Jeff Kollman-"East of Heaven "

 

Jeff Kollman-"East of Heaven "




Sixth personal work from COSMOSQUAD axeman and you'll find everything, rhythmic metal shredding at 'Superstring theory' with Schenker, Satriani all around. More jazzy, fusion moment at "Loss", "Montecatini jazz" with its Django Reindhardt picking, and some eclectic  hand picking neo classical , arabesque, flamenco influenced ones at "Insomnia" and "Isolation 2020". Jeff Kollman along with Paul Shihadeh (Bass), Shane Gaalaas (Drums)and Guy Allison (Keyboards) present us with a shredding,instrumental album straight from the golden Shrapnel years. Tony Macalpine and Vinnie Moore would be proud but Jeff Kollman needs no comparisons. He is a master of his instrument himself and has the diversity and abilities spread all around the album. Listen to the more blues/Gary Moore influenced "Ghostly" and enjoy a player expressing his ideas , beyond the metal territory restrictions, limitations. 
 



 
 
What impresses me more at this album is the use of melody, instead of scales and musical fireworks, mimicking classical music that a lot of his fellow guitarists use to impress."67-XR7" is another standout track while "Isolation 2020"is self explanatory. based on guitar harmonies, the soundtrack of the lost year. An instrumental album that lets its creator explore, enjoy and share with us the listeners, musical moments of innovation, imagination and clarity.

8

John Mayer- "Sob rock"

 

John Mayer- "Sob rock"

 

 
If there is a time machine like "back in the future", the inventors must be NIGHT FLIGHT ORCHESTRA and John Mayer. From the cover of the album with the "nice price" tag till the last song, what we listen to here is Yacht rock,West Coast AOR,FM rock, AOR, radio friendly rock,soft rock call it what you want. If Richard Marx had met CHICAGO to jam over some BOSTON tunes with Jan Hammer bringing in some ideas the result couldn't be better. Easy listening, laid back with songs like "UI guess i just feel like", "Last train home", "All i want is to be with you", Mayer recreates,revives, inspires a whole lost, gone era. The one just before HIV, when hair was blowing free in the wind,with convertible ride across California, and college boys dreaming of the next golden acquisition at Wall street. 
 

 
 
No ecology issues, No Iraq wars, No 9/11, No immigration issues, No EU decline and decadence. Just a good feeling album, from the golden days of the 80s. An album that can bring a smile on your face with its well crafted tunes, where melody and optimism are among the main ingredients. REO SPEEDWAGON could be proud of their student.John Mayer proves he knows to handle guitar as well as Knopfler and Clapton adding the right notes at this summer feel release. An album to dance,travel and smile along.
 
8

Phil Vincent-"Stigmata"

 

Phil Vincent-"Stigmata"


 
Modern sounding hard rock from a truly underrated artist. A mix between SURVIVOR, KANSAS and partly STYX with a polished production and from the opener "No end in sight" you have the pomp AOR we loved in the early 90s with some astonishing guitar work, reminiscent of George Lynch fretboard fireworks. 'Darkness" comes as the full flesh, beating anthem that desires airplay, with a "Runaway' era BON JOVI introduction based on the guitars riff until it breaks in a SAVATAGE style power ballad, astonishing us with the diversity of the songwriting, a truly emotional and grandiose song."Time" is a mre radio friendly, BEATLE-esque moment with some beautiful  vocal harmonies. You would expect an artist being tired and repetitive at his 23rd solo release, but the help of guitarist Vince O'Regan (ESCAPE,PULSE, KOOGA, ALIBI,EDEN,LEGION) adds this extra salt and pepper to the always creative Vincent."My life" is a stormy rocker and as most of the album's songs start with a heavy solo preparing the ground for the vocals. "It don't matter anymore" has a hint of FOREIGNER but in reality, is a high emotional charged mid tempo song where keyboards make the difference along with the great drumming by Max Piccolo. 
 
"Hideaway" is among the more heavy rockers of the album, with some battering rhythmic parts and Vincent just screams his heart out, in pure melodic rock style. 'So tired' is another example of how decent melodic/FM rock songs must be written and performed, then sung in an arena full of lighters (ok cell/smart phones for the 00 generation). "Don't turn your back" has a Dio feeling, if he ever wanted to conquer the airwaves."BEATLES are again present in a very good cover of "Eleanor Rigby", a song that as Phil says describes humanity of today, more accurate then ever."Reason to believe '' is the closing , contemporary sounding, track to a very good modern and at the same time based on the roots melodic rock album. 
 

 
 
Phil Vincent along with O'Regan delivers an album that should be at the list of the top melodic albums for 2021, but as we all know life aint fair, at least he is persistent and productive and we support his artistic dream.
 
8

Earl Slick- Fist full of devils

 Earl Slick- "Fist full of devils"



A guitar player who lives and works out of the box. After a long time his new work is another instrumental album, based on the blues, the swing,rock n roll and when he is in the mood for shredding and fusion. 'Black" is a great example of rock n roll meeting fusion meets the blues. While the opener "Bad brew" is a dark blues anthem. Earl Slick works without the restrictions of a singer and delivers his own version of blues.

 In the covid 19 society, his screaming guitar that has the delta blues meeting TIN MACHINE is a great addition to the soundtrack of the dry lands ahead of us. Electric and eclectic , moves easily between traditional blues  "Far away' to futuristic landscapes "J.W.L" or the more jazz oriented "Vanishing point" and the end point, music beyond the normes is always there. An instrumental album old fashioned and equally modern, that combines the player's maturity with his intention to explore the genre and his playing. 

7

Βιβλιοπροτάσεις- Καλοκαίρι 2021

Βιβλιοπροτάσεις- Καλοκαίρι 2021

 

Πιστοί στο ότι η ζέστη και η θερινή ραστώνη δεν μειώνει τον αναγνωστικό οίστρο μας, το Basbayiannis Book & Music Tales προτείνει μια σειρά από βιβλία (νέα και παλιά) που θα συνοδεύσουν τις καλοκαιρινές ημέρες εμβολιασμένων και ανεμβολίαστων θα ανοίξουν το μυαλό, τα μάτια αλλά και την ψυχή του αναγνώστη/αναγνώστριας, προτείνοντας του διαφορετικούς δρόμους για να αντιμετωπίσει τη σκληρή πραγματικότητα, να διαφύγει ή ακόμα και να την αλλάξει. Πάρτε τα δίπλα στο αντιηλιακά, την ομπρέλα και για τους πιο φιλήδονους το κουβαδάκι στην παραλία αλλά και στο δωμάτιο και βυθιστείτε στην ξεχασμένη τέχνη της ανάγνωσης.

 

«Κάθε πράγμα στη θέση του / Πρώτες αγάπες και τελευταίες ιστορίες» - Ολιβερ Σακς- (Αγρα)


 

Η συμβολή του Αμερικανού ψυχιάτρου και στοχαστή Όλιβερ Σακς στην εκλαΐκευση και αποδοχή της ψυχιατρικής αλλά και το πλησίασμα του μέσου αναγνώστη με τις ιστορίες του στο να καταλάβει την ψυχική υγεία και την σημασία της απώλειας της στην καθημερινότητα, είναι ανεκτίμητη. Εδώ μετά θάνατο συνεχίζει από εκεί που σταμάτησε με το κλασικότερο από τα βιβλία του «Τον άνθρωπο που μπέρδεψε τη γυναίκα του με ένα καπέλο»

Ο Όλιβερ Σακς συνεχίζει να εμπλουτίζει τον κόσμο της επιστήμης και της λογοτεχνίας με γοητευτικές και διεισδυτικές μελέτες του ανθρώπινου εγκεφάλου.
Σ’ αυτό το βιβλίο ο Σακς ξαναβρίσκει το ρυθμό και την απλότητα που χαρακτηρίζει το πολυδιαβασμένο Ο άνθρωπος που μπέρδεψε τη γυναίκα του μ’ ένα καπέλο. Συγκλονιστικό σύγγραμμα νευροψυχολογίας και νευρολογίας της συμπεριφοράς, γραμμένο με τη σοφία και την απλότητα του ύστερου ύφους των μεγάλων δημιουργών, με ελάχιστες υποσημειώσεις, «ένα βιβλίο υπαρξιακό και προσωπικό, μια γεμάτη ενσυναίσθηση διείσδυση στην εμπειρία και στον κόσμο του κάθε αρρώστου». Πραγματική κλινική λογοτεχνία η «ρομαντική επιστήμη», όπως την ονόμαζε ο Λούρια, που την εισήγαγε προτού την κάνει τόσο δημοφιλή ο Σακς.
Ο συγγραφέας δεν διστάζει σε κάποια κείμενά του να γίνει αυτοβιογραφικός και λυρικός με τον θαυμαστό τρόπο που περιέγραψε τους λονδρέζικους κήπους Κιου Γκάρντενς στο Νησί των τυφλών στα χρώματα. Είναι συνεχείς οι αναφορές του στη λογοτεχνία –με τον Μπέκετ, τ

ον Προύστ, τον Ντοστογιέφσκι– και στη φιλοσοφία και τη διανόηση – με τον Βίττγκενσταϊν, τον Καντ, τον Χόμπς, τον Ντεκάρτ, τον Άινσταϊν κ.α.
To «Κάθε πράγμα στη θέση του» είναι ένας πολύ πιο προσωπικός στοχασμός για τα ατελείωτα πράγματα που ενθουσίαζαν τον συγγραφέα σ’ όλη τη ζωή του: από τις φτέρες, την κολύμβηση και τις σουπιές έως τις ιστορίες περιπτώσεων που διερευνούν τη σχιζοφρένεια, την άνοια και τη νόσο του Αλτσχάιμερ.

