Bernie Marsden- "Kings"

 

Ex ALASKA/WHITESNAKE/M3 and whatever you want guitar man at his latest effort. He already wrote along Joe Bonmassa, his latest effort and he returns after his autobiography "Wheres  my guitar" with an album full of blues standards. WHITESNAKE until "Slide it in" are equally Marsden's work and creation as are Coverdale's. Bernie Marsden is a low key guitar player with a great feeling for the blues and wrote some of the best WHITESNAKE songs. At this his latest work, h introduces the younger generations aT  to his sweet style of playing and even beats contemporary artists black keys and WHITE STRIPES at songs like "Key to the highway". 

 

 

 

An album for purists and those who didn't like the 1987 turn full of heart,sentient,honky tonk piano, Hammond, harmonicas and a guitar that resonates BB KING,Albert King and Elmor James keeping the blues feeling by one of the last British Blues guitar heroes. Along with Marsden are “KINGS” is the first album of Bernie Marsden’s “Inspirations Series”. Featuring 10 songs that were originally recorded by Albert, B.B. & Freddie King, and recorded in a studio in Oxfordshire with a band that just locked into a natural groove, “KINGS” is chock full of blues and soul. Additionally, two Bernie Marsden penned instrumentals inspired by The Kings appear as bonus tracks on the album.And because Bernie Marsden is arel old school musician, he gives away plectrums as long as you send a stamped envelope and a stock is remaining. No money killer instinct, just that of a great player."Help me through the day' and "Ill play the blues for you" are among the songs that stand out especially because of his approach a mix between British Invasion and US blues.

8

Song of the week Eskimo Callboy - WE GOT THE MOVES

 Song of the week

 

Eskimo Callboy - WE GOT THE MOVES (OFFICIAL VIDEO)

 

 

«Σικελικό ειδύλλιο» -Σώτη Τριανταφύλλου  (Πατάκης)

 

Η Σώτη Τριανταφύλλου σε ένα ακόμη μυθιστόρημα, που έχει ως συνήθως βαθιά ανθρώπινο χαρακτήρα, με ήρωες που θέλουν να πετάξουν αλλά βουλιάζουν στα δεσμά της συνήθειας, που επιλέγουν γιατί αυτή ξέρουν ή γιατί το αύριο είναι μια επιλογή που δεν θέλουν ακόμα να εξερευνήσουν.

 

 

Με φόντο μια μικρή πολη της Σικελίας στα μέσα της δεκαετίας του 50, ο αστυνόμος Λούκα Ντε Ματέις, και η νεαρή Κοντσέττα Βιτάλε, θα μας μιλήσουν για τις ιστορίες τους. Η Ιταλία μετά τον πόλεμο, με τους νοσταλγούς του Μουσολίνι, τους αριστερούς συνδικαλιστές και τους χωρικούς του Νότου, που θεωρούν το Παλέρμο σαν μια δεύτερη πρωτεύουσα και την τοπική Μαφία σαν το Κράτος. Μια χώρα που σε αντιστοιχία με την τότε Ελλάδα, οδηγείται σιγά σιγά στον εκσυγχρονισμό, με την τηλεόραση να απειλεί τον υπαίθριο κινηματογράφο στο καφενείο του χωριού, μια από τις απολαύσεις της νεαρής Κοντσέττα. Η αλλαγή στην κοινωνία, αργεί, σε αντίθεση με την τεχνολογική αλλαγή. Οι Αμερικανοί απελευθερώνουν τους Ιταλούς από τον φασιστικό ζυγό, αλλά οχι από την υπακοή στην Μαφία, τον παραγκωνισμό της γυναίκας, τον νωχελικό ρυθμό της Σικελίας και της Νότιας Ιταλίας σε αντίθεση με τον Βιομηχανικό Βορά, Ο Ντι Ματέι, ορφανό που έχει φτιάξει το μέλλον του μέσα από την προσπάθεια, το διάβασμα, μέλος του φασιστικού κόμματος, δίχως πολιτική στάση, συμμετέχει στην εκστρατεία στην Αβησσυνία, αναιρεί και καταρρίπτει μέσα του, το όνειρο του Μαρε Νόστρουμ, επιζώντας του πολέμου, με την δική του πληγή, την απώλειά της κόρης του από υψηλό πυρετό, που αμέλησε να φροντίσει εγκαίρως . Η διάλυση του γάμου του, δίνει στον ψηλό αστυνόμο, ένα μόνο σκοπό, να διαλύσει την Μαφία. Για να το πετύχει αυτό κατεβαίνει στη Σικελία με σκοπό να δημιουργήσει ένα πίνακα οικογενειών και κοινών μοτίβων στα εγκλήματα, να κινητοποιήσει τον τοπικό πληθυσμό και τελικά να νικήσει τη Μαφία απομονώντας τη. Η Κοντσέττα Βιτάλε, μέλος μιας οικογένειας με κορίτσια που ο γάμος είναι η λύση για να φύγουν από το σπίτι, έχει όνειρα, να τελειώσει το γυμνάσιο, να δει την Ρώμη.

