HOUSE OF LORDS- "New world-New eyes"

 HOUSE OF LORDS- "New world-New eyes"

HOL are one of those melodic heavy rock bands that fate didn't treat them right. They should have been enormous. They had the looks, the musicianship, the voice, the guitar player, the keyboard magician and more and above all the songs. Yet after the third album the downfall came, mostly because their slick sound became obsolete in the era of distorted guitars and low tuning. They didn't abandon the game and they are still here releasing new music. The good thing is they are still active. The thing that really matters is that they release music far above the descent. 

They have trimmed the fat of their sound and focus on the essentials of songwriting.Melodies, hooks and the JC voice that still crack the sky,without trying to touch them as he used to do. The new album is a welcome addition to their discography, keeping the flame alive. Sensitivity, melodies, hooks and some modern edge that really keeps the band revitalized and fresh to the new listener. The old ones like myself would be happy to listen over and over to some high quality pomp, AOR.

8

 

MASSIVE WAGONS- "House of noise"

MASSIVE WAGONS- "House of noise"

This bunch of rockers, was like a coronavirus in UkAa time bomb ready to explode and this time they did it for good. This album is a weapon of mass destruction. Hooks impressive as Mountain Rossmore. melodic lines addictive like pure Colombian Coke and the SONIC versatility of the album, the cherry on the pie, and what a cherry it is.
The heavy rock of the previous albums meets the Arena /stadium sound and an addictive sound that reminds me of the great days of STATUS QUO, SLADE and AC/DC all messed up with a good portion of pop sensibility. These guys bring a pure 70s feeling in the 00s with no sweat. An amalgam of sounds in the album, just makes more than easy, makes the listening compulsory and the repeat a necessity. Modern heavy rock with a great melodic twist with one eye at the bar and the other at the Olympus of modern heavy rock. Imagine MANIC STREET PREACHERS dare themselves to be a real rock band and not Ken Loach musical equity and you could have a good example, where these guys go. If you loved the early GUN albums but are also a heavy metal fan (ALMIGHTY etc) and like your AC DC watered down with pop thrilling melodies, check this album. This is a real testimony of a great band rising to the expectations.

8,5

VEGA- " Grit your teeth"

VEGA- " Grit your teeth"

This melodic bunch from the UK should be successful, years ago. But in another dimension, with no financial crises, covid 19 etc, they maybe are. In our dimension, are one of those well kept secrets. One of these bands that took the DEF LEPPARD flame, and continue on a long and difficult road to make Hard rock with a catchy edge, acceptable to the masses. 

Their latest effort, their sixth in studio, is among their strongest. Songs like "Man on a mission', "Consequence of having a heart", "I don't need perfection", "Don't fool yourself" are here to stay in the minds of those who like their melodic rock, modern, catchy,well played. Long before bands like H.E.A.T, ECLIPSE there were VEGA. Nick Workman's vocals are as always in top form and the keyboards know how to elevate the final result to small aural delicacies. 

Maybe this resurrection of the more "leftist' AOR sound can help them, reestablish their sound and position in the tastes of the melodic rock audience. The album is a great example of modern melodic rock, with guitars, melodies, tempo changes, loans form the pop scene and a vision of the band performing between U2 and DEF LEPPARD making happy an audience who loves TOTO, BON JOVI, ECLIPSE,W.E.T Dare and listen to this young "old" band from UK. They deserve your attention.

7,5

THE CITY KIDS- "Things that never were"

THE CITY KIDS- "Things that never were"

A new name in punk rock/sleaze rock organized around JJ Watt  (MAIN GRAINS) including Dennis Post (WARRIOR SOUL) and (TiGERTAILZ)  bass player Berty Burton and with their debut studio album of original material simply cracking our skulls.

I ll put it simple and plain. Im a big fan of SOCIAL DISTORTION and these guys are the best substitute and sometimes even better as they infuse some influences from the great Sunset Strip scene. In your face rock n roll, with distorted guitars, vocals from the Saturdays pub gutter with a touch of drunk melody, RAMONESesque rhythm section and great hooks. The album includes the special guests, Tracii Guns (LA Guns), Kory Clarke (Warrior Soul), Billy Tee & Alex Holmes (The Suicide Notes).

