει ταινία. Ένας άνθρωπος, γνήσια μετενσάρκωση στον 19ο και 20ο αιώνα του αναγεννησιακού ανθρώπου του Ντα Βίντσι. Αδάμαστο πνεύμα, που το διακατείχε η αγωνία να μην οδηγηθεί στην στασιμότητα. Ταξιδευτής, ερευνητής, επιστήμονας, εφευρέτης, οικολόγος, όλα μαζί σε μια προσωπικότητα, γεμάτη ιδιοτέλεια, προς τον εαυτό του και ανιδιοτέλεια για τους άλλους. Έγινε γνωστός στους επιστημονικούς κύκλους για την απομόνωση του βακίλου της βουβωνικής πανώλης , που ονομάστηκε προς τιμή του Yersinia pestis. Συγκρούστηκε με Άγγλους, Ιάπωνες, Γερμανούς, όχι στο επίπεδο των αποικιοκρατικών κτήσεων, αλλά στον αγώνα για την απομόνωση βακίλων και της επιστημονικής προσέγγισης και μελέτης, που κάθε σχολή/χώρα θεωρούσε, ως συνήθως σωστή την δική της θεωρία. Για τον Γερσέν, δεν υπήρξε ίχνος επιστημονικού εθνικισμού, αλλά μόνο μια διεπιστημονική, «διεθνιστική» ουμανιστική λατρεία της επιστήμης με απτά αποτελέσματα για τον πάσχοντα. Όμως δεν ήταν μόνο η προσφορά του στην ιατρική σε πρόχειρα νοσοκομεία και καταυλισμούς στην Ασία, που έσωσε χιλιάδες ζωές, με τον εμβολιασμό. Στην πρώην Γαλλική Ινδοκίνα, ο Γερσέν οραματιστής, στήνει μια πρότυπη αγροτική κοινότητα κ ζωντανεύει κάθε όνειρο του. Εκτροφή ζώων, μεταφορά και εγκλιματισμό φυτών από την Ευρώπη και άλλες ηπείρους στην Ασία. Μελέτη των μετεωρολογικών φαινομένων. Οδοποιία, ενσύρματη και ασύρματη επικοινωνία, οργάνωση καλλιεργειών κιγχόνης, καουτσούκ. Εισαγωγή του πρώτου ποδήλατου, αυτοκίνητου, οργάνωση μιας μικρής κοινότητας ψαράδων και εκπαίδευση τους σε επιστημονικούς βοηθούς στον αγώνα του για την καταπολέμηση των βακίλων που ενδημούσαν στον κόσμο και στην παραγωγή εμβολίων.

Ο Γερσέν, γνήσιος και άξιος μαθητής του Παστέρ, διακατέχεται από το μικρόβιο της ανακάλυψης, είτε οδοιπορώντας σε νέα εδάφη αχαρτογράφητα στην Γαλλική Ινδοκίνα ,είτε στο επιστημονικό πεδίο. Μοιράζεται την γνώση και ο,τι αποκομίζει από την εφαρμογή των νέων επιστημονικών εφαρμογών στις καλλιέργειες με το Ινστιτούτο και την μικρή κοινότητα, στο ψαροχώρι που επιλέγει ως βάση της αυτοκρατορίας του. Η ζωή του περνά από την Γαλλοπρωσικό πόλεμο του 19ου αιώνα σε δύο Παγκόσμιους πολέμους του 20ου, κάνοντας τον να απομονωθεί ακόμη περισσότερο εξαιτίας του ανθρώπινου μίσους και της μισαλλοδοξίας. Η πολιτική τον πληγώνει και την αποφεύγει όπως την έκθεση στους βακίλους που μελετά.

Ο Ντεβίλ, με τη μορφή ενός παρατηρητή από το μέλλον, καταγράφει, σχολιάζει τον Γερσέν αλλά και τους συγχρόνους του, Ρου, Σελίν, Καλμέτ, Χάφκιν, Μέτσνικοφ, Βολμάν, κάνοντας ταυτόχρονα σχόλια, για μια Γαλλία και Ευρώπη αποικιοκρατική, που ανθίζει η επιστήμη και η λογοτεχνία, ο υπαρξισμός και ο υπερρεαλισμός και συμβαδίζουν παράλληλα στις πιο δημιουργικές αλλά και πιο σκοτεινές στιγμές του ανθρώπινου γένους. Ο άνθρωπος που ζει για την δημιουργία, πέρα από τις συμβάσεις, αλλά αναζητά την καλλιέπεια όταν βρίσκεται στον Δυτικό κόσμο, τιμάται ακόμα σήμερα στο Βιετνάμ,αλλά έχει ξεχαστεί στη Δύση. Ο Ντεβίλ σκιαγραφεί αυτόν τον πανεπιστήμονα, μέσα από τις επαφές του με οικογένεια, συνεργάτες, μέσα από κείμενα και δημιουργίες, χωρίς να αγιοποιεί. Μοναχικός λύκος ή υπερβατικός οραματιστής, είναι ένας από τους τελευταίους των Μοικανών, που αφήνει τη δόξα και το χρήμα και τα μοιράζει σε συνεργάτες, για να ξεκινήσει ακούραστα να καταπιάνεται με κάτι νέο, όντας πάντα στην εμπροσθοφυλακή, κάθε μορφής επιστημονικής καινοτομίας. Ένα βιβλίο οδηγός, για το πως μπορεί να είναι κανείς συνεπής με τον εαυτό του και ταυτόχρονα χρήσιμος στο κοινωνικό σύνολο.

