Philip Kerr – Το χέρι του Θεού (Κέδρος)

Τσάμπιονς λιγκ, Ρώσοι μεγιστάνες, Ρωσίδες συνοδοί, Άγγλοι προπονητές- ντετέκτιβ, ένας ποδοσφαιριστής νεκρός και μια Ελλάδα βουτηγμένη στην κρίση, τα ακραία πολιτικά φαινόμενα και τη διαφθορά, το τερέν για τη νέα αστυνομική ιστορία ενός μετρ του είδους.

Σπάνια μυθιστόρημα, αστυνομικό, με έχει διχάσει τόσο πολύ αναφορικά με την παρουσίασή του. Στη δεύτερη εμφάνισή του ο προπονητής ντετέκτιβ Σκότ Μάνσον, πρώην ποδοσφαιριστής, αναλαμβάνει να εξιχνιάσει έναν θάνατο που αποδεικνύεται ότι είναι αυτοκτονία. Ως εδώ η υπόθεση φαίνεται ενδιαφέρουσα για κάθε φίλο του Κέρρ αλλά και της αστυνομικής λογοτεχνίας.

 

Ο χώρος που θα διεξαχθούν οι έρευνες, η Αθήνα και ο Πειραιάς, την εποχή της κρίσης. Στην υπόθεση εμπλέκονται ο Ολυμπιακός ως αντίπαλος της ομάδας του Μάνσον, της Λόντον Σίτυ, ο Παναθηναϊκός που διευκολύνει την ΛΣ και η ελληνική αστυνομία, ελληνική κυβέρνηση και ελληνικό δημόσιο (Λαϊκό νοσοκομείο, νεκροτομείο, και άλλα).

Ρώσοι μεγιστάνες, ιδιοκτήτες ποδοσφαιρικών ομάδων, αφρικανοί μάνατζερ παικτών ιδιοκτήτες ακαδημιών, νεόπλουτοι ποδοσφαιριστές, πόρνες πολυτελείας, κατά προτίμηση Ρωσίδες, τα βασικά συστατικά μιας περιπέτειας που εκτυλίσσεται στα γήπεδα Καραϊσκάκη και Λεωφόρου. Μέχρις εδώ ο Κέρρ δίνει ένα ακόμη σφιχτοδεμένο αστυνομικό μυθιστόρημα, με ισορροπημένη τη δράση, την πλοκή, το μυστήριο και την περιγραφή των κεντρικών χαρακτήρων. Η προσέγγισή του στον χώρο των ποδοσφαιριστών, παραγόντων, προπονητών, οπαδικών και συλλογικών αντιπαλοτήτων, η περιγραφή των αγώνων και της ατμόσφαιρας, είναι πραγματικά επιτυχημένη. Η προσέγγιση του στη δυναμική των αποδυτηρίων, στην ψυχοσύνθεση των ημίθεων της μπάλας, που μετράνε κατά βάση τα πάντα με το κόστος του κινητού και του αυτοκινήτου, είναι ρεαλιστική και πειστική και τραβά την προσοχή και το ενδιαφέρον του αναγνώστη.

Η μετατροπή του προπονητή της ΛΣ σε ντετέκτιβ, ορμώμενος από την ανάγκη να απεμπλακεί η ομάδα από την ομηρία της στην Αθήνα, λόγω του θανάτου του βασικού  επιθετικού της του Ρώσου Μπεκίμ Ντεβελί, με τουρκικές ρίζες, είναι  πειστική και απολαυστική. Η περιγραφή του μυστηρίου, των αντιδράσεων και τελικά της λύσης του αλλά και της αποδόμησης των σχέσεων των κεντρικών ηρώων, του προπονητή, του προέδρου της ομάδας και των ποδοσφαιριστών και αντιπάλων, είναι εξίσου ρεαλιστική και σε κάποια σημεία απρόσμενη ή προβλέψιμη ανάλογα με το πόσο περιμένει κανείς ηθική σε ένα κόσμο κροίσων με συμφέροντα νόμιμα και παράνομα, εντός και εκτός γηπέδων.