MOTORHEAD, NEW YORK DOLLS, GNR, RAMONES, SOCIAL DISTORTION, SEX PISTOLS are all here in a great rock n roll jam. Close the fuckin mobile, pc, tablet, get the album at a proper stereo, and start dancing like we did in the 80s ,90s, banging the walls and screamig your hearts out. Proud to review such an album, in the era of plastic rock n roll. Buy the fuckin t shirt, the cd, the cd they released with covers. These guys deserve a tour after Covid 19, in packed middle sized clubs, to let the Western society toxins get out of our bodies with endless pogo dancing like we did in the RAMONES era.

An album for rockers, punkers and anarchists in no particular order

8,5

George Pelecanos- The cut (ΤΟ μερτικό) Εκδ.Πατακη

George Pelecanos- The cut (Το μερτικό)-Η προμήθεια Εκδ.Πατακη

Ένα χρόνο και κάτι, έχω το νέο βιβλίο, του πελεκάνου στα χέρια μου, στην αγγλική του έκδοση. Δυστυχώς πολλά πράγματα, δεν γίνονται, όπως και όταν τα θέλουμε. Η ανάγνωση του βιβλίου, των βιβλίων του συγκεκριμένου συγγραφέα, είναι για εμένα σαν να ακούω τη νέα δουλειά των  LYNYRD SKYNYRD, DEEP PURPLE, NEW MODEL ARMY. Απαιτεί τη κατάλληλη ψυχική κατάσταση,  γιατί πρόκειται, για μια μικρή αλλά πραγματικά , απολαυστική διαδικασία.

Αυτή τη φορά το έναυσμα, να προσπεράσει τα βιβλία που υπολείπονταν , ήταν η κυκλοφορία του σε Ελληνική μετάφραση. Έχοντας διαβάσει στην  περίληψη, για τον νέο του ήρωα, τον Ελληνοαμερικανό και πάλι, ιδιωτικό ερευνητή,  Spero Lucas, είχα την περιέργεια πως θα διαφοροποιούνταν. Το πρόσφατο ταξίδι μου στην  Washington DC, το 2011, είχε δώσει ζωή και κάνει πραγματικά, τα τοπία που περιέγραφε. Έτσι αυτή την φορά, η εισαγωγή, στο βιβλίο μου φαίνονταν ακόμα πιο γνώριμη.  Αυτό  που με ξένισε ευχάριστα, ήταν οτι ο Πελεκάνος δημιουργεί έναν ηρώα, μοντέρνο, βασισμένο στα δικά του οικογενειακά βιώματα. Πατέρας και ο ίδιος υιοθετημένων παιδιών, διαφορετικών φυλών, που μεγαλώνουν όμως κοντά στην Ελληνική παράδοση, μας συστήνει τον Spero Lucas,  πρώην  πεζοναύτη  με Ελληνική καταγωγή, υπηρεσία  στο Ιράκ, οπαδό της άθλησης, με επιτυχίες στο ωραίο φύλο και ελαχιστοποιημένη την εξάρτηση του από την κλασσική ηθική, όπου το καλό αποτελεί τον κύριο γενεσιουργό παράγοντα, για τις πράξεις και σκέψεις μας. Για τον νεαρό ήρωα, οτι δεν είχε να κάνει άμεσα με την βια, αλλά εξυπηρετεί τους σκοπούς του  και τη ζωή της οικογένειας του, αποτελεί τον παράγοντα, που  του δίνει το κίνητρο για να κινηθεί.

