Βασίλης Παλαιοκώστας- «Μια φυσιολογική ζωή» (Δράσεις και αποδράσεις ενός επικηρυγμένου) (Οι εκδόσεις των συναδέλφων)
 

Αυτό το βιβλίο το αγόρασα , ωθούμενος από μια χρόνια ανάγκη να παρακολουθώ ανθρώπους που με το δικό τους τρόπο, κινούνται εκτός συστήματος βλπ Ζακ Μερσίν (Ένστικτο του Θανάτου), Ηλίας Πετρόπουλος (Το εγχειρίδιον του καλού κλέφτη), Ε. Μπαλέρμας (Ημερολόγιο ενός βαρυποινίτη). Βιβλία που διαβάζοντας σε νεαρή ηλικία, απομυθοποίησαν τον όρο «παράνομος». Ο Βασίλης Παλαιοκώστας, αδελφός του διαβόητου Νίκου, ληστές τραπεζών κατ επάγγελμα και κατ εξακολούθηση έχει στοιχεία των παραπάνω παρανόμων (δεν χρησιμοποιώ τον όρο εγκληματίας, γιατί είναι αμφιλεγόμενος ακόμα και για τους χαρακτήρες του Πετρόπουλου). Το βιβλίο του είναι μια μίξη φιλοσοφικής θεώρησης της ζωής του στις παρυφές του συστήματος και εκτός αυτού αλλά και μια κριτική θεώρηση του Ελληνικού Σωφρονιστικού και Δικαστικού συστήματος. Παράλληλα είναι η «αγιοποίηση» εν μέρει ενός ανθρώπου που έκανε τις επιλογές του, να ζεί εις βάρος των πολλών (τα χρήματα στις τράπεζες δεν αποτελούν προϊόν λεφτόδεντρου) αλλά παραθέτει την δική του, σεβαστή πάντα, αλλά οχι και αναγκαία σωστή άποψη.

Σε ένα πρώτο επίπεδο, σαν αυτοβιογραφία ενός ληστή τραπεζών, είναι πολύ ενδιαφέρον γιατί απομυθοποιεί καταστάσεις και ανθρώπους, εντός του υπόκοσμου αλλά και των διωκτικών αρχών. Φανερώνει ένα  κακοποιό παλιάς κοπής, με ηθικές αρχές και αυτό από μόνο του, με την διασταύρωση των στοιχείων που περιγράφονται από την μεγάλη συχνότητα του σε δικαστικές αίθουσες και το ανηλεές κυνηγητό για κακουργήματα που δεν έχει διαπράξει, τον καθιστά ανθρώπινο και κάποιες φορές συμπαθή. Είναι μια ρεαλιστική απεικόνιση, του τι σημαίνει να στοχοποιείσαι από το Κράτος αλλά και της προσωπικής του δύναμης στην αντιμετώπιση των διώξεων, των ατυχιών. Σημαντικό στοιχείο, που δείχνει την ποιότητα του ανθρώπου, η ανάγκη του να καταφύγει στην ένοπλη δράση, μόνο ως τρόπο να αποφύγει την σύλληψη, προσπαθώντας να μην σκοτώσει αλλά και η μπέσα μεταξύ αυτού και των «συναδέλφων» του, που η απώλεια της τον κλονίζει σε αρκετές περιπτώσεις.

 

Αποκορύφωμα του κομματιού της περιγραφής της δράσης του ως ληστή αλλά και ως κρατούμενου, η περιγραφή των αποδράσεων του με ελικόπτερο. Σχεδιασμός, εκτέλεση, προβλήματα από τις αρχές ασφαλείας αλλά και ο τρόπος που αντιμετώπισαν τις αποδράσεις σε σχέση με την πραγματικότητα, δείχνουν πως τα ΜΜΕ είναι χειραγωγήσιμα όταν η αλήθεια έχει άλλο όνομα.

Το δεύτερο τμήμα του βιβλίου για την ζωή στις φυλακές, αποτελεί ένα ωραίο παράρτημα στo "Ημερολόγιο ενός βαρυποινίτη" και στο ¨Tο εγχειρίδιον του καλού κλέφτη "  εκσυγχρονισμένο πλέον μιας και οι φυλακές έχουν μεγάλο αριθμό, αλλοδαπών κρατουμένων, και είναι εδώ και χρόνια υπεράριθμες. Οι αναφορές του στον Αρχιφύλακα των Φυλακών Κορυδαλλού Αραβαντινό και τις κλίκες /φράξιες των κρατουμένων, αποτελούν την άλλη πλευρά που καταθέτει την άποψη της χωρίς την «διαστρέβλωση» ΜΜΕ και αρχών. Πιστεύετε ότι θέλετε, αυτό είναι η μαγεία της πληροφορίας. Έλεγχο στα γεγονότα μπορούν να κάνουν μόνο οι αυτόπτες μάρτυρες. Είναι όμως μια φωνή που έχει σιωπήσει και οφείλει να ακουστεί.