"Σικελικό ειδύλλιο" -Σώτη Τριανταφύλλλου- (Πατάκης)


 

 

Επιστροφή στη λογοτεχνία για την αγαπημένη Σώτη Τριανταφύλλου, που ακόμη μια φορά με αλληγορικό τρόπο μας διηγείται μια ιστορία στην οποία θα αντικρύσουμε κομμάτια του εαυτού μας αλλά και του σήμερα, ηθικές αξίες και αρχές σε μια κοινωνία που αλλάζει, χωρίς να επιτρέπει στον άνθρωπο να σπάσει τα δεσμά του, ένα ταξίδι στη ζωή του Τάνταλου, με φόντο την Σικελία του 50. Το "Σικελικό ειδύλλιο" δεν είναι ειδύλλιο. Είναι το χρονικό της συνάντησης δύο ανθρώπων σε µια µικρή πόλη της Σικελίας, στα µέσα της δεκαετίας του 1950. Με την πρώτη µατιά, ο αστυνόµος Λούκα Ντε Ματέις και η νεαρή Κοντσέττα Βιτάλε δεν έχουν τίποτα κοινό εκτός από τη σικελική τους καταγωγή: αλλά, καθώς αφηγούνται τα γεγονότα της ζωής τους, φανερώνουν όλο και περισσότερες οµοιότητες· είναι και οι δυο τους, ο καθένας µε τον τρόπο του, ξένοι στον γενέθλιο τόπο· µοιάζουν µε τα αντίθετα είδωλα του ίδιου καθρέφτη. Για τον Ντε Ματέις, ο τίτλος αυτού του βιβλίου ίσως να ήταν Σικελικό γοτθικό — ιστορία τρόµου δυτικά των Συρακουσών· στην Κοντσεττίνα ίσως να ταίριαζε περισσότερο ο τίτλος Κουκλοθέατρο σε τοπίο του Νότου· της άρεσαν οι µαριονέτες· άλλοτε έµοιαζε µικρότερη από την ηλικία της, άλλοτε πολύ µεγαλύτερη. Το Σικελικό ειδύλλιο τοποθετείται στο επαρχιακό περιβάλλον του νησιού εκείνη την όχι και τόσο µακρινή εποχή: µαφιόζικες δολοφονίες, εγκλήµατα τιµής, βιασµοί και επανορθωτικοί γάµοι. Ο Ντε Ματέις και η Κοντσέττα Βιτάλε δεν βρίσκουν τη θέση τους σ’ αυτόν τον κόσµο. Αν και η προτροπή για τον εαυτό τους είναι Ζήσε!, όλα πάνε στραβά, σχεδόν όλα: ο Ντε Ματέις βρίσκει τον σικελικό τρόπο θανάτου και η Κοντσέττα αρνείται να συµµορφωθεί µε τον σικελικό τρόπο ζωής.

 

 

«Η ανωμαλία»- Ερβέ Λε Τελιέ - (Οπερα)


 


«Υπάρχει ένα πράγμα θαυμαστό, που πάντα ξεπερνάει τη γνώση, την ευφυΐα, ακόμα και την ιδιοφυΐα: η ακατανοησία».
Ο Ερβέ Λε Τελιέ χαίρεται ν’ αποπροσανατολίζει τον αναγνώστη, να τον οδηγεί αλλού — σ’ ένα «αλλού» που θυμίζει το «εδώ». Σ’ αυτό το μυθιστόρημα —κανονική ανωμαλία αφ’ εαυτού που δικαιολογεί και τον τίτλο— ο συγγραφέας θέτει υπό αμφισβήτηση κάποιες «κεκτημένες έννοιες» — θρησκευτικές, επιστημονικές και φιλοσοφικές. Όλα αρχίζουν με μια πτήση της Air France που συνδέει το Παρίσι με τη Νέα Υόρκη και, την ίδια στιγμή, συνδέει μεταξύ τους και τους ήρωες αυτού του μυθιστορήματος με τις πολλαπλές προοπτικές. Ένας συγγραφέας, ένας τραγουδιστής, ένας αρχιτέκτονας και η σύντροφός του, ένα κοριτσάκι με την οικογένειά του, μία δικηγόρος, ένας ετοιμοθάνατος πιλότος, ένας πληρωμένος δολοφόνος και διάφοροι άλλοι χαρακτήρες διασταυρώνονται σ’ ένα ιλιγγιώδες μπαλέτο διάρκειας τετρακοσίων σελίδων. Επικοινωνούν μεταξύ τους, μοιράζονται την «ακατανοησία» και την πικρία τους για την κατάσταση στην οποία έχουν βρεθεί, ενώ ο αναγνώστης, ίδιος παντοδύναμος Θεός, τους κατοπτεύει ενοχλημένος και ο ίδιος από την ξαφνική αποκάλυψη των πιο κρυφών πτυχών της ζωής τους.
Το εξαιρετικό ενδιαφέρον της Ανωμαλίας έγκειται, λοιπόν, στον τρόπο σκέψης που «Η ανωμαλία» προτείνει και στα ερωτήματα που θέτει, αφήνοντας την πόρτα ανοιχτή στις άφθονες διαφορετικές εκδοχές που προκύπτουν. Η επιστήμη, η φιλοσοφία και η θεολογία αναμειγνύονται, αλληλεπιδρούν και αντηχούν η μία πάνω στην άλλη χωρίς να παραβιάζουν τα όριά τους. Αν εξαιρέσει κανείς τις τελευταίες σελίδες, που προσφέρονται σε πολλαπλές ερμηνείες, Η ανωμαλία είναι ένα βιβλίο που συνδυάζει μια συμβατική γραφή μ’ ένα απολύτως ανατρεπτικό θέμα και προκαλεί τον αναγνώστη να διαβεί το σημείο που ο χρόνος και ο τόπος αλλάζουν.

 

«Ο ραγιάς- Μέρες και νύχτες 1821» Γιάννης Καλπούζος  (Ψυχογιός)


 

 

Ιστορικό μυθιστόρημα με αφορμή και τα 200 χρόνια της επανάστασης από ένα από τους καλύτερους σύγχρονους Έλληνες συγγραφείς του είδους.

1816-1829. Πάτρα, Τριπολιτσά, Ναύπλιο, Μεσολόγγι…
Αφότου ο Αγγελής βρέθηκε φυλακισμένος στο κοτέτσι του Σαχίν Αγά, το μίσος φώλιασε στην ψυχή του σαν φαρμακερό φίδι.
Κατά την εκρηκτική και συγχρόνως σαγηνευτική πορεία του μπαίνει στη δούλεψη ενός στρυφνού και τσιγκούνη πραματευτή, που σου πουλά κωλοφωτιά για καντήλι. Τον ζώνει το μολυβένιο σύγνεφο της σκλαβιάς και του εξευτελισμού των ραγιάδων. Σμίγει με την Κερασία, όπου στο πρόσωπό της βουτάνε και κολυμπούν τα όνειρα. Απαντιέται με κοτζαμπάσηδες, κολίγους και συμπολεμιστές, που είναι πιότερο από αδέρφια και γυναίκα την ώρα της μάχης, ενώ ένα τρομαγμένο Τουρκόπουλο γαντζώνεται πάνω του.
Στον δρόμο του και δύο γέροντες, οι οποίοι ξεψαχνίζουν το κίνητρο για καθετί μα και τη γλυκιά και φαρμακερή ουσία του «εγώ», η πλανεύτρα Ασπασία, διαβολικοί ξένοι, ντόπιοι τυχοδιώκτες, ο επί τριάντα έξι χρόνια αμίλητος Συμεών, ένας καβαλάρης που σώζει αιχμάλωτες Τουρκοπούλες και ο τρανότερος οχτρός του λεύτερου ανθρώπου, ο φόβος.
Ο Αγγελής βιώνει το μεγαλείο και τη σκοτεινή πλευρά του ματοβαμμένου Εικοσιένα, γκρεμίζοντας μυθεύματα και φανερώνοντας καταχωνιασμένες αλήθειες. Σφιχταγκαλιάζεται με τη φωτιά του ξεσηκωμού, μεταβολίζει την αγριότητα σε ελπίδα, λύτρωση και γλυκασμό, και βροντοφωνάζει: «Θέλω να μην είμαι ραγιάς σε κανέναν. Ραγιάς σε τίποτα!»

