Γιούνας Γιούνασον: Ο Άντερς ο φονιάς και οι φίλοι του (Ψυχογιός)

 

Γιούνας Γιούνασον: Ο Άντερς ο φονιάς και οι φίλοι του

Απολαυστική σάτιρα γύρω από την εγκληματική κοινότητα της Στοκχόλμης, τη θρησκεία, το δικαίωμα στην προσωπική επιλογή της τύχης μας και πώς ένας πρώην κατάδικος βρίσκει τη σωτηρία του μέσα από το κρασί/Θεία κοινωνία και εμπνέει τη “φιλανθρωπία” σε μια ολόκληρη χώρα προς όφελος μιας άπιστης παστόρισας και ενός μισάνθρωπου ρεσεψιονίστ. 

 

 Η τρίτη δουλειά του γνωστού για τη μίξη σάτιρας και κοινωνικής παρατήρησης  Σουηδού συγγραφέα, διατηρεί το μαύρο χιούμορ της και την κριτική ματιά της στη Σουηδία, αλλά αλλάζει πορεία. Δεν βασίζεται πλέον, τόσο πολύ στις συμπτώσεις και τα ιστορικά πρόσωπα/γεγονότα, όσο σε μια αλυσίδα γεγονότων, που εμπλέκουν τον υπόκοσμο της Στοκχόλμης, έναν πρώην μπράβο, φονιά, νυν μέθυσο και σύντομα μετανοημένο Χριστιανό και ένα ζεύγος αποτελούμενο από έναν ρεσεψιονίστ ενός ξεπεσμένου ξενοδοχείου με μικρές απαιτήσεις από τη ζωή του και μίας δυσαρεστημένης από την Εκκλησία και την ζωή της παστόρισα.

Αυτή η αλλοπρόσαλλη τριάδα, θα δημιουργήσει μια εταιρία ξυλοδαρμών με τον Άντερς τον φονιά, να αποτελεί τη μηχανή και τους άλλους δύο το διοικητικό προσωπικό  και στη συνέχεια, θα μεγιστοποιήσει την ανάγκη του κόσμου, για σωτηρία, ιδρύοντας μία εκκλησία. Η μετάβαση του Άντερς από τον μέθυσο κακοποιό στον μέθυσο αναγεννημένο Χριστιανό, αποτελεί ένα εύρημα που αξίζει από μόνο του για να διαβάσετε το βιβλίο. Παράλληλα, μέσα από το κωμικό της υπόθεσης, τίθενται και μερικά πολύ σοβαρά ερωτήματα σε υπαρξιακό, μεταφυσικό επίπεδο, έστω και με τον “ελαφρύ” τρόπο του Γιούνασον, αναφορικά με τη σωτηρία της ψυχής και το δικαίωμα του καθενός μας σε αυτήν, με βάση τη θρησκεία, στην περίπτωσή μας τη Χριστιανική.

Κωμικό αλλά και κωμικοτραγικό το βιβλίο του Γιούνασον, διαβάζεται απνευστί, φέρνει χαμόγελο στα χείλη με την ίδια ευκολία που ο Φονιάς Άντερς, τσακίζει χέρια ή καταπίνει λίτρα κρασιού, αλλά έχει μια βαθιά υποβόσκουσα αλλά  πανταχού παρούσα κριτική στην Εκκλησία όσο και στον σύγχρονο τρόπο ζωής. Οι δολοφόνοι, κακοποιοί που παρουσιάζει, ασφυκτιούν εξίσου στις κοινωνικές νόρμες της κοινότητας τους, όσο και η αποτυχημένη παστόρισα ή η αστυνομική κοινότητα της Σουηδίας. Τα στερεότυπα λειτουργούν ως διαχωρισμοί, ακόμη και στις πιο ανεκτικές κοινωνίες όπως αυτή της Σουηδίας, μέχρι το τυχαίο γεγονός, η ανθρώπινη βούληση, να υπερβεί τα εσκαμμένα, που περιορίζουν τον καθένα μας.

Η απομόνωση, ο φόβος της μοναξιάς, οι επίδοξοι σωτήρες και μια κοινωνία που η μόδα και τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης δημιουργούν σωτήρες, μέσα σε μερικές ώρες, σχολιάζονται εύστοχα και αρκετά χιουμοριστικά για να μην μας θίξουν, ως καταναλωτές/χρήστες τους, αν και τα σχόλια αγγίζουν την πλειοψηφία των αναγνωστών, που απλά θα αρνηθούν να αναγνωρίσουν τον εαυτό τους.

Εύστοχη, λεπτή σάτιρα και κοινωνικός προβληματισμός, σε ένα βιβλίο που δείχνει ότι ο Γιούνασον ξέρει να βελτιώνει τη μανιέρα του, προς όφελος των αναγνωστών. Σε κάνει να αναρωτιέσαι ποιος είναι ο υποκριτής σε μια κοινωνία πολιτικής ορθότητας.

Βιβλιοπροτάσεις- Καλοκαίρι 2021

 

Πιστοί στο ότι η ζέστη και η θερινή ραστώνη δεν μειώνει τον αναγνωστικό οίστρο μας, το Basbayiannis Book & Music Tales προτείνει μια σειρά από βιβλία (νέα και παλιά) που θα συνοδεύσουν τις καλοκαιρινές ημέρες εμβολιασμένων και ανεμβολίαστων θα ανοίξουν το μυαλό, τα μάτια αλλά και την ψυχή του αναγνώστη/αναγνώστριας, προτείνοντας του διαφορετικούς δρόμους για να αντιμετωπίσει τη σκληρή πραγματικότητα, να διαφύγει ή ακόμα και να την αλλάξει. Πάρτε τα δίπλα στο αντιηλιακά, την ομπρέλα και για τους πιο φιλήδονους το κουβαδάκι στην παραλία αλλά και στο δωμάτιο και βυθιστείτε στην ξεχασμένη τέχνη της ανάγνωσης.

 

«Κάθε πράγμα στη θέση του / Πρώτες αγάπες και τελευταίες ιστορίες» - Ολιβερ Σακς- (Αγρα)

 

Η συμβολή του Αμερικανού ψυχιάτρου και στοχαστή Όλιβερ Σακς στην εκλαΐκευση και αποδοχή της ψυχιατρικής αλλά και το πλησίασμα του μέσου αναγνώστη με τις ιστορίες του στο να καταλάβει την ψυχική υγεία και την σημασία της απώλειας της στην καθημερινότητα, είναι ανεκτίμητη. Εδώ μετά θάνατο συνεχίζει από εκεί που σταμάτησε με το κλασικότερο από τα βιβλία του «Τον άνθρωπο που μπέρδεψε τη γυναίκα του με ένα καπέλο»

Ο Όλιβερ Σακς συνεχίζει να εμπλουτίζει τον κόσμο της επιστήμης και της λογοτεχνίας με γοητευτικές και διεισδυτικές μελέτες του ανθρώπινου εγκεφάλου.
Σ’ αυτό το βιβλίο ο Σακς ξαναβρίσκει το ρυθμό και την απλότητα που χαρακτηρίζει το πολυδιαβασμένο Ο άνθρωπος που μπέρδεψε τη γυναίκα του μ’ ένα καπέλο. Συγκλονιστικό σύγγραμμα νευροψυχολογίας και νευρολογίας της συμπεριφοράς, γραμμένο με τη σοφία και την απλότητα του ύστερου ύφους των μεγάλων δημιουργών, με ελάχιστες υποσημειώσεις, «ένα βιβλίο υπαρξιακό και προσωπικό, μια γεμάτη ενσυναίσθηση διείσδυση στην εμπειρία και στον κόσμο του κάθε αρρώστου». Πραγματική κλινική λογοτεχνία η «ρομαντική επιστήμη», όπως την ονόμαζε ο Λούρια, που την εισήγαγε προτού την κάνει τόσο δημοφιλή ο Σακς.
Ο συγγραφέας δεν διστάζει σε κάποια κείμενά του να γίνει αυτοβιογραφικός και λυρικός με τον θαυμαστό τρόπο που περιέγραψε τους λονδρέζικους κήπους Κιου Γκάρντενς στο Νησί των τυφλών στα χρώματα. Είναι συνεχείς οι αναφορές του στη λογοτεχνία –με τον Μπέκετ, τ

ον Προύστ, τον Ντοστογιέφσκι– και στη φιλοσοφία και τη διανόηση – με τον Βίττγκενσταϊν, τον Καντ, τον Χόμπς, τον Ντεκάρτ, τον Άινσταϊν κ.α.
To «Κάθε πράγμα στη θέση του» είναι ένας πολύ πιο προσωπικός στοχασμός για τα ατελείωτα πράγματα που ενθουσίαζαν τον συγγραφέα σ’ όλη τη ζωή του: από τις φτέρες, την κολύμβηση και τις σουπιές έως τις ιστορίες περιπτώσεων που διερευνούν τη σχιζοφρένεια, την άνοια και τη νόσο του Αλτσχάιμερ.

"Σικελικό ειδύλλιο" -Σώτη Τριανταφύλλλου- (Πατάκης)

 

 

Επιστροφή στη λογοτεχνία για την αγαπημένη Σώτη Τριανταφύλλου, που ακόμη μια φορά με αλληγορικό τρόπο μας διηγείται μια ιστορία στην οποία θα αντικρύσουμε κομμάτια του εαυτού μας αλλά και του σήμερα, ηθικές αξίες και αρχές σε μια κοινωνία που αλλάζει, χωρίς να επιτρέπει στον άνθρωπο να σπάσει τα δεσμά του, ένα ταξίδι στη ζωή του Τάνταλου, με φόντο την Σικελία του 50. Το "Σικελικό ειδύλλιο" δεν είναι ειδύλλιο. Είναι το χρονικό της συνάντησης δύο ανθρώπων σε µια µικρή πόλη της Σικελίας, στα µέσα της δεκαετίας του 1950. Με την πρώτη µατιά, ο αστυνόµος Λούκα Ντε Ματέις και η νεαρή Κοντσέττα Βιτάλε δεν έχουν τίποτα κοινό εκτός από τη σικελική τους καταγωγή: αλλά, καθώς αφηγούνται τα γεγονότα της ζωής τους, φανερώνουν όλο και περισσότερες οµοιότητες· είναι και οι δυο τους, ο καθένας µε τον τρόπο του, ξένοι στον γενέθλιο τόπο· µοιάζουν µε τα αντίθετα είδωλα του ίδιου καθρέφτη. Για τον Ντε Ματέις, ο τίτλος αυτού του βιβλίου ίσως να ήταν Σικελικό γοτθικό — ιστορία τρόµου δυτικά των Συρακουσών· στην Κοντσεττίνα ίσως να ταίριαζε περισσότερο ο τίτλος Κουκλοθέατρο σε τοπίο του Νότου· της άρεσαν οι µαριονέτες· άλλοτε έµοιαζε µικρότερη από την ηλικία της, άλλοτε πολύ µεγαλύτερη. Το Σικελικό ειδύλλιο τοποθετείται στο επαρχιακό περιβάλλον του νησιού εκείνη την όχι και τόσο µακρινή εποχή: µαφιόζικες δολοφονίες, εγκλήµατα τιµής, βιασµοί και επανορθωτικοί γάµοι. Ο Ντε Ματέις και η Κοντσέττα Βιτάλε δεν βρίσκουν τη θέση τους σ’ αυτόν τον κόσµο. Αν και η προτροπή για τον εαυτό τους είναι Ζήσε!, όλα πάνε στραβά, σχεδόν όλα: ο Ντε Ματέις βρίσκει τον σικελικό τρόπο θανάτου και η Κοντσέττα αρνείται να συµµορφωθεί µε τον σικελικό τρόπο ζωής.