Sons of Apollo- "MMXX"

Sons of Apollo-  "MMXX"

The second full length studio work of the newest prog mega group justifies the title 100%. Bombastic, melodic, commercial,yet complex, time puzzling, breath taking, encapsulates the FM approach of the WINERY DOGS with the time changing melodic complexity of DT, the melodic versatility of Jeff Scott Soto and produces ,progressive heavy rock for the new decade. Music catchy yet technical, progressive in every senses of the word, with musicianship that outshines most of the genre and jazz musicians too. The album is a joyride for the listener but i have to mention that the tour de force is the closing track, a 15 min monument where Billy Sheehan show s to everyone who is the ruler of the game, a real honoring music piece for this underrated bass player. As for JSS he seems more comfortable with the songs, more custom to the bands vision and really a functional part who contributes with his melodic lines. Overall an album set for the top 5 of 2020.

8,5

Murray & McGowan "Out from the inside"

Murray & McGowan  "Out from the inside"

Its been some time since we haven't heard any new music form Neil Murray but with this latest release he seems he is still in the game. Classic hard rock in the vein of THIN LIZZY, WHITESNAKE, STATUS QUO  and 80s hard rock  but with well written songs and a nice production. Neil Murray & Ken McGowan came together on this project after performing a Glam Rock set at the 100 Club in London! Having recently set up a new studio, Ken invited Neil down to England’s South Coast to help commission the studio. . The album was written & recorded at McGowan’s Blackberry Studios over a 9-month period. All songs were written by Murray & McGowan with Rab McGowan also contributing to the writing on "9999". As the recent GRAND SLAM album , although here the songs are originals, we have those 80s legendary musicians do what they know best. Producing classy hard rock , as they always have for the new generations. You wont expect the album to be nothing more than catchy melodies with great hooks and the best bass lines you may here in the hard rock genre. They never had the intention to reinvent the wheel and believe me, "Out from the inside" is nothing more than an inspired hard rock album, that can stand proudly among your 80s goodies at your record collection.

6.5

THE CADILLAC THREE- "Country fuzz"

THE CADILLAC THREE- "Country fuzz"

Well i guess we saw it coming. The CT are becoming not only a country act (something i really support) but also a modern country act, with elements from other musical genres like rap and pop, that makes me feel questioning their musical taste from time to time. "Labels" is a fine example of a song that has the modern country/synth pop elements that makes it equally intriguing and appealing as it estranges a more traditional listener like myself. While Kid Rock decided to move the other way, CT decide form hard rock and countrified Southern rock to modernize their sound and it worlds but not in all the cases. 'Riaise hell' has this modern feeling, that makes country music great for a Saturday night for Nashville to New York, but listening to Beck and "Loser" in the 90s was not my cup of tea and still isn't , although the low slow tempo and the country elements unified in a pretty interesting and mesmerizing song. I have listened the album more than a dozen times and still can make up my mind.

  Its different, exploring from song to song new sounds and territories, just like having two bands in the same studio recording. If you re in to the more traditional  Southern/Country sound, songs like "Back home", "Hard out there for a country boy" will definitely speak to you. If you re more in to the FM country pop of the 00s , the album has again something to give  to you. Well i guess , been at the South of Europe doesn't help and i can always gob ack to my BLACKBERRY SMOKE, LYNYRD SKYNYRD albums, but i must admit this is a damn honest attempt to diversify their sound and they know how to write a catchy tune. So i ll give them a 7, cause its never too late to be a country boy, if you re in to more classic Southern rock,country sounds ..then make it a 6.5

7 

6,5 for the traditional 

«Ένας πύργος στη Γερμανία, Ζιγκμαρίνγκεν» Pierre Assouline (Πόλις)

«Ένας πύργος στη Γερμανία, Ζιγκμαρίνγκεν» Pierre Assouline (Πόλις)

Οι συγκρούσεις ανάμεσα στις φατρίες των Γάλλων εξόριστων , του Στρατάρχη και του πρωθυπουργού του Λαβάλ, αλλά και ο σημαίνων ρόλος άλλων εξόριστων όπως ο συγγραφέας Σελίν, δημιουργούν μια διαφορετική ατμόσφαιρα στον πύργο με το βαρύ τελετουργικό αιώνων. Ο Στάιν πιστεύει ότι τα πάντα οφείλουν να τηρούν το πρωτόκολλο ακόμα και με τους νέους «αφἐντες», γιατί τα πάντα είναι σχετικά αλλά η ποιότητα  της υπηρεσίας και ο σεβασμός στο πρωτόκολλο είναι αξίες πανανθρώπινες και διαχρονικές για αυτόν τον τελευταίο μιας σειράς υπηρετώ ν με προϊστορία ανάλογη των κυρίων τους.

Η επερχόμενη ήττα των Γερμανών, θα φέρει αλλαγές στις συμπεριφορές των Γάλλων αλλά και των Γερμανών υπηρετών. Ισορροπίες, παραλογισμοί πίστη σε μια ανύπαρκτη νίκη αλλά και φόβος μπροστά στο τέλος, όλα θα συμβιώσουν με την εμμονή του Στάιν στο πρωτόκολλο. Ενός ανθρώπου που ο πόλεμος και η ναζιστική λαίλαπα φαίνεται να μην τον αγγίζει. Συνδετικός του κρίκος με τους Γάλλους υπηρέτες, η οικονόμος του Πεταίν δεσποινίς Βόλφερμαν, τονίζει την ανθρώπινη, την γήινη πλευρά του, με τἦ Γαλλική φινέτσα της.