Το κομμάτι των απαγωγών, έχει την ιδιομορφία, του να εξανθρωπίζει τους απαγωγείς, πράγμα λογικό αλλά να έχει και το χρώμα που κατ εμε αποτελεί προτέρημα αλλά και ελάττωμα ταυτόχρονα του βιβλίου. Ο Παλαιοκώστας ντύνει τις πράξεις του με ένα μανδύα «επαναστατικής» δράσης, επικαλούμενος προφανώς τις επαφές του με το χώρο των «ἁντι εξουσιαστών» στις φυλακές που του έδωσαν τα ηθικά  «πολιτικά» ερείσματα για να υποστηρίζει ότι η δράση του είναι εν μέρει απάντηση στο Σύστημα. Θα συμφωνούσα απόλυτα αν μας έλεγε ότι τα χρήματα που πήρε ως λύτρα πήγαν σε κοινωφελείς σκοπούς, ότι έκανε "απαλλοτρίωση" κατά τα λεγόμενα του αντι εξουσιαστικού χώρου. Αλλά ή αλήθεια είναι ότι κάθε υλική απολαβή των ληστειών, απαγωγών πήγε για μερικούς μήνες ή χρόνια που θα ζουν χωρίς να δουλειών. Η ψευδο επαναστατική γλώσσα είναι ενδιαφέρουσα σαν προσέγγιση , σαν ντύσιμο ενός αγώνα εκτός συστήματος με ιδεολογικό μανδύα ,αλλά αφελής, όπως και οι πολιτικές του τοποθετήσεις. Κάποιες δε στιγμές καταντά κουραστικό, καθώς αναμιγνύει και στοιχεία φιλοσοφικά σε ένα βιβλίο που αποτελεί και ίσως για αυτό γίνεται, την δημόσια απολογία του (δικαίωση του) για την ζωή του.

Ο Βασίλης Παλαιοκώστας, μας μιλά για τα παιδικά του χρόνια στην Πίνδο, που του έδωσαν τα εφόδια επιβίωσης. Είναι ένα από τα πιο δυνατά σημεία του βιβλίου, η αναζήτηση των χαμένων ζώων, η παραμονή στο άγριο βουνό, η επιβίωση. Από εκεί ως την αρχική βοήθεια του αδελφού του να αποδράσει και μετέπειτα την ενεργή του δράση μόνος ή με τον Νίκο και με τους εκάστοτε συνεργάτες ρου, υπάρχει έα κενο, Γιατί αποφάσισε να ακολουθήσει το δρόμο του ληστή, ένας ευφυέστατος άνθρωπος, απόδειξη η αποχή του από τις ανθρωποκτονίες και η πολύ καλή αντίληψη του των ισορροπιών σε δικαστικό και σωφρονιστικό σύστημα. Ποιος ο λόγος να γίνει ένας επικηρυγμένος. Ίσως η αφέλεια που ακολουθεί τις προσεγγίσεις του στην κυβέρνηση ειδικά του ΠΑΣΟΚ ως πρωην «επαναστάτες» να εξηγεί ,την επιλογή της "ἑύκολης" λύσης των ληστειών.

Ξεχωριστή αναφορά αξίζει στο χιούμορ του και τον αυτοσαρκασμό του, γα το κυνηηγτό με την αστυνομία/φάντασμα/ἄγρότες στα βαμβακοχώραφα της Θεσσαλίας. Ο Παλαιοκώστας διαθέτει την δέουσα ταπεινότητα κα χιούμορ, να περιλαβει και να παρουσιάσει μια νύχτα γεμάτη αδρεναλίνη, απέναντι στον κηνυγό, διώκτη. Οχι την αστυνομία όπως αποδεικνύεται αλλά τον αγρότη που παει για πότισμα. Σε αντίθεση με τους Ramstein και το περιστατικό με τα μπλόκα,εξίσου κινηματογραφικό, εδω έχουμε την πικρη αλήθεια του ανθρώπου που κατ επιλογή αλλά κια από ανάγκη ζει με μάτια στην πλάτη στην κόψη του ξυραφιού, παλεύοντας πολές φορές με σκι΄λες και υποψίες.