 

 

«Η ανωμαλία»- Ερβέ Λε Τελιέ - (Οπερα)

 

«Υπάρχει ένα πράγμα θαυμαστό, που πάντα ξεπερνάει τη γνώση, την ευφυΐα, ακόμα και την ιδιοφυΐα: η ακατανοησία».
Ο Ερβέ Λε Τελιέ χαίρεται ν’ αποπροσανατολίζει τον αναγνώστη, να τον οδηγεί αλλού — σ’ ένα «αλλού» που θυμίζει το «εδώ». Σ’ αυτό το μυθιστόρημα —κανονική ανωμαλία αφ’ εαυτού που δικαιολογεί και τον τίτλο— ο συγγραφέας θέτει υπό αμφισβήτηση κάποιες «κεκτημένες έννοιες» — θρησκευτικές, επιστημονικές και φιλοσοφικές. Όλα αρχίζουν με μια πτήση της Air France που συνδέει το Παρίσι με τη Νέα Υόρκη και, την ίδια στιγμή, συνδέει μεταξύ τους και τους ήρωες αυτού του μυθιστορήματος με τις πολλαπλές προοπτικές. Ένας συγγραφέας, ένας τραγουδιστής, ένας αρχιτέκτονας και η σύντροφός του, ένα κοριτσάκι με την οικογένειά του, μία δικηγόρος, ένας ετοιμοθάνατος πιλότος, ένας πληρωμένος δολοφόνος και διάφοροι άλλοι χαρακτήρες διασταυρώνονται σ’ ένα ιλιγγιώδες μπαλέτο διάρκειας τετρακοσίων σελίδων. Επικοινωνούν μεταξύ τους, μοιράζονται την «ακατανοησία» και την πικρία τους για την κατάσταση στην οποία έχουν βρεθεί, ενώ ο αναγνώστης, ίδιος παντοδύναμος Θεός, τους κατοπτεύει ενοχλημένος και ο ίδιος από την ξαφνική αποκάλυψη των πιο κρυφών πτυχών της ζωής τους.
Το εξαιρετικό ενδιαφέρον της Ανωμαλίας έγκειται, λοιπόν, στον τρόπο σκέψης που «Η ανωμαλία» προτείνει και στα ερωτήματα που θέτει, αφήνοντας την πόρτα ανοιχτή στις άφθονες διαφορετικές εκδοχές που προκύπτουν. Η επιστήμη, η φιλοσοφία και η θεολογία αναμειγνύονται, αλληλεπιδρούν και αντηχούν η μία πάνω στην άλλη χωρίς να παραβιάζουν τα όριά τους. Αν εξαιρέσει κανείς τις τελευταίες σελίδες, που προσφέρονται σε πολλαπλές ερμηνείες, Η ανωμαλία είναι ένα βιβλίο που συνδυάζει μια συμβατική γραφή μ’ ένα απολύτως ανατρεπτικό θέμα και προκαλεί τον αναγνώστη να διαβεί το σημείο που ο χρόνος και ο τόπος αλλάζουν.

 

«Ο ραγιάς- Μέρες και νύχτες 1821» Γιάννης Καλπούζος  (Ψυχογιός)

 

 

Ιστορικό μυθιστόρημα με αφορμή και τα 200 χρόνια της επανάστασης από ένα από τους καλύτερους σύγχρονους Έλληνες συγγραφείς του είδους.

1816-1829. Πάτρα, Τριπολιτσά, Ναύπλιο, Μεσολόγγι…
Αφότου ο Αγγελής βρέθηκε φυλακισμένος στο κοτέτσι του Σαχίν Αγά, το μίσος φώλιασε στην ψυχή του σαν φαρμακερό φίδι.
Κατά την εκρηκτική και συγχρόνως σαγηνευτική πορεία του μπαίνει στη δούλεψη ενός στρυφνού και τσιγκούνη πραματευτή, που σου πουλά κωλοφωτιά για καντήλι. Τον ζώνει το μολυβένιο σύγνεφο της σκλαβιάς και του εξευτελισμού των ραγιάδων. Σμίγει με την Κερασία, όπου στο πρόσωπό της βουτάνε και κολυμπούν τα όνειρα. Απαντιέται με κοτζαμπάσηδες, κολίγους και συμπολεμιστές, που είναι πιότερο από αδέρφια και γυναίκα την ώρα της μάχης, ενώ ένα τρομαγμένο Τουρκόπουλο γαντζώνεται πάνω του.
Στον δρόμο του και δύο γέροντες, οι οποίοι ξεψαχνίζουν το κίνητρο για καθετί μα και τη γλυκιά και φαρμακερή ουσία του «εγώ», η πλανεύτρα Ασπασία, διαβολικοί ξένοι, ντόπιοι τυχοδιώκτες, ο επί τριάντα έξι χρόνια αμίλητος Συμεών, ένας καβαλάρης που σώζει αιχμάλωτες Τουρκοπούλες και ο τρανότερος οχτρός του λεύτερου ανθρώπου, ο φόβος.
Ο Αγγελής βιώνει το μεγαλείο και τη σκοτεινή πλευρά του ματοβαμμένου Εικοσιένα, γκρεμίζοντας μυθεύματα και φανερώνοντας καταχωνιασμένες αλήθειες. Σφιχταγκαλιάζεται με τη φωτιά του ξεσηκωμού, μεταβολίζει την αγριότητα σε ελπίδα, λύτρωση και γλυκασμό, και βροντοφωνάζει: «Θέλω να μην είμαι ραγιάς σε κανέναν. Ραγιάς σε τίποτα!»

 

 

«Ένας άντρας που τον έλεγαν Ούβε»- Φρέντρικ Μπάκμαν (Κεδρος)

 

 

Ο Ούβε είναι πενήντα εννέα χρονών και ζει μόνος. Έχει αυστηρές αρχές και μια ρουτίνα που δεν αλλάζει ποτέ. Κάθε μέρα επιθεωρεί τη γειτονιά και ελέγχει αν τηρούνται οι κανόνες που έχει ορίσει ο σύλλογος ιδιοκτητών ακινήτων. Οι γείτονες τον θεωρούν απρόσιτο, ψυχρό και ιδιότροπο. Ο κόσμος τον απογοητεύει διαρκώς, κι εκείνος δεν διστάζει να δείχνει τη δυσαρέσκειά του σε κάθε ευκαιρία.
Μια μέρα οι νέοι θορυβώδεις γείτονες της απέναντι μονοκατοικίας καταστρέφουν το γραμματοκιβώτιό του στην προσπάθειά τους να παρκάρουν ένα τρέιλερ. Κι έτσι αρχίζουν οι καβγάδες, αλλά και μια αναπάντεχη φιλία, που αλλάζει όχι μόνο τη ζωή του Ούβε αλλά και ολόκληρης της γειτονιάς.
Το πρώτο βιβλίο του Φρέντικ Μπάκμαν είναι μια αστεία, συγκινητική και βαθιά ανθρώπινη ιστορία για τη μοναξιά, τις δυσκολίες στις ανθρώπινες σχέσεις, αλλά και την ανθρωπιά που μπορεί να κρύβεται εκεί που δεν το περιμένει κανείς. Έχοντας δει την ταινία, βυθίστηκα στην απλότητα και δύναμη των συναισθημάτων που μεταδίδει ο συγγραφέας για τον Ούβε, τον άνθρωπο που τυπολατρικά περιμένει το τέλος, μέχρι να ξανα ανακαλύψει την ζωή μέσα από την δίχως οριοθέτηση επικοινωνία, που φέρνει η παρουσία «ξένων», λιγότερο εσωστρεφών ανθρώπων στην «τακτοποιημένη» ζωή του.

 

«Ελεύθερος να υπακούς»  Johann Chapoutot  (Άγρα)

 

 

Ένα βιβλίο που θα βοηθήσει πολλούς υπέρμαχους των οικονομικών θεωριών και του μάρκετινγκ, να αναθεωρήσουν σχετικά με την καταγωγή, των όσων πιστά πρεσβεύουν σε μια εποχή που το μέσο υπερτερεί του σκοπού.

 

«Ο Ράινχαρτ Xεν (1904-2000) αποτελεί το αρχέτυπο του διανοούμενου τεχνοκράτη στην υπηρεσία του Τρίτου Ράιχ. Ο νομικός αυτός ήταν γνωστός για τις ριζοσπαστικές του θέσεις, καθώς υποστήριζε τη σταδιακή κατάργηση του Κράτους και την αντικατάστασή του από μία "κοινότητα" η οποία καθοριζόταν από τη φυλή και τον "ζωτικό χώρο" της. Ως ανώτερος γραφειοκράτης των Ες Ες -με τη λήξη του πολέμου κατέχει το βαθμό του Oberfuhrer (στρατηγού)- συμβάλλει στην ανάπτυξη της ναζιστικής θεωρίας μελετώντας την προσαρμογή των θεσμών για το επερχόμενο Μεγάλο Ράιχ: Ποιες δομές και ποιες μεταρρυθμίσεις θα ήταν απαραίτητες; Μετά τον πόλεμο, ως πολίτης πλέον, ιδρύει στο Μπαντ Χάρτσμπουργκ μια σχολή διοίκησης επιχειρήσεων από την οποία, τις επόμενες δεκαετίες, θα περάσει η οικονομική και διοικητική ελίτ της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας: περίπου 600.000 στελέχη των μεγαλύτερων γερμανικών εταιρειών, δίχως να συμψηφίσουμε τους 100.000 που παρακολούθησαν προγράμματα εξ αποστάσεως, διδάχθηκαν, χάρη στα σεμινάριά του και τα εγχειρίδια που εξέδιδε τακτικά, πώς να διοικούν το "ανθρώπινο δυναμικό" ή πιο συγκεκριμένα την ιεραρχική οργάνωση στόχων, για την επίτευξη των οποίων ήταν ελεύθερος ο παραγωγός να επιλέγει τα μέσα. Την ίδια πολιτική, δηλαδή, που ακολούθησε το Τρίτο Ράιχ για να επανοπλιστεί, να οδηγήσει στη λιμοκτονία τους σλαβικούς πληθυσμούς των ανατολικών χωρών και να εξολοθρεύσει τους Εβραίους. Με την πάροδο της δεκαετίας του 1980, άλλες μέθοδοι ήρθαν στο προσκήνιο (όπως η λιγότερο ιεραρχική ιαπωνική, για παράδειγμα ). Όμως ο ναζισμός έπαιξε σημαντικό ρόλο στην ανάπτυξη των θεωριών διοίκησης και ήταν μία από τις βάσεις του σύγχρονου μάνατζμεντ.
"Αυτό το μικρό βιβλίο του Γιοάν Σαπουτό, με υποδειγματική πνευματική αυστηρότητα, νηφάλια αλλά και ιδιαίτερα καυστική γραφή, πρέπει να αποτελέσει αντικείμενο υποχρεωτικής ανάγνωσης και μελέτης σε όλες τις σχολές που αποκαλούνται σήμερα -με μεγάλη ευκολία- "μεγάλες": Σχολή = Δημόσιας Διοίκησης (ΕΝΑ), Ανωτάτη Εμπορική Σχολή του Παρισιού (HEC), διάφορα εμπορικά και διοικητικά γραφεία. Με βάση τις θέσεις, που εξετάζονται λεπτομερώς, του υψηλόβαθμου αξιωματούχου των "Ες Ες Ράινχαρτ Χεν, αλλά και άλλων εγκληματιών πολέμου, λιγότερο διακεκριμένων αλλά που στάθηκαν εξίσου τυχεροί μεταπολεμικά, το «Ελεύθερος να υπακούς» επανεξετάζει τις οργανωτικές αρχές του "Ράιχ των χιλίων ετών" και τη θέση τους μετά το 1945".

 

«Σάγκι Μπειν» - Ντάγκλας Στιούαρτ (Μετάιχμιο)

 

 

Αγγλία της δεκαετίας του 80, Ελλάδα του 2021, Ελλάδα μετά το 2015, βίοι παράλληλοι, κοινωνική εξαθλίωση, ηθική παρακμή και ο Στιούαρτ, με αφορμή έναν μικρό πείσμονα  για να ζήσει και όχι απλά να επιβιώσει, μας δίνει μια συγκινητική ιστορία για την αγάπη και την δύναμη που κρύβουμε μέσα μας.

Αρχές της δεκαετίας του 1980. Η Γλασκόβη βρίσκεται σε παρακμή, οι πολιτικές της Θάτσερ έχουν βυθίσει ολόκληρες οικογένειες στην ανεργία, κι όλοι προσπαθούν με κάθε τρόπο να επιβιώσουν. Η Άγκνες Μπέιν είχε μεγαλύτερες προσδοκίες για τη ζωή. Ονειρεύεται πράγματα πιο σπουδαία: ένα δικό της σπίτι, μια ζωή με μεγαλύτερες πολυτέλειες, σαν εκείνες που βλέπει στα περιοδικά, οτιδήποτε θα μπορούσε να φωτίσει κάπως τη δική της γκρίζα ζωή. Προσπαθεί να διατηρήσει την αξιοπρέπειά της παραμένοντας περιποιημένη και όμορφη, αλλά τελικά καταφεύγει στο ποτό, βρίσκοντας σε αυτό ολοένα και μεγαλύτερη ανακούφιση.
Όταν ο άντρας της την εγκαταλείπει, η Άγκνες και τα τρία παιδιά της θα βρεθούν σε αδιέξοδο, σε αυτή τη διαλυμένη πόλη. Και όσο εκείνη θα βουλιάζει όλο και περισσότερο στον αλκοολισμό, τα παιδιά θα αναγκαστούν να φύγουν, να σώσουν τον εαυτό τους. Ο μικρός Σάγκι όμως μένει. Και δεν σταματά ποτέ να ελπίζει. Ελπίζει πως οι μέρες που θα έρθουν θα είναι καλύτερες, πως η μητέρα του θα σωθεί. Και την ίδια στιγμή, ο ίδιος αγωνίζεται να βρει την ταυτότητά του, να καταλάβει ποιος είναι και γιατί όλοι τον αντιμετωπίζουν σαν κάτι διαφορετικό. Μια βαθιά συγκινητική ιστορία για τον εθισμό, τη φτώχεια και τη σεξουαλικότητα, μα πάνω από όλα μια ιστορία για την αγάπη.
Ο Douglas Stuart με γραφή ωμή αλλά και τρυφερή, μιλά για την ανέχεια, τις καταχρήσεις και τις διαλυμένες οικογένειες. Μέσα από το σκοτάδι όμως μας φανερώνει το φως, την αφοσίωση και τελικά την ελπίδα.

