KANSAS- "Absence of presence"

KANSAS- "Absence of presence"

Who would expect KANSAS to return in the coronavirus year with an album made of the best material ever. The melodies are astonishing, the violin just elevates the songs to small musical suites and the band is at excellent form. A progressive rock album, faithful to the 70s meaning of the word,  a true artifact. The songs, even the lengthy ones, are based on the combination of melody and powerful vocal lines. For all of you who enjoyed albums like "Somewhere to elsewhere" and " The Prelude  implicit".

The members' changes have rejuvenated KANSAS, "Absence of presence"  is their second album with lead vocalist and keyboardist Ronnie Platt and guitarist Zak Rizvi. It is  also the first album with keyboard player Tom Brislin, who replaced former keyboardist David Manion. The new album features songwriting contributions from the newest members Zak Rivzi and Tom Brislin and it is in the vein of the late KANSAS efforts, melodic yet progressive, with a small FM touch. 

The first single 'Throwing mountains' is a great song ,yet deceiving due to its long duration. Contrary to the current musical trends, KANSAS have returned to the over 5 min duration  songs  and trust me you wont get bored or disappointed. The only throwback for the younger listeners, is they need to listen to the album as an entity and not as YouTube isolated parts. But this is the magic of music and progressive rock in particular. 

By the end of the album, you'll push play again and enjoy a waterfall of musical colors and sounds. Like an Impressionist painting, "Absence of presence" works in various levels, melody, technicality, brain stimulation, FM radio catchy tunes, lengthy songs, are all blending in a mystifying result. Put the cd on and let yourself get carried away.

7,5

Αμερικάνικη σκουριά- Φίλιπ Μάγιερ (Καστανιώτης)

Αμερικάνικη σκουριά- Φίλιπ Μάγιερ (Καστανιώτης)

Περιμένεις ανάμεσα στα δέντρα, τον παλιό σου φίλο από το Λύκειο. Περιμένεις στις όχθες του ποταμιού, που έχει μολυνθεί ανεπανόρθωτα από τα λύματα των εργοστασίων που έκαναν την πόλη σου και ολόκληρη την πολιτεία περήφανη, μέχρι τα τέλη της δεκαετίας του 70, πριν οι Ιάπωνες και η οικονομική κρίση κυριαρχήσουν στην άλλοτε κραταιά βαριά βιομηχανία της πατρίδας σου. Περιμένεις και ο αέρας είναι πυκνός, είναι στυφός, έχει την αίσθηση από την αποσύνθεση του μετάλλου από τους γερανούς και τα βαγόνια των χαλυβουργείων, που μεγάλωσαν την οικογένεια σου και τώρα την τραβάνε σαν άγκυρα στον βυθό του ποταμού, που έχει γίνει μολυσμένος και τοξικός σαν τη ζωή στην πόλη σου. Οι καλύτεροι φίλοι σου έφυγαν για το κολέγιο, όσοι μείνατε ζείτε με μικρο δουλειές, επιδόματα, παράνομο κυνήγι και μπίρες καθώς συναντιέστε στα παρακμιακά μπάρ της πόλης και στις αίθουσες των τοπικών δικαστηρίων, για ασήμαντα συνήθως παραπτώματα.