Σε ένα Γαλλικό θύλακα σε Γερμανικό έδαφος, όπου κυριαρχεί το εθιμοτυπικό πρωτόκολλο, ο παραλογισμός υπερβαίνει την καθημερινότητα. Σε αντίθεση με το Σαλό και τις τελευταίες μέρες του Ιταλικού φασισμού, με την διαστροφή και την σεξουαλική ασυδοσία, στο Ζιγκμαρίνγκεν, τα πάντα περιστρέφονται γύρω από την τυπικότητα και την τυπολατρία. Σαν άλλη αυλή του Λουδοβίκου του 14ου, οι κυβερνήσεις των  Πεταίν και Λαβάλ, οι υπουργοί που πρόσκεινται σε αυτούς, συνωμοτούν  για μια εξουσία που έχουν προ πολλού χάσει, για μια εύνοια που από κοινό που έχουν απολέσει ,αυτή του Γαλλικού λαού. Όμηροι και μαριονέτες των Γερμανών, επιβιώνουν όσο είναι χρήσιμοι και με το τέλος των ημερών τους, το μόνο που θα απομείνει είναι τα δωμάτια  γεμάτα έγγραφα δίχως σημασία.

Ο Αρχιοικονόμος Στάιν, θα δείξει την ανθρώπινη  πλευρά του, θα μιλήσει για το πάθος του, την μουσική, την αντίσταση του στο Ναζιστικό  καθεστώς, με μια κίνηση πάλι μοναδική σε σχέση με την μουσική και θα ανοιχτεί στην Γαλλίδα οικονόμο, ενώ όλα καταρρέουν. Η έλευση των Γαλλικών δυνάμεων του Ντε Γκωλ, θα επαναφέρει την «κανονικότητα» με τους νέους αφέντες, αλλά η αλήθεια θα αποδειχτεί πιο οδυνηρή, καθώς οι ρόλοι όσων συμμετείχαν στην κυβέρνηση  αλλά και στη μικρή Γαλλική παροικία του Ζιγκμαρίνγκεν, θα αποκαλυφθούν.

Σε ένα τέλος ανατρεπτικό και βαθιά ανθρώπινο, η μουσική θα επαναφέρει την τάξη στην ζωή όλων καθώς ο Στάιν δίνοντας τέλος σ το άτυπο εμπάργκο του, στο να μην τραγουδά, όσο είχαν την εξουσία οι Βάρβαροι Ναζί, θα διαλέξει έναν Γαλλικό γάμο για να ξαναθυμίσει την θεραπευτική δύναμη της μουσικής, που τόσο μίσησαν και σκύλευσαν τα απολυταρχικά καθεστώτα της δεκαετίας του 30-40 στην Ευρώπη.

Με ένα μυθιστόρημα χαρακτήρων ο  Pierre Assouline, δίχως εξάρσεις, σαν πρωτόκολλο στην υπηρεσία των πριγκίπων που τόσο πιστά υπηρέτησε ο Σταιν, στήνει μια ιστορία που βρίθει συναισθημάτων ,έντασης, αγάπης για την μουσική και λυτρωτικής πίστης στην ατομικότητα ,την πίστη στην αξιοπρέπεια και την άρνηση της βίας. Ουμανιστής στο πιο βαθύ σκοτάδι, σμιλεύει το τέλος μιας εποχής, με συνέπεια, σεβασμό και αξιοπρέπεια στον άνθρωπο, αφήνοντας τις ιδεολογίες να κριθούν από την ιστορία.

Robert Randolph- “Brighter days”

Great blues album with a big part of it giving a nod to the soul and Gospel side of music. If Marcus king and Robert Cray are the Blurs musicians of your choice, in his new wok Robert Randolph will please you. For us who got in to the blues through Blues brothers albums like ‘Brighter days” just help us through the day and I personally have to thank Mr Randolph for ‘Have mercy” a song that really brighten my day in difficult times. A blast of soulful blues for the believers.

7.5

KXM- "Circle of dolls"

                                   KXM- "Circle of dolls"

Third time's luck, and with their third album Pinnick, Lynch and Luzier (aka KXM) create a monster of modern hard rock. Imagine KINGS X been more commercial, LYNCH MOB been more out of the box, KORN embracing the classic 80s sound. Well all of that and something more, three skillful musicians who merge hard rock, 70s rock, fusion and jazz patters with high degree craftsmanship in songwriting. 

The songs here are a joy for those who like drummers who don't stay in the common patters. But the guitar is also a must to listen as Lynch, really stretches his abilities in territories we are not used to have him  exploring with loose improvisations and phrasing instead of his usual flood of sharp riffs. The cherry in the pie, the bass lines of Doug Pinnick and his melodic vocal lines who transform from song to song, volatile and adaptive, creating songs like the instant classic "Time flies" , the modern hard rock hell of 'Vessel of destruction", the dark and moody "Circle of dolls" and the aggressive "War of words". 

Modern heavy rock, which blinks the eye at the 90s metal and love the attitude of the 80s , having in mind the complexity of progressive rock and the melodies of the 70s. A wonderful combination of songsmith and musical creativity/imagination with the 21st century gloomy mark on it.