Το πρόβλημα του βιβλίου είναι ο ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΟΣ ανθελληνισμός του Κέρρ. Από την αρχή περιγράφει πράγματα που ακόμη και αν υπάρχουν σε μικρό βαθμό,  δείχνει να τα εξετάζει κάτω από μεγεθυντικό φακό. Χούλιγκανς του Ολυμπιακού που εκτοξεύουν συνεχώς ρατσιστικά και Νεοναζιστικά συνθήματα. Η Ελλάδα στον αστερισμό της διαφθοράς, όλοι απεργούν και για ένα 20ευρο κάνουν τα πάντα, ιατροδικαστές, αστυνομικοί, μπάρμεν. Η Ελλάδα περιγράφεται σαν μια χώρα στα πρόθυρα της κατάρρευσης (εν μέρει αληθές), με το μόνο πράγμα που λειτουργεί να είναι η πορνεία και ενίοτε το ποδόσφαιρο. Η οικονομική κρίση είναι γεγονός που βιώνουμε χρόνια τώρα, όπως και η οικονομική ανισότητα, αλλά το να αποκαλείς του προσωπικό του Αστέρα Βουλιαγμένης τεμπέληδες, που ζουν για τα φιλοδωρήματα, προσβάλλει κάτι που έχουμε έστω και σε κρίση σε περίσσευμα. Αυτό είναι, ο επαγγελματισμός στα περισσότερα επαγγέλματα ακόμη και αν η αμοιβή δεν είναι η σωστή και απέχει πολύ από τις αντίστοιχες ευρωπαϊκές. Οι αναφορές στις κόντρες Ολυμπιακού-Παναθηναϊκού και η υποστήριξη των οπαδών του Παναθηναϊκού στην ΛΣ είναι σε κάποια σημεία γραφική, όπως και η περιγραφή της ελληνικής αστυνομίας σαν καφενείο με ελάχιστους επαγγελματίες και αδιάφθορους.

Αν θέλει να διαβάσει κάποιος μια καλογραμμένη αστυνομική ιστορία με θέμα το ποδόσφαιρο, το «Χέρι του Θεού» είναι μια  επιλογή που θα τον δικαιώσει. Μεστό, πρωτότυπο και δίχως ακρότητες στην υπόθεση, δίνει το έναυσμα για μια απολαυστική ανάγνωση μιας νέας κατηγορίας, αυτής του αθλητικού  αστυνομικού μυθιστορήματος.

Αν όμως τυγχάνει να είναι κανείς Έλληνας, θα διαβάσει μια ιστορία σε μια χώρα σε κρίση, που τα στραβά μεγεθύνονται σε βαθμό υπερθετικό και τα όποια καλά υποβαθμίζονται, κάνοντας κάποιες στιγμές την ανάγνωση ενοχλητική. Αν ξεπεράσει κανείς την πραγματικά προκατειλημμένη άποψη έστω και χάρη της ιστορίας του βιβλίου, του Κέρρ, θα απολαύσει τη δεύτερη περιπέτεια ενός ήρωα που φαίνεται ότι θα μας απασχολήσει και για τρίτο βιβλίο.

 Electric Haze-"Get in line"

Swedish did it again. ELectric Haze demonstrate their passion for modern electric hard rock. Led Zeppelin and Jimi Hendrix came together with Lenny Kravitz and HELLACOPTERS. The opener "Succuba" is a brainstormer, fast, rocking and furious while   "Cavern of pain" could be at LED ZEPPELIN IV. ELECTRIC HAZE are children of their time, mixing their Hard rock roots with some folk /alternative sensibility creating a fascinating hybrid of modern hard rock. That blinks an eye to the US but has its base on the riff age of the 70s, with some Australia spice at the guitars. Their biggest advantage is that they are multidimensional. On the contrary to the biggest part of Sdedish garage/punk revivalist scene, they have a more firm 70s hard rock approach and diversity.ACDC, LED ZEPPELIN, MAIDEN, METALLICA can be found in their sound as influences. 'Lest we forget '' is a metal song that screams NWOBHM while aiming for the 21st century rockers. 

A well dressed quartet that likes their heavy rock, groovy,melodic and heavy. "Get in line" is their first full-length attempt and I honestly believe if they have the endurance in these difficult times, they can deliver more and more . For friends of retro heavy rock with groove and attitude, check these guys out.