Πρώτο πρόσωπο σε μια περιγραφή, που ουσιαστικά αποτελεί και την ουσία αυτού του βιβλίου. Αν τοποθετήσετε στο πικ απ την δισκογραφία του Springsteen  από το Born to run μέχρι το Born in the USA, θα έχετε το απόλυτο μουσικό υπόβαθρο για ένα ταξίδι στην Αμερική που πεθαίνει, παραδομένη στον  αγώνα του μεγάλου κεφαλαίου για περισσότερα κέρδη. Η δράση επικεντρώνεται σε ένα πολυεπίπεδο πάντα βιβλίο, στην  Πενσυλβάνια, στην Μπιουλ. Οι ήρωες της τραγικοί, σαν άλλοι ήρωες αρχαίας τραγωδίας, ο Άιζακ, μια μικρή διάνοια, που έχει μείνει στην πόλη να φροντίζει τον ανάπηρο από εργατικό ατύχημα, βιομηχανικό εργάτη πατέρα του. Η αδελφή του που έχει ξεφύγει, για να σπουδάσει Νομική και να απαγκιστρωθεί, με τη βοήθεια ενός συμβατικού γάμου με ένα εύπορο νέο με καταθλιπτικές τάσεις. Ο πρώην αστέρας του σχολικού ποδοσφαίρου, που δεν έκανε ποτέ το βήμα για το κολέγιο με την υποτροφία ο Μπίλλυ Πόε, θηριώδης, εριστικός, αλλά κατά βάση ένας άνθρωπος που έχει εγκαταλείψει τα πάντα πολύ πριν γεννηθεί. Το ποδόσφαιρο απετέλεσε τον μόνο λόγο που τον έκανε να υπάρχει και να νιώθει ξεχωριστός ,αλλά ταυτόχρονα τον έδεσε με τον Αιζακ με μια βαθιά και δυνατή φιλία, ο σπασίκλας και ο αθλητής, δύο όψεις στο ίδιο νόμισα. Ο σερίφης της πόλης, Χάρις, που έχει μια μακροχρόνια αλλά ανεκπλήρωτη σχέση με την μητέρα του Πόε, ένα ακόμα ερείπιο, που βούλιαξε στις υποσχέσεις ενός γάμου, που ναυάγησε και δεν τόλμησε ποτέ να κάνει κάτι παραπάνω για αυτή και το παιδί της.

Η πόλη υγρή, παρηκμασμένη, με τις επιδοτήσεις να μειώνονται, τα πάντα να σβήνουν, εργοστάσια, μπαρ, αστυνομική δύναμη, δημόσια κτίρια, όλα συρρικνώνονται, λες και η υγρασία που ροκανίζει τα παλιά εργοστάσια, εισχωρεί και διαβρώνει και τους κατοίκους που παραμένουν, υπομένοντας στωικά την φθορά.

Η απόφαση του Άιζακ, να ξεφύγει τον οδηγεί σε μια απόπειρα φυγής, που θα προκαλέσει τον θάνατο ενός περιπλανώμενου, που θα προσπαθήσει με την παρέα του να βιάσουν τον σύντροφο του στην απόδραση Μπίλι Πόε . Ο Άιζακ θα συνεχίσει μια πορεία, αναζήτησης, αυτογνωσίας, οριοθέτησης των θέλω και των μπορώ του, με την Καλιφόρνια, μυθικό τόπο απόδρασης και καταφύγιο για τους απανταχού φυγάδες, με τον ήλιο και το εύκρατο κλίμα της, δέλεαρ για τα παιδιά των βιομηχανικών πόλεων. Την ίδια στιγμή, ο φίλος του θα επωμιστεί την ευθύνη του φόνου του άστεγου και σαν παλιά καλή Αμερικάνικη ταινία, θα αρνηθεί να προδώσει τον φίλο του, παίρνοντας όλο το βάρος επάνω του. Η φυλάκιση του και η αναμέτρηση του με την φυλακή και τις ρατσιστικές συμμορίες και την βία, θα τον αλλάξει μόνο σε οτι αφορά την προσέγγιση του στη βία. Η ηθική του θα παραμείνει ακλόνητη και παλιομοδίτικη ακόμα και όταν θα του κοστίσει ένα σοβαρό μαχαίρωμα και σχεδόν την ίδια του τη ζωή.

Ταυτόχρονα ο διανοούμενος Άιζακ, θα διασχίσει πολύ λιγότερο χώρο από όσο νόμιζε και θα ματαιώσει τα σχέδια του για την Καλιφόρνια , μέσα από μια σειρά αναμετρήσεων με την πραγματική ζωή, τους περιπλανώμενους αλλά και τον ίδιο τον εαυτό του.

Στην πόλη, η μητέρα του Πόε, ο πατέρας και η αδελφή του Άιζακ, θα αντιμετωπίσουν τους προσωπικούς τους δαίμονες. Την αποτυχία όσων έμειναν, τον φόβο όσων έμειναν, την ανάγκη για αγάπη, που δείχνει στον σερίφη η μητέρα του Πόε, αλλά και τις υποχρεώσεις που βασιζόμενους σε αρχέγονους κώδικες ηθικής θα αναλάβει απεναντι της ο Σερίφης Χάρις. Στον απόηχο των γεγονότων, η αυτοκτονία της μητέρας του Άιζακ, θα δώσει απαντήσεις, για τον δεσποτικό πατέρα, την αδερφή που ήθελε να ξεφύγει, τον γιο, που θυσιάζεται προσέχοντας τον ανάπηρο πατέρα.