 

 

«Ένας άντρας που τον έλεγαν Ούβε»- Φρέντρικ Μπάκμαν (Κεδρος)

 


 



Ο Ούβε είναι πενήντα εννέα χρονών και ζει μόνος. Έχει αυστηρές αρχές και μια ρουτίνα που δεν αλλάζει ποτέ. Κάθε μέρα επιθεωρεί τη γειτονιά και ελέγχει αν τηρούνται οι κανόνες που έχει ορίσει ο σύλλογος ιδιοκτητών ακινήτων. Οι γείτονες τον θεωρούν απρόσιτο, ψυχρό και ιδιότροπο. Ο κόσμος τον απογοητεύει διαρκώς, κι εκείνος δεν διστάζει να δείχνει τη δυσαρέσκειά του σε κάθε ευκαιρία.
Μια μέρα οι νέοι θορυβώδεις γείτονες της απέναντι μονοκατοικίας καταστρέφουν το γραμματοκιβώτιό του στην προσπάθειά τους να παρκάρουν ένα τρέιλερ. Κι έτσι αρχίζουν οι καβγάδες, αλλά και μια αναπάντεχη φιλία, που αλλάζει όχι μόνο τη ζωή του Ούβε αλλά και ολόκληρης της γειτονιάς.
Το πρώτο βιβλίο του Φρέντικ Μπάκμαν είναι μια αστεία, συγκινητική και βαθιά ανθρώπινη ιστορία για τη μοναξιά, τις δυσκολίες στις ανθρώπινες σχέσεις, αλλά και την ανθρωπιά που μπορεί να κρύβεται εκεί που δεν το περιμένει κανείς. Έχοντας δει την ταινία, βυθίστηκα στην απλότητα και δύναμη των συναισθημάτων που μεταδίδει ο συγγραφέας για τον Ούβε, τον άνθρωπο που τυπολατρικά περιμένει το τέλος, μέχρι να ξανα ανακαλύψει την ζωή μέσα από την δίχως οριοθέτηση επικοινωνία, που φέρνει η παρουσία «ξένων», λιγότερο εσωστρεφών ανθρώπων στην «τακτοποιημένη» ζωή του.


 

«Ελεύθερος να υπακούς»  Johann Chapoutot  (Άγρα)

 


 

Ένα βιβλίο που θα βοηθήσει πολλούς υπέρμαχους των οικονομικών θεωριών και του μάρκετινγκ, να αναθεωρήσουν σχετικά με την καταγωγή, των όσων πιστά πρεσβεύουν σε μια εποχή που το μέσο υπερτερεί του σκοπού.

 

«Ο Ράινχαρτ Xεν (1904-2000) αποτελεί το αρχέτυπο του διανοούμενου τεχνοκράτη στην υπηρεσία του Τρίτου Ράιχ. Ο νομικός αυτός ήταν γνωστός για τις ριζοσπαστικές του θέσεις, καθώς υποστήριζε τη σταδιακή κατάργηση του Κράτους και την αντικατάστασή του από μία "κοινότητα" η οποία καθοριζόταν από τη φυλή και τον "ζωτικό χώρο" της. Ως ανώτερος γραφειοκράτης των Ες Ες -με τη λήξη του πολέμου κατέχει το βαθμό του Oberfuhrer (στρατηγού)- συμβάλλει στην ανάπτυξη της ναζιστικής θεωρίας μελετώντας την προσαρμογή των θεσμών για το επερχόμενο Μεγάλο Ράιχ: Ποιες δομές και ποιες μεταρρυθμίσεις θα ήταν απαραίτητες; Μετά τον πόλεμο, ως πολίτης πλέον, ιδρύει στο Μπαντ Χάρτσμπουργκ μια σχολή διοίκησης επιχειρήσεων από την οποία, τις επόμενες δεκαετίες, θα περάσει η οικονομική και διοικητική ελίτ της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας: περίπου 600.000 στελέχη των μεγαλύτερων γερμανικών εταιρειών, δίχως να συμψηφίσουμε τους 100.000 που παρακολούθησαν προγράμματα εξ αποστάσεως, διδάχθηκαν, χάρη στα σεμινάριά του και τα εγχειρίδια που εξέδιδε τακτικά, πώς να διοικούν το "ανθρώπινο δυναμικό" ή πιο συγκεκριμένα την ιεραρχική οργάνωση στόχων, για την επίτευξη των οποίων ήταν ελεύθερος ο παραγωγός να επιλέγει τα μέσα. Την ίδια πολιτική, δηλαδή, που ακολούθησε το Τρίτο Ράιχ για να επανοπλιστεί, να οδηγήσει στη λιμοκτονία τους σλαβικούς πληθυσμούς των ανατολικών χωρών και να εξολοθρεύσει τους Εβραίους. Με την πάροδο της δεκαετίας του 1980, άλλες μέθοδοι ήρθαν στο προσκήνιο (όπως η λιγότερο ιεραρχική ιαπωνική, για παράδειγμα ). Όμως ο ναζισμός έπαιξε σημαντικό ρόλο στην ανάπτυξη των θεωριών διοίκησης και ήταν μία από τις βάσεις του σύγχρονου μάνατζμεντ.
"Αυτό το μικρό βιβλίο του Γιοάν Σαπουτό, με υποδειγματική πνευματική αυστηρότητα, νηφάλια αλλά και ιδιαίτερα καυστική γραφή, πρέπει να αποτελέσει αντικείμενο υποχρεωτικής ανάγνωσης και μελέτης σε όλες τις σχολές που αποκαλούνται σήμερα -με μεγάλη ευκολία- "μεγάλες": Σχολή = Δημόσιας Διοίκησης (ΕΝΑ), Ανωτάτη Εμπορική Σχολή του Παρισιού (HEC), διάφορα εμπορικά και διοικητικά γραφεία. Με βάση τις θέσεις, που εξετάζονται λεπτομερώς, του υψηλόβαθμου αξιωματούχου των "Ες Ες Ράινχαρτ Χεν, αλλά και άλλων εγκληματιών πολέμου, λιγότερο διακεκριμένων αλλά που στάθηκαν εξίσου τυχεροί μεταπολεμικά, το «Ελεύθερος να υπακούς» επανεξετάζει τις οργανωτικές αρχές του "Ράιχ των χιλίων ετών" και τη θέση τους μετά το 1945".

 

«Σάγκι Μπειν» - Ντάγκλας Στιούαρτ (Μετάιχμιο)


 

 

Αγγλία της δεκαετίας του 80, Ελλάδα του 2021, Ελλάδα μετά το 2015, βίοι παράλληλοι, κοινωνική εξαθλίωση, ηθική παρακμή και ο Στιούαρτ, με αφορμή έναν μικρό πείσμονα  για να ζήσει και όχι απλά να επιβιώσει, μας δίνει μια συγκινητική ιστορία για την αγάπη και την δύναμη που κρύβουμε μέσα μας.

Αρχές της δεκαετίας του 1980. Η Γλασκόβη βρίσκεται σε παρακμή, οι πολιτικές της Θάτσερ έχουν βυθίσει ολόκληρες οικογένειες στην ανεργία, κι όλοι προσπαθούν με κάθε τρόπο να επιβιώσουν. Η Άγκνες Μπέιν είχε μεγαλύτερες προσδοκίες για τη ζωή. Ονειρεύεται πράγματα πιο σπουδαία: ένα δικό της σπίτι, μια ζωή με μεγαλύτερες πολυτέλειες, σαν εκείνες που βλέπει στα περιοδικά, οτιδήποτε θα μπορούσε να φωτίσει κάπως τη δική της γκρίζα ζωή. Προσπαθεί να διατηρήσει την αξιοπρέπειά της παραμένοντας περιποιημένη και όμορφη, αλλά τελικά καταφεύγει στο ποτό, βρίσκοντας σε αυτό ολοένα και μεγαλύτερη ανακούφιση.
Όταν ο άντρας της την εγκαταλείπει, η Άγκνες και τα τρία παιδιά της θα βρεθούν σε αδιέξοδο, σε αυτή τη διαλυμένη πόλη. Και όσο εκείνη θα βουλιάζει όλο και περισσότερο στον αλκοολισμό, τα παιδιά θα αναγκαστούν να φύγουν, να σώσουν τον εαυτό τους. Ο μικρός Σάγκι όμως μένει. Και δεν σταματά ποτέ να ελπίζει. Ελπίζει πως οι μέρες που θα έρθουν θα είναι καλύτερες, πως η μητέρα του θα σωθεί. Και την ίδια στιγμή, ο ίδιος αγωνίζεται να βρει την ταυτότητά του, να καταλάβει ποιος είναι και γιατί όλοι τον αντιμετωπίζουν σαν κάτι διαφορετικό. Μια βαθιά συγκινητική ιστορία για τον εθισμό, τη φτώχεια και τη σεξουαλικότητα, μα πάνω από όλα μια ιστορία για την αγάπη.
Ο Douglas Stuart με γραφή ωμή αλλά και τρυφερή, μιλά για την ανέχεια, τις καταχρήσεις και τις διαλυμένες οικογένειες. Μέσα από το σκοτάδι όμως μας φανερώνει το φως, την αφοσίωση και τελικά την ελπίδα.