 

 

Οι δρόμοι τους διασταυρώνονται, όταν η κοπέλα παίρνει την θέση της καθαρίστριας στο αστυνομικό τμήμα. Ο αστυνόμος την έχει υπό την προστασία του. Η αλλαγή έρχεται, όπως το ηλεκτρικό, το μικρό φίατ του Αστυνόμου και η τηλεόραση, αλλά δεν υπολογίζει τον αστάθμητο παράγοντα. Την βαθιά ριζωμένη οπισθοδρομικότητα, την άρνηση να ξεφύγουν από τη ραστώνη του Νότου. Η Κοντσέττα θα πέσει θύμα βιασμού, ο αστυνόμος, θα προκαλέσει με τις επαφές και τα ευρήματα του την Μαφία και η τύχη και των δύο θα αλλάξει. Θα οδηγηθούν σε επιλογές που θα αποδεχθούν , μοιρολατρικά ο αστυνόμος, που η ζωή του είναι βραδινά νεγκρόνι και αναπολήσεις της οικογενειακής ζωής παρέα με Ιταλικά τραγούδια.

Η κοπέλα θα κάνει την δική της επανάσταση, θα επιζητήσει την αλλαγή, θα βρει την απρόσμενη στήριξη μέσα στην οικογένεια της και τελικά θα αποφασίσει με γνώμονα όχι τις επιταγές της τοπικής κοινωνίας, αλλά τις δικές της δυνατότητες. Η Τριανταφύλλου ακόμη μια φορά, έχει ήρωες και ηρωίδες ανθρώπους, με όνειρα και λιγότερο πάθη, που ασφυκτιούν από το παρελθόν αλλά δεν έχουν πάντα την δυνατότητα να αλλάξουν το μέλλον, χωρίς όμως να αποδέχονται αυτή την αδυναμία. Σε μια κοινωνία βαθιά συντηρητική, οι ίδιοι θεσμοί ,που λειτουργούν ως βαρίδια θα λειτουργήσουν επωαστικά, γιατί η ίδια παράδοση που λειτουργεί ως τροχοπέδη, είναι κοιτίδα επώασης για την πληγωμένη Κοντσέττα, δίνοντας της το θάρρος να αποφασίσει, να αντιμετωπίσει τον κόσμο, με μικρά,  αλλά σταθερά βήματα. Δίχως να καταφεύγει σε μελοδραματισμούς ,αλλά με μια ρεαλιστική γραφή, λιτή και απλή, όχι απλοϊκή, η Τριανταφύλλου, αποδομεί την γραφικότητα του Ιταλικού Νότου, αντίστοιχα της Ελληνικής μεταπολεμικής κοινωνίας και εστιάζει σε ο,τι κάνει τον άνθρωπο πιο δυνατό. Στον σκοπό, την ανάγκη να προχωρήσουμε και να αλλάξουμε σε πείσμα συνθηκών, κοινωνικών επιταγών.

 

Το ¨Σικελικό ειδύλλιο» δεν είναι σε καμία περίπτωση, μια ερωτική ιστορία, όπως υπαινίσσεται ο τίτλος του. Είναι μια ιστορία για τον έρωτα, την απογοήτευση, βαθιά αισιόδοξη, ακόμα και όταν ο θάνατος και η κοινωνική απόρριψη κυριαρχούν. Ένας μικρός ύμνος στην αγάπη για το διάβασμα, το όνειρο, την γνώση και την ανάγκη του καθενός να χαράζει το δικό του μονοπάτι, έστω και μικρό, παίρνοντας την ευθύνη των πράξεων του. Δίχως μεγαλοστομίες, αφήνει μια γλυκόπικρη γεύση, ένα χαμόγελο και μια σκέψη για το χθες, που στις ημέρες μας με τις δολοφονίες πάθους γυναικών, είναι ακόμη πιο επίκαιρο, για την πραγματική γυναικεία χειραφέτηση που είναι για την Κοντσέττα, έστω και με άγνοια όρων όπως χειραφέτηση και φεμινισμός, καθημερινή πρακτική σε ένα εχθρικό περιβάλλον. Μια παραβολή για την διαφθορά και τον έλεγχο στον απλό άνθρωπο, σε κοινωνικό επίπεδο με τη σύγκρουση του Ντι Ματέι με τη Μαφία και της Κοντσέττα με την οικογένεια και το περιβάλλον της. Πριν σηκωθείς πρέπει να πέσεις, πριν τρέξεις, πρέπει να μάθεις να περπατάς και να στοχεύεις εκεί που μπορείς, για να δεις το αύριο λίγο καλύτερο. Σώτη Τριανταφύλλου σε μια ένεση αισιοδοξίας, σε έναν σκοτεινό κόσμο, επίκαιρη και γεμάτη εν συναίσθηση, αναδεικνύοντας τις ομοιότητες ανάμεσα στη δεκαετία του 50 σε Ελλάδα και Ιταλία αλλά και πόσο λίγο έχουμε προχωρήσει σε βασικά θέματα. Αν έχετε κόρη κάντε της αυτό το βιβλίο δώρο.

SPEKTRA- "Overload"

The backing vocalist and guitar player BJ, of the JSS band/DANGER ANGEL lead singer comes one more time upfront and along his Brazilian band mates  Edu Cominato (drums) and Leo Mancini (guitars) from Tempestt and the JSS Band, as well as featuring producer and composer Henrique Canale (bass) delivers a pure melodic hard rock record in the vein of JSS, TYKETO, Danny Vaughn, GIANT, HARDLINE, WINGER. 

 

 

Big choruses, great back vocals from JSS himself and some excellent songs like "Since i found you" a mid tempo ballad, or powerful like "Overload", "Don't matter" and the bombastic "Running out of time". Although I was hesitant at the start, the album won me from the first listen with hte excellent feeling of melody and the band's performance. Either at heavy rockers like "Our love" or at the more mellow moments, SPEKTRA are a tight, hard rocking band that deserves further recognition among the melodic rock genre and with albums like 'Overload" they are destined to achieve it.