 

 

«Το κόκκινο και το φαιό»  Μωρις Αττιά  (Πόλις)

 

 

 

 Ακόμα μια αστυνομική ιστορία γραμμένη σε ένα παρελθόν κοντινό, που τόσο ζωντανά αναπαριστά με την πένα του ο Αττιά. Εξτρεμισμός, σχέσεις άκρας αριστερά και δεξιάς αλλά και προσωπικές ιστορίες συνθέτουν ένα ακόμα καλοδουλεμένο αστυνομικό μυθιστόρημα, με ιστορικές προεκτάσεις.

«Ο Πάκο Μαρτίνεθ, που τον γνωρίσαμε στο Μαύρο Αλγέρι, την Κόκκινη Μασσαλία, το Παρίσι μπλουζ και τη Λευκή Καραϊβική, εργάζεται ως δημο­σιογράφος και ασφυκτιά μέσα στη ρουτινιάρικη ατμόσφαιρα της δουλειάς του. Νοσταλγεί τα χρόνια της δράσης, τότε που ήταν αστυνομικός. Βρι­σκόμαστε στο 1978. Οι Ερυθρές Ταξιαρχίες απάγουν τον Άλντο Μόρο. Ο Πάκο πείθει την εφημερίδα του να τον στείλει στη Ρώμη για να καλύψει το γεγονός. Εκεί γνωρίζει τη γοητευτική δημοσιογράφο της La Repubblica Λέα Τρότσκι, που τον βοηθά ως διερμηνέας και πληροφοριοδότρια.
Αποσπάσματα του ημερολογίου και των επιστολών, που έγραφε ο Άλντο Μόρο κατά τη διάρκεια της κράτησής του, παρεμβάλλονται στην αφήγηση, δείχνοντας ότι εκείνος είχε συνειδητοποιήσει πως η κυβέρνηση θα τον θυσίαζε στον βωμό της αρχής «δεν διαπραγματευόμαστε με τους τρομοκράτες».
Η Λέα πέφτει θύμα ενός ύποπτου τροχαίου ατυχήματος. Ο Πάκο ρί­χνεται με κέφι στην έρευνα και αυτής της υπόθεσης. Ξαναβρίσκει τα αντανακλαστικά του αστυνομικού που κάποτε υπήρξε: την αδρεναλίνη, την αγάπη για την περιπέτεια, τις ανατροπές και τις εκπλήξεις.
Όσο ο Πάκο βρίσκεται στη Ρώμη, η γυναίκα του, η Ιρέν, ανακαλύπτει καταχωνιασμένο ένα χειρόγραφο του πατέρα της που, με μυθιστορηματικό τρόπο, εξιστορεί την αστυνομική επιχείρηση που διεξήχθη το 1899 κατά της αντισημιτικής οργάνωσης «Η Μεγάλη Δύση της Γαλλίας», η οποία εξέδιδε και την κολοσσιαίας κυκλοφορίας εφημερίδα Ο Αντιεβραίος. Πίσω από την αφήγηση, αποκαλύπτονται σιγά σιγά οικογενειακά μυστικά που ίσως ρίξουν φως στην αυτοκτονία του πατέρα της.»

«Κατάλοιπα του 21»- Κωστής Παπαγιώργης (Καστανιώτης)

 

 

Με αφορμή την επέτειο των 200 χρόνων από την Ελληνική επανάστασή, μαζί με τον Σκαρίμπα αξίζει να προστεθεί και το παρό βιβλίο σε όσα ανατρέπουν , χωρίς να αναιρούν την εικόνα που είχαμε για την επανάσταση που άλλαξε την πορεία του Ελληνικού Έθνους, οδηγώντας στην «απελευθέρωση»

«Τις ιστορικές απόψεις στα κείμενα του τόμου θα τις συναντήσουμε να κυκλοφορούν ευρύτερα στην εποχή του Κωστή Παπαγιώργη. Κάποιες εξ αυτών εντάσσονται σε μια μακρά ιστορική γενεαλογία που εξυφαίνεται διαχρονικά από τον Μακρυγιάννη μέχρι τον Ζήσιμο Λορεντζάτο. Ένας τρόπος, συνεπώς, είναι να εξετάσουμε τα κείμενα αυτά στο πλαίσιο των ιδεολογικών αντιπαραθέσεων της μεταπολίτευσης για το 1821 και την εν γένει διαδρομή του ελληνικού κράτους. Παρά τις διαφορές τους, οι επιμέρους θεάσεις μοιράζονταν μια κοινή παραδοχή: θεωρούσαν αμφότερες ότι η λαϊκή κουλτούρα βρισκόταν σε αναντιστοιχία με τους δυτικοφερμένους θεσμούς. Κι ενώ οι μεν μπορεί να έβλεπαν σε αυτό ένα πρόβλημα των ίδιων των θεσμών που επιβλήθηκαν έξωθεν, για άλλους ήταν ένα πρόβλημα του «λαού» και της νοοτροπίας του που αντιστέκονταν διαχρονικά στα εκσυγχρονιστικά πρότυπα των δυτικοτραφών ημεδαπών ελίτ. Ο Παπαγιώργης παίρνει μέρος σε αυτήν την αντιπαράθεση με την συνήθη «ιερή μανία» του και πάντοτε γοητευμένος από τον πλούτο ενός λαϊκού πολιτισμού, «κατάλοιπα» του οποίου μόνο ελάχιστα διασώθηκαν. Και η δική του σταθερή έγνοια υπήρξε πάντοτε η αποκατάσταση της μνήμης τους.»

 

«Ρέκβιεμ για μια δημοκρατία» - Thomas Cantaloube (Πολις)

 

 

Η ανεξαρτησία της Αλγερίας και η ένοπλη δράση Γάλλων και Αλγερινών είναι ο καμβάς για ένα αστυνομικό μυθιστόρημα, σε μια εποχή εντάσεων και ξεκαθαρίσματος λογαριασμών που φτάνουν στον καιρό της Γερμανικής κατοχής στο «Ρέκβιεμ για μια δημοκρατία». Μυθοπλασία και πραγματικότητα, σε ένα μυθιστόρημα που ζωντανεύει μια περίοδο σκοτεινή, γεμάτη προδοσίες και ανατροπές

 

«Παρίσι, φθινόπωρο του 1959. Η Αλγερία διεκδικεί την ανεξαρτησία της και ο πόλεμος δεν αφήνει ανέγγιχτη τη μητροπολιτική Γαλλία. Ένας επιφανής Aλγερινός δικηγόρος, που πρόσκειται στο εθνικοαπελευθερωτικό κίνημα FLN, δολοφονείται στο Παρίσι με τη Γαλλίδα σύζυγό του και τα παιδιά τους.

Η αστυνομία υποστηρίζει ότι πρόκειται για ξεκαθάρισμα λογαριασμών στο εσωτερικό του FLN και αναθέτει την υπόθεση σε έναν νεαρό και σχετικά άπειρο αστυνομικό. Ο πατέρας της δολοφονημένης συζύγου, πρώην ηγετικό στέλεχος της γαλλικής Αντίστασης κατά των Γερμανών, ζητά από έναν Κορσικανό παλιό σύντροφό του από την Αντίσταση, αλλά που τώρα είναι μέλος του υποκόσμου, να ανακαλύψει τον δολοφόνο.
Παράλληλα, ο διευθυντής της αστυνομίας του Παρισιού Μωρίς Παπόν [υπαρκτό πρόσωπο? συνεργάτης του καθεστώτος του Βισύ, υπαίτιος για την εκτόπιση των Γάλλων Εβραίων στα ναζιστικά στρατόπεδα συγκέντρωσης, συνέχισε ανενόχλητος τηλαμπρή διοικητική του σταδοδρομία με όλες τις κυβερνήσεις και μόλις το 1998 καταδικάστηκε από τη γαλλική Δικαιοσύνη? ο Παπόν ήταν επίσης υπεύθυνος για τη σφαγή των Αλγερινών διαδηλωτών στο Παρίσι, στις 17 Οκτωβρίου 1961, καθώς και για την αιματηρή καταστολή της διαδήλωσης κατά της OAS και του Πολέμου της Αλγερίας, στις 8 Φεβρουαρίου 1962, στη στάση του μετρό Charonne] αναθέτει σε έναν πρώην δωσίλογο, που αναλαμβάνει σκοτεινές αποστολές για λογαριασμό της αστυνομίας, να εκτελέσει τον δολοφόνο, προκειμένου να κλείσει η υπόθεση χωρίς συνέπειες.
Ο συγγραφέας παρακολουθεί τις άλλοτε παράλληλες και άλλοτε συγκλίνουσες πορείες των τριών τόσο διαφορετικών μεταξύ τους χαρακτήρων του, στις ακριβές συνοικίες και τα υποβαθμισμένα προάστια, στα μεγαλοπρεπή κυβερνητικά μέγαρα και τα άθλια διαμερίσματα του Παρισιού, από το 1959 ώς το 1962, και φωτίζει το παρασκήνιο
του «βρώμικου πολέμου» που διεξήγαγε στο όνομα του «εθνικού συμφέροντος» ο Μωρίς Παπόν, χωρίς ποτέ να θυσιάζει τις απαιτήσεις της μυθιστορηματικής φόρμας ή να καταφεύγει σε υπεραπλουστευτικές περιγραφές των ψυχολογικών χαρακτηριστικών των ηρώων του.»

"Μπιλλυ Μπάντ, Ναύτης" - Χερμαν Μέλβιλ (Αντίποδες)

 

 

Ο Μπίλλυ Μπαντ, ένας νεαρός ναύτης, στρατολογείται σε ένα αγγλικό πολεμικό πλοίο την εποχή της Γαλλικής Επανάστασης. Εκεί μπλέκεται άθελά του στα δίχτυα ενός μοχθηρού οπλονόμου, που τον κατηγορεί ενώπιον του καπετάνιου για υποκίνηση ανταρσίας. Το τελευταίο έργο του Χέρμαν Μέλβιλ, η πνευματική του παρακαταθήκη, είναι μια ιστορία για τη μάχη του καλού με το κακό, για την αθωότητα και την αδικία, για την ομορφιά και τον πόθο? είναι συγχρόνως ένας βαθύς στοχασμός για την ελευθερία και την εξουσία, για την πολιτική και τη δικαιοσύνη, για την αποδοχή και την αντίσταση. Μια ναυτική περιπέτεια με βάθος και νοήματα, πέραν της απλής ανάγνωσης της ως βιβλίου δράσης, από έναν δεξιοτέχνη του είδους.

 

 

"Υπόθεση 40/61 Η δίκη του Αιχμαν"- Χάρι Μούλις (Καστανιώτης)

 

 

Το 1961 ο Χάρι Μούλις μετέβη στο Ισραήλ για να παρακολουθήσει, ως ανταποκριτής του ολλανδικού περιοδικού Elseviers Weekblad, ένα γεγονός ιστορικών διαστάσεων, τη δίκη του διαβόητου Άντολφ Άιχμαν στην Ιερουσαλήμ. Τα άρθρα του συγγραφέα συγκεντρώθηκαν και κυκλοφόρησαν την επόμενη χρονιά σε βιβλίο υπό τον τίτλο Υπόθεση 40/61. Μολονότι ο ίδιος το χαρακτήρισε με μετριοφροσύνη ως ένα ρεπορτάζ, πρόκειται για κάτι πολύ παραπάνω. Συνιστά, πέρα από μια ιδιαιτέρως προσωπική μαρτυρία, ένα συγκλονιστικό δοκίμιο για τη μαζική εξόντωση των Ευρωπαίων Εβραίων από τους ναζιστές, δοσμένο όμως μέσα από την εξονυχιστική ακτινογράφηση του σκοτεινού υπόβαθρου που διέπλασε τον «αρχιτέκτονα» του Ολοκαυτώματος. Ο Άιχμαν, ένας κατά τα λοιπά συνηθισμένος τεχνοκράτης (η κοινοτοπία του κακού), ενσάρκωσε, σύμφωνα με τον Μούλις, μια πρωτόφαντη πολιτισμική μορφή, το είδος της «ανθρώπινης μηχανής» η οποία, εκτελώντας εντολές και αδιαφορώντας για τις ηθικές τους συνέπειες, ήταν ικανή για όλα, όχι μόνο να φτάσει στα άκρα αλλά και να τα ξεπεράσει. Ένα σπάνιο ντοκουμέντο, ένα διεισδυτικό, διαχρονικό πορτρέτο του κακού.

 

«Γλυκιά εκδίκηση ΑΕ»- Γιούνας Γιούνασον (Ψυχογιός)

 

 

Επιστροφή για τον Σουηδό συγγραφέα των γεμάτων χιούμορ και αισιοδοξία περιπετειών, ασυνήθιστων ηρώων. Κοινωνική κριτική, χιούμορ και ανορθόδοξη σκέψη για ένα ακόμη απολαυστικό βιβλιο.