Η ατμόσφαιρα μυρίζει σκουριά, διαβρωμένο μέταλλο, ταξίδι σε βρώμικα βαγόνια τρένων και την ανάγκη για ελπίδα έστω και αν έρθει με τη μορφή μιας βουτιάς στα παγωμένα νερά του ποταμού. Οι κώδικες τιμής δεσμεύουν τους κεντρικούς ήρωες και είναι οι ίδιοι κώδικες που τους λυτρώνουν. Η επιστροφή του Άιζακ, απλά θα αποτελέσει μια ακόμα αναφορά στην ομερτά μεταξύ των ξεχασμένων του κόσμου, εκεί που το έγκλημα τιμωρείται, όταν θίγει την ομάδα και ο απόκληρος, έχει λιγότερα δικαιώματα ,από τον παρία που ακόμη ανήκει στην ομάδα.

Από το Nebraska στο Glory days  και τελικά στο The river, ο Springsteen, στοιχειώνει με τα τραγούδια του ένα βιβλίο, με χρώμα βαθυκάστανο, σαν τη σκουριά που αποδομεί οικονομίες αλλά και ζωές. Ο Μάγιερ γράφει ένα πρωτοεπίπεδο μυθιστόρημα δρόμου, με ήρωες που αναζητούν την ολοκλήρωση μέσα από την θυσία ή τη φυγή, δεχόμενοι το ζοφερό παρελθόν αλλά αρνούμενοι έστω και τμηματικά να δεχτούν ένα αντίστοιχο μέλλον.

Σε μια δεύτερη ανάγνωση το βιβλίο του είναι ένα σχόλιο και μια περιγραφή, μιας θνήσκουσας Αμερικής, ενός Αμερικάνικου ονείρου, που αποδομείται από τη σκουριά, των εγκαταλελειμμένων εργοστασίων και των νέων ανθρώπων που προσκολλούνται στο τίποτα, γιατί αυτό τους προσφέρεται. Σε μια τρίτη ανάγνωση, ένα βαθιά  υπαρξιακό μυθιστόρημα, για το θάρρος του καθενός να κυνηγήσει τα όνειρα του, να παλέψει αλλά και να παραδοθεί, όταν οι δεσμοί φιλίας και αίματος υπερβαίνουν τις ανθρώπινες συμβάσεις και νόμους. Ένα ταξίδι αυτογνωσίας, μέσα από την βία, το θάνατο, την αποδοχή της μοίρας, την μοιρολατρία, το αδιέξοδο και τη φυγή.

Βιβλίο πλούσιο σε συναισθήματα, γεμάτο σκοτεινά χρώματα, ανθρώπινο και δυναμικό, σε καθηλώνει σαν τον Boss, μέσα από τις παράλληλες ιστορίες, του με πλοκή αληθοφανή και την αίσθηση οτι κανείς δεν είναι αρκετά αθώος αλλά και αρκετά ένοχος σε μια κοινωνία, που διαλύεται καθώς την κατατρώει η σκουριά της...

Vandenberg-"2020"

Vandenberg-"2020"

Adrian Vandenberg was an accomplished musician before WHITESNAKE and proved it afterwards with MANIC EDEN and MOONKINGS. Now he got himself Romero of (RAINBOW MK....000) fame and he released a new album. I was more than sceptical when I learned the singer's name and heard the first single. Well now, i ll have to eat my hat. I admit I was preoccupied with my prejudice about Romero and his RAINBOW career. On the contrary Vandenberg gets his best here in an album full of the energy, the vitality and the melody that made heavy metal music popular in the 80s. Echoes of RAINBOW, BLACK SABBATH, DEEP PURPLE are all around but what really differentiates the album is that Vandenberg is not a Blackmores clone.He is an accomplished guitar player himself with influences from blues,  classical music etc. The metal edge is everywhere as it is also the striking melodies in songs like 'Hell or high water". What the album needs is a few listenings. As in the 80s we were giving times to the albums. In our days with the new releases struggling to find time to reach the listener, you have to be relaxed and open minded. I mean here the listener will find elements form the DEEP PURPLE "Burn"era and some interesting references to Coverdale but also the melodic riffing that was always Vandenberg's blueprint. One of the best melodic heavy rock releases, so far.