8

 

Tuba Stockholm- "Reborn"

 

 

Pretty much a surprise, a big one I must say. I was ready to listen  to some dirty ,garage,60-70s infused rock n roll and i was in front of a total surprise. Songs like "You better run" are a mix of T-REX and SWEET while others are so reminiscent of BEATLES, KINKS and late 60s London that makes the album a winner. STATUS QUO,rock n roll, boogie and 70s FM rock have also their influences along with BTO and the mainstream rock classics of the era. Sweden are among the countries that know how to deliver honest and listenable tributes to the great items of rock n roll. TUBA STOCKHOLM delivers that along with catchy refrains, cowbells, boogie rhythms, groovy bass lines and poppy melodies when they dont turn the distortion on and leave it on 11. 

 

 

A great mosaic of sounds and songwriting. From Bowie to MOTT THE HOOPLE and all in between, glam, rock, pop, they have the spirit of great catchy party rock anthems and 'Reborn' is a great album to move your head and dance with, plus when the screams come on the surfcace, Rogel Daltrey must be smiling as a god WHO influence is all around at the more "heavy" parts, i.e 'Changes"

 

 

7,5

 

«Ο ήχος των πραγμάτων όταν πέφτουν» -Juan Gabriel Vasquez (Ίκαρος)

 

 

Κολομβία, Μπογκοτά ένας νεαρός καθηγητής νομικής ο Αντόνιο Γιαμάρα στην ζωή,μετά το θάνατο του Εσκομπάρ ,σε μια πόλη που ανασυντάσσεται, με τον φόβο συνοδό της για χρόνια. Γνωρίζει έναν μυστηριώδη, σιωπηλό, χαμηλών τόνων πιλότο τον Λαβέρδε και ξεκινά μια ιστορία προσωπικής αναζήτησης. Ο Λαβέρδε είναι πρώην φυλακισμένος και στη σύντομη γνωριμία του με τον Γιαμάρα, του κληροδοτεί ένα τραύμα που τον αφήνει για καιρό στο νοσοκομείο, από την επίθεση που θα κοστίσει τη ζωή του Λαβέρδε, αλλά και μια σειρά από ερωτηματικά, μαζί με μια ηχογράφηση από ένα μαύρο κουτί μιας πτήσης που δεν θα προσγειωθεί ποτέ στην Μπογκοτά.

Ο Βάσκεζ με αριστοτεχνικό τρόπο θα ανασυστήσει την ζωή στα χρόνια των καρτέλ μέσα από τα μάτια απλών ανθρώπων της οικογένειας Λαβέρδε, της συζύγου του Αμερικανίδας που έχει έρθει να συνδράμει με το Ειρηνευτικό σώμα την Κολομβία και τους αγρότες, της κόρη τους και τον κόσμο, την Κολομβία που αλλάζει.

Η καλλιέργεια μαριχουάνας και κοκαΐνης, θα φέρει τον διαμοιρασμό του πλούτου, θα αλλάξει ζωές και θα αποτελέσει είκοσι χρόνια αργότερα το λόγο που ο καθηγητής Νομικής θα αντιμετωπίσει τους φόβους του παρέα με την κόρη του Λαβέρδε. Πίστη, απιστία, οικονομική ευμάρεια, φιλίες , πρόοδος αλλά και εγκληματικότητα, μέσα από το χρονικό των Λαβέρδε, στο οποίο με τον τρόπο του θα γίνει μέλος και ο Γιαμάρα. Ταυτόχρονα  περογράφεται γλαφυρά η  διάλυση της δικής του οικογενειακή ζωής, σε αντιστάθμισμα της ηρεμίας που θα φέρουν αποκαλύψεις και αναζητήσεις με τους εναπομείναντες Λαβέρδε.

Δυνατό, πυκνογραμμένο σαν τον αποπνικτικό αέρα της Μπογκοτά, γεμάτο υγρασία και τον φόβο του χθες, « Ο ήχος των πράγματων όταν πέφτουν» αποτελεί ένα μοντέρνο αστυνομικό΄ μυθιστόρημα και συνάμα την συγκέντρωση των κομματιών από μια σπασμένη καρδιά, τα όνειρα μιας γενιάς, χαμένης στην βίλα του Εσκομπάρ και των παρακρατικών. Όλα αυτά δομημένα μέσα από μια προσωπική ιστορία δύο ανθρώπων που τους ενώνουν μερικές φωνές αγνώστων στο μαύρο κουτί ενός αεροπλάνου και δημοσιεύματα, γράμματα και φωτογραφίες μιας εποχής που συνυπήρξαν οριακά δίχως να το ξέρουν στον ζωολογικό κήπο του Εσκομπάρ, ως επισκέπτες.

Η δεξιότητα του Βάσκεζ στον λόγο σε συνεπαίρνει και σε τυλίγει σαν φίδι, σε καταπίνει σαν ανακόντα, απαιτώντας από εσένα κάθε ικμάδα προσοχής για να σε ανταμείψει με ένα βιβλίο ρεαλιστικό ως το τέλος, δίχως ίχνος υπερβολών. Μια ιστορία που σε αγχώνει καθώς ελπίζεις να αποκαλυφθούν τα πάντα και αυτά είναι τόσο κοινότυπα και τετριμμένα και σύναμμα τόσο ανατρεπτικά. Γραφή δυνατή, κεντρικοαμερικάνικη, με χαρακτήρες δέσμιους των αισθημάτων τους σε μια χώρα που ταλανίζει το παρελθόν της . Διαβάστε το για να ανακαλύψετε τον ήχο των πραγμάτων όταν πέφτουν, δίχως φανφάρες, ξερά και μονότονα, λίγο πριν το τέλος ή την καινούργιά αρχή.