«Ο Βίκτορ Αλντερχέιμ έχει να λογοδοτήσει για πολλά. Δε φτάνει που εξαπάτησε τη Γένι, τη νεαρή πρώην σύζυγό του, και της βούτηξε την γκαλερί που είχε κληρονομήσει, άφησε και τον γιο του, τον Κέβιν, να πεθάνει καταμεσής της σαβάνας στην Κένυα.
Ούτε που περνάει από το μυαλό του Βίκτορ πως μπορεί τον Κέβιν να τον έσωσε και να τον μεγάλωσε σαν παιδί του ένας σαμάνος Μασάι. Και σίγουρα δεν έχει διανοηθεί καν ότι ο Κέβιν, όταν καλείται να περάσει τα τελετουργικά των πολεμιστών Μασάι, φεύγει τρέχοντας για Στοκχόλμη.
Εκεί θα συναντηθεί τυχαία με τη Γένι. Φυσικά, οι δυο τους έχουν πολλά να πουν, καθώς τους ενώνει η επιθυμία τους να εκδικηθούν τον Βίκτορ. Και πόσο βολικό: οι δρόμοι τους διασταυρώνονται με έναν άντρα που προσφέρει υπηρεσίες εκδίκησης και ο οποίος έχει μια ιδιοφυή ιδέα, που περιλαμβάνει το υπόγειο του Βίκτορ, μια κατσίκα, μερικά αντίγραφα πινάκων, τέσσερα μεγάλα κουτιά με σεξουαλικά παιχνίδια και ένα κιλό αλεύρι…

«Κάθε πρωί ο δρόμος για το σπίτι γίνεται όλο και πιο μακρύς»- Φρέντρικ Μπάκμαν (Κέδρος)

 

 

 

Το 2020 και εν μέρει το 2021 ήταν περίοδοι απωλειών, ιδιαίτερα ηλικιωμένων δεδομένων των δύσκολων συνθηκών στον πλανήτη μας. Αυτό το βιβλίο, έχει σίγουρα θεραπευτική δράση, μέσα στην απλότητα του.

«Ο Νούα και ο παππούς του, καθισμένοι σε ένα παγκάκι μιας μικρής πλατείας, λένε αστεία και μοιράζονται την αγάπη τους για τα μαθηματικά και τη ζωή. Όλα είναι οικεία και παράξενα ταυτόχρονα, γιατί η «πλατεία» αυτή μικραίνει σιγά σιγά καθώς η μνήμη του παππού φθίνει. Η επαφή με τον εγγονό και τον γιο του και η αγάπη για τη γυναίκα του, που δεν είναι πια στη ζωή, βοηθούν τον παππού να παραμείνει στην «πλατεία» και να αγωνιστεί ενάντια στην άνοια.
Ένα μικρό αλλά πολύτιμο βιβλίο για τα γηρατειά, τις ακατανόητες ασθένειες του εγκεφάλου και τις δύσκολες στιγμές που ζούμε όταν αποχαιρετάμε έναν άνθρωπο ενώ είναι ακόμα ανάμεσά μας. Πιο πολύ όμως είναι ένα βιβλίο για την ικανότητα να γελάς δυνατά, να αγκαλιάζεις σφιχτά και να αντιλαμβάνεσαι την αξία ενός ωραίου μπαλονιού που ταξιδεύει προς τον ουρανό, όσο υπάρχει ακόμα χρόνος.»

 

 

«Στο εστιατόριο- Η κοινωνία στο πιάτο μας» - Κρίστοφ Ρίμπατ (Εστία)

 

 

 

Ο Ρίμπατ καθηγητής Αμερικανικών Σπουδών σε Γερμανικό πανεπιστήμιο προσεγγίζει το γνωστό΄ σε όλους μας χώρο του εστιατορίου, με μια ματιά που συνδυάζει κοινωνιολογία, ιστορία και πολιτικές επιστήμες. Το ενδιαφέρον του βιβλίου είναι ότι η «ιστορία» του εστιατορίου από την αρχή της εμφάνισης του όρου ρεστοράν, έως σήμερα μεταφέρεται με τη βοήθεια αποσπασμάτων από συγγραφείς και ανθρώπους του χώρου της εστίασης, σαν ένα χρονικό που συνδυάζει την παρακολούθηση εκ των έσω αλλά και ταυτόχρονο την κοινωνιολογική εξέλιξη του εστιατορίου.  Συλλέγει ς εμπειρίες από εργαζόμενους στην κουζίνα, από ιδιοφυείς σεφ, από σερβιτόρους, φιλοσόφους, καλοφαγάδες και κοινωνιολόγους, συνδέοντας τα πρώτα γκουρμέ εστιατόρια του Παρισιού με την άνοδο του φαστ-φουντ και τους πιο «καινοτόμους» σεφ της εποχής μας. Με αναφορές στον Φεράν Αντριά, τη Σιμόν ντε Μποβουάρ, τον Τζορτζ Όργουελ, τον Έλβις Πρίσλεϊ, τον Μαρσέλ Προυστ και πολλούς-πολλούς άλλους, το βιβλίο μάς ξεναγεί στη γαστρονομική και κοινωνική ιστορία των εστιατορίων

Το εστιατόριο αποκτά πρόσωπο η ζωή πίσω από τις πόρτες της κουζίνας γίνεται μια απτή πραγματικότητα, η αδικίες, η στρωματοποίηση, οι κοινωνικές αλλαγές στην ψυχή του εστιατορίου αλλά και στον τρόπο αντίληψης του πελάτη.

Ο Ρίμπατ έχει τις προσωπικές πολιτικές και κοινωνικές προκαταλήψεις του, όπως και στον τρόπο που αντιμετωπίζει τα ταχυφαγεία ή κατευθύνει με την παράθεση κειμένων τον αναγνώστη. Αυτό είναι το μειονέκτημα του βιβλίου αλλά και το πλεονέκτημα του.. Η ανισομέρεια στην επιλογή των κειμένων και η οπτική του συγγραφέα/μελετητή που είναι έντονα πολιτικοποιημένη και στρατευμένη αποτελούν το μόνο ανάχωμα  στην ανάγνωση ενός κατά τα άλλα , πολύ ενδιαφέροντος βιβλίου, που απευθύνεται σε όσους αντιλαμβάνονται το εστιατόριο σαν τόπο συνάντησης, εργασίας αλλά και κοινωνικών αλλαγών.

 

"Ο ήχος των πραγμάτων όταν πέφτουν"- Χουάν Γκαμπριέλ Βασκέζ (Ίκαρος)

 

 

Κολομβία, Μπογκοτά ένας νεαρός καθηγητής νομικής ο Αντόνιο Γιαμάρα στην ζωή μετά το θάνατο του Εσκομπάρ σε μια πόλη που ανασυντάσσεται, με τον φόβο συνοδό της για χρόνια. Γνωρίζει έναν μυστηριώδη, σιωπηλό, χαμηλών τόνων πιλότο τον Λαβέρδε και ξεκινά μια ιστορία προσωπικής αναζήτησης. Ο Βάσκεζ με αριστοτεχνικό τρόπο θα ανασυστήσει την ζωή στα χρόνια των καρτέλ μέσα από τα μάτια απλών ανθρώπων, της οικογένειας Λαβέρδε, της συζύγου του Αμερικανίδας που έχει έρθει να συνδράμει με το Ειρηνευτικό σώμα την Κολομβία και τους αγρότες, της κόρη τους σε ένα κόσμο, που αλλάζει.

Δυνατό, πυκνογραμμένο σαν τον αποπνικτικό αέρα της Μπογκοτά, γεμάτο υγρασία και τον φόβο του χθες, « Ο ήχος των πράγματων όταν πέφτουν» αποτελεί ένα μοντέρνο αστυνομικό μυθιστόρημα και συνάμα την συγκέντρωση των κομματιών από μια σπασμένη καρδιά, τα όνειρα μιας γενιάς, χαμένης στην βίλα του Εσκομπάρ και των παρακρατικών. Όλα αυτά δομημένα μέσα από μια προσωπική ιστορία δύο ανθρώπων που τους ενώνουν μερικές φωνές αγνώστων στο μαύρο κουτί ενός αεροπλάνου και δημοσιεύματα, γράμματα και φωτογραφίες μια εποχής που συνυπήρξαν οριακά δίχως να το ξέρουν στον ζωολογικό κήπο του Εσκομπάρ, ως επισκέπτες.

 Ένας συγγραφέας που μιλάει με τους χαρακτήρες του, δίχως να ωθεί καταστάσεις στα άκρα. Μια τοιχογραφία μιας κοινωνίας, που θέλει να ξεχάσει, αλλά δεν τολμά και πολλές φορές δεν μπορεί, γιατί η γραμμή του αίματος είναι ακόμα ορατή.

 

«Μικρός Αρχηγός 3/4 - 2 Σούπερ περιπέτειες» (Oasis Publications)

 

 

Δια χειρός Βαγγέλη Γεωργάκη, συνεχίζεται η αναβίωση της θρυλικής τετράδας σε συλλεκτικούς τόμους, με ανανεωμένη θεματολογία και τον Τζιμ Ανταμς, τιμωρό του εγκλήματος και υπηρέτη της δικαιοσύνης. Στον «Μικρό αρχηγό 3» έχουμε την επιστροφή του επίσης θρυλικού κακού «Ελ Καπιτάν» σε μια ανελέητη σύγκρουση, καλού, κακού

Είναι φορές που το κακό δεν είναι κάτι αόριστο, αλλά έχει πρόσωπο, σάρκα και οστά.
«Ελ Καπιτάν!», λένε με τρόμο –και με δέος– άνθρωποι στα πιο απομακρυσμένα μέρη, αλλά και πόλεις, του επικίνδυνου και σαγηνευτικού Ουέστ.
«Ελ Καπιτάν!», ψιθυρίζει μερικές φορές κι ο άνεμος τις νύχτες στα βουνά.
Έχει και το καλό το δικό του όμως πρόσωπο: τη Θρυλική Τετράδα, της πιο γλυκιάς και αξεπέραστης νιότης. Τέσσερις υπερασπιστές του νόμου, χαμένοι σε θύελλες δράσης και μυστηρίου.
Από την αρχή του κόσμου, το καλό και το κακό έρχονται αντιμέτωπα ορίζοντας τις μοίρες των ανθρώπων. Η σύγκρουση πάντα είναι αναπόφευκτη. Και τρομερή.

 

 

 

Στον «Μικρό Αρχηγό 4» έχουμε  2 νέες σούπερ περιπέτειες τους «Οι γύπες του ολέθρου» και το «Τρόμος στο νεκρό βουνό»,

Κάτω από τον φλογισμένο ήλιο ή το απατηλό φως του φεγγαριού η Θρυλική Τετράδα συνεχίζει τις περιπέτειές της.
Αυτή τη φορά όμως στην ερεβώδη Λόνελυ Τάουν το φεγγάρι είναι πελώριο, το ασήμι που σκορπάει στη νύχτα φέρνει μόνο θάνατο. Κάτω από το φως του, η Σκοτεινή Τετράδα του Ουέστ με αρχιτέκτονα του τρόμου τον Ελ Καπιτάν έχει προετοιμάσει την πιο τρομερή στιγμή. Αν και ο Πεπίτο Γκονζάλες στα πέριξ της Λόνελυ Τάουν βαδίζει ακάθεκτος προς την… ανατολή της δόξας του, ο ηρωικός Τζιμ Άνταμς, στην πόλη του ολέθρου, ζει τις πιο δραματικές στιγμές του.
Και το πετρωμένο χαμόγελο της πανσελήνου αποκτά μια κοκαλένια λάμψη άγριου θριάμβου…

 

Για όσους η παιδική ηλικία και ο αγώνας για δικαιοσύνη, δεν σταματά, ούτε στο διάβασμα, νοσταλγούς άλλων εποχών αλλά και λάτρεις της «γουέστερν» λαϊκής λογοτεχνίας με άρωμα 21ου αιώνα.

 

 

«Μην πεις λέξη-Βία και προδοσία στη Βόρεια Ιρλανδία - Η κρυφή ιστορία του IRA» Patrick Radden Keefe  (Μετάιχμιο)

 

 

 

Μια αποκαλυπτική και καθηλωτική αφήγηση για την άγρια διαμάχη στη Βόρεια Ιρλανδία και τα επακόλουθά της, με αφορμή μια πραγματική ιστορία φόνου. Ένα βιβλίο βασισμένο σε μαρτυρίες που καταχωνιάστηκαν στις Η.Π.Α μέχρι να πάψουν να υφίστανται εν ζωή οι κεντρικοί ήρωες, μάρτυρες, για λόγους αντεκδίκησης. Μια ιστορία πολιτικών παθών, μίσους, θρησκευτικής μισαλλοδοξίας και τρομοκρατίας από όλες τις πλευρές στον απλό πολίτη που προσπαθούσε να επιζήσει ανάμεσα στους ζηλωτές των Ενωτικών και των Καθολικών. Μόνο οδύνη και τρόμο μπορεί να νιώσει κανείς με την ανάγνωση του αλλά και ανακούφιση, που πλέον πρυτάνευσε η λογική σε μια χώρα που το αίμα έτρεξε άδικα για δεκαετίες.