 

 

«Το κόκκινο και το φαιό»  Μωρις Αττιά  (Πόλις)

 


 

 

 Ακόμα μια αστυνομική ιστορία γραμμένη σε ένα παρελθόν κοντινό, που τόσο ζωντανά αναπαριστά με την πένα του ο Αττιά. Εξτρεμισμός, σχέσεις άκρας αριστερά και δεξιάς αλλά και προσωπικές ιστορίες συνθέτουν ένα ακόμα καλοδουλεμένο αστυνομικό μυθιστόρημα, με ιστορικές προεκτάσεις.

«Ο Πάκο Μαρτίνεθ, που τον γνωρίσαμε στο Μαύρο Αλγέρι, την Κόκκινη Μασσαλία, το Παρίσι μπλουζ και τη Λευκή Καραϊβική, εργάζεται ως δημο­σιογράφος και ασφυκτιά μέσα στη ρουτινιάρικη ατμόσφαιρα της δουλειάς του. Νοσταλγεί τα χρόνια της δράσης, τότε που ήταν αστυνομικός. Βρι­σκόμαστε στο 1978. Οι Ερυθρές Ταξιαρχίες απάγουν τον Άλντο Μόρο. Ο Πάκο πείθει την εφημερίδα του να τον στείλει στη Ρώμη για να καλύψει το γεγονός. Εκεί γνωρίζει τη γοητευτική δημοσιογράφο της La Repubblica Λέα Τρότσκι, που τον βοηθά ως διερμηνέας και πληροφοριοδότρια.
Αποσπάσματα του ημερολογίου και των επιστολών, που έγραφε ο Άλντο Μόρο κατά τη διάρκεια της κράτησής του, παρεμβάλλονται στην αφήγηση, δείχνοντας ότι εκείνος είχε συνειδητοποιήσει πως η κυβέρνηση θα τον θυσίαζε στον βωμό της αρχής «δεν διαπραγματευόμαστε με τους τρομοκράτες».
Η Λέα πέφτει θύμα ενός ύποπτου τροχαίου ατυχήματος. Ο Πάκο ρί­χνεται με κέφι στην έρευνα και αυτής της υπόθεσης. Ξαναβρίσκει τα αντανακλαστικά του αστυνομικού που κάποτε υπήρξε: την αδρεναλίνη, την αγάπη για την περιπέτεια, τις ανατροπές και τις εκπλήξεις.
Όσο ο Πάκο βρίσκεται στη Ρώμη, η γυναίκα του, η Ιρέν, ανακαλύπτει καταχωνιασμένο ένα χειρόγραφο του πατέρα της που, με μυθιστορηματικό τρόπο, εξιστορεί την αστυνομική επιχείρηση που διεξήχθη το 1899 κατά της αντισημιτικής οργάνωσης «Η Μεγάλη Δύση της Γαλλίας», η οποία εξέδιδε και την κολοσσιαίας κυκλοφορίας εφημερίδα Ο Αντιεβραίος. Πίσω από την αφήγηση, αποκαλύπτονται σιγά σιγά οικογενειακά μυστικά που ίσως ρίξουν φως στην αυτοκτονία του πατέρα της.»


«Κατάλοιπα του 21»- Κωστής Παπαγιώργης (Καστανιώτης)

 


 

Με αφορμή την επέτειο των 200 χρόνων από την Ελληνική επανάστασή, μαζί με τον Σκαρίμπα αξίζει να προστεθεί και το παρό βιβλίο σε όσα ανατρέπουν , χωρίς να αναιρούν την εικόνα που είχαμε για την επανάσταση που άλλαξε την πορεία του Ελληνικού Έθνους, οδηγώντας στην «απελευθέρωση»

«Τις ιστορικές απόψεις στα κείμενα του τόμου θα τις συναντήσουμε να κυκλοφορούν ευρύτερα στην εποχή του Κωστή Παπαγιώργη. Κάποιες εξ αυτών εντάσσονται σε μια μακρά ιστορική γενεαλογία που εξυφαίνεται διαχρονικά από τον Μακρυγιάννη μέχρι τον Ζήσιμο Λορεντζάτο. Ένας τρόπος, συνεπώς, είναι να εξετάσουμε τα κείμενα αυτά στο πλαίσιο των ιδεολογικών αντιπαραθέσεων της μεταπολίτευσης για το 1821 και την εν γένει διαδρομή του ελληνικού κράτους. Παρά τις διαφορές τους, οι επιμέρους θεάσεις μοιράζονταν μια κοινή παραδοχή: θεωρούσαν αμφότερες ότι η λαϊκή κουλτούρα βρισκόταν σε αναντιστοιχία με τους δυτικοφερμένους θεσμούς. Κι ενώ οι μεν μπορεί να έβλεπαν σε αυτό ένα πρόβλημα των ίδιων των θεσμών που επιβλήθηκαν έξωθεν, για άλλους ήταν ένα πρόβλημα του «λαού» και της νοοτροπίας του που αντιστέκονταν διαχρονικά στα εκσυγχρονιστικά πρότυπα των δυτικοτραφών ημεδαπών ελίτ. Ο Παπαγιώργης παίρνει μέρος σε αυτήν την αντιπαράθεση με την συνήθη «ιερή μανία» του και πάντοτε γοητευμένος από τον πλούτο ενός λαϊκού πολιτισμού, «κατάλοιπα» του οποίου μόνο ελάχιστα διασώθηκαν. Και η δική του σταθερή έγνοια υπήρξε πάντοτε η αποκατάσταση της μνήμης τους.»

 

«Ρέκβιεμ για μια δημοκρατία» - Thomas Cantaloube (Πολις)

 


 

Η ανεξαρτησία της Αλγερίας και η ένοπλη δράση Γάλλων και Αλγερινών είναι ο καμβάς για ένα αστυνομικό μυθιστόρημα, σε μια εποχή εντάσεων και ξεκαθαρίσματος λογαριασμών που φτάνουν στον καιρό της Γερμανικής κατοχής στο «Ρέκβιεμ για μια δημοκρατία». Μυθοπλασία και πραγματικότητα, σε ένα μυθιστόρημα που ζωντανεύει μια περίοδο σκοτεινή, γεμάτη προδοσίες και ανατροπές

 

«Παρίσι, φθινόπωρο του 1959. Η Αλγερία διεκδικεί την ανεξαρτησία της και ο πόλεμος δεν αφήνει ανέγγιχτη τη μητροπολιτική Γαλλία. Ένας επιφανής Aλγερινός δικηγόρος, που πρόσκειται στο εθνικοαπελευθερωτικό κίνημα FLN, δολοφονείται στο Παρίσι με τη Γαλλίδα σύζυγό του και τα παιδιά τους.

Η αστυνομία υποστηρίζει ότι πρόκειται για ξεκαθάρισμα λογαριασμών στο εσωτερικό του FLN και αναθέτει την υπόθεση σε έναν νεαρό και σχετικά άπειρο αστυνομικό. Ο πατέρας της δολοφονημένης συζύγου, πρώην ηγετικό στέλεχος της γαλλικής Αντίστασης κατά των Γερμανών, ζητά από έναν Κορσικανό παλιό σύντροφό του από την Αντίσταση, αλλά που τώρα είναι μέλος του υποκόσμου, να ανακαλύψει τον δολοφόνο.
Παράλληλα, ο διευθυντής της αστυνομίας του Παρισιού Μωρίς Παπόν [υπαρκτό πρόσωπο? συνεργάτης του καθεστώτος του Βισύ, υπαίτιος για την εκτόπιση των Γάλλων Εβραίων στα ναζιστικά στρατόπεδα συγκέντρωσης, συνέχισε ανενόχλητος τηλαμπρή διοικητική του σταδοδρομία με όλες τις κυβερνήσεις και μόλις το 1998 καταδικάστηκε από τη γαλλική Δικαιοσύνη? ο Παπόν ήταν επίσης υπεύθυνος για τη σφαγή των Αλγερινών διαδηλωτών στο Παρίσι, στις 17 Οκτωβρίου 1961, καθώς και για την αιματηρή καταστολή της διαδήλωσης κατά της OAS και του Πολέμου της Αλγερίας, στις 8 Φεβρουαρίου 1962, στη στάση του μετρό Charonne] αναθέτει σε έναν πρώην δωσίλογο, που αναλαμβάνει σκοτεινές αποστολές για λογαριασμό της αστυνομίας, να εκτελέσει τον δολοφόνο, προκειμένου να κλείσει η υπόθεση χωρίς συνέπειες.
Ο συγγραφέας παρακολουθεί τις άλλοτε παράλληλες και άλλοτε συγκλίνουσες πορείες των τριών τόσο διαφορετικών μεταξύ τους χαρακτήρων του, στις ακριβές συνοικίες και τα υποβαθμισμένα προάστια, στα μεγαλοπρεπή κυβερνητικά μέγαρα και τα άθλια διαμερίσματα του Παρισιού, από το 1959 ώς το 1962, και φωτίζει το παρασκήνιο
του «βρώμικου πολέμου» που διεξήγαγε στο όνομα του «εθνικού συμφέροντος» ο Μωρίς Παπόν, χωρίς ποτέ να θυσιάζει τις απαιτήσεις της μυθιστορηματικής φόρμας ή να καταφεύγει σε υπεραπλουστευτικές περιγραφές των ψυχολογικών χαρακτηριστικών των ηρώων του.»