 Ένας συγγραφέας που μιλάει με τους χαρακτήρες του, δίχως να ωθεί καταστάσεις στα άκρα. Μια τοιχογραφία μιας κοινωνίας, που θέλει να ξεχάσει, αλλά δεν τολμά και πολλές φορές δεν μπορεί, γιατί η γραμμή του αίματος είναι ακόμα ορατή.

Song of the week Mastodon - Pushing the Tides

 Song of the week

 

 

Mastodon - Pushing the Tides

It's the first new music from the band's upcoming album Hushed And Grim

 

MAMMOTH WVH- "MAMMOTH WVH"

Modern rock, hard rock ,from Wolfgang Van Halen and his band, that is miles away from his fathers band and still sounds fresh and interesting. A lot more influenced from the American British pop/prog bands of the 00sat so gs like 'Epiphany' you can listen the difference between father and son. On the other hand at "Don't back down" you have an example on how modern Hard rock keeps evolving based on the constant massive riff and the infectious groove. MAMMOTH WVH are a modern rock band and they deliver their music, free from heritage,names and traditions, that's why they re so focus on music and so successful. That goes if you're not stuck in the golden 80s and thank God WVH isn't."Resolve" is a fine example on how he writes a song based on a strong guitar riff with the melody upfront driving the song.

 

 

The same title song is a great example on how MAMMOTH WVH understand modern hard rock, a hint of SOUNDGARDEN,MUSE, SMASHING PUMPKINS, and a big part of melody over the well chosen riff that the song will be based on. Song ready for today's radio. "Circles" is among them with its mesmerizing structure and the keyboards set the pace for an excellent summer  song. Closer 'Distance' the first single from the album is a fine song craft example and a great tribute to Eddie VH by his son. A modern rock song and simultaneously a touching tribute from the son to his father. Only for this, EVH would be proud of his family legacy. The only objection I have is the album length as the style of the songs can become a bit boring from a point and after, if you're not in the modern rock type of songwriting/drumming.

7,5

 

DEE GEES- "Hail satin"

 

 

This album normally wouldn't get a rate. BEE GEES are among the biggest name in the Disco,Pop music and FOO FIGHTERS in the rock community. Dave Grohl FF leader is the man who bridges gapσ and validates artists and genres.The well known battle between rockers and disco fans is ver as DG gives their rendition of some BEE GEES classics very similar to the originals as he respects the Gibb brothers and ask the rockers to let their hair down and dance. He manages this quite easily with an album equally FF and BG with his falsetto voice and the honest approach to sme dance anthems that delivers with faith and admiration. Hail satin and get your bell bottom trousers entering the disco ballroom.DG showed us the way.I hope he will do the same for some FM rock of the 70s/80s he has the magic touch. 

 

 

The rest of the "ep" is filled with some FF songs from their latest works , as always straight in your face rockers like "No son of mine" but with a pop sensibility. and groove "Cloud spotter". Five tracks from Medicine At Midnight, recorded live at their own 606 studio, on Side B. The whole album is a Record Store Day  exclusive project and really reminds us why Grohl is above and beyond a true and unpretentious music lover.

 

7,5

7,5

Song of the week Eddie Vedder - Long Way

 Song of the week

 

 

Eddie Vedder - Long Way

"Long Way" is the new single by Eddie Vedder from his upcoming solo album, Earthling. 

Pre-order a special limited-edition 7" vinyl featuring "Long Way" and the soon-to-be-released song, "The Haves": https://eddievedder.lnk.to/LongWayTen...

 

THE UGLY KINGS- "Strange, strange times"

Modern heavy rock with a good dose of Johnny Cash, alternative rock and low tuned guitars. Following the steps of bands like VOLBEAT and less QOTSA as their band insist.THE UGLY KINGS is a band that aim at the modern rock radio and the ears of those who like their metal watered with modern elements. The metal country as I call it, with the blues, country, outlaw country and the massive sound of the 90s and nu metal is here a very attractive album for the first time listener. 

 

 

Big hooks, groovy, massive and a radio friendly approach. The alternative  scene of the 90s from THERAPY to GARBAGE and SKUNK ANANSIE is the major influence that drives the album to a melodic, riff driven climax from the slow burner opener "Strange,strange times''. Stoner rock is far less an influence, except if you are still among those who think that modern heavy rock bands like CLUTCH are stoner. "Do you feel like you re paranoid" is a fine example on how focus,THE UGLY KINGS are on modern rock songs with mass appeal. The groove and the intensity of the riff is their main advantage. "In the shadows" remind of a more metallic Iggy Pop "Home" era and they do it really well.

7

 

Big City- "Testify X"

Modern melodic heavy rock,in the vein of the wet dreams that Scandinavian rock is with the needed guitar virtuoso show off and some major hooks. Songs like 'Heart like a lion" could be IRON MAIDEN meets HOUSE OF LORDS and the whole album is filled with modern melodic rock that has also elements of the melodic side of NWOBHM (PRAYING MANTIS TOBRUK etc). "Graveyard love" comes with an opener like the glory days of TEN and moves to frenzy guitar driven melodic song reminiscent of early Malmsteen, TALISMAN with a touch of US power scene. From the opener "The rush" is like QUEENSRYCHE met JOURNEY or even better TOTO to the more WASP meets QUEENSRYCHE ``Dark rider" the band combines the heaviness with commercial touch. "Testify" has this majestic riff that demands your attention and when keyboards enter is a treat for the ears with its melodic breaks and the addictive hooks. I guess DEMON are the band they really have as an abstract idea regarding combining metal and melody.