«Τον Δεκέμβριο του 1972, μασκοφόροι εισβολείς αρπάζουν από το σπίτι της στο Μπέλφαστ την Τζιν Μακόνβιλ, μια μητέρα δέκα παιδιών. Τα παιδιά της δεν την ξανάδαν ποτέ. Η απαγωγή της ήταν ένα από τα πλέον περιβόητα επεισόδια της άγριας διαμάχης που είναι γνωστή ως oι Ταραχές. Όλη η γειτονιά ήξερε ότι υπεύθυνος ήταν ο IRA, όμως κανείς δεν μιλούσε. Το 2003 ανθρώπινα οστά ανακαλύφθηκαν σε μια παραλία. Τα παιδιά της Μακόνβιλ κατάλαβαν ότι ήταν η μητέρα τους όταν τους είπαν πως στο φόρεμα ήταν γαντζωμένη μια μπλε παραμάνα – με τόσα παιδιά, την είχε πάντα πρόχειρη για πάνες και σχισμένα ρούχα.
Με τον ρυθμό ενός θρίλερ, και με περίτεχνη αλλά καλογραμμένη δομή, η έρευνα σε βάθος του Patrick Radden Keefe αποκαλύπτει τον τρόμο, την απώλεια και τη σπαρακτική ματαιότητα ενός ανταρτοπόλεμου, οι συνέπειες του οποίου δεν αντιμετωπίστηκαν ποτέ. Από τους ακραίους τρομοκράτες του IRA, όπως η Ντολόρς Πράις, η οποία από νεαρή ηλικία έβαζε βόμβες στο Λονδίνο, τα κατασκοπικά παιχνίδια και τα βρόμικα κόλπα του Βρετανικού Στρατού, μέχρι τον Τζέρι Άνταμς, που διαπραγματεύτηκε την ειρήνη αλλά πρόδωσε τους σκληροπυρηνικούς συντρόφους του, τo Μην πεις λέξη παρουσιάζει έναν κόσμο πάθους, εκδίκησης και οδύνης.»

 

Ο λαβύρινθος του αίματος -Νήματα νοήματος της τρομοκρατίας στην Ελλάδα- Θανάσης Βέμπος (Αλλωστε)

 

 

 

Ο συγγραφέας -ερευνητής Θανάσης Βέμπος, παρατηρεί όσα μας διαφεύγουν στην πρώτη ανάγνωση και ξεδιπλώνει με τον δικό του, μοναδικό τρόπο το νήμα των σχέσεων της τρομοκρατίας στην Ελλάδα, με τον χώρο, το χρόνο,το αίτιο και το αιτιατό, σε μια ανάγνωση υψηλών απαιτήσεων, που ανατρέπει όσα θεωρούμε δεδομένα και γνωστά, μετατοπίζοντας έστω και στιγμιαία τις παρωπίδες μας.

Μια αλλόκοτη πορεία που περνάει από τα Σταυροδρόμια της Εκάτης και διασχίζει τις Σήραγγες του Σετ, εκεί που καραδοκούν οι σκιώδεις Φασματικές Ύαινες του Κρόνου.
Μια περιπλάνηση σε σκοτεινές και επικίνδυνες διαδρομές, όπου πρωταγωνιστές και κομπάρσοι, παίκτες και πιόνια εναλλάσσουν ρόλους, κινούμενοι σε παράξενους χώρους.
Πέρα από την πολιτική και κοινωνιολογική ανάλυση περί τρομοκρατίας, υπάρχουν και άλλα επίπεδα έρευνας, πολύ πιο «αλλόκοτα». Ο κόσμος της Δύναμης και της Εξουσίας (κοσμικής και αλλοκοσμικής) έχει πολλές εκφάνσεις και υποχώρους που λειτουργούν ως συγκοινωνούντα δοχεία.
Στο βιβλίο αυτό δεν υπάρχει ούτε ένα στοιχείο που δεν μπορεί να βρεθεί στο Διαδίκτυο ή σε δημοσιευμένα κείμενα στον τύπο και σε βιβλία! Αλλά όποιος ψάχνει, βρίσκει...
Μοναδική εξαίρεση οι συναρπαστικές και πολλές φορές επικίνδυνες, προσωπικές εμπειρίες του συγγραφέα και συνεργατών. Η έρευνα αυτή βασίζεται στην πολύχρονη έρευνα αυτών των ποικίλων χώρων και υποχώρων, με παράξενη και συναρπαστική εκπήγαση.
Ακούσαμε τα "Τραγούδια του Αίματος και της Φωτιάς", ακολουθήσαμε τις "Μυστικές Διαδρομές της Πόλης" και χαρτογραφήσαμε την απόκρυφη "Μορφοδιάταξη" ενός αόρατου γεωμετρικού τοπίου...
...που γίνεται φυσικά ορατό, όταν χρησιμοποιείς τα περίφημα Άλλα Μάτια!

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Hannah Tinti- Ο καλός κλέφτης (εκδόσεις πόλις)

Hannah Tinti- Ο καλός  κλέφτης (εκδόσεις πόλις)

Ένα βιβλίο για τις διακοπές, ένα βιβλίο για μεγάλα παιδιά, ένα βιβλίο για τους λάτρεις της κλασικής περιπέτειας. Πόσες φορές «πιάσατε» τον εαυτό σας να νοσταλγεί καθώς παρακολουθείτε τηλεοπτικές σειρές του BBC, τα βιβλία των Ντίκενς, Τουέην, Μέλβιλ. Τους ήρωες τους μικρούς και ανήμπορους, αλλά με περισσή καρτερία και θάρρος. Τις αναποδιές, που κάνουν το μνημόνιο, να φαίνεται παιδική ασθένεια. Ένα τέτοιο βιβλίο έχουμε εδώ από την Αμερικανίδα Χανα Τιντι, το πρώτο της. Γραμμένο σε γλώσσα λιτή και μεστή, έχει ήρωα ένα δωδεκάχρονο αγόρι με το όνομα Ρεν, ορφανό που μεγαλώνει σε ένα καθολικό ορφανοτροφείο στις Η.Π.Α,στη Νέα Αγγλία, κάποια στιγμή στις αρχές του 19oυ αιώνα. Η επ αμοιβή πώληση του μικρού σε έναν τυχοδιώκτη ονόματα Μπέντζαμιν, θα αποτελέσει το έναυσμα μιας σειράς περιπετειών. Ο τυχοδιώκτης με τον συνεταίρο του στις απάτες και γενικά παρανομίες, θα μυήσει τον μικρό στη λογική της ληστείας και της εξαπάτησης. Σε μια Αμερική, όπου φαλαινοθήρες, λιποτάκτες και βιομήχανοι συγκατοικούν σε πόλεις ξεχασμένες από το θεό, θα γνωρίσουμε τους ήρωες μας. Την ανάγκη του Ρεν να αποκτήσει οικογένεια, την επιστροφή τους στην μικρή πόλη Νόρθ Άμπρετζ, με το εργοστάσιο κατασκευής ποντικοπαγίδων, την τυμβωρυχία, τα μπαρ των χαμένων ψυχών, τους ένοπλους τραμπούκους του «ιδιοκτήτη» της πόλης ,του εργοστασιάρχη Μακ Γκίντυ και το κουβάρι στο οποίο θα οδηγηθούν η ζωή του Ρεν, του Μπέντζαμιν, δύο φίλων του διδύμων από το ορφανοτροφείο, της προσωρινής σπιτονοικοκυράς τους κας. Σάντς  και του αδελφού της.

Μέσα από ανατροπές, δακρύβρεχτα επεισόδια, κακοτοπιές αλλά και επιδείξεις θάρρους και αφοσίωσης, η Τίντι μας περιγράφει μια ιστορία Ντικενσιανή, με τον Μέλβιλ να πλανάται, πάνω από την κακία των ανθρώπων και τον Τουέην να υποδαυλίζει το αίσθημα τους, για ελευθερία και ζωή έξω από τα όρια. Μια ιστορία που περιέχει σε ίσες δόσεις, τη συγκίνηση, αλλά και την περιπέτεια, την έλλειψη οικογένειας  αλλά και την αποδοχή της ομάδας, έστω και ομάδας παρανόμων. Το όνειρο που εκπληρώνεται και το σαρώνει στη συνεχεία η πραγματικότητα, αλλά και την ανατροπή, όταν αποφασίζουμε να πάρουμε θέση και να προκαλέσουμε την μοίρα. Με λόγο ρέοντα, λιτό και μοντέρνο, μέσα από το παλιομοδίτικο μοτίβο της ιστορίας, η Τίντι δημιουργεί μια σειρά χαρακτήρων που τους παρακολουθούμε, αγαπάμε και συμπάσχουμε μαζί τους, ακόμη και αν θεματικά κάπου στο τέλος βιάζει το βιβλίο και οδηγεί σε μια αναγκαστική λύση, με τη χρήση από μηχανής θεών. 

Βιβλίο που θα σας συντροφεύσει νοερά σε ταξίδια, μιας εποχής όπου ο έφηβος ονειρεύονταν ακόμα, ανοιχτούς ορίζοντες.

 

«Ready,steady,Go!Η υπέροχη άνοδος και η ιλιγγιώδης πτώση του Swinging London» – Shawn Levy (Κουκκίδα)

Η επανάσταση των 60s, στην Ευρώπη, είχε επίκεντρο το Λονδίνο. Πολύ περισσότερο από μια μουσική επανάσταση με αιχμή αρχικά τους BEATLES και στη συνέχεια και τους ROLLING STONES, ήταν μια πολιτιστική επανάσταση. Ο Levy συλλέγει και παρουσιάζει έναν τεράστιο όγκο στοιχείων, με άξονα αναφοράς εμβληματικές μορφές στον χώρο του κινηματογράφου, όπως ο Τέρενς Στάμπ, της φωτογραφίας Μπέιλι, της κομμωτικής Βιντάλ Σασούν, της μουσικής βιομηχανίας Μπράιαν Επστάιν,  της ραπτικής Μαίρη Κουάντ, για να αναφέρω κάποια ενδεικτικά παραδείγματα.

 

Το Λονδίνο, από μια γκρίζα πόλη, πρωτεύουσα μιας θνήσκουσας αυτοκρατορίας που βγαίνει από τα δελτία του πολέμου, μεταμορφώνεται σε μόλις ένα εξάμηνο στον ομφαλό της μοντέρνας τέχνης, της μόδας, της μουσικής. Η δεκαετία του 60, παίρνει τη σκυτάλη από τη Ρώμη και με τη συνδρομή έκπτωτων αριστοκρατών, Εβραίων μάνατζερ, μουσικών από τον Βορρά, ηθοποιών και φωτογράφων με κόκνει καταγωγή και προφορά και αλλάζει τον κόσμο. Δεν καταργήθηκαν οι συμβάσεις και δεν αμφισβητήθηκε τόσο το πολιτικό κατεστημένο, όσο οι ηθικές αξίες και η μόδα, που έγινε πλέον το κίνητρο για να καταργηθούν ταξικές διαφορές και να αποκτήσει πρόσβαση στο «μοντέρνο», το hip, ο καθημερινός άνθρωπος. Η αριστοκρατία της Μ.Βρετανίας μέσα από σειρά εμβληματικών χαρακτήρων ενσωματώνεται στα hipμαγαζιά του Λονδίνου, που δίνουν τον τόνο της νέας εποχής, της αναίμακτης επανάστασης και συναναστρέφεται, την νέα τάξη των δημιουργών- διασημοτήτων. Φωτογράφοι, σχεδιαστές ρούχων, ηθοποιοί, δίχως ταξικές περγαμηνές, αλλά με δημιουργική διάθεση και όραμα εκτός των πολιτιστικών στεγανών της μεταπολεμικής κοινωνίας της Βρετανίας, ισοπεδώνουν τους ταξικούς φραγμούς και με τη βοήθεια της μουσικής, της τηλεόρασης και της διαφήμισης, των νέων μέσων, αλλάζουν τον τρόπο που εκφράζεται, ντύνεται και σκέπτεται η νέα γενιά.

Ο Levy με μαεστρία μεταφέρεται από τον ένα τομέα στον άλλο, από το ένα άκρο στο άλλο. Από τους Beatles και την πρώιμη φάση του ποπ φαινόμενου, στο ψυχεδελικό Sgt Peppers και την αντίθεση τους , τους πιο σκληρούς και βρώμικους RollingStone(s), η Βρετανία αποκτά φωνή και διαμορφώνει την αισθητική της δεκαετίας. Στοιχεία για κάθε είδος, κινηματογράφο, φωτογραφία, μόντελινγκ, κομμωτική, σχεδιασμό ρούχων, μουσική, μουσική βιομηχανία, εστίαση παρουσιάζονται μέσα από την ζωή των επιλεγμένων αντιπροσώπων του είδους και μπλέκονται σε ένα πολύχρωμο κουβάρι, που αποκτά στα τέλη της δεκαετίας, με την βοήθεια των Η.Π.Α ψυχεδελικό χρώμα.