"Μπιλλυ Μπάντ, Ναύτης" - Χερμαν Μέλβιλ (Αντίποδες)


 

 

Ο Μπίλλυ Μπαντ, ένας νεαρός ναύτης, στρατολογείται σε ένα αγγλικό πολεμικό πλοίο την εποχή της Γαλλικής Επανάστασης. Εκεί μπλέκεται άθελά του στα δίχτυα ενός μοχθηρού οπλονόμου, που τον κατηγορεί ενώπιον του καπετάνιου για υποκίνηση ανταρσίας. Το τελευταίο έργο του Χέρμαν Μέλβιλ, η πνευματική του παρακαταθήκη, είναι μια ιστορία για τη μάχη του καλού με το κακό, για την αθωότητα και την αδικία, για την ομορφιά και τον πόθο? είναι συγχρόνως ένας βαθύς στοχασμός για την ελευθερία και την εξουσία, για την πολιτική και τη δικαιοσύνη, για την αποδοχή και την αντίσταση. Μια ναυτική περιπέτεια με βάθος και νοήματα, πέραν της απλής ανάγνωσης της ως βιβλίου δράσης, από έναν δεξιοτέχνη του είδους.

 

 

"Υπόθεση 40/61 Η δίκη του Αιχμαν"- Χάρι Μούλις (Καστανιώτης)


 

 

Το 1961 ο Χάρι Μούλις μετέβη στο Ισραήλ για να παρακολουθήσει, ως ανταποκριτής του ολλανδικού περιοδικού Elseviers Weekblad, ένα γεγονός ιστορικών διαστάσεων, τη δίκη του διαβόητου Άντολφ Άιχμαν στην Ιερουσαλήμ. Τα άρθρα του συγγραφέα συγκεντρώθηκαν και κυκλοφόρησαν την επόμενη χρονιά σε βιβλίο υπό τον τίτλο Υπόθεση 40/61. Μολονότι ο ίδιος το χαρακτήρισε με μετριοφροσύνη ως ένα ρεπορτάζ, πρόκειται για κάτι πολύ παραπάνω. Συνιστά, πέρα από μια ιδιαιτέρως προσωπική μαρτυρία, ένα συγκλονιστικό δοκίμιο για τη μαζική εξόντωση των Ευρωπαίων Εβραίων από τους ναζιστές, δοσμένο όμως μέσα από την εξονυχιστική ακτινογράφηση του σκοτεινού υπόβαθρου που διέπλασε τον «αρχιτέκτονα» του Ολοκαυτώματος. Ο Άιχμαν, ένας κατά τα λοιπά συνηθισμένος τεχνοκράτης (η κοινοτοπία του κακού), ενσάρκωσε, σύμφωνα με τον Μούλις, μια πρωτόφαντη πολιτισμική μορφή, το είδος της «ανθρώπινης μηχανής» η οποία, εκτελώντας εντολές και αδιαφορώντας για τις ηθικές τους συνέπειες, ήταν ικανή για όλα, όχι μόνο να φτάσει στα άκρα αλλά και να τα ξεπεράσει. Ένα σπάνιο ντοκουμέντο, ένα διεισδυτικό, διαχρονικό πορτρέτο του κακού.

 

«Γλυκιά εκδίκηση ΑΕ»- Γιούνας Γιούνασον (Ψυχογιός)

 


 

Επιστροφή για τον Σουηδό συγγραφέα των γεμάτων χιούμορ και αισιοδοξία περιπετειών, ασυνήθιστων ηρώων. Κοινωνική κριτική, χιούμορ και ανορθόδοξη σκέψη για ένα ακόμη απολαυστικό βιβλιο.

«Ο Βίκτορ Αλντερχέιμ έχει να λογοδοτήσει για πολλά. Δε φτάνει που εξαπάτησε τη Γένι, τη νεαρή πρώην σύζυγό του, και της βούτηξε την γκαλερί που είχε κληρονομήσει, άφησε και τον γιο του, τον Κέβιν, να πεθάνει καταμεσής της σαβάνας στην Κένυα.
Ούτε που περνάει από το μυαλό του Βίκτορ πως μπορεί τον Κέβιν να τον έσωσε και να τον μεγάλωσε σαν παιδί του ένας σαμάνος Μασάι. Και σίγουρα δεν έχει διανοηθεί καν ότι ο Κέβιν, όταν καλείται να περάσει τα τελετουργικά των πολεμιστών Μασάι, φεύγει τρέχοντας για Στοκχόλμη.
Εκεί θα συναντηθεί τυχαία με τη Γένι. Φυσικά, οι δυο τους έχουν πολλά να πουν, καθώς τους ενώνει η επιθυμία τους να εκδικηθούν τον Βίκτορ. Και πόσο βολικό: οι δρόμοι τους διασταυρώνονται με έναν άντρα που προσφέρει υπηρεσίες εκδίκησης και ο οποίος έχει μια ιδιοφυή ιδέα, που περιλαμβάνει το υπόγειο του Βίκτορ, μια κατσίκα, μερικά αντίγραφα πινάκων, τέσσερα μεγάλα κουτιά με σεξουαλικά παιχνίδια και ένα κιλό αλεύρι…


«Κάθε πρωί ο δρόμος για το σπίτι γίνεται όλο και πιο μακρύς»- Φρέντρικ Μπάκμαν (Κέδρος)

 


 

 

Το 2020 και εν μέρει το 2021 ήταν περίοδοι απωλειών, ιδιαίτερα ηλικιωμένων δεδομένων των δύσκολων συνθηκών στον πλανήτη μας. Αυτό το βιβλίο, έχει σίγουρα θεραπευτική δράση, μέσα στην απλότητα του.

«Ο Νούα και ο παππούς του, καθισμένοι σε ένα παγκάκι μιας μικρής πλατείας, λένε αστεία και μοιράζονται την αγάπη τους για τα μαθηματικά και τη ζωή. Όλα είναι οικεία και παράξενα ταυτόχρονα, γιατί η «πλατεία» αυτή μικραίνει σιγά σιγά καθώς η μνήμη του παππού φθίνει. Η επαφή με τον εγγονό και τον γιο του και η αγάπη για τη γυναίκα του, που δεν είναι πια στη ζωή, βοηθούν τον παππού να παραμείνει στην «πλατεία» και να αγωνιστεί ενάντια στην άνοια.
Ένα μικρό αλλά πολύτιμο βιβλίο για τα γηρατειά, τις ακατανόητες ασθένειες του εγκεφάλου και τις δύσκολες στιγμές που ζούμε όταν αποχαιρετάμε έναν άνθρωπο ενώ είναι ακόμα ανάμεσά μας. Πιο πολύ όμως είναι ένα βιβλίο για την ικανότητα να γελάς δυνατά, να αγκαλιάζεις σφιχτά και να αντιλαμβάνεσαι την αξία ενός ωραίου μπαλονιού που ταξιδεύει προς τον ουρανό, όσο υπάρχει ακόμα χρόνος.»

 

 

«Στο εστιατόριο- Η κοινωνία στο πιάτο μας» - Κρίστοφ Ρίμπατ (Εστία)

 

 


 

Ο Ρίμπατ καθηγητής Αμερικανικών Σπουδών σε Γερμανικό πανεπιστήμιο προσεγγίζει το γνωστό΄ σε όλους μας χώρο του εστιατορίου, με μια ματιά που συνδυάζει κοινωνιολογία, ιστορία και πολιτικές επιστήμες. Το ενδιαφέρον του βιβλίου είναι ότι η «ιστορία» του εστιατορίου από την αρχή της εμφάνισης του όρου ρεστοράν, έως σήμερα μεταφέρεται με τη βοήθεια αποσπασμάτων από συγγραφείς και ανθρώπους του χώρου της εστίασης, σαν ένα χρονικό που συνδυάζει την παρακολούθηση εκ των έσω αλλά και ταυτόχρονο την κοινωνιολογική εξέλιξη του εστιατορίου.  Συλλέγει ς εμπειρίες από εργαζόμενους στην κουζίνα, από ιδιοφυείς σεφ, από σερβιτόρους, φιλοσόφους, καλοφαγάδες και κοινωνιολόγους, συνδέοντας τα πρώτα γκουρμέ εστιατόρια του Παρισιού με την άνοδο του φαστ-φουντ και τους πιο «καινοτόμους» σεφ της εποχής μας. Με αναφορές στον Φεράν Αντριά, τη Σιμόν ντε Μποβουάρ, τον Τζορτζ Όργουελ, τον Έλβις Πρίσλεϊ, τον Μαρσέλ Προυστ και πολλούς-πολλούς άλλους, το βιβλίο μάς ξεναγεί στη γαστρονομική και κοινωνική ιστορία των εστιατορίων

Το εστιατόριο αποκτά πρόσωπο η ζωή πίσω από τις πόρτες της κουζίνας γίνεται μια απτή πραγματικότητα, η αδικίες, η στρωματοποίηση, οι κοινωνικές αλλαγές στην ψυχή του εστιατορίου αλλά και στον τρόπο αντίληψης του πελάτη.

