The second full length studio work of the newest prog mega group justifies the title 100%. Bombastic, melodic, commercial,yet complex, time puzzling, breath taking, encapsulates the FM approach of the WINERY DOGS with the time changing melodic complexity of DT, the melodic versatility of Jeff Scott Soto and produces ,progressive heavy rock for the new decade. Music catchy yet technical, progressive in every senses of the word, with musicianship that outshines most of the genre and jazz musicians too. The album is a joyride for the listener but i have to mention that the tour de force is the closing track, a 15 min monument where Billy Sheehan show s to everyone who is the ruler of the game, a real honoring music piece for this underrated bass player. As for JSS he seems more comfortable with the songs, more custom to the bands vision and really a functional part who contributes with his melodic lines. Overall an album set for the top 5 of 2020.
Its been some time since we haven't heard any new music form Neil Murray but with this latest release he seems he is still in the game. Classic hard rock in the vein of THIN LIZZY, WHITESNAKE, STATUS QUO and 80s hard rock but with well written songs and a nice production. Neil Murray & Ken McGowan came together on this project after performing a Glam Rock set at the 100 Club in London! Having recently set up a new studio, Ken invited Neil down to England’s South Coast to help commission the studio. . The album was written & recorded at McGowan’s Blackberry Studios over a 9-month period. All songs were written by Murray & McGowan with Rab McGowan also contributing to the writing on "9999". As the recent GRAND SLAM album , although here the songs are originals, we have those 80s legendary musicians do what they know best. Producing classy hard rock , as they always have for the new generations. You wont expect the album to be nothing more than catchy melodies with great hooks and the best bass lines you may here in the hard rock genre. They never had the intention to reinvent the wheel and believe me, "Out from the inside" is nothing more than an inspired hard rock album, that can stand proudly among your 80s goodies at your record collection.
Well i guess we saw it coming. The CT are becoming not only a country act (something i really support) but also a modern country act, with elements from other musical genres like rap and pop, that makes me feel questioning their musical taste from time to time. "Labels" is a fine example of a song that has the modern country/synth pop elements that makes it equally intriguing and appealing as it estranges a more traditional listener like myself. While Kid Rock decided to move the other way, CT decide form hard rock and countrified Southern rock to modernize their sound and it worlds but not in all the cases. 'Riaise hell' has this modern feeling, that makes country music great for a Saturday night for Nashville to New York, but listening to Beck and "Loser" in the 90s was not my cup of tea and still isn't , although the low slow tempo and the country elements unified in a pretty interesting and mesmerizing song. I have listened the album more than a dozen times and still can make up my mind.
Its different, exploring from song to song new sounds and territories, just like having two bands in the same studio recording. If you re in to the more traditional Southern/Country sound, songs like "Back home", "Hard out there for a country boy" will definitely speak to you. If you re more in to the FM country pop of the 00s , the album has again something to give to you. Well i guess , been at the South of Europe doesn't help and i can always gob ack to my BLACKBERRY SMOKE, LYNYRD SKYNYRD albums, but i must admit this is a damn honest attempt to diversify their sound and they know how to write a catchy tune. So i ll give them a 7, cause its never too late to be a country boy, if you re in to more classic Southern rock,country sounds ..then make it a 6.5
«Ένας πύργος στη Γερμανία, Ζιγκμαρίνγκεν» Pierre Assouline (Πόλις)
Οι συγκρούσεις
ανάμεσα στις φατρίες των Γάλλων εξόριστων , του Στρατάρχη και του πρωθυπουργού
του Λαβάλ, αλλά και ο σημαίνων ρόλος άλλων εξόριστων όπως ο συγγραφέας Σελίν, δημιουργούν
μια διαφορετική ατμόσφαιρα στον πύργο με το βαρύ τελετουργικό αιώνων. Ο Στάιν
πιστεύει ότι τα πάντα οφείλουν να τηρούν το πρωτόκολλο ακόμα και με τους νέους «αφἐντες»,
γιατί τα πάντα είναι σχετικά αλλά η ποιότητα της υπηρεσίας και ο σεβασμός στο πρωτόκολλο
είναι αξίες πανανθρώπινες και διαχρονικές για αυτόν τον τελευταίο μιας σειράς
υπηρετώ ν με προϊστορία ανάλογη των κυρίων τους.
Η επερχόμενη ήττα
των Γερμανών, θα φέρει αλλαγές στις συμπεριφορές των Γάλλων αλλά και των
Γερμανών υπηρετών. Ισορροπίες, παραλογισμοί πίστη σε μια ανύπαρκτη νίκη αλλά
και φόβος μπροστά στο τέλος, όλα θα συμβιώσουν με την εμμονή του Στάιν στο πρωτόκολλο.
Ενός ανθρώπου που ο πόλεμος και η ναζιστική λαίλαπα φαίνεται να μην τον
αγγίζει. Συνδετικός του κρίκος με τους Γάλλους υπηρέτες, η οικονόμος του Πεταίν
δεσποινίς Βόλφερμαν, τονίζει την ανθρώπινη, την γήινη πλευρά του, με τἦ Γαλλική
φινέτσα της.