Η «διαφήμιση» του SwingingLondon στους Αμερικάνικους Times, θα σημάνει την αρχή του τέλους. Αυτό που ήταν ένα κίνημα αισθητικής, θα γίνει αξιοθέατο σε τουριστικούς οδηγούς, όπως το πανκ και το metal στις επόμενες δεκαετίες. Η πορεία των κεντρικών υποκινητών αυτής της αλλαγής, θα ολοκληρωθεί, με κάποιους να πεθαίνουν (πληρώνοντας το τίμημα της ελευθερίας και των καταχρήσεων), άλλους να συνεχίζουν εξελίσσοντας την τέχνη και τον εαυτό τους αλλά και την ίδια την κοινωνία να έχει αλλάξει. Οι Η.Π.Α έχουν ετοιμάσει την διάδοχη κατάσταση με το κίνημα του χιπισμού στην Καλιφόρνια. Το Λονδίνο, παύει να είναι η καρδιά των γεγονότων. Η επίδραση και η επιρροή τού, παραμένει, όπως και των κινημάτων που γεννήθηκαν εκεί, ενεργή μέχρι σήμερα. Ενσωματωμένη στην καθημερινή κουλτούρα, στην μουσική, το ντύσιμο, το χτένισμα. Όπως σωστά λέει ο Levy ο σπόρος όλων αυτών που είμαστε(όσοι δεν ονειρεύονται ταγάρια και ινδικές φούστες, με θέα το Μαξίμου και τα ζιβάγκο ως εξέλιξη) είναι το Swinging London.

Όμως το άλλο σημείο του βιβλίου, που αποκαθηλώνει απόψεις που ταλανίζουν τον κόσμο δίχως γνώση, είναι για την στάση των RollingStonesαπέναντι στο κατεστημένο, με την περιγραφή της δικής για τα όργια και τα ναρκωτικά, μετά τη σύλληψη τους στο σπίτι του Ρίτσαρντς στο Ρέντλαντς

Οι Stones δεν κρατάνε καμία αντιεξουσιαστική στάση, θεωρούν τους εαυτούς τους θύματα, μιας υπερβολικής δίωξης και συμπεριφέρονται με κοσμιότητα και φόβο απέναντι στην επικείμενη φυλάκιση. Η αμφισβήτηση και η σύγκρουση με το κατεστημένο θα έρθουν στην επόμενη δεκαετία. Στο Swingnig London πριν τα ψυχοτρόπα ναρκωτικά, ήρθε η αλλαγή στην εικόνα της δημοσιότητας, των δημόσιων προσώπων, ειδώλων, της τέχνης και της μόδας. Η αλλαγή στην νοοτροπία του καθημερινού νέου, που θα προετοίμαζε τα κινήματα της αμφισβήτησης και την σύγκρουση με το κατεστημένο της δεκαετίας του 70.Το Swinging London είναι ουσιαστικά η μητέρα της ποπ κουλτούρας όπως την βιώνουμε ως σήμερα και ακόμα περισσότερα. Είναι η μετάβαση από το ασπρόμαυρο φιλμ στο έγχρωμο, για την Ευρωπαϊκή νεολαία, είναι πολύ περισσότερο από το άθροισμα των επι μέρους μονάδων, είναι κάτι που ο Levy περιγράφει ζωντανά, εμπεριστατωμένα και κάνοντας μας κοινωνούς μιας εποχής, που ο απόηχος δεν θα κοπάσει εύκολα,  60 χρόνια μετά. Την καλή ροή ανάγνωσης βοηθά η πολύ καλή μετάφραση του Αλέξη Καλοφωλιά.

Ακούγεται με υπόκρουση Beatles, Rolling Stones

 

Ξαφνικός Θάνατος- Φίλιπ Κερρ (Κέδρος)

 

 Η πρώτη εμφάνιση του προπονητή ντετέκτιβ Σκοτ Μάνσον στην λογοτεχνία, γίνεται με επιτυχία στον «Ξαφνικό θάνατο». Η σκιαγράφηση του πρώην ποδοσφαιριστή, νυν προπονητή, με τις πανεπιστημιακές σπουδές, την εξασφαλισμένη οικονομικά  από την οικογενειακή αθλητική επιχείρηση ζωή και το παρελθόν της άδικης φυλάκισης για βιασμό, γίνεται με μαεστρία. Ο Κερρ, γνώστης του ποδοσφαιρικού γίγνεσθαι, θίγει με εξυπνάδα και λεπτότητα, αρκετά «καυτά» θέματα στον κόσμο του σύγχρονου επαγγελματικού ποδοσφαίρου.

 

 

Η Λόντον Σίτι, μια ομάδα που ιδιοκτήτης είναι ένας Ρώσος κροίσος, με αμφίβολη ηθική και πολύ χρήμα. Είναι μια ζωντανή περιγραφή των ομάδων της Πρέμιερ Λιγκ, με όλο το «χρυσό» παρασκήνιο πίσω της. Η ζωή στις προπονήσεις και η προετοιμασία πριν τους αγώνες, περιγράφεται με έντονα χρώματα, πειστικότητα και ιδιαίτερα ευαίσθητη και ρεαλιστική απόδοση στην περιγραφή των ακριβοπληρωμένων ποδοσφαιριστών. Μικρά παιδιά, με μεγάλους μισθούς και κακούς ως επί το πλείστον τρόπους, που ο εγωισμός τους είναι αντιστρόφως ανάλογος με το μορφωτικό επίπεδο τους. Ο Πορτογάλος προπονητής Ζοάο Ζάρκο, με στοιχεία Μουρίνιο, θα βρεθεί δολοφονημένος και ο Μάνσον που θα αναλάβει προσωρινά τη θέση του, θα έχει να ανακαλύψει αν οι απειλές εις βάρος του είχαν αποστολέα, οπαδούς των αντιπάλων, ανταγωνιστές Ρώσους του ιδιοκτήτη της ομάδας ή Άραβες του Κατάρ κατά του οποίου είχε εκφρασθεί ο νεκρός προπονητής για θέματα ισότητας φύλων εν όψει του επερχόμενου Παγκοσμίου Κυπέλλου εκεί.

Η ιστορία θα έχει μια ακόμη ηρωίδα, μια αστυνομικό ντετέκτιβ, που θα συμπαθήσει τον Μάνσον, ο οποίος σε κάθε ευκαιρία δεν θα χάσει την δυνατότητα να συγκρουστεί με την μητροπολιτική αστυνομία του Λονδίνου.

Η επιθυμία του να βρεθεί ο δολοφόνος του φίλου και μέντορα του Ζάρκο, θα τον οδηγήσει σε έρευνα του φόνου, αναλύσεις στοιχείων, θεωριών αλλά και αναθεώρηση της σχέσης του με τους παίκτες και τον ιδιοκτήτη. Μαζί με την έρευνα θα έχει να τρέξει έναν ημιτελικό λιγκ καπ με την Γουεστ Χαμ και τα συναισθήματα θα μεταβάλλονται από στιγμή σε στιγμή, στοιχείο με το στοιχείο. Ο Κερρ, γνώστης του ποδοσφαιρικού συστήματος και των αγώνων, μεταδίδει πιστά την ένταση και το πάθος, την απογοήτευση όταν είσαι πίσω στο σκορ, την αδρεναλίνη που ανεβαίνει με την επιτυχία του τέρματος, την μετάβαση από την κόλαση στον παράδεισο με την αλλαγή του αποτελέσματος υπέρ σου, σε μια πολύ ωραία περιγραφή του αγώνα με την Γουέστ Χαμ, από την ομιλία στα αποδυτήρια, εως τη στιγμή του τελευταίου σφυρίγματος.

Η έρευνα  και η ανακάλυψη του δολοφόνου, δεν θα έρθει μέσα από περίπλοκες αναλύσεις και ευρήματα που χρήζουν ικανοτήτων αναλυτών μυστικών υπηρεσιών. Η μαγεία του Κερρ, είναι οτι συμπληρώνει τις τελείες για να σχηματίσει το πορτραίτο του δολοφόνου, μέσα από μικρά στοιχεία, αληθοφανή, που εν μέρει βλέπει και ο αναγνώστης και δεν προχωρά σε ανατροπές εξόφθαλμες και τραβηγμένες. Ο Μάνσον δεν είναι ένας υπερ ήρωας αναλυτής, αλλά ένας ερασιτέχνης ντετέκτιβ, που διαθέτει οξύνοια, παρατηρητικότητα, υπομονή και βέβαια λίγη τύχη. Κατά τον ίδιο τρόπο, ο δολοφόνος αποδεικνύεται, ίσως πιο πεζός από ο,τι υποθέσαμε στην αρχή, αλλά δίνει ένα μεγαλύτερο τόνο ρεαλισμού, όταν αποκαλύπτεται η ταυτότητα του και οι συνθήκες του θανάτου του Ζάρκο.

Η πρώτη προσπάθεια του Κερρ, να εισαγάγει έναν νέο ήρωα στον χώρο της αστυνομικής λογοτεχνίας κρίνεται πετυχημένη. Ιδιαίτερα γιατί σκιαγραφεί τον περιβάλλοντα χώρο με ακρίβεια, γλαφυρότητα και κρατά το ενδιαφέρον του άνδρα αναγνώστη, εστιασμένο οχι μόνο στην ανακάλυψη του δολοφόνου, αλλά  την γενικότερη πλοκή. Λιτό, γρήγορο, καλογραμμένο και αληθοφανές, θα σας χαρίσει μερικές ώρες ευχάριστης ανάγνωσης, ακόμη πιο απολαυστικής αν είστε φίλος του ποδοσφαίρου.

 

Philip Kerr – Το χέρι του Θεού (Κέδρος)

Τσάμπιονς λιγκ, Ρώσοι μεγιστάνες, Ρωσίδες συνοδοί, Άγγλοι προπονητές- ντετέκτιβ, ένας ποδοσφαιριστής νεκρός και μια Ελλάδα βουτηγμένη στην κρίση, τα ακραία πολιτικά φαινόμενα και τη διαφθορά, το τερέν για τη νέα αστυνομική ιστορία ενός μετρ του είδους.

Σπάνια μυθιστόρημα, αστυνομικό, με έχει διχάσει τόσο πολύ αναφορικά με την παρουσίασή του. Στη δεύτερη εμφάνισή του ο προπονητής ντετέκτιβ Σκότ Μάνσον, πρώην ποδοσφαιριστής, αναλαμβάνει να εξιχνιάσει έναν θάνατο που αποδεικνύεται ότι είναι αυτοκτονία. Ως εδώ η υπόθεση φαίνεται ενδιαφέρουσα για κάθε φίλο του Κέρρ αλλά και της αστυνομικής λογοτεχνίας.

 

Ο χώρος που θα διεξαχθούν οι έρευνες, η Αθήνα και ο Πειραιάς, την εποχή της κρίσης. Στην υπόθεση εμπλέκονται ο Ολυμπιακός ως αντίπαλος της ομάδας του Μάνσον, της Λόντον Σίτυ, ο Παναθηναϊκός που διευκολύνει την ΛΣ και η ελληνική αστυνομία, ελληνική κυβέρνηση και ελληνικό δημόσιο (Λαϊκό νοσοκομείο, νεκροτομείο, και άλλα).

Ρώσοι μεγιστάνες, ιδιοκτήτες ποδοσφαιρικών ομάδων, αφρικανοί μάνατζερ παικτών ιδιοκτήτες ακαδημιών, νεόπλουτοι ποδοσφαιριστές, πόρνες πολυτελείας, κατά προτίμηση Ρωσίδες, τα βασικά συστατικά μιας περιπέτειας που εκτυλίσσεται στα γήπεδα Καραϊσκάκη και Λεωφόρου. Μέχρις εδώ ο Κέρρ δίνει ένα ακόμη σφιχτοδεμένο αστυνομικό μυθιστόρημα, με ισορροπημένη τη δράση, την πλοκή, το μυστήριο και την περιγραφή των κεντρικών χαρακτήρων. Η προσέγγισή του στον χώρο των ποδοσφαιριστών, παραγόντων, προπονητών, οπαδικών και συλλογικών αντιπαλοτήτων, η περιγραφή των αγώνων και της ατμόσφαιρας, είναι πραγματικά επιτυχημένη. Η προσέγγιση του στη δυναμική των αποδυτηρίων, στην ψυχοσύνθεση των ημίθεων της μπάλας, που μετράνε κατά βάση τα πάντα με το κόστος του κινητού και του αυτοκινήτου, είναι ρεαλιστική και πειστική και τραβά την προσοχή και το ενδιαφέρον του αναγνώστη.