Μέσα από μια καλοστημένη ιστορία, ο ήρωας, βρίσκεται μπλεγμένο σε ένα παιχνίδι, μεταξύ εμπόρων ναρκωτικών, πρώην αστυνομικών και διεφθαρμένων αστυνομικών από το τμήμα δίωξης, εγκαταλελειμμένων παιδιών και υποκριτικών γονιών. μικρές παράπλευρες ιστορίες και χαρακτήρες, χτίζουν δυναμικά , την πλοκή, με γραφικούς χαρακτήρες, σαν τον κομπλεξικό λευκό εκτελεστή, τον νεαρό μαύρο που ονειρεύεται να σπουδάσει κινηματογράφο , όλα δωσμένα  μέσα από τη γεμάτη μαεστρία πένα του Πελεκάνου. Αυτή τη φορά η μουσική σκηνή, είναι πιο ροκ και εναλλακτική, οι μαύροι ήρωες, είναι περισσότερο προσανατολισμένοι στην μοντέρνα  μαύρη κουλτούρα και η κορύφωση, που ως συνήθως ορίζει τα βιβλία του Πελεκάνου, δεν θα λείψει, με μερικές παράπλευρες λεπτομέρειες, που θα οδηγήσουν στην λύση των υποθέσεων, αλλά όχι και στην κάθαρση. Ο ιδιωτικός ερευνητής, δεν έχει σχέση με τον Derek  Strange, τον  μαύρο ερευνητή των προηγούμενων βιβλίων του, με την αγάπη στην σόουλ μουσική και την απέχθεια του στα όπλα . Αποτελεί ένα αποκύημα, μίας πολυφυλετικής οικογένειας, που η μητριαρχία την κρατά ακόμα ενωμένη, με μαύρα και λευκά αδέλφια, να συνασπίζονται, γύρω από Ελληνικές λέξεις και συνήθειες. Ο κοινωνικός σχολιασμός του Πελεκάνου, για το ντύσιμο, τα αυτοκίνητα και την επιλογή της διασκέδασης, ακόμα μια φορά, μιλά στον κάθε Ευρωπαίο, που δεν έχει μάτια μόνο για την τηλεόραση, η γενιά του  Iphone  των SUV και όλης της κουλτούρας, της τεχνολογίας και της επώνυμης κατανάλωσης, είναι εδώ, πασπαλισμένη, με λίγο ”χόρτο” και μια συμπεριφορά αμοραλιστική, κυνική και πάνω από όλα ανθρώπινη, όσο και απόμακρη. Μοναχικός αλλά και προκλητικά αξιαγάπητος, ο νέος του ήρωας, φερνει μια πνοή 00ς στο συγγραφικό του έργο και ταυτόχρονα, αποτελεί τον επίσημο απαχαιρετισμό, στους ιδεαλιστές ήρωες των προηγούμενων βιβλίων του, μιας και έχει γευτεί την ενηλικίωση, στα χαμόσπιτα της Φαλούτζα, όταν οι συνομίλικοι του, διασκέδαζαν σε πάρτυ με SLIPKNOT και hip hop. 

Ένα βιβλίο που έρχεται να προστεθεί στα ήδη επιτυχημένα προηγούμενα και ανανεώνει την δυναμική του συγγραφέα, μέσα από έναν ήρωα, που κουβαλά τα τραύματα του βετεράνου σε ένα σιωπηλό αγώνα επιβίωσης και αυτο προσδιορισμού, σε μια Αμερική, που το όνειρο, έχει πλέον ξεθωριάσει. Κλασικός και πάντα επιτυχημένος...Πελεκάνος rocks

«Το σύντομο καλοκαίρι της αναρχίας» Χανς Μάγκνους Έντσενμπέρκερ (Εστία)

«Το σύντομο καλοκαίρι της αναρχίας» Χανς Μάγκνους Έντσενμπέρκερ (Εστία)

 

Ο Γερμανός συγγραφέας Χ.Μ.Ε αποφασίζει να γράψει μια μυθιστορηματική βιογραφία για την τραγικότερη ίσως μορφή του Ισπανικου εμφυλίου. Τον άτυπο ηγέτη των Καταλανών αναρχικών του Μπουεναβεντουρα Ντουρούτι. Ενός ανθρώπου που ακόμη και ο θάνατος του, ως γεγονός, αλλοιώθηκε για να εξυπηρετήσει τις ιστορικές συνθήκες και να υπηρετήσει το αναρχικό κίνημα και τον Εμφύλιο, αφήνοντας υπόνοιες και ηρωοποιώντας, μια μάλλον άτυχη στιγμή.