7,5

Ιρένα Σέντλερ (Η γυναίκα που έσωσε 2500 παιδιά στον Β’ΠΠ) – Ζιλμπέρ Σινουέ (Ψυχογιός)

Πολωνία 1942, η πρώτη χώρα που βίωσε την διπλή κατοχή. Η πρώτη χώρα που οι Γερμανοί και οι Σοβιετικοί πειραματίστηκαν στην εξόντωση του εχθρού, φυλετικού για τους μεν, ταξικού για τους δε. Το Γκέτο της Βαρσοβίας, σύμβολο θυσίας και αντίστασης για ένα λαό που προδόθηκε άθελα ή ηθελημένα, ποτέ δεν θα το μάθουμε, από τους θρησκευτικούς ηγέτες του. Μικρές ανθρώπινες ιστορίες όπως αυτή της Ιρένα Σέντλερ, θα έρθουν στην γνώση του μεγάλου κοινού, πολλές δεκαετίες μετά την λήξη του ΒΠΠ. Στη συγκεκριμένη περίπτωση μέσω μιας ομάδας Αμερικανίδων μαθητριών, που από το Κάνσας που θα συμμετάσχουν σε ένα διαγωνισμό Ιστορίας επιλέγοντας ως θέμα τη ζωή της. Μίας γυναίκας που είχε σώσει 2500 παιδιά ,από το γκέτο μην υπολογίζοντας τον μεγαλύτερο κίνδυνο, τη ζωή της και τη ζωή της άρρωστης μητέρας της. Από την ατομική πρωτοβουλία στην συλλογικότητα, με τη βοήθεια της εξόριστης Πολωνικής κυβέρνησης αλλά πριν και πάνω από όλα με την αυτοθυσία των Πολωνών υπαλλήλων της κοινωνικής πρόνοιας , των ανοιχτόμυαλων της Εβραϊκής κοινότητας του γκέτο και κάθε ενός που ένιωθε την ανάγκη να στρατολογηθεί και να προσφέρει στον αγώνα ενάντια στο θάνατο και την καταπίεση.

Δίχως πολιτικούς χρωματισμούς, με κίνητρο βαθιά ανθρώπινο, η Σέντλερ, θα προσφέρει μέχρι τις τελευταίες στιγμές πριν την ισοπέδωση του γκέτο από τα Γερμανικά στρατεύματα. Θα αναπτύξει ένα δίκτυο, διαφυγής ,προστασίας των παιδιών και καταγραφής των στοιχείων τους, ώστε με το τέλος του πολέμου να βρουν , αν είναι δυνατό τις οικογένειες τους. Θα αντιμετωπίσει τον Ορθόδοξο Ιουδαϊσμό και τον Καθολικισμό στις αδιάλλακτες μορφές του αλλά και τους ανθρώπους που αντιλαμβάνονται οτι η πίστη ενώνει και δεν χωρίζει και από τις δύο πλευρές. Με τη βοήθεια του Στέφαν, αγωνιστή της Πολωνικής αντίστασης και ερώτα της ζωής της, θα ριψοκινδυνεύσει τα πάντα. Ακόμη και στη στιγμή της σύλληψης της, θα σκεφτεί τη λίστα με τα ονόματα των παιδιών που πρέπει να προστατεύσει πριν τη δική της. Θεία πρόνοια ή χρηματισμός του κατάλληλου ανθρώπου, ονομάστε το όπως θέλετε, αλλά θα επιζήσει.

Ο Σινουέ, δεν θα περιγράψει ποτέ μελοδραματικά την ιστορία της εκβιάζοντας το εύκολο δάκρυ. Αντίθετα θα μας μυήσει στην μεταμόρφωση μιας γυναίκας μαχήτριας σε μια γυναίκα έμπνευση σε έναν ανδροκρατούμενο κόσμο για τους γύρω της. Σε μια γυναίκα που προσέφερε ανιδιοτελώς το πιο μεγάλο λειτούργημα, την σωτηρία της ζωής δίχως να υπολογίσει το κόστος, αν την έπιαναν. Λιτό, ρεαλιστικό και με ιστορική ακρίβεια , η μυθιστορηματική βιογραφία της επικεντρώνεται στον καιρό της στην κοινωνική πρόνοια και στα χρόνια ως τη λήξη του πολέμου.

Ένα βιβλίο, για μια παραγνωρισμένη προσωπικότητα, που με προσωπική προσπάθεια και λιγοστά μέσα έδωσε το δικαίωμα σε 2500 μικρές ζωές, να ζήσουν και να συνεχίσουν να προσφέρουν σε ένα κόσμο, που τους είχε καταδικάσει λόγω θρησκείας σε θάνατο. Η Σέντλερ πέθανε το 2008, όμως το θεατρικό των μαθητριών από το Κάνσας και αυτό το βιβλίο, θα βοηθήσουν τέτοιες πράξεις ανθρωπιάς και ανιδιοτελούς προσφοράς να μην ξεχαστούν ποτέ.

Wade Parks "Guarding the old ways"

Wade Parks "Guarding the old ways"

 

Low tune , country songs  'bout heartaches, loneliness and the old ways in an album that maybe is low at volume but is more than a blaster at sentimental volume. In the finest country, americana, tradition Wade Parks drive around the American and Tex Mex traditions offering some small , but valuable masterpieces like "Me Dystruction'.  Lay back, open a bottle of wine, turn low the lights and enjoy a breathtaking album, in all the senses, made from humans who don't base their lives and future on pro tools.An album that talks first and almost to emotions.