Ο Ρίμπατ έχει τις προσωπικές πολιτικές και κοινωνικές προκαταλήψεις του, όπως και στον τρόπο που αντιμετωπίζει τα ταχυφαγεία ή κατευθύνει με την παράθεση κειμένων τον αναγνώστη. Αυτό είναι το μειονέκτημα του βιβλίου αλλά και το πλεονέκτημα του.. Η ανισομέρεια στην επιλογή των κειμένων και η οπτική του συγγραφέα/μελετητή που είναι έντονα πολιτικοποιημένη και στρατευμένη αποτελούν το μόνο ανάχωμα  στην ανάγνωση ενός κατά τα άλλα , πολύ ενδιαφέροντος βιβλίου, που απευθύνεται σε όσους αντιλαμβάνονται το εστιατόριο σαν τόπο συνάντησης, εργασίας αλλά και κοινωνικών αλλαγών.




 

"Ο ήχος των πραγμάτων όταν πέφτουν"- Χουάν Γκαμπριέλ Βασκέζ (Ίκαρος)


 

 

Κολομβία, Μπογκοτά ένας νεαρός καθηγητής νομικής ο Αντόνιο Γιαμάρα στην ζωή μετά το θάνατο του Εσκομπάρ σε μια πόλη που ανασυντάσσεται, με τον φόβο συνοδό της για χρόνια. Γνωρίζει έναν μυστηριώδη, σιωπηλό, χαμηλών τόνων πιλότο τον Λαβέρδε και ξεκινά μια ιστορία προσωπικής αναζήτησης. Ο Βάσκεζ με αριστοτεχνικό τρόπο θα ανασυστήσει την ζωή στα χρόνια των καρτέλ μέσα από τα μάτια απλών ανθρώπων, της οικογένειας Λαβέρδε, της συζύγου του Αμερικανίδας που έχει έρθει να συνδράμει με το Ειρηνευτικό σώμα την Κολομβία και τους αγρότες, της κόρη τους σε ένα κόσμο, που αλλάζει.

Δυνατό, πυκνογραμμένο σαν τον αποπνικτικό αέρα της Μπογκοτά, γεμάτο υγρασία και τον φόβο του χθες, « Ο ήχος των πράγματων όταν πέφτουν» αποτελεί ένα μοντέρνο αστυνομικό μυθιστόρημα και συνάμα την συγκέντρωση των κομματιών από μια σπασμένη καρδιά, τα όνειρα μιας γενιάς, χαμένης στην βίλα του Εσκομπάρ και των παρακρατικών. Όλα αυτά δομημένα μέσα από μια προσωπική ιστορία δύο ανθρώπων που τους ενώνουν μερικές φωνές αγνώστων στο μαύρο κουτί ενός αεροπλάνου και δημοσιεύματα, γράμματα και φωτογραφίες μια εποχής που συνυπήρξαν οριακά δίχως να το ξέρουν στον ζωολογικό κήπο του Εσκομπάρ, ως επισκέπτες.

 Ένας συγγραφέας που μιλάει με τους χαρακτήρες του, δίχως να ωθεί καταστάσεις στα άκρα. Μια τοιχογραφία μιας κοινωνίας, που θέλει να ξεχάσει, αλλά δεν τολμά και πολλές φορές δεν μπορεί, γιατί η γραμμή του αίματος είναι ακόμα ορατή.

 

«Μικρός Αρχηγός 3/4 - 2 Σούπερ περιπέτειες» (Oasis Publications)


 

 

Δια χειρός Βαγγέλη Γεωργάκη, συνεχίζεται η αναβίωση της θρυλικής τετράδας σε συλλεκτικούς τόμους, με ανανεωμένη θεματολογία και τον Τζιμ Ανταμς, τιμωρό του εγκλήματος και υπηρέτη της δικαιοσύνης. Στον «Μικρό αρχηγό 3» έχουμε την επιστροφή του επίσης θρυλικού κακού «Ελ Καπιτάν» σε μια ανελέητη σύγκρουση, καλού, κακού

Είναι φορές που το κακό δεν είναι κάτι αόριστο, αλλά έχει πρόσωπο, σάρκα και οστά.
«Ελ Καπιτάν!», λένε με τρόμο –και με δέος– άνθρωποι στα πιο απομακρυσμένα μέρη, αλλά και πόλεις, του επικίνδυνου και σαγηνευτικού Ουέστ.
«Ελ Καπιτάν!», ψιθυρίζει μερικές φορές κι ο άνεμος τις νύχτες στα βουνά.
Έχει και το καλό το δικό του όμως πρόσωπο: τη Θρυλική Τετράδα, της πιο γλυκιάς και αξεπέραστης νιότης. Τέσσερις υπερασπιστές του νόμου, χαμένοι σε θύελλες δράσης και μυστηρίου.
Από την αρχή του κόσμου, το καλό και το κακό έρχονται αντιμέτωπα ορίζοντας τις μοίρες των ανθρώπων. Η σύγκρουση πάντα είναι αναπόφευκτη. Και τρομερή.

 


 

 

Στον «Μικρό Αρχηγό 4» έχουμε  2 νέες σούπερ περιπέτειες τους «Οι γύπες του ολέθρου» και το «Τρόμος στο νεκρό βουνό»,

Κάτω από τον φλογισμένο ήλιο ή το απατηλό φως του φεγγαριού η Θρυλική Τετράδα συνεχίζει τις περιπέτειές της.
Αυτή τη φορά όμως στην ερεβώδη Λόνελυ Τάουν το φεγγάρι είναι πελώριο, το ασήμι που σκορπάει στη νύχτα φέρνει μόνο θάνατο. Κάτω από το φως του, η Σκοτεινή Τετράδα του Ουέστ με αρχιτέκτονα του τρόμου τον Ελ Καπιτάν έχει προετοιμάσει την πιο τρομερή στιγμή. Αν και ο Πεπίτο Γκονζάλες στα πέριξ της Λόνελυ Τάουν βαδίζει ακάθεκτος προς την… ανατολή της δόξας του, ο ηρωικός Τζιμ Άνταμς, στην πόλη του ολέθρου, ζει τις πιο δραματικές στιγμές του.
Και το πετρωμένο χαμόγελο της πανσελήνου αποκτά μια κοκαλένια λάμψη άγριου θριάμβου…

 

Για όσους η παιδική ηλικία και ο αγώνας για δικαιοσύνη, δεν σταματά, ούτε στο διάβασμα, νοσταλγούς άλλων εποχών αλλά και λάτρεις της «γουέστερν» λαϊκής λογοτεχνίας με άρωμα 21ου αιώνα.

 

 

«Μην πεις λέξη-Βία και προδοσία στη Βόρεια Ιρλανδία - Η κρυφή ιστορία του IRA» Patrick Radden Keefe  (Μετάιχμιο)

 


 

 

Μια αποκαλυπτική και καθηλωτική αφήγηση για την άγρια διαμάχη στη Βόρεια Ιρλανδία και τα επακόλουθά της, με αφορμή μια πραγματική ιστορία φόνου. Ένα βιβλίο βασισμένο σε μαρτυρίες που καταχωνιάστηκαν στις Η.Π.Α μέχρι να πάψουν να υφίστανται εν ζωή οι κεντρικοί ήρωες, μάρτυρες, για λόγους αντεκδίκησης. Μια ιστορία πολιτικών παθών, μίσους, θρησκευτικής μισαλλοδοξίας και τρομοκρατίας από όλες τις πλευρές στον απλό πολίτη που προσπαθούσε να επιζήσει ανάμεσα στους ζηλωτές των Ενωτικών και των Καθολικών. Μόνο οδύνη και τρόμο μπορεί να νιώσει κανείς με την ανάγνωση του αλλά και ανακούφιση, που πλέον πρυτάνευσε η λογική σε μια χώρα που το αίμα έτρεξε άδικα για δεκαετίες.