Το μυστικό που κρατά τον αναγνώστη καθηλωμένο, είναι η συλλογή πληροφοριών που παρατίθενται, σαν ένα καλά δομημένο κολλάζ ή ακόμα καλύτερα ,σαν τα πρακτικά μις δίκης, με τρόπο που όχι μόνο συμπληρώνουν αλλά και αντιπαραθέτουν απόψεις για τον Ισπανό αναρχικό. Ξεκινώντας από την παιδική του ηλικία και την αγωνία για την επιβίωση, γνωρίζουμε τον Ντουρούτι, μέσα από τα μάτια των συντρόφων του, σαν μια μορφή που από τα πολύ νεαρά του χρόνια, εντάχθηκε στο αναρχικό κίνημα, ενάντια σε ιδιοκτήτες, καπιταλιστές αλλά και κομουνιστές, έχοντας βιώσει το ιστορικό μάθημα της Ρωσικής επανάστασης και της εξόντωσης των αναρχικών. Πιστός στην ιδεολογία του και άνθρωπος της δράσης, σε μικρό διάστημα, άρχισε τις μετακινήσεις εντός της Ισπανίας αλλά και στην Ευρώπη, την Γαλλία κυρίως, για να αποφύγει τις διώξεις του Κράτους και να ενισχύσει το αναρχικό κίνημα. Αυτοδίδακτος, αλλά χαρισματικός, θεληματικός και πρακτικός, έγινε αγαπητός σε κάθε χώρα και έδωσε λύσεις, στους γνωστούς «θεωρητικούς», προσδίδοντας την δέουσα σημασία στην πράξη, που θα εφαρμόσει τις θεωρίες και θα τις προσαρμόσει στην πραγματικότητα.

Ο Ντουρούτι, ηγείται εν μέσω συλλογικών διαδικασιών που αποκλείουν την προσωποπαγή δικτατορία, βλπ Σοβιετική δικτατορία ενός κινήματος, που θέλει να ισοπεδώσει τον αστικό κόσμο και τον καπιταλισμό και να δώσει τα μέσα παραγωγής στους εργάτες και αγρότες με σκοπό την αυτοδιαχείριση. Οργανώνει τους συντρόφους του και απαντάνε στις επιθέσεις εργοδοτών και Ισπανικού κράτους, ενώ αφουγκράζεται τον διεθνή πόλεμο που θα ξεκινήσει στην Ισπανία, με αντιπάλους τους δύο φασισμούς, τον Κομμουνισμό και τον Εθνικοσοσιαλισμό. Αναγνωρίζει τον άμεσο κίνδυνο του δευτέρου λόγω του Φράνκο, αλλά προσπαθεί να αποφύγει τις συνέπειες της συνεργασίας με τον πρώτο. Στην Ισπανία εξάλλου οι Σοσιαλιστές και Κομμουνιστές είναι σχεδόν ανύπαρκτοι, μπροστά σε ένα έντονα και ένοπλα οργανωμένο αναρχικό κίνημα, που βασίζεται στους Ρώσους θεωρητικούς και επαναστάτες  αναρχικούς του 19^ου αιώνα και έχει σκοπό την υλοποίηση των σχεδίων τους.

Ο Χ.Μ.Ε δεν καταγράφει μόνο το πολιτικό καζάνι της εποχής στην Ισπανία. Από τις διηγήσεις των στενών συνεργατών του και της Γαλλίδας γυναίκας του, μαθαίνουμε για τον άνθρωπο Ντουρούτι. Για την φαλλοκρατική στάση των Ισπανών αναρχικών και μη, με τη γυναίκα στο σπίτι. Τον Ντουρούτι, που αναλαμβάνει το νοικοκυριό και την μικρή κόρη του, όσο η γυναίκα του εργάζεται ως ταξιθέτρια. Τις πολιτισμικές διαφορές της Ισπανίας με την υπόλοιπη Ευρώπη τη δεκαετία του 30, που δείχνουν μια Ισπανία, που σχεδόν δεν έχει γνωρίσει τον Διαφωτισμό και έχει μείνει στην επιρροή του Ανώτερου Κλήρου και των γαιοκτημόνων και βιομηχάνων. Τις διάφορες Βαρκελώνης, Μαδρίτης και πάνω από ΄όλα την καταστολή, την ένοπλη εξέγερση και το καζάνι που κοχλάζει.

