Danko Jones- Power trio

Life is simple, rock is simple. Danko Jones knows that and he delivers another in your face, straight forward album. No MUSE tech prop pop histrionics, No MAHOGANY RUSH space tripping, No RUSH stellar prog experiences, no EXCITER ,THE RODS speed metal anthems. Danko drinks AC/DC and pisses MOTORHEAD. His trio is the result of almost two years with Covid protected lifes full of bitterness, anxiety, fear, disillusion, lack of human contact, overload by digital conferences, meetings, buying. He just switches on the amplifier, plugs in his guitar and starts the musical mayhem from the AC/DC opener "I want out" to the more sophisticated "Ship of lies" and the rockier "Blue jean denim jumpsuit" . DJ Trio delivers music from the heart with guts, distortion, brutality and melody. "Start the show" says it all. 

 

 

We need bands like the Danko Jones band and I hope he collaborates with Iggy. He is a human dynamo and this album is reinvigorating in these difficult times. Uplifting hard rock music from a tight band with a leader who will raise the roof of your local club, whenever concerts will be a reality.

 

7,5

Song of the week Asking Alexandria - Alone Again

 Song of the week

 

 

Asking Alexandria - Alone Again

Asking Alexandria - Alone Again (Official Music Video)

 Pre-Save/Pre-Order the new album 'See What's On The Inside' out OCT 1- https://askingalexandria.ffm.to/swoti

Eric Burdon –“Don’t let me be misunderstood" «Χωρίς παρεξήγηση» (Ηλέκτρα)

Η θρυλική φωνή των Animals σε μια χορταστική βιογραφία του από τις εργατουπόλεις της Βορείου Αγγλίας στο Λος Άντζελες και την έρημο. Γυναίκες, ναρκωτικά μηχανές η αγάπη για τις αχανείς εκτάσεις από την Καλιφόρνια ως το Ισραήλ, κοινός παρονομαστής όλων τα μπλουζ. Ο Burdon δεν ξεχνά από που ξεκίνησε, απομυθοποιεί τα 60ς και την όποια επανάσταση, μιλά με τρυφερό τόνο για τα ψυχοτρόπα ναρκωτικά και την ζωή στο μεταίχμιο. Ευχαριστεί τους γονείς του και τον θεό που είναι ακόμη ζωντανός για να θυμάται και να διηγείται. Μια βιογραφία με χρονικά κενά αλλά και δυνατά σημεία, για έναν άνθρωπο που αγάπησε την μουσική κι αυτή του το ανταπέδωσε. Περνά σχετικά επιδερμικά την εκμετάλλευση από τις δισκογραφικές εταιρίες και τους μάνατζερς, την σχέση του με τον κινηματογράφο αλλά είναι ορμητικός όπως η προσέγγιση του στα μπλουζ σε ένα βιβλίο τίμιο, από την γνωριμία του με τον Hendrix μέχρι τη συμμετοχή του στην ταινία για τους Doors.

Η ζωή στα 60ς, η γνωριμία και φιλία με τον Hendrix, η ενοχή οτι ίσως μπορούσε να τον σώσει, είναι το πιο δυνατό κομμάτι της εμπειρίας του, μαζί με αυτό της εκμετάλλευσης από τους μάνατζερ όλων των ειδών. Καλλιτέχνης της αναζήτησης είτε μουσικά με τους Animals, New Animals, War είτε μέσω των ψυχοτρόπων ουσιών βλπ Lsd, o Burdon αποτελεί τον «ιδεαλιστή» δυτικό, με «αριστερή» σκέψη που στην πραγματικότητα, αγαπά την ελευθερία της Δύσης αλλά θεωρεί τον εαυτό του αντισυστημικό, χωρίς να παραμελεί την ανάγκη να πληρώνεται δίκαια για την εργασία του και να μένει σε ξενοδοχεία ανάλογα του στάτους του. Η πικρία του αποτυχημένου γάμου και η αμφιβολία για το όσο καλός πατέρας στάθηκε, θάβονται κάτω από τις αναμνήσεις της συνύπαρξης με σταρ του κινηματογράφου βλπ.Στιβ Μακ Κούιν και της μουσικής , σαν δύο ζωές να παλεύουν ποια θα υπερισχύσει της άλλης. Το τμήμα με την αναφορά στην RAF- Φράξια Κόκκινος Στρατός και η φυλάκιση ως ύποπτου για φιλική στάση προς τρομοκράτες , είναι από τα πιο διασκεδαστικά σημεία του βιβλίου, γιατί πραγματικά διαχωρίζουν μια μαγική φωνή, από έναν άνθρωπο που ζει σε μια Ευρώπη αλλαγών, δίχως να έχει αντιληφθεί το κύμα βίας και πολίτικων, ιδεολογικών ζυμώσεων.