7

SL Theory "Cipher" (Rock of Angels records)

SL Theory  "Cipher" (Rock of Angels records)

A Greek rock opera, a Greek prog masterpiece , words, that you can easily and too often read and never believe. SL Theory have searched deep in the musical influences and return to the surface with a really good album , where they honed their influences with their own individual talents. QUEEN, THE WHO, STYX, QUEENSRYCHE, KANSAS and everything in between are the elements they use to create their own musical vision. Pompous, bombastic, melodic, complex in places , but overall a modern prog album that clearly states "we love the 70s grandiose sound, the metallic sound of the 80s and we re musician's with our own ideas." Listen ot it and you will be rewarded. Progressive metal in the more wide meaning of the term gain another disciple. 

7,5

REVOLUTION SAINTS - "Rise"

REVOLUTION SAINTS - "Rise"

Aldrich, Castronovo and Blades return at the scene of the crime. This time they re more on the safe side with an album that is high tech AOR for the masses. The pros of their new work, excellent musical skills and guitar work, great performances, classy stuff. The cons, polished to the bone, lacks the flame that makes the real stand out albums. Besides a couple of songs like "Rise" and "Higher" the rest is exactly what we been waiting for. A mix of JOURNEY and DAMN YANKEES best moments with great guitar work and flawless vocals. What is missing is the flame, the inspiration that fuels a song to launch in to the universe of the classic hits. The album sounds more like a product that musicians of their status could come up easily in a weekend. Enjoyable and equally easy forgettable , not too mention too much overproduced.

6,5

APOCALYPTICA- "Cello- O"

APOCALYPTICA- "Cello- O"

A fine return to form, performing self composed material for the Finnish Classical trained metal heads. The album is a real joy for the ears. In my opinion songs like "Ashes of the modern world", "En route to Mayhem" and "Catharsis"  could be the ideal soundtrack for series like Chernobyl, while "Rise" can resurrect the dead, with its animal power.. A dark, powerful,instrumental in its entity album with a strong emotional impact as cellos are replacing the lamenting metal guitars in an ego trip to modern worlds hell. Bombastic in places, really introvert in to the others, this is a prime piece of Cello driven metal music for the masses. You don’t have to have  classical music education to enjoy their music.

 The power of these musicians is the immensity of their music. An album I’ve enjoyed the last months to accompany me in good and not so good times. They may not reinvent the steel and astonishing us as they did the first times, but they prove them selves as musicians with maturity, talent and longevity.

7,5

"Οι Μηχανόβιοι"-1η Έκδοση 2010 – Καστανιώτης

Το βιβλίο το επέλεξα για 2 λόγους, την «παλιά» μηχανή που είχε στο εξώφυλλο και ότι προλόγιζε ο Χ.Κάσδαγλης.

Ως γνωστόν όσοι είναι φίλοι της ροκ μυθολογίας , ουδόλως αγαπάνε τα γιαπωνέζικα τεχνουργήματα των YAMAHA.HONDA.SUZUKI κτλπ αντίθετα έλκονται από βαριά μεταλλικά τέρατα της κατηγορίας Νorton.Τriumph,BSA,BMW,Harley, για την τελευταία με επιφύλαξη, λόγω της Κολωνακιώτης εξέλιξης της.

Οι 2 συγγραφείς, συγκέντρωσαν πλήθος μαρτυριών από μηχανόβιους, όλων των κοινωνικών τάξεων κ επαγγελμάτων. Κοινός παρονομαστής, η αγάπη για το δίκυκλο, από παπάκι μέχρι 1000αρα μηχανή και η νοοτροπία μιας άλλης εποχής. Με ελάχιστες αναφορές στην ροκ μυθολογία ,ίσως γιατί ροκ κ μηχανή στην Ελλάδα δεν έγιναν ποτέ ένα. Απόδειξη και η σημερινή κατάσταση, ποιοί έχουν τις Harley. Όμως το πνεύμα του δικυκλισμού, της ανεξαρτησίας, του ροκ τρόπου ζωής, εκδρομές, βόλτες, κόντρες ,μεταξύ τους αλλά και με την αστυνομία..όλα είναι εδώ, πραγματικά, γλαφυρά, ζωντανά. Δεν μιλάμε για έναν ξένοιαστο καβαλάρη, αλλά για μηχανές από την Ηλιούπολη, το Μπραχάμι, τα Λιόσια. Μηχανόβιους που κλέβουν, για να ζήσουν, πονάνε τη μηχανή τους, μαζεύουν δραχμή, δραχμή τα χρήματα να την αλλάξουν. Ανθρώπους που η ζωή τους καθορίζεται από την επιταγή της δίκυκλης θεάς, ασχέτως κυβισμού και κατάστασης. Ίσως οι φράσεις.. «οι μηχανές σήμερα κοντράρονται στις καφετέριες… τότε στο δρόμο», μεταφέρει μια μεγάλη αλήθεια…. Μια αλλαγή εποχής

Όμως οι μηχανές… ποτέ δεν θα αλλάξουν. Θα αλλάξουν οι χρήστες τους και μαζί η νοοτροπία. Σήμερα τα χτυπημένα νούμερα και τα συνεργεία, που βασίζονταν στην εμπειρία, αλλάζουν, μαζί με όλη την Ελληνική κοινωνία. Ακριβώς όπως οι Hard rockers των 80ς-90ς έγιναν τα «παιδάκια» που αντιδρούν στο κατεστημένο με SLIPKNOT.METALLICA.MASTODON, έχασαν τον παλμό, κράτησαν το μέσο.