Επίσης η σύνδεση του με τον «άντι εξουσιαστικό» χώρο αποτελεί ακόμα ένα αδύναμο σημείο του βιβλίου. Σαν να προσπαθείς να κάνεις μια καλοψημένη μπριτζόλα, υψηλή κουζίνα περιχύνοντας τη με ακριβή σάλτσα ασιατικών μυρωδικών, για να τις δώσεις «προστιθεμένη αξία», αλλοιώνοντας την τελικά.

Πέρα από αυτά τα  τρωτά σημεία τα οποία οφείλω να τονίσω , γιατί όσο ακριβοδίκαιο είναι ο συγγραφέας, άλλο τόσο οφείλει να είναι και ο παρουσιαστής, το βιβλίο είναι καταιγιστικό, με ένταση ακόμη και στις αναμονές, πειστικό, ρεαλιστικό και αποδομεί πολλά πράγμα τα που έχουμε ως δεδομένα, για τον τρόπο δράσης Αστυνομίας, Δικαστηρίων αλλά και παρανόμων. Επειδή τα γεγονότα που αναφέρεται είναι σχετικά πρόσφατα, έχει ακόμη μεγαλύτερη αξία, ως μαρτυρία μιας εποχής από την πλευρά του καταζητούμενου. Κάποια σημεία του δε όπως η καταδίωξη στην Κέρκυρα είναι εκτός από μυθιστορηματικά και συγκινητικά. Ταυτίζεσαι όσο και να διαφωνείς με το καταζητούμενο. Παιδί της Θεσσαλίας, συνεχιστής της δράσης των κλεφτών της περιοχής, στην νεότερη Ελλάδα, ευτυχώς δεν είχε το τέλος τους, προδοσία από σύντροφο και το κεφάλι στο παλούκι. Η έλλειψη ιστορικών γνώσεων  τον κάνει να απλοποιεί και να ηρωοποιεί πρόσωπα και πράγματα, ίσως και έμμεσα για να δικαιολογήσει την δική του δράση. Θεμιτό και κατανοητό. Δίχως μεταμέλεια για κάτι που πουθενά δεν μας ενημερώνει πως αποφάσισε να ακολουθήσει, τον δρόμο της παρανομίας, , το βιβλίο του αποτελεί ένα καλό δείγμα βιογραφίας, μονόπλευρης αλλά ρεαλιστικής. Μόνο του μειονέκτημα, ο πλατειασμός σε ανησυχίες του συγγραφέα, για τον κόσμο, που είναι τόσο απλοϊκές όσο το γέμισμα της καραμπίνας και όταν εκτίθενται στο κοινό, εξίσου επικίνδυνες. Οι  λέξεις είναι όπλα, οι ιδέες το ιδιο. 

Ο Παλαιοκώστας, γνώστης της τέχνης των όπλων και της διαφυγής, καταφέρνει να μυήσει για όσα θέλει , πέφτοντας στην δική του παγίδα, σε κάποια μόνο σημεία. Ο αναγνώστης θα «κόψει» το λίπος από το βιβλίο, αλλά θα βρει ουσία και έναν «καθαρό» άνθρωπο στο βάθος του, με τα λάθη του, τις ιδεοληψίες του αλλά και την μπέσα για την οποία και μόνο, αξίζει να παρουσιαστεί και να διαβαστεί αυτό το βιβλίο. Ρομαντικός επαναστάτης ή εγκληματίας του ποινικού δικαίου, αποφασίστε το εσείς… εγώ έχω αποφασίσει καιρό τώρα. Πρώτα όμως διαβάστε την αλήθεια του.

HALF MOON PANIC-"Welcome to the small time"

A quartet that attracted my attention with their interesting name. Then I listened to the album and I found inside it some excellent references to BOC ,"Revolution by night"/"Club ninja' era, just listen at the guitar parts and the harmonies i.e 'Flying solo", some WISHBONE ASH references, interesting double vocals male and female and this FM rock sound that is so common in the UK and US. 

From BOSTON to Chris Rea and all in between the HMP delivers an easy listening melodic rock album, with some interesting 70s references. "Survival" has a Bluesbreakers /Cream feeling more late 60s oriented but they can't keep hidden their fondness for melody, even when they try to come with a bluesier, distorted sound. The album's disadvantage is while the double vocals work quite well, the sound is a bit empty, in some songs. But they have songs like "Breathe" that comes as a surprise and show you the true potential of the band. The ballad "Fall in to you" with its 60s references is another example of the bands versatility and potential. "Never said goodbye" is another nice piece of blues based FM rock. The album gets better from the middle, something not important in our days of streaming listening (just a notice from an oldtimer like myself)

A more solid production could have them with a more fat and polished sound,that would compliment their songs. Overall they deserve more than a chance to give them a listen. Definitely a band you should keep an eye at for the future and support them at the present.