Η μετατροπή του προπονητή της ΛΣ σε ντετέκτιβ, ορμώμενος από την ανάγκη να απεμπλακεί η ομάδα από την ομηρία της στην Αθήνα, λόγω του θανάτου του βασικού  επιθετικού της του Ρώσου Μπεκίμ Ντεβελί, με τουρκικές ρίζες, είναι  πειστική και απολαυστική. Η περιγραφή του μυστηρίου, των αντιδράσεων και τελικά της λύσης του αλλά και της αποδόμησης των σχέσεων των κεντρικών ηρώων, του προπονητή, του προέδρου της ομάδας και των ποδοσφαιριστών και αντιπάλων, είναι εξίσου ρεαλιστική και σε κάποια σημεία απρόσμενη ή προβλέψιμη ανάλογα με το πόσο περιμένει κανείς ηθική σε ένα κόσμο κροίσων με συμφέροντα νόμιμα και παράνομα, εντός και εκτός γηπέδων.

Το πρόβλημα του βιβλίου είναι ο ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΟΣ ανθελληνισμός του Κέρρ. Από την αρχή περιγράφει πράγματα που ακόμη και αν υπάρχουν σε μικρό βαθμό,  δείχνει να τα εξετάζει κάτω από μεγεθυντικό φακό. Χούλιγκανς του Ολυμπιακού που εκτοξεύουν συνεχώς ρατσιστικά και Νεοναζιστικά συνθήματα. Η Ελλάδα στον αστερισμό της διαφθοράς, όλοι απεργούν και για ένα 20ευρο κάνουν τα πάντα, ιατροδικαστές, αστυνομικοί, μπάρμεν. Η Ελλάδα περιγράφεται σαν μια χώρα στα πρόθυρα της κατάρρευσης (εν μέρει αληθές), με το μόνο πράγμα που λειτουργεί να είναι η πορνεία και ενίοτε το ποδόσφαιρο. Η οικονομική κρίση είναι γεγονός που βιώνουμε χρόνια τώρα, όπως και η οικονομική ανισότητα, αλλά το να αποκαλείς του προσωπικό του Αστέρα Βουλιαγμένης τεμπέληδες, που ζουν για τα φιλοδωρήματα, προσβάλλει κάτι που έχουμε έστω και σε κρίση σε περίσσευμα. Αυτό είναι, ο επαγγελματισμός στα περισσότερα επαγγέλματα ακόμη και αν η αμοιβή δεν είναι η σωστή και απέχει πολύ από τις αντίστοιχες ευρωπαϊκές. Οι αναφορές στις κόντρες Ολυμπιακού-Παναθηναϊκού και η υποστήριξη των οπαδών του Παναθηναϊκού στην ΛΣ είναι σε κάποια σημεία γραφική, όπως και η περιγραφή της ελληνικής αστυνομίας σαν καφενείο με ελάχιστους επαγγελματίες και αδιάφθορους.

Αν θέλει να διαβάσει κάποιος μια καλογραμμένη αστυνομική ιστορία με θέμα το ποδόσφαιρο, το «Χέρι του Θεού» είναι μια  επιλογή που θα τον δικαιώσει. Μεστό, πρωτότυπο και δίχως ακρότητες στην υπόθεση, δίνει το έναυσμα για μια απολαυστική ανάγνωση μιας νέας κατηγορίας, αυτής του αθλητικού  αστυνομικού μυθιστορήματος.

Αν όμως τυγχάνει να είναι κανείς Έλληνας, θα διαβάσει μια ιστορία σε μια χώρα σε κρίση, που τα στραβά μεγεθύνονται σε βαθμό υπερθετικό και τα όποια καλά υποβαθμίζονται, κάνοντας κάποιες στιγμές την ανάγνωση ενοχλητική. Αν ξεπεράσει κανείς την πραγματικά προκατειλημμένη άποψη έστω και χάρη της ιστορίας του βιβλίου, του Κέρρ, θα απολαύσει τη δεύτερη περιπέτεια ενός ήρωα που φαίνεται ότι θα μας απασχολήσει και για τρίτο βιβλίο.

 

Σαντιάγο Ρονκαλιόλο – Αναμνήσεις μιας κυρίας (Καστανιώτης)

Κεντρική Αμερική, Λατινική Αμερική, λογοτεχνία και κουλτούρα, έννοιες ανεκτίμητες και στενά συνδεδεμένες. Μυθιστόρημα μυθοπλασίας με ήρωες μια εποχή και μια τάξη που χάθηκαν, αλλά στην πορεία της ζωής τους, διέγραψαν πορεία εκθαμβωτική, γεμάτη ανατροπές και συγκρούσεις με την ανερχόμενη τάξη των νεόπλουτων και των στρατιωτικών στις χώρες της Λατινικής Αμερικής.

 

Μια γηραιά πλέον κυρία στη δύση της ζωής της. Γόνος καλής οικογένειας του Αγίου Δομίνικου, η Ντιάνα Μινέτι, αποφασίζει τη συγγραφή των απομνημονευμάτων της. Όσο αδιάφορο και αν ακούγεται, μια κυρία μεγαλωμένη στα σαλόνια της καλής κοινωνίας, με χοροδιδασκάλους, καλούς τρόπους, να αφηγείται τη ζωή της, είναι πηγή ζωής και οικονομικής μετάγγισης για τον νεαρό Περουβιανό, εν δυνάμει, συγγραφέα. Ο νεαρός έχει έρθει στη Μαδρίτη, πατρίδα των απανταχού Λατινο-Αμερικανών με όνειρα. Εγκαταλείποντας μια ζωή δημόσιου υπάλληλου και την ανάλογη ασφάλεια και μετριότητά της, στο Περού αποφασίζει σε αντίστροφη πορεία από τους εξερευνητές που έφεραν τους  Ισπανούς στο Νέο Κόσμο, να αναζητήσει την καταξίωση, μέσα από ένα Μετεκπαιδευτικό πρόγραμμα πανεπιστημίου στη Μαδρίτη. Ο δρόμος δύσκολος, με στερήσεις, όταν το επίδομα και οι οικονομίες του, εξανεμίζονται. Η γνωριμία με τη Βραζιλιάνα  μαρξίστρια σπουδάστρια Πάουλα είναι ερωτική αλλά και καταστρεπτική. Η ίδια, άθελα της, του καταστρέφει πιθανά συμβόλαια με παραγωγούς ταινιών, για επίδοξα σενάρια, με τη ρητορική της υπέρ των καταπιεσμένων όλου του κόσμου. Ο αγώνας για την καταξίωση, μετατρέπεται σε αγώνα για την επιβίωση, για την υπηκοότητα, έστω και προσωρινά, αλλά εκεί που όλα διαφαίνονται σκοτεινά σαν νύχτα σε Σουηδικό δάσος στο βαθυχείμωνο, η πρόσκληση της γηραιάς κυρίας, της Μινέτι, για συνάντηση θα ανατρέψει τα γεγονότα. Η αφορμή, η γηραιά κυρία είναι φίλη μιας Περουβιανής αριστοκράτισσας, θείας του νεαρού συγγραφέα και της  έχει μιλήσει για τις δυνατότητες του ως βιογράφου σε κάποιο δείπνο στη Λίμα, .

Η πρώτη επαφή στο Παρίσι, για τον νεαρό, με όλα τα έξοδα πληρωμένα από τη Μινέτι, θα είναι ταυτόχρονα δοκιμασία προς έγκριση και ζύγισμα των δύο χαρακτήρων. Η δουλειά θα του ανατεθεί. Εκείνος θα περάσει ένα σαββατοκύριακο στο Παρίσι, ξανασμίγοντας, με την παλιά του φιλενάδα από το Μεξικό και η ζωή του θα πάρει νέα τροπή.

Έχει πλέον αποκτήσει την κότα με τα χρυσά αυγά ή έτσι νομίζει. Η γνωριμία με μια κυρία του παλιού κόσμου, με μια οικογένεια, που στο ξεδίπλωμα της ιστορίας αποδεικνύεται, να έχει επαφές με τον Τρουχίλιο, το Ιταλικό φασιστικό κόμμα, τις Αμερικάνικες μυστικές υπηρεσίες , μέχρι να καταλήξει στην Κούβα του Μπατίστα και αργότερα του Κάστρο και την Αμερικάνικη μαφία, θα αποδειχτεί διαφωτιστική για αυτόν. Ταυτόχρονα και ενώ παρακολουθούμε μια εκπληκτική αφήγηση-αναπαράσταση της ιστορίας των στρατιωτικών πραξικοπημάτων που ταλάνισαν τα μεγάλα νησιά της Λατινικής Αμερικής, παρακολουθούμε και την ενηλικίωση και αλλαγή μίας γυναίκας από κοριτσάκι, δίχως γνώμη, κόρη των γονιών της σε μια γυναίκα, που ζει και παίζει με τους όρους, της υψηλής κοινωνίας, των δεκαετιών του 40 κ του 50, με ηθικές αναστολές, μόνο όσα ο κόσμος, μπορεί να δει και να κατονομάσει.

Το βιβλίο και ο Ρονκαλιόλο, παρακολουθούν τη Μινέτι, και την οικογένειά της, να μεταφέρονται από τον Δομίνικο, στην Κούβα και μετά στο Μαϊάμι, μέσα σε μια συρραφή, ερώτων, δολοπλοκιών παρανομιών, διαφθοράς, δολοπλοκιών, σαν μια μίξη Χέμινγουεϊ με Λε Καρέ. Παράλληλα με την κεντρική ιστορία, που εμπλέκει πρόσωπα, όπως οι Τρουχίλιο, Κάστρο, Μουσολίνι, Μπατίστα και δείχνει πως το εμπόριο, επιβιώνει σχεδόν σε κάθε κυβέρνηση, αφού το χρήμα αποτελεί κινητήριο μοχλό και λιπαντικό σε κάθε σύστημα, παρακολουθούμε και τη διάλυση της προσωπικής ζωής της Μινέτι, με ένα λάθος γάμο και μια ιστορία, που την οδηγεί στην προσωπική ενδοσκόπηση και αλλαγή πλεύσης. Η οικογένεια θα καταφύγει, με την επικράτηση του Κάστρο στις ΗΠΑ, αλλά τα παλιά μεγαλεία, θα παραμείνουν, αφού δεν θα αργήσει η επιστροφή στον Άγιο Δομίνικο. Βέβαια, ο νεαρός βιογράφος, θα εντυπωσιαστεί από τον πατέρα της κας Μινέτι, που άντεξε την φυλάκιση, επί Τρουχίλο, Μπατίστα και Κάστρο, δείχνοντας μια πρωτόγνωρη προσαρμοστικότητα και αντοχή, για άνθρωπο της κοινωνικής του θέσης, καθώς και ευελιξία.

Μέχρι τώρα έχετε υποθέσει ότι θα διαβάσετε ένα ακόμη ιστορικό, πολιτικό μυθιστόρημα, όμως η μαγεία του Ρονκαλιόλο, βρίσκεται στις παράλληλες ιστορίες. Η προσπάθεια του νεαρού βιογράφου, να γράψει ταυτόχρονα ένα βιβλίο για τον Αμαζόνιο, χωρίς καν να ταξιδέψει εκεί, τον οδηγεί, μετά την έκδοση του, στην προσπάθεια να σφετεριστεί την ιστορία της Μινέτι, με σκοπό, να γράψει μια μικρά πραγματεία, για την άρχουσα τάξη και τις σχέσεις της με τα δικτατορικά καθεστώτα της περιοχής με αφορμή την βιογραφία της γηραιάς κυρίας. Μέσα από αυτή την έρευνα, θα μελετήσει τις σχέσεις των πραξικοπηματιών, με τα φασιστικά καθεστώτα της Ευρώπης, τις Η.Π.Α και τη Μαφία και θα αποφασίσει να ποδηγετήσει τη Μινέτι, αναφορικά με την έκβαση του βιβλίου. Η διαμάχη της με τα παιδιά της για την κληρονομιά του άντρα της, θα τον βοηθήσει στο διπλό του παιχνίδι, μέχρι ένα σημείο.