«Τον Δεκέμβριο του 1972, μασκοφόροι εισβολείς αρπάζουν από το σπίτι της στο Μπέλφαστ την Τζιν Μακόνβιλ, μια μητέρα δέκα παιδιών. Τα παιδιά της δεν την ξανάδαν ποτέ. Η απαγωγή της ήταν ένα από τα πλέον περιβόητα επεισόδια της άγριας διαμάχης που είναι γνωστή ως oι Ταραχές. Όλη η γειτονιά ήξερε ότι υπεύθυνος ήταν ο IRA, όμως κανείς δεν μιλούσε. Το 2003 ανθρώπινα οστά ανακαλύφθηκαν σε μια παραλία. Τα παιδιά της Μακόνβιλ κατάλαβαν ότι ήταν η μητέρα τους όταν τους είπαν πως στο φόρεμα ήταν γαντζωμένη μια μπλε παραμάνα – με τόσα παιδιά, την είχε πάντα πρόχειρη για πάνες και σχισμένα ρούχα.
Με τον ρυθμό ενός θρίλερ, και με περίτεχνη αλλά καλογραμμένη δομή, η έρευνα σε βάθος του Patrick Radden Keefe αποκαλύπτει τον τρόμο, την απώλεια και τη σπαρακτική ματαιότητα ενός ανταρτοπόλεμου, οι συνέπειες του οποίου δεν αντιμετωπίστηκαν ποτέ. Από τους ακραίους τρομοκράτες του IRA, όπως η Ντολόρς Πράις, η οποία από νεαρή ηλικία έβαζε βόμβες στο Λονδίνο, τα κατασκοπικά παιχνίδια και τα βρόμικα κόλπα του Βρετανικού Στρατού, μέχρι τον Τζέρι Άνταμς, που διαπραγματεύτηκε την ειρήνη αλλά πρόδωσε τους σκληροπυρηνικούς συντρόφους του, τo Μην πεις λέξη παρουσιάζει έναν κόσμο πάθους, εκδίκησης και οδύνης.»

 

Ο λαβύρινθος του αίματος -Νήματα νοήματος της τρομοκρατίας στην Ελλάδα- Θανάσης Βέμπος (Αλλωστε)

 


 

 

Ο συγγραφέας -ερευνητής Θανάσης Βέμπος, παρατηρεί όσα μας διαφεύγουν στην πρώτη ανάγνωση και ξεδιπλώνει με τον δικό του, μοναδικό τρόπο το νήμα των σχέσεων της τρομοκρατίας στην Ελλάδα, με τον χώρο, το χρόνο,το αίτιο και το αιτιατό, σε μια ανάγνωση υψηλών απαιτήσεων, που ανατρέπει όσα θεωρούμε δεδομένα και γνωστά, μετατοπίζοντας έστω και στιγμιαία τις παρωπίδες μας.

Μια αλλόκοτη πορεία που περνάει από τα Σταυροδρόμια της Εκάτης και διασχίζει τις Σήραγγες του Σετ, εκεί που καραδοκούν οι σκιώδεις Φασματικές Ύαινες του Κρόνου.
Μια περιπλάνηση σε σκοτεινές και επικίνδυνες διαδρομές, όπου πρωταγωνιστές και κομπάρσοι, παίκτες και πιόνια εναλλάσσουν ρόλους, κινούμενοι σε παράξενους χώρους.
Πέρα από την πολιτική και κοινωνιολογική ανάλυση περί τρομοκρατίας, υπάρχουν και άλλα επίπεδα έρευνας, πολύ πιο «αλλόκοτα». Ο κόσμος της Δύναμης και της Εξουσίας (κοσμικής και αλλοκοσμικής) έχει πολλές εκφάνσεις και υποχώρους που λειτουργούν ως συγκοινωνούντα δοχεία.
Στο βιβλίο αυτό δεν υπάρχει ούτε ένα στοιχείο που δεν μπορεί να βρεθεί στο Διαδίκτυο ή σε δημοσιευμένα κείμενα στον τύπο και σε βιβλία! Αλλά όποιος ψάχνει, βρίσκει...
Μοναδική εξαίρεση οι συναρπαστικές και πολλές φορές επικίνδυνες, προσωπικές εμπειρίες του συγγραφέα και συνεργατών. Η έρευνα αυτή βασίζεται στην πολύχρονη έρευνα αυτών των ποικίλων χώρων και υποχώρων, με παράξενη και συναρπαστική εκπήγαση.
Ακούσαμε τα "Τραγούδια του Αίματος και της Φωτιάς", ακολουθήσαμε τις "Μυστικές Διαδρομές της Πόλης" και χαρτογραφήσαμε την απόκρυφη "Μορφοδιάταξη" ενός αόρατου γεωμετρικού τοπίου...
...που γίνεται φυσικά ορατό, όταν χρησιμοποιείς τα περίφημα Άλλα Μάτια!

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 


Jimmy Barnes- "Flesh and blood"

 Jimmy Barnes- "Flesh and blood"




Australian music legend Jimmy Barnes returns with another new album. His voice is always on top form and this time he has contributions from various family members (Elly-May Barnes,Jackie Barnes, Jane Barnes., Eliza Jane Barens) Musically it si a more M.O.R album with the obligatory ballads "Till the next tie", the mid tempos and some more rocking songs like "Gateway to your heart" and the magnificent 'Im coming home". Jimmy Barnes doesn't intend to surprise us.On the contrary he offers us an album  of easy listening tunes, in his own style, filled with soul, FM rock, R&B interpretation by his own unique style and voice and the help of his family (in blood and music). 


The result is another album that fans will enjoy and newer listeners will admore as long as they are above their 40s. Songs like "I move slow" are among the ones showing his blending with the youngest members of the Barnes family , evolving their sound and creating easy listening pop diamonds.  The necessary cover of "Love hurts" (NAZARETH) fits like a glove to his voice, although his rendition with Jane Barens are far more mellow and FM friendly, it let the singers metal of voice, shine.His voice stays intact and we simply love each and every aspect of his voice.

7

THE MOOD RINGS - "The arrival'

 

THE MOOD RINGS - "The arrival'


 
 
This Spanish quartet from Elbar are another addition to bands like SABOTAGE, ELECTRIC HAZE, RIVAL SONS, etc, bands who like their rock with whiskers, bell bottom blues and long soul searching solo with wah wah and female most of the times lead vocals. The band is tight, the hit single is right here in ``Sell me your truth" and as a friend says give me more cowbell. Funky rhythms, big, chunky riffs and a dominating ,deep female voice with the right Joplin references, to let THE MOOD RINGS music pay homage to the 60S/70s (DOORS, CCR, JEFFERSON AIRPLANE) and come addictive and powerful, in an age of plastic music. The debut for the Spaniards is convincing and full of promises. The seed is saw, we are waiting for their next move.
 

 
 
7

Hannah Tinti- Ο καλός κλέφτης (εκδόσεις πόλις)


Hannah Tinti- Ο καλός  κλέφτης (εκδόσεις πόλις)



Ένα βιβλίο για τις διακοπές, ένα βιβλίο για μεγάλα παιδιά, ένα βιβλίο για τους λάτρεις της κλασικής περιπέτειας. Πόσες φορές «πιάσατε» τον εαυτό σας να νοσταλγεί καθώς παρακολουθείτε τηλεοπτικές σειρές του BBC, τα βιβλία των Ντίκενς, Τουέην, Μέλβιλ. Τους ήρωες τους μικρούς και ανήμπορους, αλλά με περισσή καρτερία και θάρρος. Τις αναποδιές, που κάνουν το μνημόνιο, να φαίνεται παιδική ασθένεια. Ένα τέτοιο βιβλίο έχουμε εδώ από την Αμερικανίδα Χανα Τιντι, το πρώτο της. Γραμμένο σε γλώσσα λιτή και μεστή, έχει ήρωα ένα δωδεκάχρονο αγόρι με το όνομα Ρεν, ορφανό που μεγαλώνει σε ένα καθολικό ορφανοτροφείο στις Η.Π.Α,στη Νέα Αγγλία, κάποια στιγμή στις αρχές του 19oυ αιώνα. Η επ αμοιβή πώληση του μικρού σε έναν τυχοδιώκτη ονόματα Μπέντζαμιν, θα αποτελέσει το έναυσμα μιας σειράς περιπετειών. Ο τυχοδιώκτης με τον συνεταίρο του στις απάτες και γενικά παρανομίες, θα μυήσει τον μικρό στη λογική της ληστείας και της εξαπάτησης. Σε μια Αμερική, όπου φαλαινοθήρες, λιποτάκτες και βιομήχανοι συγκατοικούν σε πόλεις ξεχασμένες από το θεό, θα γνωρίσουμε τους ήρωες μας. Την ανάγκη του Ρεν να αποκτήσει οικογένεια, την επιστροφή τους στην μικρή πόλη Νόρθ Άμπρετζ, με το εργοστάσιο κατασκευής ποντικοπαγίδων, την τυμβωρυχία, τα μπαρ των χαμένων ψυχών, τους ένοπλους τραμπούκους του «ιδιοκτήτη» της πόλης ,του εργοστασιάρχη Μακ Γκίντυ και το κουβάρι στο οποίο θα οδηγηθούν η ζωή του Ρεν, του Μπέντζαμιν, δύο φίλων του διδύμων από το ορφανοτροφείο, της προσωρινής σπιτονοικοκυράς τους κας. Σάντς  και του αδελφού της.