7,5

Sabotage- Sabotage

Hailing from France, Toulouse these French rockers are un product extraordinaire, a product that will keep your turntable busy for months.I say turntable because the band is in the genrer of the retro rock bands with elements from 70s rock, funk,soul, Rolling stones, AC/DC , Southern rock, BEATLES and their own brand . Great melodic retro rock songs with one of the best vocal deliveries of the genre, based on the great Hard rock voices of the late 70s  (Gillan, PLant, Rodgers) with a sense of absence,timeless and catchy. At some points I smell some 90s alternative melancholy infiltrated by the vintage aesthetic , a touch that diversifies the final result and takes SABOTAGE outside the classic rock pool. Songwriting of the highest calibre, will keep the listener occupied for the whole album as the tempo changes and the style alterations are the name of the game. Swing, groove and danceable rock tunes, the horns, keyboards add extra depth to the songs like "Wheel of fortune" or to put it in a more  polite way, they have the groove and the RnB/funk influences well blended to their roots , ballsy hard rock.

 From the french cousin of BLACK CROWES at "Catch that train" , the 80s influenced "King of the mountain" ( i even spot some DEEP PURPLE,HEAVY PETTIN influences), to the more 60s "Take me back", the alt 90s sibling at 'Give it a try', to the Southern laid back rock of "Sidekick" the music is the name of the game and SABOTAGE know how to play it good. An unexpected  but much welcome surprise from France, for those of us who don't want to scream along with GOJIRA, SABOTAGE is the real deal.

7,5

 

Song of the week -THE NIGHT FLIGHT ORCHESTRA - Burn For Me (OFFICIAL MUSIC VIDEO)

 Song of the week

 

 

THE NIGHT FLIGHT ORCHESTRA - Burn For Me (OFFICIAL MUSIC VIDEO)

New single "Burn For Me" is out now: https://thenightflightorchestra.bfan.... 

 Subscribe to Nuclear Blast YouTube: http://nblast.de/NBytb S

ubscribe to TNFO: http://nblast.de/YTtnfoSUB

THE NIGHT FLIGHT ORCHESTRA deliver a true 80s feel good anthem for the summer - driving people to dance in the streets, all worries aside, to a brighter future. This is retro rock/pop fusion par excellence!

 

Σαντιάγο Ρονκαλιόλο – Αναμνήσεις μιας κυρίας (Καστανιώτης)

Κεντρική Αμερική, Λατινική Αμερική, λογοτεχνία και κουλτούρα, έννοιες ανεκτίμητες και στενά συνδεδεμένες. Μυθιστόρημα μυθοπλασίας με ήρωες μια εποχή και μια τάξη που χάθηκαν, αλλά στην πορεία της ζωής τους, διέγραψαν πορεία εκθαμβωτική, γεμάτη ανατροπές και συγκρούσεις με την ανερχόμενη τάξη των νεόπλουτων και των στρατιωτικών στις χώρες της Λατινικής Αμερικής.

 

Μια γηραιά πλέον κυρία στη δύση της ζωής της. Γόνος καλής οικογένειας του Αγίου Δομίνικου, η Ντιάνα Μινέτι, αποφασίζει τη συγγραφή των απομνημονευμάτων της. Όσο αδιάφορο και αν ακούγεται, μια κυρία μεγαλωμένη στα σαλόνια της καλής κοινωνίας, με χοροδιδασκάλους, καλούς τρόπους, να αφηγείται τη ζωή της, είναι πηγή ζωής και οικονομικής μετάγγισης για τον νεαρό Περουβιανό, εν δυνάμει, συγγραφέα. Ο νεαρός έχει έρθει στη Μαδρίτη, πατρίδα των απανταχού Λατινο-Αμερικανών με όνειρα. Εγκαταλείποντας μια ζωή δημόσιου υπάλληλου και την ανάλογη ασφάλεια και μετριότητά της, στο Περού αποφασίζει σε αντίστροφη πορεία από τους εξερευνητές που έφεραν τους  Ισπανούς στο Νέο Κόσμο, να αναζητήσει την καταξίωση, μέσα από ένα Μετεκπαιδευτικό πρόγραμμα πανεπιστημίου στη Μαδρίτη. Ο δρόμος δύσκολος, με στερήσεις, όταν το επίδομα και οι οικονομίες του, εξανεμίζονται. Η γνωριμία με τη Βραζιλιάνα  μαρξίστρια σπουδάστρια Πάουλα είναι ερωτική αλλά και καταστρεπτική. Η ίδια, άθελα της, του καταστρέφει πιθανά συμβόλαια με παραγωγούς ταινιών, για επίδοξα σενάρια, με τη ρητορική της υπέρ των καταπιεσμένων όλου του κόσμου. Ο αγώνας για την καταξίωση, μετατρέπεται σε αγώνα για την επιβίωση, για την υπηκοότητα, έστω και προσωρινά, αλλά εκεί που όλα διαφαίνονται σκοτεινά σαν νύχτα σε Σουηδικό δάσος στο βαθυχείμωνο, η πρόσκληση της γηραιάς κυρίας, της Μινέτι, για συνάντηση θα ανατρέψει τα γεγονότα. Η αφορμή, η γηραιά κυρία είναι φίλη μιας Περουβιανής αριστοκράτισσας, θείας του νεαρού συγγραφέα και της  έχει μιλήσει για τις δυνατότητες του ως βιογράφου σε κάποιο δείπνο στη Λίμα, .