Η πιο συγκινητική στιγμή του βιβλίου, είαι σίγουρα η γνωριμία του Burdon με το πραγματικό “Σπίτι του ήλιου” στη Νέα Ορλεάνη. Μια συναισθηματικά φορτισμένη σκηνή με τον τραγουδιστή να συναντά το πεπρωμένο του. Επίσης φορτισμένη είναι η εμφάνιση του στο Σεράγεβο αν και το να αποκαλεί τους Σέρβους φασίστες, μαρτυρά οτι δεν έχει ιδέα για το τί συνέβη στον συγκεκριμένο εμφύλιο. Ίσως για αυτό και δεν μιλά πολύ για το Κόσοβο και το παιδί που με δάκρυα του ζητά να μεσολαβήσει ,να εμφανιστεί εκεί, γιατί τον χρειάζονται…

Ξεχωριστό είναι και το τελευταίο κομμάτι του βιβλίου με την γνωριμία του τραγουδιστή με το Ελληνικό «ποπ» όπως το ονομάζει σχήμα των Πυξ Λαξ και τη συνεργασία μαζί τους. Τα σχόλια για την Ελλάδα που χαρακτηρίζει ως τριτοκοσμική, τη γνωριμία του με την "αγωνίστρια» υπουργό Μερκούρη (δείγμα της βαθιάς κατανόησης του Burdon για τον σύγχρονο πολιτικό χάρτη) που ήταν στο κοινό της συναυλίας του και την απογοήτευση του από τα Ελληνικά ξενοδοχεία, μέχρι να μείνει στο Κινγκ Τζορτζ, ως γνήσιος εστέτ μπλουζ μαν. Η αναφορά του στον σκηνοθέτη Αντώνη Κόκκινο και τη συμμετοχή του στην ταινία του «Ο αδελφός μου και εγώ», είναι αυτή που σώνει την κατάσταση, αλλά δεν μας γλυτώνει από τα μειδιάματα όταν αναφέρεται σε κόκκινα και μαύρα "φασιστικά’ συνθήματα στους τοίχους που ξεχωρίζει ως καλά και κακά από το χρώμα, δίχως να μπορεί να τα διαβάσει.

Αν τα 60ς και τα μπλουζ σας ενδιαφέρουν αξίζει να διαβάσετε ,την ιστορία του ανθρώπου που έκανε το “House of the rising sun” επιτυχία για να μην πάρει τίποτα από τα δικαιώματα του, αιώνιος έφηβος, αφελής αλλά κι αξιαγάπητος, ασθματικός και μπλουζίστας. Αν έχετε διάθεση να σκεφτείτε γιατί οι ροκ καλλιτέχνες και η πολιτική κρίση σπάνια συνάδουν, πάλι η «αθώα» ματιά του Burdon σε χώρες όπως η Σερβία, Γερμανία, Ελλάδα, Ισραήλ, Κατεχόμενα αλλά και Η.Π.Α θα σας πείσει οτι έκαστος στο είδος του και ο Burdon μόνο στο τραγούδι.

