A quartet that attracted my attention with their interesting name. Then I listened to the album and I found inside it some excellent references to BOC ,"Revolution by night"/"Club ninja' era, just listen at the guitar parts and the harmonies i.e 'Flying solo", some WISHBONE ASH references, interesting double vocals male and female and this FM rock sound that is so common in the UK and US.
From BOSTON to Chris Rea and all in between the HMP delivers an easy listening melodic rock album, with some interesting 70s references. "Survival" has a Bluesbreakers /Cream feeling more late 60s oriented but they can't keep hidden their fondness for melody, even when they try to come with a bluesier, distorted sound. The album's disadvantage is while the double vocals work quite well, the sound is a bit empty, in some songs. But they have songs like "Breathe" that comes as a surprise and show you the true potential of the band. The ballad "Fall in to you" with its 60s references is another example of the bands versatility and potential. "Never said goodbye" is another nice piece of blues based FM rock. The album gets better from the middle, something not important in our days of streaming listening (just a notice from an oldtimer like myself)
A more solid production could have them with a more fat and polished sound,that would compliment their songs. Overall they deserve more than a chance to give them a listen. Definitely a band you should keep an eye at for the future and support them at the present.
One of the most talented and underrated singers of my generation returns with a quarantine album. We could address it as an unplugged album, but in reality, it is stripped down to its core elements album. Songs from all over his career get a different approach/revision/re imagined, Holding on", "If this is the end". Overall a treat for the listener, especially JSS fans and definitely for any lover of good melodic rock and good music in general. The album is available in digital form and I strongly advise to buy it and support the artist. One of the most unexpected releases of 2020, that made me smile and see sunshine again. Great Job.
Another cover album by Mr Frehley and who may needs it? Hardcore KISS fans is my first thought and all of us who like to listen to well known songs such as "Lola" (KINKS), "Politician" (CREAM) etc by an artist who interpreters them through his own classic rock vision. The covers are mostly close to the originals, but they have the man's own creative spirit and the album is an easy listener, as long as you don't care for well played covers with a small twist. Unnecessary maybe, enjoyable definitely.
Jason Bieler and and the Baron Von Bielski Orchestra- "Songs for the apocalypse"
When the mighty 90s revived in the form of one of their most prominent musicians in the alternative metal scene, albums like this occurred. Jason Bieler is the guitar ,riff,melody man behind the immensely underrated SAIGON KICK. With this new solo (?) work ,(Baron Von Bielski Orchestra includes Todd La Torre (Queensrÿche), Dave Ellefson (Megadeth), Devin Townsend, Pat Badger (Extreme), Jeff Scott Soto and Bumblefoot (Son Of Apollo)) he embodies BEATLES, psychedelia,flower pop, CHEAP TRICK, JELLYFISH, REDD KROSS, PRIMUS, BOC , KINGS X in one album and make us smile like we're tripping on acid.
Great BEATLES esque melodies and multi vocal choruses, indian influences, power pop riffs and suddenly an album that flourishes in front of us, like a part of a journey to the winging London in his own time machine. The album keeps the basc rock elements and is most and above all an exercise in melody. Not in the AOR style,nore the plastic, commercial 21st century pop melody we have learned to listen to. He keeps the elements of surprise and the more dark,goth sides ``Horror wobbles the Hippo" as his musical taste and hoor are reminiscent of Devin Townsend who also participates in the album alongside Dave Ellefson and Bumbleffot. Free jazz, fusion, metal and power pop in one album. Jason Biler uses the form in his favor creating easy listening ,difficult in writing power pop melodies and throwing among them some fusion/metal infused musical parts like the excellent "Born of the sun" with its middle easten climates. When he wants to make us feel even more uncomfortable he comes to more metal riffing at 'Beyond hope" where nu metal meets SAIGON KICK.
This is a real astonishing album combining the best of the musical worlds he lives in. As with SAIGON KICK ,the main issue is that such an album needs real open minded and educated musical listeners. Unfortunately this is not the 90s and I guess we will talk about a small incident of musical brilliance in a world of plastic, industrial music that got unnoticed.