Η πρώτη επαφή στο Παρίσι, για τον νεαρό, με όλα τα έξοδα πληρωμένα από τη Μινέτι, θα είναι ταυτόχρονα δοκιμασία προς έγκριση και ζύγισμα των δύο χαρακτήρων. Η δουλειά θα του ανατεθεί. Εκείνος θα περάσει ένα σαββατοκύριακο στο Παρίσι, ξανασμίγοντας, με την παλιά του φιλενάδα από το Μεξικό και η ζωή του θα πάρει νέα τροπή.

Έχει πλέον αποκτήσει την κότα με τα χρυσά αυγά ή έτσι νομίζει. Η γνωριμία με μια κυρία του παλιού κόσμου, με μια οικογένεια, που στο ξεδίπλωμα της ιστορίας αποδεικνύεται, να έχει επαφές με τον Τρουχίλιο, το Ιταλικό φασιστικό κόμμα, τις Αμερικάνικες μυστικές υπηρεσίες , μέχρι να καταλήξει στην Κούβα του Μπατίστα και αργότερα του Κάστρο και την Αμερικάνικη μαφία, θα αποδειχτεί διαφωτιστική για αυτόν. Ταυτόχρονα και ενώ παρακολουθούμε μια εκπληκτική αφήγηση-αναπαράσταση της ιστορίας των στρατιωτικών πραξικοπημάτων που ταλάνισαν τα μεγάλα νησιά της Λατινικής Αμερικής, παρακολουθούμε και την ενηλικίωση και αλλαγή μίας γυναίκας από κοριτσάκι, δίχως γνώμη, κόρη των γονιών της σε μια γυναίκα, που ζει και παίζει με τους όρους, της υψηλής κοινωνίας, των δεκαετιών του 40 κ του 50, με ηθικές αναστολές, μόνο όσα ο κόσμος, μπορεί να δει και να κατονομάσει.

Το βιβλίο και ο Ρονκαλιόλο, παρακολουθούν τη Μινέτι, και την οικογένειά της, να μεταφέρονται από τον Δομίνικο, στην Κούβα και μετά στο Μαϊάμι, μέσα σε μια συρραφή, ερώτων, δολοπλοκιών παρανομιών, διαφθοράς, δολοπλοκιών, σαν μια μίξη Χέμινγουεϊ με Λε Καρέ. Παράλληλα με την κεντρική ιστορία, που εμπλέκει πρόσωπα, όπως οι Τρουχίλιο, Κάστρο, Μουσολίνι, Μπατίστα και δείχνει πως το εμπόριο, επιβιώνει σχεδόν σε κάθε κυβέρνηση, αφού το χρήμα αποτελεί κινητήριο μοχλό και λιπαντικό σε κάθε σύστημα, παρακολουθούμε και τη διάλυση της προσωπικής ζωής της Μινέτι, με ένα λάθος γάμο και μια ιστορία, που την οδηγεί στην προσωπική ενδοσκόπηση και αλλαγή πλεύσης. Η οικογένεια θα καταφύγει, με την επικράτηση του Κάστρο στις ΗΠΑ, αλλά τα παλιά μεγαλεία, θα παραμείνουν, αφού δεν θα αργήσει η επιστροφή στον Άγιο Δομίνικο. Βέβαια, ο νεαρός βιογράφος, θα εντυπωσιαστεί από τον πατέρα της κας Μινέτι, που άντεξε την φυλάκιση, επί Τρουχίλο, Μπατίστα και Κάστρο, δείχνοντας μια πρωτόγνωρη προσαρμοστικότητα και αντοχή, για άνθρωπο της κοινωνικής του θέσης, καθώς και ευελιξία.