Lindsey Buckingham-"Lindsey Buckingham"

 

 

A man his guitar and his sensitivities. LB can work properly out of FLEETWOOD MAC and he has the touch for a soft spot melody working at the maximum. '' I Don't mind" could be easily a song by the BEACH BOYS, THE BANGLES or even a Brit pop lost diamond. Mesmerizing rhythms, great vocals and some female backing vocals that make a sugar coated song ready to leave its fingerprint in your brain cells. The more upbeat "On the wrong side' still has the CARS feeling , the one of the sun showered melodies that drive the blurriness and the bad mood away. 

 

A pure pop melodic album, equally modern and equally based on the 60s recipes that defined the pop/FM sound. This album sets the standards high for the next work by the rest of the MAC's as the melody has probably left the building. You'll hear the characteristic guitar that made "Rumors" such a hit , a bit more modern, but always touching. A songwriter of the highest caliber, delivers a beautiful melodic pop rock album, that even at more drum n bass songs like "Swan song" never loses its orientation although LB tries to flirt with the dance floor and the younger generations. 

 

 

"Blind love" is a song that Roy Orbison would love to have sung, with its catchy melody and the uptempo chorus, contrasting the laid back main song. "Time' is a simple song about everyday bitterness ,kind of a more pop-ish REM.The album balances between 60s influenced pop and modern melancholic FM rock like "Dancing". In every case and every sense it aims straight to the heart to the deeper feelings and emotions, painting the post covid world with the colors of the sunset after the storm.

 

 

7,5

 

 

Bernie Marsden- "Kings"

 

Ex ALASKA/WHITESNAKE/M3 and whatever you want guitar man at his latest effort. He already wrote along Joe Bonmassa, his latest effort and he returns after his autobiography "Wheres  my guitar" with an album full of blues standards. WHITESNAKE until "Slide it in" are equally Marsden's work and creation as are Coverdale's. Bernie Marsden is a low key guitar player with a great feeling for the blues and wrote some of the best WHITESNAKE songs. At this his latest work, h introduces the younger generations aT  to his sweet style of playing and even beats contemporary artists black keys and WHITE STRIPES at songs like "Key to the highway". 

 

 

 

An album for purists and those who didn't like the 1987 turn full of heart,sentient,honky tonk piano, Hammond, harmonicas and a guitar that resonates BB KING,Albert King and Elmor James keeping the blues feeling by one of the last British Blues guitar heroes. Along with Marsden are “KINGS” is the first album of Bernie Marsden’s “Inspirations Series”. Featuring 10 songs that were originally recorded by Albert, B.B. & Freddie King, and recorded in a studio in Oxfordshire with a band that just locked into a natural groove, “KINGS” is chock full of blues and soul. Additionally, two Bernie Marsden penned instrumentals inspired by The Kings appear as bonus tracks on the album.And because Bernie Marsden is arel old school musician, he gives away plectrums as long as you send a stamped envelope and a stock is remaining. No money killer instinct, just that of a great player."Help me through the day' and "Ill play the blues for you" are among the songs that stand out especially because of his approach a mix between British Invasion and US blues.

8

Song of the week Eskimo Callboy - WE GOT THE MOVES

 Song of the week

 

Eskimo Callboy - WE GOT THE MOVES (OFFICIAL VIDEO)

 

 

«Σικελικό ειδύλλιο» -Σώτη Τριανταφύλλου  (Πατάκης)

 

Η Σώτη Τριανταφύλλου σε ένα ακόμη μυθιστόρημα, που έχει ως συνήθως βαθιά ανθρώπινο χαρακτήρα, με ήρωες που θέλουν να πετάξουν αλλά βουλιάζουν στα δεσμά της συνήθειας, που επιλέγουν γιατί αυτή ξέρουν ή γιατί το αύριο είναι μια επιλογή που δεν θέλουν ακόμα να εξερευνήσουν.