Ο ίδιος κυνηγά το όνειρο, για ένα επιτυχημένο βιβλίο, μέσα από μια ξένη ιστορία, που από κοσμοπολίτικη περιγραφή, μιας ζωής, χωρίς προβλήματα, εκείνος προσπαθεί να δει πίσω από τις λέξεις και να δώσει ένα πολίτικο, ιστορικό πορτρέτο, μιας ταραγμένης εποχής και μιας άρχουσας τάξης, που παλεύει με τα νύχια και δόντια, μπροστά στις ανατροπές των καιρών. Ο αστάθμητος παράγοντας, που θα ισοπεδώσει τον νεαρό συγγραφέα, δεν είναι άλλος από την ίδια την ματαιοδοξία του. Υπερεκτιμώντας τις ικανότητες του αλλά και την αντοχή και ανοχή της εντολοδόχου του, θα εμπλακεί σε κάτι μεγαλύτερο από τις δυνατότητές του. Η παρουσία του Μάριος Βάργκα Λιόσα στο βιβλίο, ως τεχνικού συμβούλου του βιογράφου, δίνει μια νότα διαφορετικότητας, αλλά αποτελεί και φόρο τιμής του Ρονκαλιόλο στα ινδάλματά του. Η παρουσία του ίδιου του Ρονκαλιόλο, στο μυθιστόρημά του, ως συγγραφέα, με τον ίδιο εκδότη, με τον νεαρό βιογράφο, που εκτιμά ιδιαίτερα τα στριπτηζάδικα και τις καλλιτέχνιδες του χώρου, δίνει ένα έντονο αίσθημα αυτοσαρκασμού και μια ευφορική νότα, που σπάει τη σοβαροφάνεια, του βιβλίου και των ιστορικών του αναζητήσεων. Το τέλος του βιβλίου, θα βρει τον νεαρό Περουβιανό, πιο σοφό, αναφορικά με την ιστορία της ηπείρου του, πιο φτωχό, μόνο και πάνω από όλα πιο ώριμο. Η Μινέτι, με τον τρόπο της, θα του δώσει ένα μάθημα ζωής, μεταφέροντας του, όχι μόνο τις εμπειρίες μια αριστοκράτισσας, που επιβίωσε, αλλάζοντας σε έναν κόσμο που το χρήμα, έγινε η νέα αριστοκρατία, αλλά και την ανάγκη, να είμαστε τίμιοι με τον εαυτό μας και τις δυνατότητες μας. Ο ίδιος, θα κλείσει το βιβλίο, με την παραδοχή των δικών του προσωπικών αποτυχιών, των δικών του ηθικών αποτυχιών, ο κριτής της τρυφηλής ζωής της Μινέτι, θα αποτύχει να εκβιάσει, να αλλοιώσει και να εξαπατήσει και τελικά, θα αποδεχτεί την μοίρα του, εξίσου φτωχός (οικονομικά) με την αρχή της γνωριμίας του, αλλά πολύ πιο πλούσιος σε εμπειρίες.

Ο Ρονκαλιόλο, γράφει με δύναμη, χαρακτήρα, μοντάροντας παράλληλες ιστορίες, με πραγματικά και μη πρόσωπα. Γεμάτος δυναμισμό, γήινη γλώσσα, φαντασία και επιθυμία, μεταφέρει στο πετσί μας τα βιώματα των ηρώων, είτε είναι η εντολοδόχος Μινέτι, που ο κόσμος της χάνεται, είτε είναι ο νεαρός Περουβιανός, που ακροβατεί μεταξύ της απέλασης και του συγγραφικού οργασμού. Βιβλίο, πολυδιάστατο, καλογραμμένο, έξυπνο, θα σας κρατήσει μέχρι το τέλος, μέσα από δυναμικές εναλλαγές, γλαφυρή γλώσσα, χαρακτήρες ζωντανούς, οικείους και διλήμματα ανθρώπινα που θα σας μιλήσουν. Απολαυστικό.

Διαβάζεται με τη συνοδεία του Santana IV

 

"Νορμανδία  D Day"-  Τζάιλς Μίλτον (Εκδόσεις Μίνωας)
 
 

Θα μπορούσα να γράψω πολλά για το συγκεκριμένο βιβλίο. Μεγαλωμένος όπως οι περισσότεροι στην ευμάρεια και την ειρήνη του Ευρωπαϊκού ελεύθερου, Δυτικού κόσμου, μετά το 70, με μόνη επαφή με τον πόλεμο ,την Τουρκική εισβολή στην Κύπρο, όταν είδα την επιστράτευση μικρό παιδί και τα Ίμια, όταν και υπηρετούσα ως κληρωτός, έμαθα να θαυμάζω τα όπλα σαν αντικείμενα, και να διαβάζω την ιστορία, σαν χόμπι. Ταινίες σαν τη «Διάσωση του στρατιώτη Ραιαν» ήταν περισσότερο «διασκέδαση» στην μεγάλη οθόνη, παρά συναγερμός για το αιματοκύλισμα που ήταν για πολλούς νέους ανθρώπους ο ΒΠΠ. Η επιθυμία μου, να γνωρίσω την αλήθεια, μέσα από τις διηγήσεις από πρώτο χέρι των συμμετεχόντων στα μεγάλα ιστορικά γεγονότα, που σφράγισαν τον 20αιώνα, με οδήγησε να διαβάσω το βιβλίο του Τζάιλς Μίλτον. Εδώ θα έπρεπε να σταματήσω.

 

Σπάνια συγγραφέας, συγκεντρώνει πρωτογενείς μαρτυρίες, από όλες τις πλευρές, απλών στρατιωτών και αμάχων και τις ενσωματώνει σε ένα αφήγημα, δίχως τοποθέτηση πολιτική, παρά μόνο ανθρώπινη. Σπάνια ο ηρωισμός του να επιζήσεις αναδεικνύεται στο μέγιστο προτέρημα και αγαθό, σε ένα κόσμο που οι άμαχοι, είναι παράπλευρες απώλειες για τους συμμάχους. Σπάνια ,νιώθεις την απόγνωση του νεαρού από τις Η.Π.Α που υποψιάζεται συμμετέχοντας στο πρώτο κύμα της απόβασης στην ακτή Ομάχα, ο,τι δεν θα ζήσει και το συνειδητοποιεί σε ένα αποβατικό γεμάτο θαλασσινό νερό και εμετό, λίγο πριν ξεψυχήσει, δευτερόλεπτα μόνο από την στιγμή που θα ανοίξει η ράμπα του αποβατικού. Αίμα, πόνος, σπλάχνα χυμένα, κρανία ανοιγμένα, γραφικοί αξιωματικοί και φιγούρες από ταινίες, αλλά πάνω από όλα απόγνωση, για τον επερχόμενο θάνατο. Η συγκλονιστική στιγμή που ο διοικητής του Γερμανικού πολυβολείου, λυπάται τους προς αποβίβαση Αμερικάνους αναγνωρίζοντας την ανωτερότητα της θέσης του αλλά και ότι απέναντι του έχει ανθρώπους. Οι Αμερικανοί κυρίως που επιζούν και  δεν λυπούνται  κανέναν, γιατί δεν υπάρχει χώρος και διάθεση για αιχμαλώτους. Οι Γερμανοί που αποδεικνύονται, Ρώσοι, Αλσατοί, Πολωνοί, ο,τι έχει συμμαζέψει το συνονθύλευμα του Γερμανικού στρατού από φίλους και εχθρούς, για να επανδρώσει τα πολυβολεία. Η στάση σε πολυβολεία κατά των Γερμανών αξιωματικών. Ο Βρετανός Λόρδος Λόβετ, ο καταδρομέας, που με τον μουσικό του σύντροφο  με τη γκάιντα, εμψυχώνει τους αποβιβαζόμενους Βρετανούς κομάντο, ενώ οι Γερμανοί θεωρούν τον μουσικό ,πνευματικά καθυστερημένο και τον αφήνουν ανενόχλητο.

Ο Στρατηγός Μπράντλει, διοικητής της απόβασης ,που δεν έχει πληροφορίες για ώρες γιατί η τεχνολογία τους προδίδει και οι ασύρματοι δεν λειτουργούν. Αίμα, καμένες σάρκες, διαμελισμένα πτώματα, σκληρότητα ως τρόπος και λόγος επιβίωσης, Αμερικανοί αλεξιπτωτιστές που πολεμούν ενάντια στα πάντα, ανακαλύπτοντας, ότι τα γούεστερν είναι ηρωικά μόνο στην μεγάλη οθόνη. Υπερφίαλοι Γερμανοί αξιωματικοί, γυναικάδες, που βρίσκουν την μοίρα τους, έρμαια της τρυφηλής ζωής του Δυτικού μετώπου. Διοικητές τεθωρακισμένων που μαθαίνουν την αξία του αντιπάλου στο πεδίο. Ρόμελ, Χίτλερ Βερολίνο, η αγκύλωση του Γερμανικού  αμυντικού δόγματος στις μονομανίες του Χίτλερ αλλά και η απόγνωση του επιτελείου του Ρόμελ, που πρώτοι αντιλήφθησαν τη δυναμική της απόβασης.

Η πόλη της Καν ,ένα ανθρώπινο θυσιαστήριο αμάχων ,στο βωμό της τελικής νίκης των συμμάχων. Η απόγνωση των Γερμανών διοικητών ,όταν βλέποντας την πόλη ισοπεδωμένη, αντιλαμβάνονται την αποφασιστικότητα των συμμάχων. Ένας πόλεμος πιλότων, διοικητών αρμάτων μάχης, ευγενών και απλών στρατιωτών, που δεν θα ξαναδούν τους δικούς τους, μέσα σε λίγα δευτερόλεπτα, από την έναρξη της απόβασης. Το βιβλίο είναι ένα εκτενές ιστορικό των ημερών πριν την απόβαση, των προετοιμασιών, των αναβολών λογω καιρού αλλά και της πραγματικότητας. Μια ομάδα ανδρών σε τρέιλερ από τη μια πλευρά και πολυτελείς πύργους από την άλλη, θα θυσιάσει τον ανθό της Ευρωπαϊκής νεολαίας, το πρωινό της 6 Ιουνίου του 1944, για να έχουμε την ενωμένη Ευρώπη μόλις μια δεκαετία αργότερα, υπό την σημαία του ΝΑΤΟ.

Η μαρτυρία του βρετανού βατραχανθρώπου για την Ομάχα, με το αίμα και το πετρέλαιο, να έχουν σχηματίσει ένα φιλμ στη θάλασσα, αρκεί για οποιονδήποτε, να προτιμήσει να δικαιώσει αντιρρησίες συνείδησης παρά να ζήσει τέτοιες στιγμές κόλασης. Είμαι πεπεισμένος ότι ο όρος μετατραυματικό στρες, θα μπορούσε να δοθεί ακόμη και σε αναγνώστες του βιβλίου. Ο Μίλτον μαέστρος στο να συνδυάζει μαρτυρίες και τα ιστορικά γεγονότα, γράφει ένα βιβλίο, που σε ωθεί στο επόμενο κεφάλαιο, όπως οι συνθήκες εξώθησαν τους αλεξιπτωτιστές να πολεμάνε 13 ώρες μέχρι να εγκατασταθεί το πρώτο προγεφύρωμα. Σου μεταφέρει το άγχος του να πετύχει η επιχείρηση, σε κάθε τομέα. Σε συγκινεί με την ιστορία των Καναδών αδελφών αξιωματικών, που θα θεωρήσουν ο ένας τον άλλο νεκρό μέχρι να συναντηθούν σε ένα Αγγλικό νοσοκομείο ,μέρες μετά. Σε βάζει στη θέση των Γερμανών νεοσύλλεκτων που θαυμάζουν τις αγελάδες, αλλά θα κληθούν να αδειάσουν τα πολυβόλα τους στους συμμάχους, πρώτη φορά σε ανθρώπινο στόχο. Σου μεταφέρει την αγωνία των αμάχων που εγκλωβιστήκαν στην εμπόλεμη ζώνη, τον φόβο αλλά και των ηρωισμό κάποιων.

 

Το βιβλίο κάνει τη διάσωση του στρατιώτη Ράιαν να φαίνεται σαν ταινία κινουμένων σχεδίων τους Μπόλεκ και Λόλεκ. Αλλά μόνο όταν φτάσεις στη βιβλιογραφία θα καταλάβεις τη δουλειά του συγγραφέα. Ενός ανθρώπου που ο πεθερός του είχε πολεμήσει ως διαβιβαστής στην Βερμαχτ. Απόλυτα κυριος του έργου του, κρατά αποστάσεις. Μιλά για τους Γερμανούς αρματιστές με τα εγκλήματα πολέμου που είχαν στην πλάτη τους από το Ανατολικό μέτωπο που θα πολεμήσουν γιατί βλέπουν την Νέμεση να έρχεται .Για την ανικανότητα, τον φόβο και την αποτυχία της Αμερικανικής διοίκησης στην Ομάχα, που χρειάστηκε τον προσωπικό παράγοντα ,δύο αξιωματικών για να τολμήσουν να απεγκλωβιστούν. Την διαφορά εκπαίδευσης των ειδικών δυνάμεων που είχαν ελπίδες επιβίωσης, σε σχέση με αυτές των απλών στρατιωτών, που ουσιαστικά ήταν τροφή για τα πολυβόλα και πυροβόλα. Τις αστοχίες του ναυτικού και της αεροπορίας σε θέματα προετοιμασίας και καταστροφής στόχων. Πάνω από όλα όμως μιλάει για τον μεγάλο συμμετέχοντα στην μεγάλη απόβαση, τον άνθρωπο και αφιερώνει πολύ σωστά το βιβλίο σε όσους υπηρέτησαν.

 

Βιβλίο ποταμός, εικόνας, συναισθήματος, αποδομεί την ηρωική εικόνα του πολέμου, τον απογυμνώνει ως το μεδούλι και θέτει ερωτήματα, που μόνο όσοι υπηρέτησαν εκεί, έχουν το δικαίωμα να απαντήσουν. Απαραίτητο ανάγνωσμα για κάθε φίλο της ιστορίας και ειδικότερα  του ΒΠΠ.