Σε ένα Γαλλικό
θύλακα σε Γερμανικό έδαφος, όπου κυριαρχεί το εθιμοτυπικό πρωτόκολλο, ο παραλογισμός
υπερβαίνει την καθημερινότητα. Σε αντίθεση με το Σαλό και τις τελευταίες μέρες
του Ιταλικού φασισμού, με την διαστροφή και την σεξουαλική ασυδοσία, στο
Ζιγκμαρίνγκεν, τα πάντα περιστρέφονται γύρω από την τυπικότητα και την τυπολατρία.
Σαν άλλη αυλή του Λουδοβίκου του 14ου, οι κυβερνήσεις τωνΠεταίν και Λαβάλ, οι υπουργοί που πρόσκεινται
σε αυτούς, συνωμοτούν για μια εξουσία
που έχουν προ πολλού χάσει, για μια εύνοια που από κοινό που έχουν απολέσει ,αυτή
του Γαλλικού λαού. Όμηροι και μαριονέτες των Γερμανών, επιβιώνουν όσο είναι
χρήσιμοι και με το τέλος των ημερών τους, το μόνο που θα απομείνει είναι τα δωμάτιαγεμάτα έγγραφα δίχως σημασία.
Ο Αρχιοικονόμος
Στάιν, θα δείξει την ανθρώπινη πλευρά
του, θα μιλήσει για το πάθος του, την μουσική, την αντίσταση του στο Ναζιστικό καθεστώς, με μια κίνηση πάλι μοναδική σε σχέση
με την μουσική και θα ανοιχτεί στην Γαλλίδα οικονόμο, ενώ όλα καταρρέουν. Η
έλευση των Γαλλικών δυνάμεων του Ντε Γκωλ, θα επαναφέρει την «κανονικότητα» με
τους νέους αφέντες, αλλά η αλήθεια θα αποδειχτεί πιο οδυνηρή, καθώς οι ρόλοι
όσων συμμετείχαν στην κυβέρνηση αλλά και
στη μικρή Γαλλική παροικία του Ζιγκμαρίνγκεν, θα αποκαλυφθούν.
Σε ένα τέλος
ανατρεπτικό και βαθιά ανθρώπινο, η μουσική θα επαναφέρει την τάξη στην ζωή όλων
καθώς ο Στάιν δίνοντας τέλος σ το άτυπο εμπάργκο του, στο να μην τραγουδά, όσο
είχαν την εξουσία οι Βάρβαροι Ναζί, θα διαλέξει έναν Γαλλικό γάμο για να
ξαναθυμίσει την θεραπευτική δύναμη της μουσικής, που τόσο μίσησαν και σκύλευσαν
τα απολυταρχικά καθεστώτα της δεκαετίας του 30-40 στην Ευρώπη.
Με ένα μυθιστόρημα
χαρακτήρων οPierreAssouline, δίχως εξάρσεις, σαν πρωτόκολλο στην υπηρεσία των πριγκίπων που τόσο πιστά
υπηρέτησε ο Σταιν, στήνει μια ιστορία που βρίθει συναισθημάτων ,έντασης, αγάπης
για την μουσική και λυτρωτικής πίστης στην ατομικότητα ,την πίστη στην
αξιοπρέπεια και την άρνηση της βίας. Ουμανιστής στο πιο βαθύ σκοτάδι, σμιλεύει
το τέλος μιας εποχής, με συνέπεια, σεβασμό και αξιοπρέπεια στον άνθρωπο, αφήνοντας
τις ιδεολογίες να κριθούν από την ιστορία.
Great blues album with a big part of it giving a nod to the soul and Gospel side of music. If Marcus king and Robert Cray are the Blurs musicians of your choice, in his new wok Robert Randolph will please you. For us who got in to the blues through Blues brothers albums like ‘Brighter days” just help us through the day and I personally have to thank Mr Randolph for ‘Have mercy” a song that really brighten my day in difficult times. A blast of soulful blues for the believers.
Third time's luck, and with their third album Pinnick, Lynch and Luzier (aka KXM) create a monster of modern hard rock. Imagine KINGS X been more commercial, LYNCH MOB been more out of the box, KORN embracing the classic 80s sound. Well all of that and something more, three skillful musicians who merge hard rock, 70s rock, fusion and jazz patters with high degree craftsmanship in songwriting.
The songs here are a joy for those who like drummers who don't stay in the common patters. But the guitar is also a must to listen as Lynch, really stretches his abilities in territories we are not used to have him exploring with loose improvisations and phrasing instead of his usual flood of sharp riffs. The cherry in the pie, the bass lines of Doug Pinnick and his melodic vocal lines who transform from song to song, volatile and adaptive, creating songs like the instant classic "Time flies" , the modern hard rock hell of 'Vessel of destruction", the dark and moody "Circle of dolls" and the aggressive "War of words".
Modern heavy rock, which blinks the eye at the 90s metal and love the attitude of the 80s , having in mind the complexity of progressive rock and the melodies of the 70s. A wonderful combination of songsmith and musical creativity/imagination with the 21st century gloomy mark on it.