6.5

 

Serj Tankian - Elasticity

   Song of the Week

 

 

A new era for BB&MT blog.....

We introduce you the song of the Week.... (One Unique post of a new release every Week)

The song will be also played at Social Distortion Radio Show at ErtOpen 106,7 & www.ertopen.com

Every Monday night 2100-2300

Today:

Serj Tankian - Elasticity

The title track from Serj’s upcoming EP – out March 19

 

Jeff Scott Soto- "Revision"

One of the most talented and underrated singers of my generation returns with a quarantine album. We could address it as an unplugged album, but in reality, it is stripped down to its core elements album. Songs from all over his career get a different approach/revision/re imagined, Holding on", "If this is the end".  Overall a treat for the listener, especially JSS fans and definitely for any lover of good melodic rock and good music in general. The album is available in digital form and I strongly advise to buy it and support the artist. One of the most unexpected releases of 2020, that made me smile and see sunshine again. Great Job.

 

 

8

 

Ace Frehley - "Origins Vol 2"

 

Another cover album by Mr Frehley and who may needs it? Hardcore KISS fans is my first thought and all of us who like to listen to well known songs such as "Lola" (KINKS), "Politician" (CREAM) etc by an artist who interpreters them through his own classic rock vision. The covers are mostly close to the originals, but they have the man's own creative spirit and the album is an easy listener, as long as you don't care for well played covers with a small twist. Unnecessary maybe, enjoyable definitely.

 

 

7

 

Jason Bieler and and the Baron Von Bielski Orchestra- "Songs for the apocalypse"

When the mighty 90s revived in the form of one of their most prominent musicians in the alternative metal scene, albums like this occurred. Jason Bieler is the guitar ,riff,melody man behind the immensely underrated SAIGON KICK. With this new solo (?) work ,(Baron Von Bielski Orchestra includes Todd La Torre (Queensrÿche),  Dave Ellefson (Megadeth),  Devin Townsend, Pat Badger (Extreme), Jeff Scott Soto and Bumblefoot  (Son Of Apollo)) he embodies BEATLES, psychedelia,flower pop, CHEAP TRICK, JELLYFISH, REDD KROSS, PRIMUS, BOC , KINGS X in one album and make us smile like we're tripping on acid. 

Great BEATLES esque melodies and multi vocal choruses, indian influences, power pop riffs and suddenly an album that flourishes in front of us, like a part of a journey to the winging London in his own time machine. The album keeps the basc rock elements and is most and above all an exercise in melody. Not in the AOR style,nore the plastic, commercial 21st century pop melody we have learned to listen to. He keeps the elements of surprise and the more dark,goth sides ``Horror wobbles the Hippo" as his musical taste and hoor are reminiscent of Devin Townsend who also participates in the album alongside Dave Ellefson and Bumbleffot. Free jazz, fusion, metal and power pop in one album. Jason Biler uses the form in his favor creating easy listening ,difficult in writing power pop melodies and throwing among them some fusion/metal infused musical parts like the excellent "Born of the sun" with its middle easten climates. When he wants to make us feel even more uncomfortable he comes to more metal riffing at 'Beyond hope" where nu metal meets SAIGON KICK. 

 

 

 

This is a real astonishing album combining the best of the musical worlds he lives in. As with SAIGON KICK ,the main issue is that such an album needs real open minded and educated musical listeners. Unfortunately this is not the 90s and I guess we will talk about a small incident of musical brilliance in a world of plastic, industrial music that got unnoticed. 

In any case if you are into KINGS X, SAIGON KICK and BEATLES give this album a try. You'll be surprised how much good music and different forms are inside it and how relaxing and rewarding will be the listening of it. A concept album from a mad man or a musical entity for the world's hermits, in both cases I give my vote of confidence. 

Turn the volume and watch the world's apocalypse with Jason Bieler's music being your magic carpet.

7,5

 

Joe Bonamassa - "Royal tea"

 

 

When Joe met Bernie, the most mature and British Blues oriented album by Mr Bonamassa. Not at all. He may have recorded it at Abbey Road studios and  involved Bernie Marsden (ex WHITESNAKE) at the songwriting but the album is still JB. Modern blues with a twist to the 60s, more inspired this time and with the songs a bit more crafted. If you like JB, this is another album that you'll enjoy. Maybe a bit more than others as the songwriting is top notch and his 60s obsession for the British blues seems to work in favor of him. Otherwise, you won't be appealed by his white boy, clean cut approach to the blues, although in 'Royal Tea" has got a swing that is more personal and more hard rockin' in places. Well whatever i may write if you are into good guitar oriented blues rock from high level musicians, Bonamassa did it again.

 

 

 

7,5