Big City is a melodic metal band from Norway, The band was originally put together by guitarist and songwriter Daniel Olaisen.  Frank Ørland, who also played with Daniel in Scariot (prog/thrash/heavy band featuring Communic and Spiral Architect members), was an obvious choice to bring to Big City as the second guitarist. Frank Nordeng Røe (Withem, Maraton, session drummer for Circus Maximus and Leprous) was brought in on drums . The band was then completed with Jan Le Brandt on vocals and Geir Inge Olsen, who was brought in as a session bass player.The band's debut album, "Winter sleep", was initially released in 2014 and later on re-released by the Greek label Rock of Angels in 2018 as part of a deluxe edition of their second album,In 2019, the band started working on a new album and brought in a new singer, Jørgen Bergersen from Rock the Night (Europe cover band) and the new demos caught the interest of Frontiers who moved swiftly to sign the band.

 

 

A band who know how to write songs, big, pomp,metallic, yet melodic like early EUROPE but with a more progressive/,melodic feeling. RACER X is another fine example that could come to mind, but BIG CITY don't need and don't want comparisons. TNT in their early years are a good comparison, only here the sound is more metal and less anthemic in the way Le Tekro writes. Great choruses and some serious guitar work are making "Testify X"  a stand out album in a saturated genre and era. An album that aims to metal fans and don't look at the pathway to AOR, pop, disco paths but is still an amalgam of melody and catchy riffs and hooks.

 

8

Song of the week Brian Setzer - Rockabilly Banjo

 Song of the week

Brian Setzer - Rockabilly Banjo

Brian Setzer's first solo album in 7 years, 'Gotta Have The Rumble,' is available now! https://smarturl.it/GottaHaveTheRumble 

Produced by Julian Raymond (Glen Campbell and Cheap Trick), GOTTA HAVE THE RUMBLE contains songs, all written or co-written by Setzer, and was recorded in Minneapolis (Setzer’s adopted hometown) and Nashville. GOTTA HAVE THE RUMBLE is a red-hot album from start to finish--American music amped up to 10--with songs that are full of dynamism and bravado. 

 

“Obviously, it’s a reference to my motorcycles and hot rods, something that hasn’t changed since I was 15 years old. I still have the same passion for going fast and adrenaline. But it’s also about my hearing problem with tinnitus--the ringing of the ear. It was pretty bad, and I realized that I couldn’t play the way I wanted to. As I recovered, standing in front of a small amplifier just didn’t cut it. The sound from my big amp makes the guitar rumble. Which is a big part of my sound. I was really despondent for a while because I thought I wouldn’t be able to do that again. So, ‘Gotta Have The Rumble’ refers to both of those things.” - Brian Setzer

 

«Μην πεις λέξη-Βία και προδοσία στη Βόρεια Ιρλανδία. Η κρυφή ιστορία του IRA» - Patrick Radden Keefe (Μεταίχμιο)

 

Τις περισσότερες φορές η πραγματικότητα ξεπερνά και την πιο καλπάζουσα φαντασία. Όταν το βιβλίο έχει σαν θέμα την περίοδο των Ταραχών στις αρχές της δεκαετίας του 70, την κορύφωση της ένοπλης σύγκρουσης IRA- Μ. Βρετανίας και Ενωτικών, πιστεύει κανείς ότι θα μπορούσαν να έχουν γραφτεί όλα. Όμως σε αυτό τον άτυπο εμφύλιο αλλά και πόλεμο δυο Εθνών, οι πρωταγωνιστές δεν είναι τελικά οι ένοπλοι αντάρτες ή τρομοκράτες και το Στρατιωτικό καθεστώς που προσπαθεί να τους αντιμετωπίσει, αλλά οι άμαχοι που εξαφανίζονται, αγνοούνται για δεκαετίες και οι οικογένειες τους που σηκώνουν τον σταυρό του μαρτυρίου. 

 

Ο Αμερικανός δημοσιογράφος Patrick Radden Keefe με αφορμή την εξαφάνιση μιας μητέρας δέκα παιδιών της Τζιν Μακόνβιλ ξετυλίγει ένα νήμα από γεγονότα και ανθρώπους , πραγματικούς όπως και η εξαφάνιση με τη μορφή ενός καλοδουλεμένου αστυνομικού μυθιστορήματος. Το ζήτημα είναι ότι όλο οι συμμετέχοντες ,είναι πραγματικοί, όπως και τα γεγονότα που αναφέρονται. Αυτό είναι που κάνει το βιβλίο ακόμη πιο δυνατό και τελικά την πραγματικότητα, πιο ισχυρή συγγραφέα, μιας ιστορίας, αδελφοκτόνων, επαναστατών γεμάτων φανατισμό αλλά και αντεπαναστατών και Στρατιωτικών που βλέπουν την Βόρειο Ιρλανδία σαν τόπο άσκησης πρακτικών που μελέτησαν και τελειοποίησαν σε αφρικανικές χώρες, απαξιώνοντας τον άνθρωπο, τα ανθρώπινα δικαιώματα και βγάζοντας από τον κάθε συμμετέχοντα τα χειρότερα του ένστικτα.