Ιρένα Σέντλερ (Η γυναίκα που έσωσε 2500 παιδιά στον Β’ΠΠ) – Ζιλμπέρ Σινουέ (Ψυχογιός)
Πολωνία 1942, η πρώτη χώρα που βίωσε την διπλή κατοχή. Η πρώτη χώρα που οι Γερμανοί και οι Σοβιετικοί πειραματίστηκαν στην εξόντωση του εχθρού, φυλετικού για τους μεν, ταξικού για τους δε. Το Γκέτο της Βαρσοβίας, σύμβολο θυσίας και αντίστασης για ένα λαό που προδόθηκε άθελα ή ηθελημένα, ποτέ δεν θα το μάθουμε, από τους θρησκευτικούς ηγέτες του. Μικρές ανθρώπινες ιστορίες όπως αυτή της Ιρένα Σέντλερ, θα έρθουν στην γνώση του μεγάλου κοινού, πολλές δεκαετίες μετά την λήξη του ΒΠΠ. Στη συγκεκριμένη περίπτωση μέσω μιας ομάδας Αμερικανίδων μαθητριών, που από το Κάνσας που θα συμμετάσχουν σε ένα διαγωνισμό Ιστορίας επιλέγοντας ως θέμα τη ζωή της. Μίας γυναίκας που είχε σώσει 2500 παιδιά ,από το γκέτο μην υπολογίζοντας τον μεγαλύτερο κίνδυνο, τη ζωή της και τη ζωή της άρρωστης μητέρας της. Από την ατομική πρωτοβουλία στην συλλογικότητα, με τη βοήθεια της εξόριστης Πολωνικής κυβέρνησης αλλά πριν και πάνω από όλα με την αυτοθυσία των Πολωνών υπαλλήλων της κοινωνικής πρόνοιας , των ανοιχτόμυαλων της Εβραϊκής κοινότητας του γκέτο και κάθε ενός που ένιωθε την ανάγκη να στρατολογηθεί και να προσφέρει στον αγώνα ενάντια στο θάνατο και την καταπίεση.
Δίχως πολιτικούς χρωματισμούς, με κίνητρο βαθιά ανθρώπινο, η Σέντλερ, θα προσφέρει μέχρι τις τελευταίες στιγμές πριν την ισοπέδωση του γκέτο από τα Γερμανικά στρατεύματα. Θα αναπτύξει ένα δίκτυο, διαφυγής ,προστασίας των παιδιών και καταγραφής των στοιχείων τους, ώστε με το τέλος του πολέμου να βρουν , αν είναι δυνατό τις οικογένειες τους. Θα αντιμετωπίσει τον Ορθόδοξο Ιουδαϊσμό και τον Καθολικισμό στις αδιάλλακτες μορφές του αλλά και τους ανθρώπους που αντιλαμβάνονται οτι η πίστη ενώνει και δεν χωρίζει και από τις δύο πλευρές. Με τη βοήθεια του Στέφαν, αγωνιστή της Πολωνικής αντίστασης και ερώτα της ζωής της, θα ριψοκινδυνεύσει τα πάντα. Ακόμη και στη στιγμή της σύλληψης της, θα σκεφτεί τη λίστα με τα ονόματα των παιδιών που πρέπει να προστατεύσει πριν τη δική της. Θεία πρόνοια ή χρηματισμός του κατάλληλου ανθρώπου, ονομάστε το όπως θέλετε, αλλά θα επιζήσει.
Ο Σινουέ, δεν θα περιγράψει ποτέ μελοδραματικά την ιστορία της εκβιάζοντας το εύκολο δάκρυ. Αντίθετα θα μας μυήσει στην μεταμόρφωση μιας γυναίκας μαχήτριας σε μια γυναίκα έμπνευση σε έναν ανδροκρατούμενο κόσμο για τους γύρω της. Σε μια γυναίκα που προσέφερε ανιδιοτελώς το πιο μεγάλο λειτούργημα, την σωτηρία της ζωής δίχως να υπολογίσει το κόστος, αν την έπιαναν. Λιτό, ρεαλιστικό και με ιστορική ακρίβεια , η μυθιστορηματική βιογραφία της επικεντρώνεται στον καιρό της στην κοινωνική πρόνοια και στα χρόνια ως τη λήξη του πολέμου.
Ένα βιβλίο, για μια παραγνωρισμένη προσωπικότητα, που με προσωπική προσπάθεια και λιγοστά μέσα έδωσε το δικαίωμα σε 2500 μικρές ζωές, να ζήσουν και να συνεχίσουν να προσφέρουν σε ένα κόσμο, που τους είχε καταδικάσει λόγω θρησκείας σε θάνατο. Η Σέντλερ πέθανε το 2008, όμως το θεατρικό των μαθητριών από το Κάνσας και αυτό το βιβλίο, θα βοηθήσουν τέτοιες πράξεις ανθρωπιάς και ανιδιοτελούς προσφοράς να μην ξεχαστούν ποτέ.