Ένα πολύ ροκ βιβλίο, από 2 ανθρώπους, που έψαξαν διύλισαν, συγκέντρωσαν και δημιούργησαν ένα απολαυστικό ανάγνωσμα. Μακάρι να έχουν την διάθεση να ασχοληθούν και με κάτι κοντινότερο στα δικά μας γούστα… Μέχρι τότε, ανάψτε τσιγάρο, βάλτε στο στερεοφωνικό, το best of των STEPPENWOLF ή το νέο WOLFMOTHER ή ακόμη καλύτερα CIRCUS OF POWER k «Iron Horse” από MOTORHEAD κ ταξιδέψτε…. μακριά…. άψογο βιβλίο, για εποχές κ ανθρώπους που είναι πια μνήμες…

Maggie Reilly "Starfields"

Maggie Reilly "Starfields"

The ex Mike Oldfiled muse returns with a new album that is simply breathtaking. Six months in a hut ,somewhere in the Scottish highlands, really worked for her and her inspiration.High caliber AOR, pop rock with the melodies been there breathtaking and supported by her great voice. A simply astonishing album that is based on great songwriting and beautiful vocal performances. Not overwritten or overproduced, 'Starfields" is an album  for the listener to make long drives and let the landscapes accompany him in a mental journey to his personal quest. Enjoy it with speakerphones and a glass of your favorite drink, watching the sea, of driving on the highway, the result is always the same, pure joy.

7

BOA- “Underdog heroes”

The Southern heroes, or the wild bunch of Jim Dandy are back with a new album and what a surprise, they deliver good Southern rock in spades. BOA are something a lot of the new Southern fans don’t really know. The whiskey soaked voice of Jim Dandy along with the more straight rock orientation of his music, and the addition of the female vocalist and the origins who goes back to the 60s, makes the whole package special. In his new album he pays tribute to the lost heroes of rock music in ‘‘Channeling spirits’’ and writes Southern Gothic love stories as in the classic BOA ’’The devils daughter’’ with the help of Sammy B. Seauphine making it special. In other songs BOA are just mean and nasty like να

’’Arkansas medicine man’’, or sensitive, as the mountain boys know at the emotionally charged hymn to the redhaired “Ruby’s heartbreaker‘‘ and the passionate and heartbroken ‘‘You told me you love me‘‘ .

A powerful Southern heavy rock album from a band old as almost rock n roll itself and still alive and well to deliver the goods to the newest generations.

7

AIRBOURNE- “Boneshaker”

If rock n roll needed an example for those who don’t know it, after AC/DC AIRBOURNE would be the best example. Already in their fifth album, they come as nothing new, but on the contrary, they present themselves as battered rock n roll survivors who like their music loud and their beer cold. Bare to the bone , edgy rock n roll, of the highest octane comes out of the AIRBOUNRE machine. Sing a long choruses complete solid compositions, who compel you to turn the volume to the end and start headbanging along with the bad. Energy, a true rock n roll feeling and a superb album where the riff ology is of the highest caliber and the songwriting keeps you nailed down for the mere 31 minutes that this brutal rock n roll assault keeps. I think Angus Young can retire with no fear, the torch has passed to the right hands.

 8

Richie Kotzen - 50 for 50

Richie Kotzen - 50 for 50

50 new songs to celebrate your 50th anniversary. This is a bold, for some people even arrogant statement,when other bands cannot compose  a decent song in 50 years. So the mighty Mr Kotzen set the standards real high and the non rhetorical question , was all over the place...Did he make it and how?

After listening the album during a 4 hour drive, with changing landscapes from the mountainside to the seaside and then the urban territory, i was more puzzled than ever. He did the less of instrumentals he could, 3 or 4 and when he decided to do so like in "Feather weight" and ". “July 14th”  he just makes them look like real songs and not guitar practice in soloing. So Kotzen decides to keep the aces hidden in his sleeve for his other band WINERY DOGS and play it safe, as safe can be an album full of modern funk /soul/rock songs , with a heavy touch of fusion and some real jazzy passages. He went through his studio vaults and came out with 50 songs, that he took  personally all the way to the finish product line.

If you're in to his personal work, here you ll find this perfect mix of FUNKADELIC, Hendrix, Lenny Kravitz, Prince along some serious fusion stuff, and some more laid down moments when he decides to be more emotional and slow down. So the songwriting and that is a fact and also astonishes me, is never beyond the mediocre, not a really dull moment, even if he could be a bit more volatile at some songs. You wont find a hard rock part, a hair metal, AOR stuff, just Richie on his own, taking care of all instruments, playing sweet soul/funk infused rock songs. He also made the album tight, with the songs keep most of the time under 4 minutes , making this "arrogant" statement, a delight for the ears. I wish he had put some more bluesy stuff, but this is his 50th anniversary not mine and he decided on the party cake recipe.

The result is a 3 cd  piece of gold, that may not be the one you will remember from his body of work, but one standing among his best. For fans of latest works of Kotzen and also MOTHER HEAD FAMILY REUNION, he nailed it once again, even when he decided to be more stripped down and acoustic. The mark goes up to seven, because with 50 songs, no one, could keep them all at the level of 8 to 9 that it would get releasing a singe album. Wish you all the best Mr Kotzen and thank you for this excellent piece(es) of soul moving music.