In any case if you are into KINGS X, SAIGON KICK and BEATLES give this album a try. You'll be surprised how much good music and different forms are inside it and how relaxing and rewarding will be the listening of it. A concept album from a mad man or a musical entity for the world's hermits, in both cases I give my vote of confidence.
Turn the volume and watch the world's apocalypse with Jason Bieler's music being your magic carpet.
When Joe met Bernie, the most mature and British Blues oriented album by Mr Bonamassa. Not at all. He may have recorded it at Abbey Road studios and involved Bernie Marsden (ex WHITESNAKE) at the songwriting but the album is still JB. Modern blues with a twist to the 60s, more inspired this time and with the songs a bit more crafted. If you like JB, this is another album that you'll enjoy. Maybe a bit more than others as the songwriting is top notch and his 60s obsession for the British blues seems to work in favor of him. Otherwise, you won't be appealed by his white boy, clean cut approach to the blues, although in 'Royal Tea" has got a swing that is more personal and more hard rockin' in places. Well whatever i may write if you are into good guitar oriented blues rock from high level musicians, Bonamassa did it again.
Χειρόγραφα 1944-1947, Από τη Θεσσαλονίκη στο Ζοντερκομάντο του Άουσβιτς Μαρσέλ Νατζαρή (Αλεξάνδρεια)
Το βιβλίο αυτό το διάβασα παραμονή πρωτοχρονιάς του 2019. Όταν το τελείωσα, είχα ένα κόμπο στο στομάχι για ημέρες. Τα χειρόγραφα του Ελληνοεβραίου Μαρσέλ Νατζαρή, ανακαλύφθηκαν θαμμένα στον περίβολο του Άουσβιτς χρόνια μετά το θάνατο του ίδιου στις Η.Π.Α. Είχε καταφέρει να επιζήσει του στρατοπέδου συγκέντρωσης/εξόντωσης και της προσπάθειας εξόντωσης όσων συμμετείχαν στην λειτουργία των κρεματορίων, των Ζοντερκομάντο όπως αυτός, από τους Ναζί. Μετά την απελευθέρωση του έγραψε κάποια ακόμα χειρόγραφα για την συμμετοχή του στην αντίσταση και το Άουσβιτς- Μπιρκενάου και όλα μαζί αποτελούν τον κορμό αυτού του βιβλίου.
Ο Νατζαρή, είχε πολεμήσει στο Αλβανικό μέτωπο, είχε βγει στο βουνό, είχε ενταχθεί στις γραμμές του Ε.Λ.Α.Σ, είχε διαφωνήσει με την εμφύλια διαμάχη και εστιάσει στον αγώνα κατά των Γερμανών και όντας τραυματίας ζήτησε περίθαλψη στην Αθήνα, όπου και συνελήφθη για να σταλεί με τα τελευταία «φορτία» εκτοπισμένων στο Άουσβιτς. Επέζησε γιατί το χιούμορ, η ανθρωπιά κι η αποφασιστικότητα του, ήταν τα όπλα που τον έκαναν αναγνωρίσιμο και αγαπητό ανάμεσα στις διάφορες φυλές του Ισραήλ που μαρτύρησαν στο στρατόπεδο. Γνωρίζοντας Γαλλικά μπόρεσε να συνεννοηθεί με Εβραίους άλλων χωρών. Μιλάει ο ίδιος για τον ρατσισμό των ορθόδοξων Εβραίων της Κεντρικής Ευρώπης που όντας γνώστες των γίντις κορόιδευαν, μέσα στο στρατόπεδο !!! και θεωρούσαν κατώτερους τους Έλληνες Εβραίους που δεν ήταν τόσο «θρήσκοι» κατά την άποψη τους.