 

 

Η ιστορία ξεκινά με την εισαγωγή μας στους χαρακτήρες ,τις αδερφές Πραις,Ντολρες και Μάριαν από ενεργά μέλη του ειρηνιστικού κινήματος για την απόσχιση και ανεξαρτησία της Β.Ιρλανδίας δέχονται τις επιθέσεις των Ενωτικών και της αστυνομίας σε μια πορεία ειρήνης και αποφασίζουν να ενταχθούν στον IRA και τους ΠΡΟΒΟΣ για να ανταποδώσουν βλέποντας , ότι δεν υπάρχει διάθεση να εισακουστούν από την Βρετανική κυβέρνηση. Το πάθος των ζηλωτών που τις διακρίνει ,σε συνδυασμό με τη νεανική ζωντάνια και την οικογενειακή ιστορία τους σε συμμετοχή στις εξεγέρσεις του 1916 και αργότερα θα τις κάνει ηρωΊδες σε μια εποχή που οι γυναίκες αναλαμβάνουν δράση σε αυτονομιστικά και τρομοκρατικά κινήματα σε όλο τον κόσμο και ιδιαίτερα την Ντολόρς που γνωρίζει το παιχνίδι της δημοσιότητας  τόσο καλά όσο και το να τραβά την σκανδάλη.

 

Η περιγραφή συνεχίζεται μαθαίνοντας την ιστορία των βασικών μελών των ΠΡΟΒΟΣ του Μπρένταν Χιουζ που δρώντας στο Δυτικό Μπέλφαστ, στην καρδιά των ταραχών είχε να αντιμετωπίσει τον «επίσημο» IRA που συχνά διαφωνούσε και επίλυε τις διαφωνίες με όπλα, με τους πιο δραστήριους των ΠΡΟΒΟΣ αλλά και την Βρετανική συνεχιζόμενη δράση, παρακολούθηση και σύντομα και τον Βρετανικό στρατό, ο οποίος ήρθε με την μορφή όχι ειρηνοποιού ,αλλά κατακτητή. Ο Keefe περιγράφει την δομή των μονάδων των ΠΡΟΒΟΣ, τις ισορροπίες με τον «τακτικό» IRA και τις μεθόδους με τις οποίες επιλύονταν οι διαφορές και αποδίδονταν δικαιοσύνη σε οποιοδήποτε θεωρούνταν συνεργός των Βρετανών, είτε μέλος του IRA, είτε Ιρλανδού «αμάχου».

Στην εικόνα σύντομα θα εμπλακεί και ο Τζέρι Άνταμς, περισσότερο ως στρατηγικός σχεδιαστής και λιγότερο ως «εκτελεστής» των εντολών και τελικά θα έχουμε την τοιχογραφία της εποχής. Μιας δεκαετίας που ξεκινά με εκρήξεις βομβών στην Ιρλανδία για να μετακινηθούν τα χτυπήματα στη Μ. Βρετανία, όταν αντιλαμβάνονται οι «αγωνιστές» του IRA, ότι καταστρέφοντας τον εμπορικό ιστό της πατρίδας τους, απομονώνονται από τους συμπατριώτες τους. Η μετάβαση στην Μ. Βρετανία των αδελφών Πραις και τα βομβιστικά χτυπήματα στο Λονδίνο, αποτελούν την κορύφωση του αγώνα και η Ντολόρς μαζί με τη Μάριαν, μετά τη σύλληψη τους,  γίνονται κεντρικά πρόσωπα του αγώνα στα δικαστήρια. Οι Χιουζ, Ανταμς και σειρά άλλων «αγωνιστών» , εντός και εκτός φυλακής, συνεχίζουν τις βιαιοπραγίες στην Ιρλανδία, στοχοποιώντας όχι μόνο Βρετανούς, Ενωτικούς αλλά και πολιτικούς αντιπάλους σε έναν ιδιόμορφο εμφύλιο στον οποίο η χώρα σιωπά, δεν λέει λέξη, γιατί ο πέλεκις της εκδίκησης είναι βαρύς από  «αγωνιστές» αλλά και Ενωτικούς «παραστρατιωτικους». 

 

Φανατισμός και τυφλά χτυπήματα, κατασταλτικές μέθοδοι και κυνηγητό που θύμιζε τη Γερμανική Γκεστάπο εις βάρος αμάχων και κάπου εδώ μαθαίνουμε πως οι ΠΡΟΒΟΣ συνέλαβαν την Τζιν Μακόνβιλ από το εργατικό συγκρότημα πολυκατοικιών που έμενε τα δέκα παιδιά της, ένα βράδυ, ενώ όλη η γειτονιά είχε γυρίσει την πλάτη και κλείσει τα μάτια μπροστά στον φόβο των αντίποινων. «Θα την ξαναφέρουμε» ‘είπαν στο γιό της, για να αφήσει ήσυχο το απόσπασμα που την συνέλαβε για να μην επιστρέψει ποτέ πίσω. Η πορεία της οικογένειας σε ιδρύματα και ανάδοχες οικογένειες συγκλονίζει, ενώ το ερωτηματικό πώς μια γυναίκα που ζούσε προσπαθώντας να επιβιώσει με τον άδρα της νεκρό με δέκα παιδιά κυρίως μέσα στο σπίτι αλλά ήταν και πληροφοριοδότης των Βρετανών, ταλανίζει τον αναγνώστη. Ο Patrick Radden Keefe προσπαθεί να παρουσιάζει στοιχεία και να μην παίρνει θέση, αλλά η αλήθεια που θυμίζει τόσο την δική μας «Ελένη» του Γκατζογιάννη είναι εδώ….Οι ΠΡΟΒΟΣ σκοτώνουν γιατί είναι η «λαϊκή» αυτοδιορισμένη εξουσία. 