Μέχρι τώρα έχετε υποθέσει ότι θα διαβάσετε ένα ακόμη ιστορικό, πολιτικό μυθιστόρημα, όμως η μαγεία του Ρονκαλιόλο, βρίσκεται στις παράλληλες ιστορίες. Η προσπάθεια του νεαρού βιογράφου, να γράψει ταυτόχρονα ένα βιβλίο για τον Αμαζόνιο, χωρίς καν να ταξιδέψει εκεί, τον οδηγεί, μετά την έκδοση του, στην προσπάθεια να σφετεριστεί την ιστορία της Μινέτι, με σκοπό, να γράψει μια μικρά πραγματεία, για την άρχουσα τάξη και τις σχέσεις της με τα δικτατορικά καθεστώτα της περιοχής με αφορμή την βιογραφία της γηραιάς κυρίας. Μέσα από αυτή την έρευνα, θα μελετήσει τις σχέσεις των πραξικοπηματιών, με τα φασιστικά καθεστώτα της Ευρώπης, τις Η.Π.Α και τη Μαφία και θα αποφασίσει να ποδηγετήσει τη Μινέτι, αναφορικά με την έκβαση του βιβλίου. Η διαμάχη της με τα παιδιά της για την κληρονομιά του άντρα της, θα τον βοηθήσει στο διπλό του παιχνίδι, μέχρι ένα σημείο.

Ο ίδιος κυνηγά το όνειρο, για ένα επιτυχημένο βιβλίο, μέσα από μια ξένη ιστορία, που από κοσμοπολίτικη περιγραφή, μιας ζωής, χωρίς προβλήματα, εκείνος προσπαθεί να δει πίσω από τις λέξεις και να δώσει ένα πολίτικο, ιστορικό πορτρέτο, μιας ταραγμένης εποχής και μιας άρχουσας τάξης, που παλεύει με τα νύχια και δόντια, μπροστά στις ανατροπές των καιρών. Ο αστάθμητος παράγοντας, που θα ισοπεδώσει τον νεαρό συγγραφέα, δεν είναι άλλος από την ίδια την ματαιοδοξία του. Υπερεκτιμώντας τις ικανότητες του αλλά και την αντοχή και ανοχή της εντολοδόχου του, θα εμπλακεί σε κάτι μεγαλύτερο από τις δυνατότητές του. Η παρουσία του Μάριος Βάργκα Λιόσα στο βιβλίο, ως τεχνικού συμβούλου του βιογράφου, δίνει μια νότα διαφορετικότητας, αλλά αποτελεί και φόρο τιμής του Ρονκαλιόλο στα ινδάλματά του. Η παρουσία του ίδιου του Ρονκαλιόλο, στο μυθιστόρημά του, ως συγγραφέα, με τον ίδιο εκδότη, με τον νεαρό βιογράφο, που εκτιμά ιδιαίτερα τα στριπτηζάδικα και τις καλλιτέχνιδες του χώρου, δίνει ένα έντονο αίσθημα αυτοσαρκασμού και μια ευφορική νότα, που σπάει τη σοβαροφάνεια, του βιβλίου και των ιστορικών του αναζητήσεων. Το τέλος του βιβλίου, θα βρει τον νεαρό Περουβιανό, πιο σοφό, αναφορικά με την ιστορία της ηπείρου του, πιο φτωχό, μόνο και πάνω από όλα πιο ώριμο. Η Μινέτι, με τον τρόπο της, θα του δώσει ένα μάθημα ζωής, μεταφέροντας του, όχι μόνο τις εμπειρίες μια αριστοκράτισσας, που επιβίωσε, αλλάζοντας σε έναν κόσμο που το χρήμα, έγινε η νέα αριστοκρατία, αλλά και την ανάγκη, να είμαστε τίμιοι με τον εαυτό μας και τις δυνατότητες μας. Ο ίδιος, θα κλείσει το βιβλίο, με την παραδοχή των δικών του προσωπικών αποτυχιών, των δικών του ηθικών αποτυχιών, ο κριτής της τρυφηλής ζωής της Μινέτι, θα αποτύχει να εκβιάσει, να αλλοιώσει και να εξαπατήσει και τελικά, θα αποδεχτεί την μοίρα του, εξίσου φτωχός (οικονομικά) με την αρχή της γνωριμίας του, αλλά πολύ πιο πλούσιος σε εμπειρίες.