Το βιβλίο είναι μια παράθεση της επιστολής του προς την Ελλάδα, με κάποια στοιχεία για τη ζωή στο στρατόπεδο και των κειμένων μετά την επιστροφή του στη Θεσσαλονίκη καθώς και μιας σειράς μαρτυριών και ερευνών για το ίδιο θέμα , από ερευνητές και άλλους επιζώντες. Μαρτυρίες για την εξέγερση στο κρεματόριο, την αποτυχημένη οργάνωση της αλλά και τον πανικό στους φύλακες και την παραδειγματική τιμωρία, διασταυρώνονται με μικρές ανθρώπινες στιγμές επιβίωσης. Ο Νατζαρή σε κάθε στιγμή της φυλάκισης προσπαθεί να παραμείνει άνθρωπος. Δεν κατηγορεί κανέναν, αλλά πριν και πάνω από όλα διατηρεί το χιούμορ και την ανθρώπινη υπόσταση του, ελπίζοντας να επιζήσει για να μιλήσει και να μην ξεχάσει, να μην ξεχαστούν όσα βίωσε και οι θύτες που τους αναγνωρίζουμε σαν μορφές επιφανειακά και μόνο ανθρώπινες. Η παρουσία του με τις μικρές θεατρικές παραστάσεις που διοργάνωνε, τα ανέκδοτα και τη βοήθεια όπου και όταν μπορεί κάνει αίσθηση στην Εβραϊκή κοινότητα, που βασανίζεται να παραμείνει εν ζωή.
Σε αντίθεση με τις ταινίες και τον ηρωισμό που αποπνέει η εικόνα, εδώ έχουμε ένα κείμενο που η απλότητα του, η αισιοδοξία, η αβεβαιότητα για το αύριο αλλά και ο τρόμος της καθημερινότητας σε λίγες μόνο γραμμές, σελίδες συγκλονίζουν. Ο άνθρωπος που ζει μέσα στο θάνατο ,βιώνει το θάνατο και την ανθρώπινη σκληρότητα, αλλά θέλει να συνεχίσει να ζει. Η απώλεια της συνείδησης και των συναισθημάτων κι η διαρκής αγρύπνια για να επιβιώσει σε ένα κόσμο, που δεν του αναγνωρίζεται η ανθρώπινη ιδιότητα, τον βασανίζει και τον δυναμώνει ταυτόχρονα. Η ζωή του στην προπολεμική Θεσσαλονίκη, η θητεία του στο στρατό, στην αντίσταση και η ζωή του μετά στις Η.Π.Α ως μέρος της Αμερικανικής βοήθειας. Οι μαρτυρίες της οικογένειας του, για ένα άνθρωπο χαρούμενο, που ποτέ δεν μιλούσε για το τί έζησε… Οι νύχτες του εφιάλτη, που τον ξυπνάνε κάθιδρο όπως τις θυμάται η κόρη του. Ο άνθρωπος που επέζησε για να μας θυμίσει με τα γραπτά του, την αδυσώπητη κτηνωδία ενός έθνους απέναντι στην ανθρωπότητα.
Ο Νατζαρή αφήνει μέσα από την μαρτυρία του αλλά και των συντρόφων του μια μαρτυρία που μας καθιστά συνυπεύθυνους, όχι μόνο να μην ξεχαστεί το αίσχος των στρατοπέδων συγκέντρωσης, αλλά και συνυπεύθυνους να μην επιτρέψουμε ποτέ σε κανέναν να επαναλάβει τα ίδια αίσχη. Ο ανθρωπισμός του και το χιούμορ του, είναι σημαίες ,σημάδια, οδηγοί, για το πως απλοί άνθρωποι στις δύσκολες ώρες έγιναν ήρωες, δίχως να αλλάξουν τη ροή της ιστορίας, μέσα από την επιβίωση και την στάση τους. Αξιοπρέπεια αλλά και επιβίωση, σε όρια δυσδιάκριτα, καταστάσεις ασυμβίβαστες με το κοινό μυαλό. Σπάνια τόσες λίγες σελίδες, είπαν τόσα πολλά πράγματα, σε μια ανθρωπότητα, που επιμένει να ξεχνά επιλεκτικά, για την Ισραηλίτικη κοινότητα της Θεσσαλονίκης, αλλά και για τον κάθε άνθρωπο που έπεσε θύμα των θεωριών ανωτερότητας και της μαζικής εξόντωσης. ‘Ένα βιβλίο που σίγουρα θα έπρεπε να αποτελεί ανάγνωσμα στα λύκεια της Ελλάδας, πέραν πολιτικών και κομματικών παρωπίδων.