 

Η συνέχεια του βιβλίου παρακολουθεί την αλλαγή κλίματος με την προσπάθεια του IRA να αποκτήσει πολιτικό και λαϊκό έρεισμα και του Άνταμς να μην αναγνωρίζει επίσημα τη συμμετοχή του στις επιχειρήσεις αν και φυλακίστηκε μαζί με τον Χιουζ. Παίζοντας πια το παιχνίδι της προσέγγισης της μάζας και βλέποντας ότι η βία δεν μπορεί να ωφελήσει τα μακροπρόθεσμα σχέδια αλλάζει πορεία, αποξενώνοντας και απομονώνοντας τους παλιούς συντρόφους που επιθυμούν να συνεχιστεί η ένοπλη σύγκρουση, με την βία ή την στέρηση από αυτούς κάθε ερείσματος στα ΜΜΕ και τον κόσμο. Η αλλαγή προσώπου του IRA αλλά και η αναφορά στην πορεία των αδελφών Πραις από τη φυλάκιση, τις απεργίες πείνας στην υπό όρους απελευθέρωση και των μεγάλων απεργιών πείνας, την αρχικά αδιάλλακτη στάση της Θάτσερ , το θάνατο του Μπομπι Σαντς, που ο Άνταμς θα εκμεταλλευτεί για να αποσπάσει ότι μπορεί στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων είναι μια γνωστή ιστορία «ξεπουλήματος» των θερμόαιμων ή «ρομαντικών», εσείς διαλέγετε, για χάρη μιας πιο ρεαλιστικής προσέγγισης που πατάει σε ματωμένες επιφάνειες.

 

Η επιχείρηση να γίνει γνωστή η τύχη των αγνοούμενων που έχουν εκτελεστεί από τον IRA σε συνδυασμό με μια έρευνα στα ανενεργά πλέον μέλη του, από έναν δημοσιογράφο και έναν πρώην «αγωνιστή» νυν φοιτητή ενός Πανεπιστήμιου, θα οδηγήσει στη συγκέντρωση υλικού από τους πραγματικούς πρωταγωνιστές, που θα αναδείξει την ανεντιμότητα του Άνταμς, προς τον αρχικό σκοπό και τους παλιούς συντρόφους αλλά και την τραυματική εμπειρία όλης της χώρας. Με την βοήθεια Βρετανικών αρχείων θα αποκαλυφθούν πληροφοριοδότες εντός της οργάνωσης, υψηλόβαθμα στελέχη, που θα διαφύγουν ή θα αρνηθούν τις κατηγορίες. 20 χρόνια μετά τις Ταραχές, θα υπάρξει μια περιδίνηση η οποία θα συνταράξει τη χώρα. Η ανακάλυψη του πτώματος της εκτελεσμένης Μακόνβιλ, παρουσία της οικογένειας της θα αποτελέσει το έναυσμα, για να αξιοποιηθούν τα αρχεία αυτά ,οι μαρτυρίες από τον Keefe, που δίχως προσωπικό συμφέρον θα μας μεταφέρει ως το σήμερα, φτάνοντας στο συμπέρασμα ποιος εκτέλεσε την Μακόβιλ. Αν ήταν ένοχη συνεργασίας ή όχι το υπονοεί αλλά ποτέ δεν θα γίνει γνωστό.  Αν έπρεπε να αφεθεί το πτώμα της σε κάποιο δρόμο, για παραδειγματισμό και να μην θαφτεί ώστε να μην περάσουν δεκαετίες αφήνοντας τα δέκα παιδια της να την περιμένουν, θα τεθεί ως ερώτημα, ακόμη και στα μέλη των ΠΡΟΒΟΣ. Τραγικές εν μέρει φιγούρες οι πρώην «αγωνιστές» Χιουζ και Πραις, αλλά εκπληκτικά εκνευριστικός ο Άνταμς, που θυσιάζει τα πάντα μπροστά στην υστεροφημία του και την επιτυχία του σκοπού του, του δικού του οράματος για την Ιρλανδία.

 