Ο εμφύλιος πόλεμος, είναι γεγονός και ο Ντουρούτι, αποδεικνύει έμπρακτα ότι είναι αρχηγός στο δρόμο ,εκτός από φλογερός ομιλητής και απεργός. Η αλλαγή στην Βαρκελώνη, με την νίκη των αναρχικών, θα φέρει τον ίδιο και τους συντρόφους του, προ των ευθυνών τους. Το κράτος, το νέο κράτος, πρέπει να λειτουργήσει. Η συλλογική συνείδηση και ο σεβασμός στις ανάγκες του συνόλου, η βιομηχανία, τα νοσοκομεία, πρέπει να μείνουν ενεργά. Ταυτόχρονα ο εμφύλιος που πλέον έχει ξεκινήσει, ζητά απαντήσεις, στρατό, συνέχιση της επανάστασης. Η επαφή του με τους «κεντρώους» και «αριστερούς» πολίτικούς, ανύπαρκτους στο λαϊκό έρεισμα μέχρι την επανάσταση, είναι επώδυνη. Ζωσμένος ο ίδιος και οι σύντροφοι του με τα όπλα, είναι η πρώτη αλλαγή στον τρόπο συνομιλίας, με αστούς πολιτικούς. Η επαφή με τους Σοβιετικούς συμβούλους και δημοσιογράφους και οι διάλογοι για την ανάγκη ρεαλισμού στην μετάβαση από το παλιό καθεστώς στην αυτοδιάθεση , η άλλη αλλαγή. Κολεκτιβοποίηση ή ατομική ιδιοκτησία σε ακτήμονες, συζητήσεις στα χωριά που εντάσσονται στην ‘Δημοκρατική’ Ισπανία, δολοφονίες ιερέων, αντιφρονούντων, γαιοκτημόνων, αντεκδικήσεις. Εκεί θα φανεί ακόμη μια φορά ο Ντουρούτι, σαν ηγέτης με πολιτική ευστροφία και ανθρωπιά. Σταματά τους φόνους, αποδέχεται τον προσηλυτισμό, όσων αποδέχονται την νέα κατάσταση. Αλλά σύντομα, θα αλλάξει και ο ίδιος. Απογοητευμένος από την κεντρική εξουσία, το γραφείο και τις καρέκλες, ξεκινά για το μέτωπο, με εθελοντές και μηδενική αντίληψη τι σημαίνει τακτικός πόλεμος.

 