7

Σώτη Τριανταφύλλου – «Το λούνα παρκ στο ιερό βουνό» (Πατάκης)

Σώτη Τριανταφύλλου – «Το λούνα παρκ στο ιερό βουνό» (Πατάκης)

Επιστροφή στην φόρμα από τη μεγαλύτερη μεταδικτατορική μυθιστοριογράφο της Ελλάδας. Μαχόμενη, ακτιβίστρια και βαθιά δημοκράτης, η Τριανταφύλλου δεν είναι μια ακόμα πένα στην υπηρεσία της «προόδου» και των μαζικών δομών και κατακτήσεων. Είναι συγγραφέας αυτόφωτη, αυτοδημιούργητη που στάθηκε όρθια εν μέσω της κατάρρευσης της Δημοκρατίας στην Ελλάδα την περίοδο 15-19 και ύψωσε το ανάστημα της υπέρ του ατόμου, της προσωπικής ελευθερίας, του δικαιώματος να εκφράζεσαι δίχως προπηλακισμούς και λασπολογία. Στο «Το λούνα παρκ στο ιερό βουνό» , μιλά για την κοιτίδα του ολοκληρωτισμού, την πάλαι ποτέ Σοβιετική Ένωση. Επικεντρώνεται στην Γεωργία, πατρίδα του Στάλιν και από τα πρώτα τμήματα της Σοβιετικής Ένωσης που βίωσαν την απόσχιση… μιλά για τον απλό άνθρωπο δίχως ωραιοποιήσεις, αλλά με συναίσθημα.

Το βιβλίο είναι βαθιά ανθρώπινο και εξ ου και βαθιά πολιτικό. Αναφέρεται στην γενιά που βίωσε την πτώση του Σοβιετικού καθεστώτος, τις οικογένειες τους, που βίωσαν ή θυμούνται τον μεγάλο απελευθερωτικό πόλεμο , τα γκούλαγκ, τις εκτοπίσεις, τον ρατσισμό των Ρώσων απέναντι στις άλλες δημοκρατίες, αλλά πάνω από όλα μιλά για τον άνθρωπο, που θέλει να ζήσει, να ρωτά και να παίρνει απαντήσεις, χωρίς να λογοδοτεί σε Κόμματα και αφέντες.

Κεντρική ηρωίδα η Ιρίνα Νόζατζε, μια κοπέλα με αγορίστικο κούρεμα, από οικογένεια εργατών, σε σαπωνοποιία. Ο πατέρας με την απορία και το σχόλιο στα χείλη, προσπαθεί να επιβιώσει , στις παρυφές του καθεστώτος. Η γιαγιά, υπόλειμμα της Τσαρικής εποχής, θυμάται τον άντρα της που εκτοπίστηκε στον αρκτικό κύκλο, γιατί απλά ρώταγε και γύρισε πίσω ετοιμοθάνατος. Η Ιρίνα, κάνει παρέα με παιδιά στελεχών του κόμματος. Νεαρούς  «διεφθαρμένους» από την Δυτική μουσική, τα μουσικά περιοδικά. Η Ιρίνα δεν ταιριάζει με τον εραστή της Ίβανε, που θέλει να γίνει καλλιτέχνης και ονειρεύεται ταξίδια και τη Δύση, το κοκκαλιάρικο μοντέλο, φίλη του, που ακολουθεί τη μόδα, τον σκηνοθέτη, φίλο τους, αλλά για ένα μικρό διάστημα αποτελεί μέρος της παρέας. Η πορεία της από τη σχολή δημοσιογραφίας στην εφημερίδα της περιοχής, θα την αποκόψει από τους παλιούς γνωστούς. Η μοίρα όμως θα φέρει τους παλιούς συντρόφους και φίλους της να κάνουν μια αεροπειρατεία, που θα αποτύχει και θα βυθιστεί στο αίμα, με τη βοήθεια και την επέμβαση των αρχών.

Η ζωή της Ιρίνα θα αλλάξει μέσα από τη σχέση της με τους άνδρες και ειδικά τον ελεγκτή εναέριας κυκλοφορίας Κοστάντινε αλλά και την περεστρόικα. Η αλλαγή στις σχέσεις των Σοβιετικών με την αλήθεια θα την κάνει να αποφασίσει, να αναζητήσει την αλήθεια για την αεροπειρατεία. Θα ξεκινήσει έτσι ένα αγώνα με το χρόνο, να μιλήσει με τους συγγενείς των αεροπειρατών και μαζί τους να σκιαγραφήσει την Γεωργία αλλά και τη Σοβιετική Ένωση, πριν και μετά την αλλαγή. Πίστη στο κόμμα, στους ταξικούς αγώνες, αλλά και ατομική ισοπέδωση, υπέρ των μεγάλων ιδεωδών. Γονείς που απαρνιούνται τα  «διεφθαρμένα» από τη Δυτική κουλτούρα παιδιά τους, η θρησκεία σαν απάγγειο και μια Ιρίνα, που ακροβατεί ανάμεσα στο διαμέρισμα που στοιβάζεται με τον πατέρα και την γιαγιά και τη μάνα της και τον εκάστοτε εραστή της και την ζωή σε μια εφημερίδα, που τα δελτία παραγωγής της πρώην Σοβιετικής Δημοκρατίας, αντικαθίστανται από τον αγώνα για ανεξαρτησία.