Ο Ρονκαλιόλο, γράφει με δύναμη, χαρακτήρα, μοντάροντας παράλληλες ιστορίες, με πραγματικά και μη πρόσωπα. Γεμάτος δυναμισμό, γήινη γλώσσα, φαντασία και επιθυμία, μεταφέρει στο πετσί μας τα βιώματα των ηρώων, είτε είναι η εντολοδόχος Μινέτι, που ο κόσμος της χάνεται, είτε είναι ο νεαρός Περουβιανός, που ακροβατεί μεταξύ της απέλασης και του συγγραφικού οργασμού. Βιβλίο, πολυδιάστατο, καλογραμμένο, έξυπνο, θα σας κρατήσει μέχρι το τέλος, μέσα από δυναμικές εναλλαγές, γλαφυρή γλώσσα, χαρακτήρες ζωντανούς, οικείους και διλήμματα ανθρώπινα που θα σας μιλήσουν. Απολαυστικό.

Διαβάζεται με τη συνοδεία του Santana IV

 Lucero- "When you found me"

I've been listening to this album for the last few months and still can't find the way to start the review. Ive read they think of LUCERO as modern americana, country or whatever. The opener 'have you lost your way' starts with a PINK FLOYD ish repeating mesmerizing riff and an escalating voice and the album goes from there, everywhere. Modern 90s rock, desert rock, americana, outlaw country, ballads, songwriting , roots music, blues, are all here in a unique blend. Sometimes albums work as they should .You need to listen to them to make your own mind and again. It is personal.Lucero has elements of AOR in the way Steve Jones got on his first solo album "Mercy". listen at "Outrun the moon" a pop oriented , beat driven song that longs for airplay. With a different remix it could be a maistream hit.

 Lucero are blessed with some astonishing songwriting ability ,listen to th aforementioned song , "Coffin nails' ', "All my life" the raunchy "Good as gone" and the excellent DIRE STRAITS ish "Back in Ohio". The addictive melodies and the songs, something missing from artists in our days,along with the from the depth of the heart feelings, make a modern country/americana/roots music album that leaves you longing for more.

8

 

LA maybe- 'Dirty damn tricks"

AC/DC will live forever through bands like LA MAYBE.A six piece  band from Carolina, who lay low their guitars and fuse the intensity of ACDC with the harmonies of DEF LEPPARD at the backing vocals. From the riff-oriented "Mr. Danger" the organ at the background tries to diversify the song from what it really is, a dirty, sleazy ballroom boogie. What I like in bands like LA maybe is that they take the ACDC infused Sunset strip scene and give it a good kick in the ass as it was done by bands like CIRCUS OF POWER, LITTLE CAESAR, CRY OF LOVE with a Southern twist, listen to  "Peace of mind" or the soulful ballad of 'When i m gone". They keep the intensity of the music but they infiltrate it through the darker sides of the big city and the Southern gothic leaving the debauchery of the big streets for the old rockers who read "Dirt' and cry. 

 

 

 

This is rock n roll for the 21st century, hungry to rise on the top but skinny and agile, with the eye of the hunter and not the addict stone cold look. "Sucker punch" says it all ,"I've got no time to lose" so dance with LA maybe and the devil or go and listen to your old CRUE records, imagine time stopped back in 1988. Bad luck folks, if you think so. The clock is ticking and along with LITTLE CAESAR and COP, bands like LA maybe are here to conquer the clubs and if coronavirus ends at some point arenas. They got the hooks, the songs, the attitude and they live to rock. In my opinion they deserve to get recognition.

 

7,5