Μέσα από ανατροπές, δακρύβρεχτα επεισόδια, κακοτοπιές αλλά και επιδείξεις θάρρους και αφοσίωσης, η Τίντι μας περιγράφει μια ιστορία Ντικενσιανή, με τον Μέλβιλ να πλανάται, πάνω από την κακία των ανθρώπων και τον Τουέην να υποδαυλίζει το αίσθημα τους, για ελευθερία και ζωή έξω από τα όρια. Μια ιστορία που περιέχει σε ίσες δόσεις, τη συγκίνηση, αλλά και την περιπέτεια, την έλλειψη οικογένειας  αλλά και την αποδοχή της ομάδας, έστω και ομάδας παρανόμων. Το όνειρο που εκπληρώνεται και το σαρώνει στη συνεχεία η πραγματικότητα, αλλά και την ανατροπή, όταν αποφασίζουμε να πάρουμε θέση και να προκαλέσουμε την μοίρα. Με λόγο ρέοντα, λιτό και μοντέρνο, μέσα από το παλιομοδίτικο μοτίβο της ιστορίας, η Τίντι δημιουργεί μια σειρά χαρακτήρων που τους παρακολουθούμε, αγαπάμε και συμπάσχουμε μαζί τους, ακόμη και αν θεματικά κάπου στο τέλος βιάζει το βιβλίο και οδηγεί σε μια αναγκαστική λύση, με τη χρήση από μηχανής θεών. 

Βιβλίο που θα σας συντροφεύσει νοερά σε ταξίδια, μιας εποχής όπου ο έφηβος ονειρεύονταν ακόμα, ανοιχτούς ορίζοντες.

Song of the week DD Verni (OVERKILL) and the Cadillac Band - Cadillac Man

 Song of the week

DD Verni (OVERKILL) and the Cadillac Band - Cadillac Man


DD Verni and the Cadillac Band - Cadillac Man single from the album "Let's Rattle".

Mike Onesko's guitar army- "Last stand"

 

Mike Onesko's guitar army-  "Last stand"



American guitarist Mike Onesko returns with another blizzard of blues based , guitar oriented material. Blues rock, power trio, classic rock, heavy rock are all in these powerful album. The groovy rhythm section along with the devastating guitar are the main piece of resistance of the album. 'Chains of my mind" may have the voice a bit back but it is the guitar soloing that makes the difference. Onesko is along Frank Marino, Gary Moore, Ted Nugent, one of the white guitar masters that love the 60s, Clapton, CREAM but also MOUNTAIN and Leslie West and of course Hendrix. 
 

 
 
His case is easier to follow as the blues influences and the CREAM essence is all around along with the blues, Chicago especially. "Poison" is another fine example of modern heavy rock blues by a man who knows his craft. "City of lights" has the Southern essence that is common among the blues players of his generation and reminds of the early BLACKFOOT. At the end of the day, the album is a strong, guitar driven album with the assistance of the rest of the band that delivers the modern heavy blues , with passion, conviction and an urge to deliver the message and preach to the younger generation.

7

Caleb Johnson- "Mountain mojo Vol1'

 

Caleb Johnson- "Mountain mojo Vol1'

 

 
What if Glen Hughes was a Southerner from Appalachian Mountains, then he ll probably would be someone like Caleb Johnson. A deep, soulful voice, some SKYNYRD notions, classic rock (LED ZEPPELIN) and a small portion of country bring us a remarkable album (his second one), where the soulful music just serves this deep,emotional voice. 'Drift away' in its acoustic version closes the album with a tour de force by an artist that has the pipes and know to stay simple and on target at his musical journey. The cover 'I just want to celebrate" lifts the spirits up. But the original songs are the ones that makes the difference."Glory bound", Drift away' are prime time 70s Hard rockers, like DEEP PURPLE spend more time at Kentucky. 
 

 
 
The opener "Dead man walking blues" is the more roots driven , dark, blues song.'Child of the wild' is another piece of resistance, in an album that could be among the best Glenn Hughes and Richie Kotzen have ever made. The voice is here and the music serves the voice. Hard rocking tunes with a Southern feeling, no guitar show off, no revitalizing production techniques just wah wah and soloing for the sake of the songs. Straight to the heart music from an artist with a voice strong and steady as the Rocky Mountains. The album has contributions from Jason Bonham, Tyler Bryant, Josh Sawyer, Audley Freed, Tony Lucido, Mike Webb, Damon Johnson, Gale Mayes, Devonne Michele, and Angela Primm and they really give the extra mile to this gifted singer.
 
 
7,5

Song of the week Fundracar - Ομόνοια | Omonoia

 Song of the week

 

 

Fundracar - Ομόνοια | Omonoia



Subscribe : https://www.youtube.com/c/FUNDRACAR 

Follow Fundracar : ► Official Website : https://www.fundracar.com 

► Facebook : https://www.facebook.com/Fundracar/ 

► Instagram : https://instagram.com/fundracarband 

► Spotify : https://open.spotify.com/artist/7csik... 

 Σκηνοθεσία / Διευθ. Φωτογραφίας : Δημήτρης Μαυροφοράκης 

Βοηθός Κάμερας : Γιώργος Λαγουτάρης 

Post Production / Color correction : Βασίλης Κουμούλας 

Κινηματογραφικός εξοπλισμός / Post Production house : RGB Studios [ https://rgbstudios.gr/

Make-Up Artists : Ελεάννα Δημοπούλου, Sassa Kar // 

Για την δημιουργία του Video, ευχαριστούμε για την βοήθεια και συμμετοχή τους : Βασίλης Χαραλαμπίδης - Ρομάντσο, Αλεξάνδρα Aurora, Χρήστος Κεφαλάς, Νικόλας Χανιώτης, Δημήτρης Σώρρας, Σταύρος Τσιτσικίδης, Έλενα Μπράμη, Χρήστος Κρητικός, Γιάννης Λέφας, Σταυρούλα Γκρόπα, Σοφία Γκίκα, Αλίκη Τζίφα, Ντίνος Λεοντιάδης, Σάκης Πεφάνης, Deniz Lilly, Νίκος Σφακιανάκης, Δημήτρης Καφεντζής, Τεό Παπανικολός, Βιργινία Παυλίδη, Δήμητρα Κωνσταντοπούλου, Κώστας Τριανταφυλλάκης, Μιχάλης Ζούγουλος, Μουσικά Όργανα Κεβορκιάν, Αναψυκτήρι-on, // 

Special Guests : Argyris Stalker, Babis Planet Of Zeus, Amy Godsleep, Novel 729, Theoni mi55t, Γιώργος Zoro, Marina Stixoima, Eisvoleas, Λιας Buzz, Junior SP.

Tony Joe White- 'Smoke from the chimney"

 

Tony Joe White- 'Smoke from the chimney"



Blues meets classic rock in the kind of laid back albums you enjoy on a hot summer night. 
"Listen to your song' is the perfect DIRE STRAITS meets Chris Rea song with some beautiful blues passages. 'Boot money' and Del Rio" are traditional blues rock songs with a twist of tex mex melody and some inner blues driven force. 'Over you" has the Nashville sound all over it, a broken hearted ballad with Johnny Cash ghost singing along with Nick Cave the backing vocals.'Scary stories" is Delta blues at its finest, with the slide and the pedal steel driving you through the Louisiana swamps.'Bubba jones" stay on the same path, a southern blues rock song full of groove and laziness.
 
"Someone is crying' is on the most FM blues style but still works fine with the subtle voice of TJW."Smoke from the chimney' is an album that loves the blues, classic rock and most of all is an album with songs coming from the heart.'Billy' is so much Elvis and the whole album in general has a very retro feeling been bluesy yet having some more country/FM elements. 
 

 
 
At the end of the listening, repeat is the button you're looking to push again and again Laid back, from the heart and with the sweet calmness that comes after a storm or heavy rain, this is the perfect album to leak your wounds and dream of the next day.

7,5

Pat Smillie-"Last chance'

 

Pat Smillie-"Last chance'




Barroom boogie, soul, rhythm n blues, rock n roll a beautiful voice similar to Jimmy Barnes and a tight band. Do you need more? This is an album to get drunk to, to ride with ,make love and dance. Blues brothers in action is the most humble description. Party like we used to back in the 60s and 70s with Pat Smilee and his band and the satisfaction is guaranteed.
 

 
 
If you re in to Stax,Motown and Blues brothers,this is your last chance to get up and dance. Detroit born and raised on steady diet of Soul,rnb and rock n roll Pat Smillie delivers music from the heart based on the great American tradition of soulful music, proving that music from the heart has no color.
 
 
7,5

Moby- Porcelain: Μια αυτοβιογραφία (Ροπή)

  Moby- Porcelain: Μια αυτοβιογραφία (Ροπή) Οι μ...

Δημοφιλή/ Popular