Μια κοινωνία, μια χώρα, αλλάζει αποκτά φωνή, συγκρούεται με τον πρώην σύμμαχο, ματώνει και ταυτόχρονα, μια νεαρή κοπέλα , ενηλικιώνεται. Η Ιρίνα που ονειρεύεται να κάνει μεταπτυχιακό στις ηρωίδες της Ρωσικής λογοτεχνίας του 19ου αιώνα, να ταξιδέψει, να γράψει, αποκτά φωνή και αυτονομείται. Ρωτά με τον χαμηλών τόνων τρόπο της, ανακατεύει, αμφισβητεί, ταξιδεύει όχι μόνο μέχρι τη Μόσχα αλλά και ακόμη πιο μακριά και ανακαλύπτει, ότι το επίσημο κράτος της Ε.Σ.Σ.Δ μπορούσε και ήξερε να ελέγχει τα πάντα. Τολμά να έρθει σε σύγκρουση, χωρίς εντάσεις με έναν ηρωισμό που θυμίζει άγιο της Χριστιανικής Εκκλησίας, με δομές και ανθρώπους. Τρομοκρατείται από τη μεγάλη πόλη, από την παραφροσύνη και τον μισογυνισμό, που φωλιάζει βαθιά στην Ρωσική κοινωνία, τον ρατσισμό απέναντι στις υπόλοιπες δημοκρατίες. Αντιμετωπίζει τον εαυτό της και επιστρέφει στην Τυφλίδα, μια γυναίκα, πιο σίγουρη για το αύριο.

Η δίνη της αυτονόμησης, θα προδικάσει το τέλος της σχέσης της και θα την οδηγήσει σε αποφάσεις. Το αίμα, ο κινητήριος μοχλός της Ρωσικής ιστορίας θα χυθεί ακόμα μια φορά και η δημοσιογράφος, που θα έχει ανακαλύψει πράγματα για την αεροπειρατεία , θα βρεθεί να πρέπει να σηκώσει τον δικό της προσωπικό σταυρό. Η Τριανταφύλλου με ένα μοναδικό τρόπο σκιαγραφεί την Ρωσική και τη Γεωργιανή ψυχή, με λεπτές αποχρώσεις του γκρι και του μαύρου. Τον πίνακα σπάει το κόκκινο του αίματος, η ροκ μουσική,  δυτική υποκουλτούρα και οι μικρές πολυτέλειες στη ζωή στην πρώην Σοβιετική ένωση. Ο γάμος ως ευκαιρία να αποκτήσεις σπίτι, οι αντιπαραθέσεις φυλετικές εντός της Ε.Σ.Σ.Δ και άλλες μικρές λεπτομέρειες, που κάνουν την Ιρίνα, να μοιάζει ακόμη περισσότερο με τις βασανισμένες ηρωίδες των βιβλίων λογοτεχνίας που αγαπά. Η εμμονή της να σημειώνει όσα δεν ξέρει στην προ ιντερνέτ εποχή και να τα ψάχνει στην Μεγάλη Σοβιετική εγκυκλοπαίδεια και την Κρατική βιβλιοθήκη. Η λατρεία της για τα ταξίδια του Γκιούλιβερ και ο παραλληλισμός της ζωής της με το βιβλίο του Σουίφτ, μια άμεση αναφορά στην βιβλιοφιλία της συγγραφέως, που φέρνει στο νου το άλλο της βιβλίο το "Τέλος του κόσμου σε Ἁγγλικό κήπὁ"

Ένα μυθιστόρημα, μικρό σε μέγεθος, πυκνογραμμένο, με πολή προσωπική, με μια ηρωίδα, που θα ήταν εξίσου ταιριαστή στον γλυκόπικρο Τσέχωφ. Ζει όμως σε μια χώρα σε αλλαγές, βιώνει τις αλλαγές και πληρώνει , όπως και αρκετοί συμπατριώτες της βαρύ τίμημα, στον δρόμο για την ανεξαρτησία. Μια προσωπική ιστορία, αναζήτησης, όπως κάθε ιστορία της Τριανταφύλλου και ταυτόχρονα ένα πολιτικό μυθιστόρημα, για τον ολοκληρωτισμό του Κομμουνιστικού δόγματος. Όσοι την γνωρίσαμε στα Αμερικάνικα ταξίδια της, στα 90ς, βρίσκουμε στην Ιρίνε, την αδελφή ψυχή από την άλλη πλευρά του παραπετάσματος και ένα βιβλίο, που αν και με ένα γλυκό μπλε χρώμα στο εξώφυλλο, φιλοξενεί έναν ουρανό έτοιμο να κλάψει , όπως τραγουδά ο Neil Young.

Η πιο ώριμη Τριανταφύλλου, καταφέρνει να γεφυρώσει νοητά για τους χρόνια, αναγνώστες της, την Τυφλίδα, την Αθήνα και την Νέα Υόρκη, χωρίς ποτέ να αναφέρει κάτι περισσότερο από την αναζήτηση για την αλήθεια και το δικαίωμα στην αυτοδιάθεση.

Διαβάστε το ακούγοντας το “The unraveling”  των Drive –By Truckers

Cody Jinks "The wanting"

Cody Jinks "The wanting"

In the true outlaw country tradition. Cody blends rock and country along with heartbreaking lyrics, loud guitars and even louder and catchier melodies.We maybe in the South of Europe, but artists like Cody Jinks, talk to our hearts and deeper feelings in the same way if we were sitting in front of a beer bottle, or whiskey somewhere in the midwest or South of U.S.A. Songs like 'never rain in California' and ... are massive sentimental missiles aiming straight to the heart of every lonesome mans and woman, around the world, as long as you live a life and don't run behind the latest i phone. Strong messages, stronger lyrics and some great music to wrap them, end in a definite great album, to listen alone or with friends like Mr Jack Daniels and Jim Beam as George Thorogood used to sing. Proud to be a listener Mr Jinks.

7,5