Το τελευταίο μέρος του βιβλίου έχει δύο τμήματα. Την ιστορία της ταξιαρχίας Ντουρούτι στο μέτωπο της Σαραγόσα. Τον επαναστάτη Ντουρούτι, που παίρνει ως γραμματέα, έναν παπά, που σώνει ο ίδιος από βέβαιο θάνατο. Την προσωπική του ανάμιξη στον κάθε πολιτοφύλακα, που θέλει να σταματήσει να πολεμά και αυτός συνομιλεί μαζί του για το αξιακό σύστημα της επανάστασης και το φιλότιμο, του μεσογειακού άνδρα. Είναι μια ιστορία, που ταυτόχρονα αναδεικνύει πως στα μετόπισθεν το έως τότε ανύπαρκτο ΚΚΙ με τη βοήθεια των Σοβιετικών αναδεικνύεται σε σημαντικό παίκτη, που καπηλεύεται την επανάσταση και εξουδετερώνει έντεχνα όπου μπορεί τους αναρχικούς, που είναι μια ομάδα επαναστατών αιθεροβαμόνων μεν, αλλά πιστών στα αταξικά επαναστατικά ιδανικά τους. Ο Ντουρούτι πολεμά. Οργανώνει, επανεκπαιδεύει, αλλά πάνω και πριν από όλα σέβεται τον άνθρωπο. Δεν αντεκδικείται, παραμένει Ισπανός σεξιστής, στέλνοντάς τη γυναίκα του σπίτι, γιατί δεν θεωρεί ότι οι γυναίκες έχουν θέση στον αγώνα, στην πρώτη γραμμή. Συνομιλεί πολίτικά με τους Σοβιετικούς που έρχονται ως δημοσιογράφοι, να του δείξουν τα τρωτά σημεία της επαναστατικής λογικής του. Αναγκάζεται να συμβιβαστεί. Οργανώνει τους πολιτοφύλακες με στρατιωτικό τρόπο στο τέλος, γιατί πρέπει κάποια στιγμή το αίμα που χύνουν να γίνει αποδοτικό. Συμβιβάζεται, σε διεκδικήσεις. Αναγνωρίζει την εμβληματική προσωπικότητα του, την επιρροή στον απλό Ισπανό και τη χρησιμοποιεί , άδολα προς όφελος της επανάστασης, αφήνοτνας τα πολικά ξεκαθαρίσματα με τα ΄φίλια κόμματα, παρατάξεις στο τέλος του αγώνα.

Οι δηλώσεις όσων έζησαν τον πόλεμο κοντά του, αλλά και τον ίδιο, δείχνουν πόσο αιματοβαμμένος, γεμάτος μίσος είναι ο Ισπανικός εμφύλιος, ειδικά η Σιμόν Βειλ. Ταυτόχρονα δείχνουν τον ίδιο τον Ντουρούτι, αεικίνητο αλλά και σε αδιέξοδο, να αφήνει πίσω του τον καθαρόαιμο επαναστάτη εαυτό του, σε μια προσπάθεια, απέλπιδα (?) να οδηγήσει την τελματωμένη επανάσταση στην τελική νίκη, συμμαχώντας με το πιο αστικό , συντηρητικό κόμμα, που προέκυψε από την επανάσταση, το Κομμουνιστικό. Η συμμαχία  με τον διάβολο, που θα κοστίσει μετά το θάνατο του Ντουρούτι, στους αναρχικούς τα πάντα. Πιστός ιδεολόγος, δέχεται να πάει στην Μαδρίτη για να βοηθήσει. Εκεί θα γνωρίσει και θα αποδεχτεί και την στρατιωτική αποτυχία, μιας και οι δυνάμεις του βασίζονται στην δημοκρατική συμμετοχικότητα και σε έναν πόλεμο με στρατιωτικές δυνάμεις πειθαρχημένες, δεν επαρκεί το θάρρος. Χρειάζεται και η τακτική σκέψη, που δεν έχει το αναρχικός συνονθύλευμα, που υπακούει στις διαταγές εθελοντικά και τις αμφισβητεί εξίσου εύκολα. Κάπου εκεί αναγνωρίζουμε τα γιατί της αποτυχίας της κοινωνικής επανάστασης, να αποκτήσει τον έλεγχο της Ισπανίας. Οι αναρχικοί στο πρόσωπο του Ντουρούτι, εκφράζουν τον ιδεαλισμό του 19^ου αιώνα, την πίστη στον άνθρωπο και αποτυγχάνουν ακριβώς εξαιτίας αυτής της πίστης. Αντίπαλοι τους, φίλοι και εχθροί, φτιαγμένοι στο καλούπι του μαζάνθρωπου των ακραίων συστημάτων. Δεν θα επιτρέψουν ποτέ στην ελεύθερη σκέψη έστω και αν τελικά είναι μια σκέψη που δολιχοδρομεί και υπαναχωρεί παγιδευμένη στο ίδιο το εγγενές δημοκρατικό υπόβαθρο της, να γίνει κυρίαρχος τρόπος λήψης αποφάσεων. Η δικτατορία του προλεταριάτου, έχει σκοπό να αντικαταστήσει την δικτατορία του κλήρου και του Βασιλιά /Βιομηχάνων, γαιοκτημόνων.