Όπως κάθε εμφύλιος , ο Ιρλανδικός οδήγησε σε μια παύση εχθροπραξίων. Ο Keefe, αναμοχλεύει το παρελθόν, βασισμένος σε αρχεία και μαρτυρίες των συμμετεχόντων και στο τέλος αφήνει μόνο την πικρία των παραγκωνισμένων «αγωνιστών», τα δάκρυα της οικογένειας, ένα τοπίο, εμφύλιου σπαραγμού, «καρφιών», δολοφονιών, τρόμου, ζηλωτών, στην υπηρεσία ενός ανωτέρου σκοπού και μια έρευνα αστυνομικής φύσεως, γεμάτη στοιχεία, που ο αναγνώστης καλείται να αποφασίσει να υποδεικνύουν όπως υπαινίσσεται ο συγγραφέας, ότι ο δολοφόνος/εκτελεστής αποκαλύφθηκε. Μια ιστορία εμφύλιου σπαραγμού, αθώων που θυσιάζονται στο όνομα του «σκοπού» και μίσους που η μόνη διέξοδος του είναι η  αιματηρή σύγκρουση, μέχρι η πολιτική να αναλάβει να κάνει τον ιδεαλισμό, να φαίνεται ή να είναι απαρχαιωμένος μπροστά στην ανάγκη του ρεαλισμού. Θα ήταν μια αστυνομική ιστορία με πολιτικό υπόβαθρο, αν όλα τα πρόσωπα δεν ήταν αληθινά και οι καταθέσεις τους καταπέλτης για όσα έκαναν και για όσα μετάνιωσαν ,αλλά επίσης για όσα δεν τόλμησαν να αποκαλύψουν δεσμευόμενοι από τον φόβο της αντεκδίκησης και την ενοχή για τις πράξεις τους. Συγκλονιστική ανατομία μιας οργάνωσης που λατρεύτηκε στην Ελλάδα και ήταν εξίσου ανήθικη και δολοφονική όσο και οι Βρετανοί αντίπαλοι της, δικαιολογώντας τα μέσα με πρόφαση τον σκοπό, βάζοντας τον απλό πολίτη στις υποσημειώσεις της ιστορίας. Η πραγματικότητα είναι πολύ πιο σκληρή και ευφάνταστη από τον κάθε συγγραφέα. 

 

Συγχαρητήρια στον Keefe για τον τρόπο που συνέδεσε και διαχειρίστηκε ένα μεγάλο όγκο πληροφοριών, διασταυρώνοντας και μέχρι το τέλος ζητώντας από όσους είναι εν ζωή να τοποθετηθούν. Μια δημοσιογραφική δουλειά, που τιμά τον όρο «ανεξάρτητος» δημοσιογράφος και φωτίζει μια περίοδο της Ιρλανδικής ιστορίας άγνωστη σε εμάς αλλά όπως φάνηκε και στην ίδια τη χώρα της, γεμάτη εμφύλια πάθη και μίσος.

Tania Kikidi-"Rock n roll paradise"

 

Tania Kikidi-"Rock n roll paradise"(Grooveyard records)

Greek rock singer Tania Kikidi a well known locally singer, joins forces with  guitarist Stavros Papadopoulos (Revolution Highway, Super Vintage, Shadowplay Project (Rory Gallagher Tribute), Hard Driver, Freerock Saints, Universal Hippies) and some other Greek guitar slingers and presents her solo album. An album full of ballsy rockers with most and above all great guitar work based mostly on the 70s and 80s. 

 

From the Ted Nugent riff driven "Queen rider" to the more melodic heavy rock in the vein of Dokken, House of Lords ``Eye of the storm and in between the album is filed with guitar frenzy and a singer that her voice is reminiscent of Ann Wilson, Doro and Jutta Weinhold (ZED YAGO). Her 70s origins and her voice abilities are better sounding at groovy rockers like "Feel my soul rockin". In conclusion this is a groovy,heavy rock album with lots of references to 70s,80s hard rock and classic rock. The major  disadvantage is the guitar players who sometimes overshadow the singer with their love and devotion to the six string mistress. Otherwise this is a great female fronted rock album less ISSA and more HALESTORM, SOUL PILLS . 

 

 

Tania Kikidi delivers the goods with a great set of pipes and the attitude of a real rock n roll singer and RnR heaven is more than words, its a reality. But she needs more songs like "You keep me true" to let her voice stretch, groovy and rocking, than the speed and noisy like " Night burner", "Save me" songs that could have come from LA of the 80s. "Escape" is another great example of the melodic rock style the album serves. Great voice if you re still in this style, but with Frontiers dominating the genre, the competition is hard even for such a good vocalist. The closing power ballad "The last goodbye" just reassures the listener on Kikidi's power pipes amazing abilities.

 

 

7

 

Jon Butcher- "Special day"

From aor master to the contemporary bluesman with the social awareness/criticizing lyrics and spirit at songs like "Special day" may seem a long road for others but for Jon Butcher is the anticipated evolution. His last works were driving him to a more blues/roots musical approach and in "special day", he plays what he feels more comfortable with and releases a work that will talk to most of his old fans as they also grow older with him. More mature, he is not a standard blues player, but he incorporates elements from Tex Mex, jazz, swing and New Orleans along with his well known pop sensibility. From the typical blues "Devil s train" with the harmonica/slide guitar driving rhythm to Hendrix like "Kiss the sky" and his mesmerizing 'Senor Garcia" a hallucinating song. Butcher plays on safe ground but still expands the limits. 'Kalena' has the AEROSMITH taste of honky tonk rock but Butcher lets the old tobacco, whiskey smell take over the place and the honky tonk piano dominates the sound of the song. 'Still crazy after all these years" could be on an Leon Russel album, just pointing out that Butcher is a far more diverse and interesting artist than you might think or expect. "Make a little room" sounds a bit like a stripped down QUEEN song full of life, depth and optimism based on piano and Butcher's distinctive voice. "How does it feel" has the horns, the backing vocals and the 60s Motown feeling and the live good, feel good vibration spread all over. "Architect of peace”  closes the alum as a true Gospel song, full of positivity and enlightenment with its stripped down, warm melody.

 

 

 

Overall ``Special day" is a modern blues album from an artist who is feeling in the right shoes to let the music do the talking . Staying away from the classic twelve bar and the Chicago school the present us a wider targeted blues album where R n B and Tex Mex color the final result along with his strong storytelling. He may not be so contemporary as Gary Clark Jr but he is really less traditional than you would expect. An album that makes listening to it your day special.

7,5