7,5

Robert Jon and the Wreck-"Last light on highway"

Robert Jon and the Wreck-"Last light on highway" 

These new breed of Southern rock bands are getting stronger and stronger, bigger and bigger. Among them you need to be deaf not to see that Robert Jon and the Wreck stand out . Wearing their southern origins proud on their sleeve, they have ALLMAN as their biggest influence and far less SKYNYRD, ZZ TOP etc. So you can find in their sound all the elements, long guitar solo, harmonies but also soul, gospel, ragtime, swing and a small part of country music to fill  right the puzzle. Along with bands like BLACKBERRY SMOKE, WHISKEY MYERS and artists like Cris Stapleton make their brand of Southern rock "modern" and yet so close to the genres tradition and let the listener enjoy a variety of musical landscapes without getting bored even for a sec. A brand new band and music that sounds equally fresh and familiar and that is their most strong point. Songs like 'Work it Out" , "Can't stand it' 'This time around' and the lengthy 'Last light on highway,part II' are small reminders of how important this band is today for the revival of Southern rock. Female backing vocals, Horns, piano, slide guitars whatever you can name it, you ll find it here, working to add something more to well crafted and honed, honest rock songs. A triumph of good music.

8

Σώτη Τριανταφύλλου- «Το τέλος του κόσμου σε Αγγλικό κήπο» (Πατάκης)

Το νεότερο πόνημα μυθιστόρημα της πολυγραφότατης και πολυαγαπημένης συγγραφέως, που δείχνει οτι το ιστορικό μυθιστόρημα αποτελεί τον χώρο που ξεδιπλώνει καλύτερα το ταλέντο της. Η ιστορία είναι τοποθετημένη την εποχή του Αγγλικού εμφυλίου, μεταξύ των Βασιλικών και των Κοινοβουλευτικών και ως συνήθως αποτελείται από ένα πολύχρωμο γαϊτανάκι χαρακτήρων και γεγονότων που ξεδιπλώνεται γύρω από τον Λούσιους Πρέσκοτ ράφτη και στρατιώτη στον Αγγλικό εμφύλιο. Ιστορικό μυθιστόρημα και ταυτόχρονα σχόλιο σε μια εποχή που ο εχθρός είχε χρώμα και μορφή από μια συγγραφέα που η μανιέρα της είναι και πιο δυνατό της σημείο. Αυτή τη φορά υπηρετεί μια ιστορία που η πλοκή της θα σας κρατήσει το ενδιαφέρον αμείωτο. Ένας ράφτης που οδηγείται στον πόλεμο (θρησκευτικό- οι αναφορές στην σημερινή κατάσταση στην Ευρώπη και Μ.Ανατολή και οι παραλληλισμοί είναι παραπάνω από εμφανείς).

Ο Πρέσκοτ, ερωτευμένος με την ίδια γυναίκα, τη Σουζάννα Χάρλευ, με τον αφηγητή Βενέδικτο Σίλκοξ, φίλοι και οι δύο από την νεαρή ηλικία τους, ζει μια ζωή αντίστροφα περιπετειώδη από τον ήπιο και μειλίχιο χαρακτήρα του. Πολεμώντας με τους κοινοβουλευτικούς (γιατί δεν είχε κάτι καλύτερο, όταν όλα όσα γνώριζε και κατείχε είχαν γίνει στάχτη από την πυρκαγιά του Λονδίνου) ή καλύτερα ακολουθώντας τους ως στρατιωτικός ράφτης, θα γνωρίσει το μίσος, την βία και τον φανατισμό του θρησκευτικού εμφύλιου πολέμου. Θα επιστρέψει στο Λονδίνο, για να ζήσει το φονταμενταλιστικό καθεστώς των Κοινοβουλευτικών που θα τον οδηγήσει σε μια ζωή, ημιπαρανομίας σε μια Αγγλία που ασφυκτιά, ανάμεσα στην Ευρώπη που αλλάζει και το θρησκευτικό μίσος που δημιουργεί μια Οργουελική ατμόσφαιρα, καταδοτών και ζηλωτών. Ο έρωτας του Πρέσκοτ, από τα νιάτα του, για την Σουζάννα που θα χάσει , κύρια γιατί ο ίδιος ζει, σε μια κατάσταση μετριοπάθειας, αιθεροβάμων σε ένα κόσμο, που σκληραίνει, θα σημαδέψει την ζωή του αλλά και αυτή του καλύτερου φίλου του και αντίζηλου.