 

 

Με φόντο μια μικρή πολη της Σικελίας στα μέσα της δεκαετίας του 50, ο αστυνόμος Λούκα Ντε Ματέις, και η νεαρή Κοντσέττα Βιτάλε, θα μας μιλήσουν για τις ιστορίες τους. Η Ιταλία μετά τον πόλεμο, με τους νοσταλγούς του Μουσολίνι, τους αριστερούς συνδικαλιστές και τους χωρικούς του Νότου, που θεωρούν το Παλέρμο σαν μια δεύτερη πρωτεύουσα και την τοπική Μαφία σαν το Κράτος. Μια χώρα που σε αντιστοιχία με την τότε Ελλάδα, οδηγείται σιγά σιγά στον εκσυγχρονισμό, με την τηλεόραση να απειλεί τον υπαίθριο κινηματογράφο στο καφενείο του χωριού, μια από τις απολαύσεις της νεαρής Κοντσέττα. Η αλλαγή στην κοινωνία, αργεί, σε αντίθεση με την τεχνολογική αλλαγή. Οι Αμερικανοί απελευθερώνουν τους Ιταλούς από τον φασιστικό ζυγό, αλλά οχι από την υπακοή στην Μαφία, τον παραγκωνισμό της γυναίκας, τον νωχελικό ρυθμό της Σικελίας και της Νότιας Ιταλίας σε αντίθεση με τον Βιομηχανικό Βορά, Ο Ντι Ματέι, ορφανό που έχει φτιάξει το μέλλον του μέσα από την προσπάθεια, το διάβασμα, μέλος του φασιστικού κόμματος, δίχως πολιτική στάση, συμμετέχει στην εκστρατεία στην Αβησσυνία, αναιρεί και καταρρίπτει μέσα του, το όνειρο του Μαρε Νόστρουμ, επιζώντας του πολέμου, με την δική του πληγή, την απώλειά της κόρης του από υψηλό πυρετό, που αμέλησε να φροντίσει εγκαίρως . Η διάλυση του γάμου του, δίνει στον ψηλό αστυνόμο, ένα μόνο σκοπό, να διαλύσει την Μαφία. Για να το πετύχει αυτό κατεβαίνει στη Σικελία με σκοπό να δημιουργήσει ένα πίνακα οικογενειών και κοινών μοτίβων στα εγκλήματα, να κινητοποιήσει τον τοπικό πληθυσμό και τελικά να νικήσει τη Μαφία απομονώντας τη. Η Κοντσέττα Βιτάλε, μέλος μιας οικογένειας με κορίτσια που ο γάμος είναι η λύση για να φύγουν από το σπίτι, έχει όνειρα, να τελειώσει το γυμνάσιο, να δει την Ρώμη.

 

 

Οι δρόμοι τους διασταυρώνονται, όταν η κοπέλα παίρνει την θέση της καθαρίστριας στο αστυνομικό τμήμα. Ο αστυνόμος την έχει υπό την προστασία του. Η αλλαγή έρχεται, όπως το ηλεκτρικό, το μικρό φίατ του Αστυνόμου και η τηλεόραση, αλλά δεν υπολογίζει τον αστάθμητο παράγοντα. Την βαθιά ριζωμένη οπισθοδρομικότητα, την άρνηση να ξεφύγουν από τη ραστώνη του Νότου. Η Κοντσέττα θα πέσει θύμα βιασμού, ο αστυνόμος, θα προκαλέσει με τις επαφές και τα ευρήματα του την Μαφία και η τύχη και των δύο θα αλλάξει. Θα οδηγηθούν σε επιλογές που θα αποδεχθούν , μοιρολατρικά ο αστυνόμος, που η ζωή του είναι βραδινά νεγκρόνι και αναπολήσεις της οικογενειακής ζωής παρέα με Ιταλικά τραγούδια.