Ο Ντουρούτι στέκεται ανάμεσα τους, προστατεύοντας τον απλό άνθρωπο, όπως έμαθε από τα μηχανουργεία και την καθημερινότητα της βιοπάλης. Εμπνέει και τελικά χάνεται, δέσμιος της εικόνας του. Ακάλυπτος πλησιάζει την πρώτη γραμμή, για να επιθεωρήσει, εμψυχώσει, και πεθαίνει. Βολή από τον εχθρό…. Ο πιο άδοξος θάνατος όπως θα αποδειχθεί αργότερα. Το αυτόματο του, εκπυρσοκροτεί, καθώς βγαίνει από το αυτοκίνητο με τους συντρόφους του, να επιθεωρήσει την πρώτη γραμμή του μετώπου. Ο θάνατος του, μετατρέπεται σε πολιτικό παιχνίδι. Πρέπει να ηρωοποιηθεί, να συνεχίσει να προσφέρει στην επανάσταση, πιστός στην Ισπανική παράδοση του Ελ Σιντ. Το ατύχημα, ανθρώπινο αλλά τραγικό και ανάρμοστο για ένα ήρωα, πρέπει να κρατηθεί κρυφό.

Μαρτυρίες που ξεκινούν από την κηδεία του, όπως και το βιβλίο και φτάνουν στους συντρόφους του που έφυγαν εξόριστοι στη Γαλλία να περιμένουν την πτώση του Φράνκο. Ένα βιβλίο γεμάτο από μαρτυρίες φίλων αλλά και εχθρών, για έναν άνθρωπο που η μοίρα τίμησε με το θάνατο, πριν αναγκαστεί να κάνει υποχωρήσεις που θα καταρράκωναν τον επαναστάτη, προς όφελος της επιβίωσης της επανάστασης.

Έντονο σαν το κεντρικό πρόσωπο που αποτελεί το θέμα του, καλογραμμένο, ένα κολλάζ με ελάχιστα κενά. Γεμάτο από τον Ισπανικό ήλιο, την μικρή εκείνη στιγμή στον Ιστορικό χρόνο που ο πραγματικός αναρχισμός λειτούργησε αλλά και γεμάτο ρωτήματα, για την παθογένεια των μαζικών επαναστατικών κινημάτων όταν καταλάβουν την εξουσία. ‘Ένα βιβλίο για ένα χαρισματικό άνδρα, που παρέμεινε Ισπανός αλλά και αναρχικός, με τα ελαττώματα και τα προτερήματα του. Μια μορφή που όπως και μερικές δεκαετίες αργότερα ο Τσε Γκεβάρα, γλύτωσε την φθορά του χρόνου και της εξουσίας, μέσα από το θάνατο. Χωρίς να απαλείψει τις νύξεις για τα εγκλήματα κατά των αντιπάλων στον εμφύλιο, επικεντρώνεται στον Ντουρούτι, ιδεαλιστή, αφελή αλλά και πραγματιστή ταυτόχρονα και στο άδοξο τέλος του. Αξίζει του χρόνου και της προσοχής σας.

Phil Vincent- "Today,tomorrow, yesterday"

Phil Vincent- "Today, tomorrow, yesterday"

Surprising uplifting and fresh sounding, the new, 22nd studio work of Phil Vinsent captured my attention. From the deeply moving opener "Loss Pt1:Hole in my heart" to the BEATLESesque "Same mistake' is a truly remarkable album. Catchy melodies, spot on choruses, a smooth, velvet voice and guitars, lots of guitars in the finest of the US hard rock tradition. 

Imagine a combination of WINGER, BEATLES, ENUFF Z NUFF, STYX, Mike Tramp blended with a modern edge. The album is a powerhouse of melody and emotional fireworks and allows the listener to enjoy some quality melodic hard rock, with no compromises. It stands out in these years of corporate, generic hard rock.The album closes with the same deeply emotional tribute to loss with "Loss Pt2:One day we'll meet again", a piano led emotional charged ballad.

7,5