Το πραγματικό σημείο που κάνει το βιβλίο να ξεχωρίζει είναι οι συνεχείς βιβλιοφιλικές αναφορές, από τον ίδιο τον «συγγραφέα» και τον «εκδότη» του. Ουσιαστικά ένα πανέξυπνο παιχνίδι της Τριανταφύλλου που καθιστούν το «Τέλος του κόσμου» , ένα βιβλίο μέσα στο βιβλίο, απόλαυση για τους γνώστες της λογοτεχνίας και των εκδόσεων του 17ου αιώνα και φίλους της ανάγνωσης γενικά.

Σε μια Αγγλία που η θρησκεία προσωρινά αντικαθιστά την επιστήμη και την λογοτεχνία ως φάρος πίστης και ελπίδας, ένας άνθρωπος, προσπαθεί να επιζήσει από το Λονδίνο ως την Σκωτία, αλλάζοντας στολές, με μοναδική αναζήτηση ,την ηρεμία και την επιβίωση. Μια βιογραφία, του μέσου ανθρώπου, που είναι έρμαιο των εποχών των συγκρούσεων και των αλλαγών. Ενός ανθρώπου δίχως το κίνητρο, να τοποθετηθεί. Κάποιου που βρίσκεται ανάμεσα σε στρατόπεδα με σημαίες χρωματισμένες από το αίμα, την χολή και την απολυτότητα των απόψεων. Ο Πρέσκοτ θα μπορούσε να είναι ένας Σύριος που ζει ανάμεσα στα ερείπια στο Χαλέπι, ένας Κούρδος που προσπαθεί να επιβιώσει μεταξύ Τουρκίας και Ισλαμικού Κράτους, ένας Γερμανός που βλέπει τους Εβραίους γείτονες του να οδηγούνται στην φυλακή και ο ίδιος σέρνεται με τη στολή της Βέρμαχτ στο Ανατολικό μέτωπο, δίχως καμία πίστη στον ανώτερο σκοπό. Παράλληλοι βίοι, που αναδεικνύουν το μεγαλείο αλλά και την μικρότητα της ανθρώπινης φύσης, μαζί με την αγάπη για την ζωή, άσχετα με τα πάθη και τα λάθη του καθενός. Αποκτά ακόμα πιο μεγάλο ενδιαφέρον και επικαιροποιείται με την έλευση των αντι Ευρωπαϊστών στην εξουσία στην Μ.Βρετανία.

Διαβάζεται συνοδεία του Jonah’s Ark των Skyclad

BLACK PUMAS-"Black pumas"

BLACK PUMAS-"Black pumas"

Quarantine helped to "discover' some great new artists like BLACK PUMAS. This bunch really knows how to touch your heart and soul with their music. Soul,a bit of funk and velvet vocals to make you realize, music can be smooth as the lovers touch. Its been some time since i enjoyed so much an album. Out of time with references to the late 60s black music, it concentrates to the feeling and the essence of music. Lit up the candles, open a bottle of your favorite wine and grab your partner for some moments of private joy,dancing at the living room by the sofa. Pure magic from a band that creates atmosphere and all the timeless sound of Marvin Gay, Ottis Redding, Curtis Mayfield etc. One step away from been too Barry White and black as the heart of the night they let you move to their music and smile like a fool. BLACK PUMAS ate my heart out and left me asking for more.

7,5

HEXVESSEL-"Kindred"

HEXVESSEL-"Kindred"

When modern atmospheric metal decides to go prog, you can have such unequal results as HEXVESSEL'S latest work. A mix between JETHRO TULL, PINK FLOYD and dark wave the album mesmerize you in places while at other places just leave you thinking it could  have been more processed .The escalation of sentiments at songs like  "Demian", "Kindred moon" is truly exciting. A mix of progressive rock, folk and in some parts metal that captivates the listener. But the inspiration doesn' t stay at the same level for the whole of the album. Never the less is a honest, rewarding effort that shows the band continuing their long, rough road to perfection among folk melodies and out of this earth landscapes.

7