Η κοπέλα θα κάνει την δική της επανάσταση, θα επιζητήσει την αλλαγή, θα βρει την απρόσμενη στήριξη μέσα στην οικογένεια της και τελικά θα αποφασίσει με γνώμονα όχι τις επιταγές της τοπικής κοινωνίας, αλλά τις δικές της δυνατότητες. Η Τριανταφύλλου ακόμη μια φορά, έχει ήρωες και ηρωίδες ανθρώπους, με όνειρα και λιγότερο πάθη, που ασφυκτιούν από το παρελθόν αλλά δεν έχουν πάντα την δυνατότητα να αλλάξουν το μέλλον, χωρίς όμως να αποδέχονται αυτή την αδυναμία. Σε μια κοινωνία βαθιά συντηρητική, οι ίδιοι θεσμοί ,που λειτουργούν ως βαρίδια θα λειτουργήσουν επωαστικά, γιατί η ίδια παράδοση που λειτουργεί ως τροχοπέδη, είναι κοιτίδα επώασης για την πληγωμένη Κοντσέττα, δίνοντας της το θάρρος να αποφασίσει, να αντιμετωπίσει τον κόσμο, με μικρά,  αλλά σταθερά βήματα. Δίχως να καταφεύγει σε μελοδραματισμούς ,αλλά με μια ρεαλιστική γραφή, λιτή και απλή, όχι απλοϊκή, η Τριανταφύλλου, αποδομεί την γραφικότητα του Ιταλικού Νότου, αντίστοιχα της Ελληνικής μεταπολεμικής κοινωνίας και εστιάζει σε ο,τι κάνει τον άνθρωπο πιο δυνατό. Στον σκοπό, την ανάγκη να προχωρήσουμε και να αλλάξουμε σε πείσμα συνθηκών, κοινωνικών επιταγών.

 

Το ¨Σικελικό ειδύλλιο» δεν είναι σε καμία περίπτωση, μια ερωτική ιστορία, όπως υπαινίσσεται ο τίτλος του. Είναι μια ιστορία για τον έρωτα, την απογοήτευση, βαθιά αισιόδοξη, ακόμα και όταν ο θάνατος και η κοινωνική απόρριψη κυριαρχούν. Ένας μικρός ύμνος στην αγάπη για το διάβασμα, το όνειρο, την γνώση και την ανάγκη του καθενός να χαράζει το δικό του μονοπάτι, έστω και μικρό, παίρνοντας την ευθύνη των πράξεων του. Δίχως μεγαλοστομίες, αφήνει μια γλυκόπικρη γεύση, ένα χαμόγελο και μια σκέψη για το χθες, που στις ημέρες μας με τις δολοφονίες πάθους γυναικών, είναι ακόμη πιο επίκαιρο, για την πραγματική γυναικεία χειραφέτηση που είναι για την Κοντσέττα, έστω και με άγνοια όρων όπως χειραφέτηση και φεμινισμός, καθημερινή πρακτική σε ένα εχθρικό περιβάλλον. Μια παραβολή για την διαφθορά και τον έλεγχο στον απλό άνθρωπο, σε κοινωνικό επίπεδο με τη σύγκρουση του Ντι Ματέι με τη Μαφία και της Κοντσέττα με την οικογένεια και το περιβάλλον της. Πριν σηκωθείς πρέπει να πέσεις, πριν τρέξεις, πρέπει να μάθεις να περπατάς και να στοχεύεις εκεί που μπορείς, για να δεις το αύριο λίγο καλύτερο. Σώτη Τριανταφύλλου σε μια ένεση αισιοδοξίας, σε έναν σκοτεινό κόσμο, επίκαιρη και γεμάτη εν συναίσθηση, αναδεικνύοντας τις ομοιότητες ανάμεσα στη δεκαετία του 50 σε Ελλάδα και Ιταλία αλλά και πόσο λίγο έχουμε προχωρήσει σε βασικά θέματα. Αν έχετε κόρη κάντε της αυτό το βιβλίο δώρο.